High End Muchen `04 (3)


René van Es | 17 juni 2004

Hieronder leest u deel drie van het High End  Munchen 2004 verslag. Wilt u ook de andere artikelen lezen?
Voor High End Munchen 2004 deel 2, klik hier
Voor High End Munchen 2004 deel 1, klik hier


Beloofd is beloofd, deel drie van het verslag van de High End show is getikt. Het laatste deel waarin beschreven die merken die nog niet aan de beurt zijn geweest en toch interessant genoeg zijn om melding van te maken. Van start:

Het Duitse merk Arcus toont inwendig en uitwendig een zeer strak uiterlijk. De luidsprekers die Arcus vervaardigt wijken af van de normale vormgeving. Vorm volgt functie in dit geval. Klonk goed en zag er goed uit. Op de foto ongeveer de hele lijn. Hoe groot Arcus is valt niet in te schatten.



Bij Acoustic Solid een paar nieuwe modellen. De leverancier die gelooft in massa voor zijn plateau’s neemt iets gas teug met en paar instapmodellen. Voorzien van een Rega arm is er een houten sokkel (Solid Classic Wood) of een transparante mogelijk (Solid Transparent). Armen betrekt Acoustic Solid van alle leveranciers en de getoonde Hadcock zou ik graag bezitten. Het topmodel van AS lijkt op een ouderwetse centrifuge met een platenspeler erop. Vraagt wel heel wat poetswerk zo te zien.



Audia Flight is ook in Nederland verkrijgbaar. De constructie is degelijk en strak. Te beluisteren was er niets, dus geen oordeel of de elektronica niet alleen presenteert maar evengoed presteert. Een line-source speaker stond opengewerkt heel stil te zijn.



Audiodata heeft pech gehad met twee distributeurs in Nederland en hoopt de derde keer wel te slagen. Het merk afkomstig uit Aken presenteerde een nieuwe vormgeving die industrieel design combineert met akoestiek. Het prototype van de Avancé heeft direct mijn hart gestolen. Zowel qua klank uit de coaxiale speaker als qua vorm. Komt zeker in aanmerking voor moderne interieurs. Audiodata zal ook een gefineerde uitvoering gaan brengen vergelijkbaar met de Partout, maar voor mij hoeft dat niet. Grijs is beautifull



Ayon is onbekend en bleef onbemind door de nietszeggende demo’s. En bedrijf dat zich graag met veel chroom presenteert. In de speakers worden units met een keramische conus toegepast. Veel buizen en daarom hebben de speakers een hoog rendement van 96 dB aan 8 Ohm.


BC Acoustics - Triangle - B&M - Canton

BC Acoustics past al heel lang hoorn tweeters toen en zet een heel goed geluid neer. Zelfs naar beursmaatstaven gemeten. Jammer dat er te weinig aandacht voor was. En jammer dat niemand het merk hier oppakt. Het geweld om BC Acoustics heen bij dezelfde importeur van McIntosh, Wilson Audio, Spectral, Siltech en Martin Logan zet het merk onterecht in de schaduw.



Frankrijk brengt de mooiste luidsprekers voort maar brengt ze niet altijd op de Nederlandse markt. Wie USA Stereophile een beetje volgt weet dat Triangle meerdere merken naar de kroon steekt. In klank en in afwerking. Fransen hebben iets met (hoorn) tweeters en Triangle doet vrolijk mee achter BC Acoustics aan.



Backes & Muller brengt de BM 18D op de markt vanaf 22.000 euro per paar. De actief geregelde 5-weg box heeft een totaal vermogen aan boord van net meer dan één kilowatt. Een digitaal/analoog converter is leverbaar voor wie vanaf de digitale bron de speakers rechtstreeks wil aansturen. B&M gaat in navolging van anderen ook de boer op met “schone stroom”. Jammer dat B&M niet demonstreerde, de IFA belevenis staat nog vers in het geheugen.



