(Het eerste artikel van deze tweedelige reeks kunt u lezen door op de volgende link te klikken: Garrard 301 1/2)
Spannend ouderwets
Vorige keer ben ik blijven steken met de volgende tekst: Huiselijke beslommeringen en tijdvretend werk voor HiFi.nl eisen hun tol. Ondertussen ligt de arm in de kast, staat de motor unit in de kelder en moet de Perspective het doen met een oud element uit een grijs verleden. Ik ben er behoorlijk onrustig van, maar het kan niet anders. Een paar kleine werkjes doe ik nog wel tussendoor, de mechanische rem opnieuw afstellen, de motor unit helemaal schoonmaken en de rubber mat krijgt een lauw sopje. En steeds als ik in de kelder kom kan ik het niet nalaten de 301 aan te raken. Mijn vrouw vroeg in de periode dat ik er druk mee was met regelmaat of zij ook nog enige aandacht kon krijgen.
Inmiddels heb ik dan toch tijd kunnen vinden om te gaan lakken. De buiten bak maak ik met kleurbeits in de tint van beukenhout. Passend bij ons interieur. Beitsen is een simpel werkje en als je goed hebt geschuurd ben je zo klaar. Streeploos en wel. De bovenkant van de console, waar het loopwerk en de arm op komt wil ik British Racing Green maken. Dat kleurt mooi bij de crème kleur van het loopwerk en bij de beuken tint. Nu is lakken niet mijn sterkste kant. De eerste keer is aardig, maar ik weet dat een tweede laag noodzakelijk is. Ik laat de plaat de tweede keer drogen in ons bad. Jammer dat de kraan druppelt zonder dat ik het in de gaten heb. Een derde keer is daarom onvermijdelijk. Gelukkig dat lukt. Een klein plaatje dat ook groen moet worden en waar straks de schakelaar in komt valt tijdens het lakken van het balkon. In donkergroene struiken om het zoeken eenvoudiger te maken. Met een paar handen vol verf en een totaal mislukte laklaag sta ik even later tierend weer boven. Mijn familieleden zoeken (lachend!) dekking en laten mij maar betijen. Ook dat plaatje komt later goed.
Het is zondagavond en ik krijg de geest de console met totaal uitgeharde laklagen uit de kelder te halen en te gaan bouwen. Eerst het loopwerk op zijn plaats. Met de originele bouten en moeren want zo hoort het. Dan de bedrading solderen aan de schakelaar en die op de console schroeven. Het aansluiten van de draden op de motor gaat fout. Een schroefje dat ruim 40 jaar geleden is geproduceerd blijkt erg zwak en breekt af. Op die plaats geen originele bevestiging meer, maar een huis-tuin-en-keuken boutje uit de gereedschapskist. Je moet blijven oppassen. De voetplaat van de arm zit snel vast door de ingenieuze oplossing die ik eerder bedacht. Op een aluminium plaatje heb ik de connectors voor de bedrading vastgezet en dat plaatje zakt in de console. Het rubber netsnoer vastzetten stelt niet veel voor. In de console breng ik een plaat loodbitumen aan. En verder gaat langs de binnenrand holle tochtstrip waardoor de bovenplaat met het loopwerk op zacht rubber komt te rusten. De bovenplaat steekt een halve centimeter boven de onderbak uit. Precies zoals ik het wilde. Het gehele mechanische deel is nu klaar. Het geluidsniveau van de motor is decibellen geslonken in deze console. En van overdracht van contactgeluid van de bovenplaat naar de console is nauwelijks sprake. Gelijk een zonnetje draait het plateau in de rondte.
