Simon Kuipers Muziekbeleving

“Het is een verslaving, maar gelukkig wel een gezonde”, zegt topsporter Simon Kuipers (Haarlem 1982). In aflevering 25 van De Muziekbeleving Van… vertelt de Nederlands schaatskampioen op de 1000 en 1500 meter over zijn passie voor hifi en muziek. En over vrouwenstemmen en ‘rag-cd’s, over Lowlands (waarom hij wel wil, maar niet kan), over zijn thuisbioscoop en andere freaks in de schaatswereld. 

“Eigenlijk wilde ik zelf muzikant worden. Allereerst drummer. Ik was behoorlijk adhd als kind, dat paste het best bij mij. Maar we hadden buren, dus dat feest ging mooi niet door. Dan maar de gitaar, dacht ik. Dus ging ik naar een open dag van de muziekschool. ‘Probeer maar ’s wat te spelen’, zei een gitaardocent. Ik speelde een beetje, maar al snel zei die docent: ‘ho, stop maar, dat wordt helemaal niks.‘  Weer een droom in duigen. Uiteindelijk heb ik me op de keyboard gestort. Heb een jaar of zes, zeven piano en keyboard gespeeld. Tot de sport kwam kijken. Zeilen, tennissen, schaatsen. Toen ik op mijn zestiende in Jong Oranje kwam, ben ik definitief voor het schaatsen gegaan.”


Drive-in

“Ik was zelf al vroeg met muziek en apparatuur bezig. Ik kreeg van een oom een grote bandrecorder waar ik radio mee opnam. Met een microfoon erbij ging ik radioprogrammaatje spelen. Ik was een jaar of negen en de cd kwam net op. Diezelfde oom had als eerste een speler. Dat was enorm speciaal. Hij had het singletje What’s up van 4 Non Blondes. Ik heb dat op cassette opgenomen en helemaal grijs gedraaid. Van een andere oom kreeg ik een mengpaneel, met vier of vijf schuifjes. Twee vriendjes van de basisschool hadden een drive-inn disco en ik mocht meedoen. Gingen we muziek draaien op schoolfeestjes. Iedereen die een cd had, nam die mee, zodat het leek alsof de deejays heel veel cd’s hadden. Dromen zijn bedrog, Robin S. , dat soort dingen draaiden we. Mijn eerste eigen cd was een Megahit nummer zoveel: had je alle populaire nummers in een keer.”

Vakantiewerk

“Mijn eerste setje was van Mors. Een heel klein torentje met schuifknopjes die binnen een week stuk waren. Had ik voor Sinterklaas gekregen. Stond altijd aan op mijn kamer. In de brugklas heb ik een Sony-set gekocht. Heb daar de hele zomer voor gewerkt. Krantenwijk, als conciërge, op een zwemschool. Aangevuld met verjaardagsgeld had ik net genoeg. Duizend gulden kostte hij, een Sony W55. Die wilde ik. Had stapels brochures in huis gehaald, om te kijken waar hij het goedkoopst was. Het werd de Block, een soort mediamarkt in Haarlem. Want daar kreeg ik hem voor 900 gulden. Het was een vrij hip ding, ik was er dan ook supertrots op. Met cd-wisselaar, alleen heb je daar niets aan. Duurt veel te lang. Maar hij heeft zijn geld opgebracht, ga hem binnenkort aansluiten voor boven.”

Vrouwenvocalen

“’Als er geluid uit komt, is het toch goed’, zeiden mijn klasgenoten. Die hadden niets met apparatuur. Omdat mijn geld opging aan apparatuur bleef er weinig voor de muziek over. Daarom kocht ik een walkman en een mini-disc om van klasgenoten op de middelbare school van alles op te nemen. Wat ik het mooist vond klinken door mijn speakers waren vrouwelijke vocalen. Ik heb daar nog steeds een zwak voor. Alanis Morissette, Anouk.”

