Leonard Cohen – Dear Heather
Zeventig jaar oud inmiddels, brengt Leonard Cohen zijn elfde studioalbum uit sinds 1968. Zijn stem is naar de subwoofer gezakt, wijlen Barry White is er niks bij, als dat maar niet richting subsonisch gaat. Maar het gemoed is ‘up’! Geen duistere lappen tekst als voorheen, er is sprake van een verrassend speelse lichtheid. Een man die zich niet meer hoeft te bewijzen en gerust een stapje terug wil doen.
Een grote rol is er voor de vrouwen die hem al jaren begeleiden: Sharon Robinson en Anjani Thomas. Niet alleen zingen ze menig maal de solopartij, ze leveren ook belangrijke compositorische, productionele en instrumentale bijdragen. Op de meeste nummers bedient Cohen zelf het uiterst synthetisch klinkende keyboard – wat dat betreft is hij weer even minimalistisch als op zijn eerste platen. Andere instrumenten doen slechts sporadisch mee. Soms zijn de klanken expres van een lachwekkende lulligheid, als in het kermisachtige titelnummer, maar vaak ook prachtig Twin Peaks-achtig zwoel.
Niet alle nummers zijn geslaagd. Zowel de opener Go no more a-roving als het toegevoegde slotstuk, een cover van de Tennessee Waltz in een live opname uit nota bene 1985, zijn wat mij betreft zelfs regelrecht rampzalig. Maar als geheel bevat Dear Heather voldoende aangename verrassingen om een positieve indruk achter te laten.
Aanvullende informatie:
13 tracks, speelduur 49:29
Label: Colombia 5147682
Distributie: Sony BMG Music Entertainment http://www.sonymusiceurope.com
Website Leonard Cohen: www.leonardcohen.com
Website album: www.dearheather.com