En dan is er Bonnec. Echtgenote van de ontwerper, Connie Dittmar, presenteert vol trots de Bonnec Alto eindversterker waar resonantie dempend koelmateriaal is toegepast. De Bonnec Fino is nieuw in het pakket en heeft een uitstraling en uiterlijk dat de vraagprijs van 2000 euro ver overstijgt. Afgeleid van de Alto en de Timpano voorversterker. Volgens Herr Dittmar zelf is een Bonnec de best klinkende versterker ter wereld. Het idiote is dat Bonnec versterkers verkoopt in Engeland en in Scandinavië terwijl de Duitse thuismarkt nog niet ontgonnen is. Daar gaat Connie achteraan zegt ze ons toe. En ze komt ook naar Nederland.

Canton heeft nooit echt schokkende presentaties, hoogstens die op de IFA verleden jaar. Het merk dat zich graag in een beschaafde zilverkleur presenteert geniet zeker in eigen land een behoorlijke faam. De normale luidsprekers kennen we al jaren van Canton, nieuw zijn de zuiltjes die het pakket aanvullen voor home cinema liefhebbers die geen plaats hebben voor een grote set. Wel plaats voor iets groots? Denk dan eens aan het vlaggenschip de Karat Reference 2 DC die 63 kilo weegt.


C.E.C - Denon - Elac - Electrocompagniet

C.E.C. maakte een kopie van de HVT stand in mei en toonde de nieuwe modellen aan het Duitse publiek. C.E.C. heeft nogal wat loopwerken laten vallen en kan nu alleen de TL-51Z en de TL-1 nog leveren. De rest is weg. Wat dat betreft volgt C.E.C. de politiek van Teac die ook gestopt is met losse loopwerken te leveren onder eigen naam.



Denon zet digitale techniek in om 7 kanaal eindversterkers in één kast te gieten. En Denon richt zich opnieuw op het high end segment met een kostbaar loopwerk en dito d/a converter. Het waren nog maar prototypes maar ze geven wel aan dat via Denon gas wil geven en de naam van weleer terug wil.



Elac maakt het plat en combineert dat met een mini set. Een uitstekende oplossing voor luidspreker haters en voor slaapkamers. Groter en voor geluid veel beter geschikt zijn de rondstralers van Elac. Wie graag een imponerend en ruimtelijk geluid wil, kan hier een keuze doen. Snel en spits is de klank, zonder te neigen naar het verfoeide ouderwetse boem & sis geluid dat Duitse luidsprekers vroeger voortbrachten.



Electrocompaniet heeft een ander jasje. Weg met de gouden ornamenten, welkom moderne vormen. Toch jammer, het ouderwetse uiterlijk had iets persoonlijks.



Esoteric ter bevrediging van mijn eigen nog een plaatje van een opengewerkt VRDS SACD loopwerk van Esoteric. De techniek is zo mooi dat zelfs in de vitrine de schoonheid ervan af straalt.



Eventus - Heil - Isenberg - ALR Jordan

Eventus is een Italiaanse fabrikant van luidsprekers die het ware zoekt in uitgefreesde lagen om de kast uit op te bouwen. Ferrari heeft kennelijk geïnspireerd tot de kleuren. De zware en stijve kasten klonken helemaal niet verkeerd. Het uiterlijk spreekt denk ik niet iedereen aan.



Heil AMT lijkt helemaal terug en ziet er verrassend goed uit. De AMT tweeter blijft ook na jaren nog steeds een succes vanwege de precieze detaillering die haalbaar is met dit principe.



Isenberg Audio is klein maar fijn. Hoog gespecialiseerd en importeur van wellicht de fraaiste draaitafel ter wereld, de Simon York. Wie heeft zich door wiens uiterlijk laten inspireren?



In het oosten van ons land makkelijker te vinden dan in het westen denk ik wel eens. Het omvangrijke pakket van ALR Jordan. Fris van de fabriek is de Entry lijn en dan met name de Entry subwoofer. Hoger in de boom zitten de Note producten. ALR Jordan liet niets horen, alleen maar zien.



Klangwerk gaf een demo samen met Orpheus. En dat is high end. Orpheus is een onderneming die gesticht is om de techniek die moederbedrijf Anagram in huis heeft te presenteren aan OEM afnemers. Echter Orpheus is een zelfstandige onderneming geworden die zich richt op digitale techniek. Loopwerken, converters, versterkers. De kwaliteit is extreem hoog en op Zwitsers niveau. Ik heb nog niet eerder zoveel informatie van een CD af horen komen. Ongekend. De afwerking van zowel Orpheus als Klangwerk, waarin Manger units een plek vinden, staat op eenzaam niveau. Voor ruim 6000 euro bent u de eigenaar van een Orpheus loopwerk. Ik garandeer u, slapen doet u nooit meer als u er één bezit. Omdat de klank blijft boeien en uit angst voor diefstal. Staat met stip op de verlanglijst al is een bedrag van 6000 euro redelijk onbereikbaar. Wie graag een d/a converter in het loopwerk ziet, betaald daar slechts een bescheiden meerprijs voor.



