Sonore bij ACF Audio


Gastauteur | 18 december 2011 | Sonore

(ingezonden artikel)

Noot van de redactie: onlangs organiseerde ACF Audio in Lage Zwaluwe een Sonore kabelshow. Een van de bezoekers was bijzonder te spreken over de demonstraties die bij het evenement verzorgd werden, en besloot er in overleg met eigenaar Arco Fritzsch een verslag aan te wijden. Bij dezen het resultaat, geschreven en ingestuurd door Ronald Rhebergen. 

Tekst: Ronald Rhebergen

Gewapend met twee eigen interlinks ben ik 26 november naar de Sonore kabelshow gegaan. Ik ben, laat ik het maar zo zeggen, een absolute `non believer` wat het zo genaamd grote effect van kabels aangaat. Bij experimenten die ik thuis zelf heb gedaan met interlinks waren de verschillen marginaal. Om dat nu eens bevestigd te krijgen kwam deze show dus goed uit.

Dat deze show nu juist bij ACF Audio plaats vond was voor mij een extra reden om te gaan luisteren. Voor de reden hiervoor moet ik even terug naar de dag waarop ik de eigenaar Arco Fritzsch heb leren kennen. ACF was net geopend in Lage Zwaluwe. Ik was toen voor het eerst sinds lange tijd weer bezig met een platenspeler. Ik kreeg het geluid maar niet goed en wilde mijn naald eens laten nakijken. Ik was al bij een aantal hifispecialisten geweest. Alle hielden de naald eens in het licht, keken wat moeilijk en gaven vervolgens aan dat de naald versleten was. Direct kreeg ik dan het advies om te kiezen voor een ander element, van gemiddeld zo`n zevenhonderd euro, want dan werd pas duidelijk hoe goed vinyl kon klinken.

Gewapend met deze ervaring belde ik naar ACF Audio. Arco gaf aan dat ik wel langs kon komen met het element, dan keek hij wel even onder de microscoop. Vol trots liet hij zijn zojuist geopende zaak zien. Ik had al heel snel door dat ik hier niet te maken had met een doorsnee hifizaak. Arco bekeek het element onder de microscoop. Na enkele minuten aandachtig kijken en schuiven kwam het verlossende antwoord. `Met het element is niets mis, hier, kijk zelf maar`. Ook ik zag een mooie gave naaldtip. `Staat je arm wel goed afgesteld` was zijn volgende vraag. Gelukkig had ik de JVC bij me. Direct werd deze aan een onderzoek onderworpen en bleek de alignment niet goed te zijn. Na aanpassen konden we heerlijk naar muziek luisteren.

We hebben lang zitten praten en in dat gesprek gaf Arco ook aan dat hij niet zo van de kabels is. Er wordt een boel onzin verteld en mensen wordt een boel geld afgetroggeld met die mooie verhalen. Dit was dus voor mij een extra reden dat ik graag naar de Sonore kabelshow wilde gaan. Arco had me aangegeven dat deze kabels wel een verschil maken en ik zeker zelf moest komen oordelen. Binnengekomen werd ik direct verrast door de hoeveelheid belangstellenden. Ondanks dat er die dag in Nederland heel veel audioshows werden gehouden, was het bij deze kabelshow gewoon druk.

Blijkbaar zaten meer mensen met de vraag of kabels nu wel zo veel kunnen uitmaken. Wat opviel was dat diverse mensen al erg enthousiast waren. De show was al enige tijd aan de gang. Veel mensen hadden zelf ook kabels meegenomen. Voor de show was ook Cock van der Weiden van Sonore aanwezig. Hij is eigenlijk de vader van de Sonore kabels.

Net voordat we wilden gaan luisteren naar een nieuwe configuratie, kwam er nog een belangstellende binnen. Eveneens gewapend met eigen kabels. Hij keek eens meewarig naar de luidsprekerkabels en gaf al snel zijn conclusie: die kabels konden onmogelijk goed gaan klinken. Ze waren volgens hem verkeerd in elkaar gezet waardoor je een capitatieve werking krijgt. Tevens stonden de luidsprekers ook niet goed ingedraaid volgens hem. Daarna gaf hij een betoog hoe kabels zouden werken en gemaakt moeten worden en Sonore voldeed daar zeker niet aan.

Arco bood de man een plaats aan met de opmerking "zullen we er eerst maar eens naar gaan luisteren?" Er werd gedemonstreerd met Quad ESL2905 in combinatie met Bryston 4B eindversterking, de BP26 voorversterker met externe voeding en de cd-speler van Bryston. De eerste ervaring was aangenaam. Wat klonk dit rustig en natuurlijk. Gelukkig werd er ook niet hard en overdonderend gespeeld, maar op een rustig realistisch niveau zoals ik thuis ook speel.

Luistershow

Opvallend was dat iedereen ook echt stil en geboeid zat te luisteren. Het geluid was geheel vrij van scherpte. Iedereen was enthousiast over het geluid. Zelfs onze kritische gast moest toegeven dat het in ieder geval toch niet slecht klonk. Vervolgens werd er een luidsprekerkabel gemonteerd van een van de bezoekers. Het kan niet anders dan dat luidsprekerkabels verschil maken, want de voortrap moest direct aanzienlijk verder worden opengedraaid om hetzelfde geluidsniveau te bereiken. Het geluid was wezenlijk anders. Het klonk voor mij minder aangenaam, net alsof het je oor ingepompt wordt. Na het luisteren gaven diverse andere toehoorders precies dezelfde omschrijving zoals ik het waarnam. Volgens Cock had dit te maken met de compressie die in sommige kabels plaats vindt, waardoor het allemaal minder vrij klinkt.