Koesteren

“De eerste serieuze cd die ik kocht was Urban Solitude van Anouk. Ik was op trainingskamp in Inzell, Duitsland. Kon niet wachten tot ik die plaat in mijn handen had. Verder ben ik all round ingesteld. Ik won een keer een bandje van Dangerous van Michael Jackson bij de bingo. Heb nog steeds een zwak voor Michael. Thriller is nog steeds een vreselijk goeie plaat. Daarnaast hou ik van lounge-achtig zoals Zero Seven, Dire Straits, Hooverphonic, soms van The Beatles en van het hardere werk als Red Hot Chili Peppers en Pearl Jam. Vroeger kon ik een cd of nummer grijs draaien. Dertig, veertig keer achter elkaar. Nu vind ik dat zonde. Goede muziek moet je koesteren. Zoals Aenima van Tool. Zo gaaf, eigenlijk alleen voor speciale gelegenheden.”

Verslaving

“Ik ben nu een aantal jaar serieus met apparatuur bezig. Dat betekent continue upgraden. Ben wel gegroeid daarin. Het is echt een verslaving, maar wel een gezonde. Je maakt elkaar gek, vooral via internetfora. Je kunt het zo gek maken als je wilt. Ik zag laatst een platenspeler van een kwart miljoen, die als je hem uit zet nog een maand door blijft draaien, zoiets. Dat wordt echt te gek voor mij, je moet een grens stellen. Je moet een budget in je hoofd hebben, en daar nooit over heen gaan. Dus absoluut geen spullen gaan beluisteren die net even duurder zijn. Je gaat geheid voor de bijl. [lachend] Ik weet waar ik het over heb, want ik heb die fout zelf ook gemaakt en heb daar veel van geleerd.”

Testen

“Via via ben ik terecht gekomen bij Beter Beeld en Geluid in Hilversum. Fantastische service. Je mag alles rustig testen. En Björn en Garmt zijn nooit te beroerd om even langs te komen. De speakers die ik nu heb, heb ik weken op proef gehad. Maar dat moet ook. Het is een vrij dure grap, je moet er honderd procent achterstaan. Bovendien moet je audioapparatuur gewoon thuis kunnen testen. De akoestiek is heel anders dan in de winkel.”

Vinyl

“Een platenspeler heb ik er niet bij, maar ik twijfel daar wel over. Ik heb het vinyltijdperk gemist en heb helemaal geen platen. Vinyl klinkt vaak beter, zeggen ze. Zeker zware persingen hebben meer dynamiek. Ik heb zelf inderdaad ook wel eens opnames gehoord die op vinyl beter klinken dan op cd.”

Irriteren

“Mijn doel is om zo dicht mogelijk in de buurt te komen bij het geluid zoals de artiest het bedoeld heeft. Een zo ‘neutraal’ mogelijke set. Ik kan me echt irriteren aan slecht geluid. Ga ik met vrienden naar de bioscoop, ga ik me enorm ergeren aan het geluid. ‘Simon, kijk nou gewoon naar die film’, zeggen ze dan. Ik heb ook een schurfthekel aan mp3. Maar als ik op reis of op trainingskamp ben kan ik niet anders. Ik ben veel weg, slaap zo’n tweehonderd nachten per jaar in een hotel…Ik heb al mijn cd’s opgeslagen op mijn laptop. Ik heb ook Airport Express van Apple.”

Thuisbioscoop

“Een eigen thuisbioscoop was al heel lang een droom. Dankzij Beter Beeld en Geluid heb ik nu een fantastische dedicated HT Ruimte. Beetje aso natuurlijk, maar fuck it.  Ontzettend gaaf om hier films te kijken, of om muziek te luisteren. Of gewoon tv. Tijdens het EK Voetbal hebben we hier met vrienden vaak gezeten. Ben nu bezig om mijn Blu-ray collectie uit te breiden. De ruimte op zolder is helemaal akoestisch aangepakt, de grootste upgrade die je kan doen. Ik heb een beter geluid dan in de bioscoop.”

Vol Thialf

“Maar weet je wat het allermooiste dolby surroundgeluid is? Dat van een vol Thialf. Het pistool gaat af en er komt meteen zo’n bak herrie op je af. De eerste keer hoorde ik mezelf niet meer ademen, en zag mijn coach alleen maar met zijn mond bewegen. Het is één grote ruis. Ze hebben het wel eens gemeten: boven de honderd decibel! Kort voor de streep is het altijd even stil; iedereen kijkt op het scorebord. Als je dan de snelste bent… die ontlading in het publiek, fantastisch!”