Loricraft - Parasound - Primare

Britser dan Brits en aanhangers van Queen Victoria, dat kan niet anders dan Loricraft zijn. Loricraft presenteerde een eigen platenwasser. Fanatiek als ze is liet Martina Schroeder het ding overuren maken en bewees de aanwezigen het nut van platen reinigen. Natuurlijk ook plek voor de Garrard spelers en Garrard service. Een 501 met een stalen afwerking is wel heel erg fraai. Zeker als er een Schröder arm op staat met een Helicon element. Daar mag mijn eigen 301 voor weg. Veel tips van deze freaks die liefde voor de oude Garrard tot in de wortels van hun bestaan hebben verankerd. Terry, eigenaar van Loricraft, deed mij telkens denken aan George Roper (Man about the house) vooral als hij sprak.



Revolver
deelde de stand met Nightingale. Ook al zo typisch Engels. Revolver is herrezen en zoekt een Nederlandse distributeur. De reeks luidsprekers is maar klein maar zeker niet onverdienstelijk.



Northstar
, bekend van de CD spelers, stort zich ook op versterkers en laat de nieuwe vormgeving zien die erg geïnspireerd is op vroegere types. Alle apparaten hebben intern verbeteringen ondergaan en lopen mee met de modernste technieken. Het loopwerk zou ik graag aan de tand voelen in combinatie met de dac. Upsampling was bij Northstar al vroeg aan de orde. Tot 24 bit/192 kHz



Je kunt het mooi of lelijk vinden, feit is dat Parasound veel biedt voor het geld. Versterkers nog altijd in de geest van John Curl. Hoge vermogens en riante mogelijkheden voor zowel stereo als home cinema. De Halo set is erg compleet. Net als Rotel en Levinson is er een processor met een eigen display aan board waarop u de film kunt volgen. Lekker als je in een donkere ruimte film wil kijken en toch handig bezig wilt zijn.



Penn Audio probeerde af en toe wat muziek te laten horen maar dat kan haast niet in een open stand. Er zijn nieuwe types die voortborduren op de kleine Penn en subwoofer. Wat Penn niet kan is stands maken. Die zijn ronduit lelijk in mijn ogen. Het geluid maakt echter alles goed van deze kleine Finse high ender.



Phonosophie
deed en succesvolle gooi naar de titel “slechtste geluid van de beurs”. Het klonk hard en lelijk. Daar kon zelfs een hele stapel kastjes geen verandering in brengen. Na de demo heb ik mij bezorgd afgevraagd of de leverancier een gehoorbeschadiging heeft. De ex importeur van Naim in Duitsland heeft weliswaar het concept met kastjes en voedingen gejat, de techniek is toch voorbehouden aan Naim zelf constateer ik op het gehoor in München.



Door veel dealers op handen gedragen is Primare. Strak, mooi en een goed geluid. De moeite van beluisteren waard en modulair van opzet. Kijk mensen van Phonosophie, zo hoort het nu.



Pro-ject - Vincent - T+A - Thorens - WBT

Pro-ject heeft een thuiswedstrijd. Samen met Transrotor weten ze van gekheid niet hoeveel types ze moeten maken. Het zijn als altijd spelers die de markt bedienen met eenvoud, een goede werking en mooie armen. De package deals die te maken zijn (speler-arm-element) zijn vrijwel onverslaanbaar voor de concurrent. Het uiterlijk is dan misschien minder opvallend, de kwaliteit zit onder het jasje.



Rolf Kelch durft het de Thorens Reference te blijven bouwen in eigen beheer. Klonk bijzonder fraai, zelfs op zijn eenvoudige speler die in weinig lijkt op de mastodont die de aandacht opeiste. Voor een kleine fabrikant die erg achteraf stond, trok hij erg veel bezoekers. Het zijn meesterwerken die hij maakt.