Cock legde uit hoe het komt dat Sonore zo anders klinkt. Volgens Cock wordt er gebruik gemaakt van hele dunne aders in de kabel die onafhankelijk van elkaar zijn geïsoleerd, waardoor je geen versmering en looptijdverschillen krijgt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is juist een dunne kabel veel beter dan een dikke. Dit heeft alles te maken met een soort van tunneleffect.

Helaas kon Cock zijn verhaal niet afmaken omdat hij in de reden werd gevallen door onze kritische bezoeker. Hij had nog nooit zulke onzin gehoord en als Cock nog meer van dit soort onzin ging vertellen zou hij direct opstappen. Daarna kregen we van deze meneer een uiteenzetting over de invloed van capitatieve werking en nog veel meer zaken. Ik hoorde in ieder geval allemaal dingen die ik op de MTS elektronica nooit heb gehoord. Wat dat aangaat was het verhaal van Cock een stuk realistischer.

Arco ging over tot het luisteren naar een andere kabel. Een interlink van een van de gasten dit keer. Het klonk zeker niet slecht, maar nu ook weer niet veel beter dan thuis. De interlink werd gewisseld voor een Sonore kabel. En weer viel het puzzelstukje op zijn plaats. Het geluid klonk voor mij ineens weer een stuk aangenamer. Ook de andere luisteraars hadden dit gevoel, gezien de opmerkingen. Opmerkingen als natuurlijk, vrij, en ongedwongen kwamen van allerlei kanten.

Daarna was het tijd voor een netsnoer van Sonore. Nu dacht ook ik hou op met die onzin, de netspanning loopt vanaf de meterkast door meterslange onafgeschermde dikke 2,5 mm draad in een lullig PVC-pijpje naar een eenvoudige wandcontactdoos van vijf euro. En dan zal dat laatste metertje kabel een verschil maken? Na tien jaar bij een elektrotechnische groothandel te hebben gewerkt moet je bij mij niet aankomen met die onzin.

De demo begon met een goede kabel van het merk Nordost. Bepaald geen goedkope kabel. Maar gelukkig hoorde ik in ieder geval niks bijzonders met het geluid gebeuren. Blij dat ik daar mijn geld dus niet aan heb weggegooid, dacht ik.

Het verschil met Sonore

Daarna was het tijd voor de Sonore kabel. Mijn mond viel open... (laat ik het maar netjes zeggen). Wat een enorm verschil. Dit verschil was nog veel groter dan met de andere kabels. Dit kan niet waar zijn dacht ik. Maar om mij heen had werkelijk iedereen dezelfde ervaring. Zelfs onze kritische man stamelde ‘ik vind dit niet leuk’, en dat dit een totaal nieuwe dimensie gaf aan zijn zoektocht naar een beter geluid.

Vervolgens kon Cock nu wel zijn verhaal doen, zonder door ook maar iemand in de rede te worden gevallen. Cock gaf aan dat de werking van de Sonore kabels gebaseerd is op een geheel andere manier van benaderen. De stroomkabel is op een aparte wijze gevlochten en bestaat ook, net als alle andere Sonore kabels uit hele dunnen draden. Dit alles geeft een filterende werking op alle troep die op het lichtnet zit.

Het is pure eenvoud van waaruit wordt geredeneerd. De stroom die door o.a. interlinks gaat is heel laag. Dikke kabels zijn helemaal niet nodig en zorgen alleen maar voor ongewenste effecten. Het geeft alleen maar versmering van het geluid en looptijdverschillen tussen de verschillende frequentiegebieden. Ook afscherming is uit den boze. Ook dit levert alleen maar ongewenste effecten en verdere verslechtering op. Cock gaf nog verdere uitleg over de kabels. Elke keer kwam het er op neer dat er sprake was van eenvoud en geen mooie marketing humbug.

Ik vond het een goed en duidelijk verhaal, gebracht door iemand die al heel lang bezig is met deze materie en het juist eens op een nieuwe manier heeft benaderd, weg van de platgetreden paden. Uiteraard kwam bij de meesten wel de vraag "als er dan sprake is van zoveel eenvoud, waarom dan toch een stevige prijs voor de kabels?" Ook daarop had Cock een aannemelijk antwoord. De kabels worden gemaakt van een bijzonder type draad wat helaas niet meer wordt gemaakt, vanwege de veel te hoge productiekosten. Sonore heeft de laatste kilometers kunnen opkopen. Mat andere woorden, het is een eindig product en dat kost nu eenmaal meer dan een massaproduct. Daarnaast worden alle kabels met de hand gevlochten en afgemonteerd. Een luidsprekerkabel is al gauw een dag werk. 

Er werden nog wat luistersessies gedaan, onder andere met mijn eigen kabeltjes, die het gelukkig beter deden dan dure kabels die tijdens de demonstraties ook langs waren gekomen. Maar elke keer weer kwamen de Sonore kabels er als superieur uit. Een beetje gedesillusioneerd ging ik weer naar huis met mijn interlinkjes - Sonore kabels maken dus wel degelijk verschil.

Lees hier ook het verhuisbericht van ACF Audio