Gekke audiofiel

“In de schaatsploeg ben ik ‘die gekke audiofiel’. Met z’n dure gouden stroomkabels die andersom in het stopcontact moeten. Maar soms krijg je er ook mensen in mee, en dat is erg leuk. Veel mensen verklaren je eerst voor gek: ‘zo’n kabeltje van 200 euro tussen je cd-speler en versterker, wat heb je daar nou aan?’ Maar als je ze dan het verschil laat horen, snappen ze het vaak. Dat is mooi. Collega Mark Tuitert heb ik ook aangestoken. Hij is ook een muziekfreak en speelt heel verdienstelijk elektrische gitaar en had al een mooie set. Maar toen hij die van mij kwam beluisteren, viel hij zowat van de bank door het verschil. Ook hij is voor de bijl gegaan.”

Rag-cd

“Mark is meer van de hardere rock, dat heb ik weer van hem overgenomen. Hij is mijn vaste trainingsmaatje, net als Sjoerd de Vries, die ook een muziekfreak is. Hij kan goed drummen en houdt vooral van alternatief en britpop. In de auto of bus naar trainingen of wedstrijden draaien we vaak muziek. Of we discussiëren er over.  We zijn echt de muziekfreaks in de ploeg. De dames in de ploeg zijn meer van Bauer, Smit en Nick & Simon. Ze worden soms boos als wij er weer zo’n ‘rag-cd’ in gooien. Ook op de hotelkamer draaien we vaak muziek. We hebben alle drie een laptopje vol muziek bij. Het gaat dan over en weer: ‘ken je dit? ken je dat’?”




Concerten

“Met Sjoerd ben ik vorig jaar ook naar de Peppers in Nijmegen geweest. Erg tof. En met een bevriende ex-schaatser ben ik naar George Michael geweest. ‘Die móet je zien’, zei hij.  [lachend] Het was onvergetelijk! Nee hoor, hij heeft best wat mooie nummers geschreven. Ben ook naar Sensation White geweest, iedereen in het wit. Erg leuk voor een keer. Maar meer zit er niet in. Ik ben topsporter, doe alles voor mijn sport. Ik zou best naar Lowlands willen. Zeker omdat mijn vriendin ook gaat. Maar als je gaat, moet je het ook goed doen. Maar als topsporter kun je het niet permitteren om drie dagen in puin te liggen, helaas. Dat is de nadeelkant. Dat ga ik allemaal nog wel doen als ik gestopt ben.”

Buren

“Als ik thuis ben, draai ik de hele dag muziek. Als ik thuiskom van een trainingskamp bijvoorbeeld, dan liggen er vaak wel een paar nieuwe cd’s die ik via internet besteld heb. Ik voel me dan vaak moe, een beetje ziek soms, en dan is het heerlijk om op de bank te gaan liggen met de stereo keihard aan. Dan kom ik helemaal bij. In mijn vorige huis, een appartement, ging dat niet, vanwege de buren. Kwam ik in een optimale stemming thuis van een hele goeie wedstrijd, ging de stereo keihard aan. Kwam de buurman van twee verdiepingen lager klagen. We gaan nú verhuizen, zei ik tegen mijn vriendin. Zo gezegd, zo gedaan. Hier kunnen we doen en laten wat we willen. En de oude buren zijn blij dat we weg zijn.”

Wegkwijnen

“Als ik wedstrijden heb gereden, dan hangt het van het resultaat af welke muziek ik draai. Als ik gewonnen heb, is het vrolijke, luchtige muziek. Als ik verloren heb, draai ik hardere muziek. [lachend] Als ik verloren heb, zegt mijn trainer soms: ‘ga je weer lekker wegkwijnen in je kamertje met donkere muziek?’ Maar zo is het vaak wel. De meeste cd’s die bestel ik via internet. Via Bol.com of cdwow.nl. Of via Amerika, is veel goedkoper. Ik ga in eerste instantie voor de muziek, dan ga ik uitzoeken of ze ook aandacht hebben besteed aan het opnemen. Zo ja, dat is dat zwaar meegenomen en ben ik eerder geneigd de cd te kopen. Illegaal downloaden doe ik niet.  Vind ik niet fair. Mensen betalen immers ook om mij te zien schaatsen. Muziek maken is net zo goed topsport. “



De favorieten Van… Simon Kuipers