Doe maar normaal dan doe je gek genoeg is weggelegd voor de categorie CD spelers van Stibbert. Mooi maar is het ook functioneel of alleen maar uiterlijke schijn? Ik kwam het niet te weten.



STST maakt fraaie platenspelers. Zware massa als plateau en een direct drive ingebouwd. In een periode waarin alleen de snaar regeert een welkome afwisseling. Wel duurder dan de Technics van weleer want pas vanaf 2600 euro heeft u een STST. Voor een snaaraangedreven Motus 2 betaalt u trouwens veel meer.



T+A
mikt op een kleurige markt. En op high end met de platenspeler en buizenversterker. Die een stuk minder kleurrijk ogen. Veel luidspreker demo’s werden gegeven met T+A versterkers. Net als met Octave het geval was. Zouden beide merken een “Geheimtip” zijn? Voor de chroomadepten is T+A ook in de markt. De Oosterburen konden er niet vanaf blijven.



Thorens
doet het bescheiden. Waar ken ik trouwens die blauwe kleur van? Is Thorens nu deels Pro-ject of een beetje Transrotor? Met Rega arm. Zo komt de TD 2030 tot stand. In Duitsland heeft de speler al zeer goede recensies gezien. Kost 2200 euro. Het phono-ampje oogt als een snoepje.



Vincent doet in kabels. En in speakers. En in elektronica. Dat werd ons wel duidelijk op de show. Wie de euvele moed heeft alles op elkaar te zetten heeft een respectabele toren. Vincent kennende (zwaargewichten) blijft het oppassen met de maximale vloerbelasting.



WBT
probeert Phil te overtuigen van de Nextgen voordelen. Aan Gerrit Nutters zal het niet liggen. Hij ademt als het ware de WBT geest uit. Het zo simpel ogende plugje en chassisdeel van WBT is er in zilver en in koper uitvoering. De prijs valt mee. Niet meer zo’n extravagant uiterlijk als vroeger, nog steeds een dijk vaneen verbinding.



Tenslotte de zwaarste jongen van de show. Een V.Y.G.E.R. platenspeler. Niet op de foto de pomp die nodig is om druk op te bouwen. Wel de manometers en de tangentiale arm. Ik zag er meerdere op de show, slechts op één plaats draaide het ding ook. De prijs vraag ik niet eens naar.


Het Duitse blad Audio bood luisteraars de mogelijkheid om met elkaar te vergelijken: Thiel CS 7.2, TAD Model One, Wilson Audio Alexandria X2, JMLab Grand Utopia BE en Audio Physic Kronos. Het was telkens zo druk dat noch Phil noch ik de moed had uren in de rij te staan voor deze shoot out. De winnaar? Geen idee, wellicht staat het in de volgende uitgave van Audio. Maakt het ook uit wat de winnaar is op dit niveau? Laat het maar afhangen van uw kamer, uw budget, uw randapparatuur en uw smaak. Mede daarom is een dergelijke shoot out niet de moeite van het wachten waard.

Met dit verslag komen we aan het eind van de High End Show München 2004. Wij hopen oprecht niets vergeten te zijn, geen merk, geen fabrikant, geen product dat de moeite waard was. Ik weet ook zeker dat ons dat niet gelukt is, zelfs niet in vier dagen. Niet alles is in Nederland te koop, niet alles zal kopers vinden. Merken komen en merken gaan. Hulde aan de nieuwkomers die hun nek zo ver uitsteken. Hulde aan de gevestigde orde die groots uitpakte. Hulde aan de schaarse Nederlanders die de Duitse markt proberen te veroveren. Het was een interessante beurs met veel mooie merken die allemaal hun uiterste best deden kopers te trekken en audiofielen te bevredigen. In de economisch lastige tijden waar ook de audio industrie onder gebukt gaat waren nieuwtjes niet zo opvallend aanwezig. Wel was er veel nagedacht over betere implementatie van bestaande technieken. Meer beeld dit jaar, meer home cinema. Het blijft een beurs die met recht de naam High End draagt. Een geslaagde succesformule. Nederlanders verenigt u en ga er volgend jaar zelf naar toe. München is een fraaie en gastvrije stad.