van Medevoort MA350 en CD350


René van Es | 27 juli 2006 | Fotografie René van Es | Van Medevoort

Het aanzien van de nieuwe Van Medevoort versterkers is zo anders en toch zo herkenbaar dat spreuken als: “de nieuwe kleren van de keizer” en “een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken” mij al snel door het hoofd schieten. Ze dekken wellicht niet de lading; ach dat geeft niet. Voor mij staan twee nieuwe producten uit de Audioart stal die samen met de binnenkort uit te brengen DAB tuner een ommezwaai vormen in uiterlijk terwijl het vertrouwde innerlijk een pure Van Medevoort herbergt, meer verfijnd, nog dieper getuned en fijnzinniger in weergave. Een plezierig paar weken speelde de MA350 met de CD350 mijn huis vol met muziek.


Versterker en SACD speler

De MA350 is zijn leven begonnen als de eerder op deze site beschreven MA340 maar heeft uitwendig en inwendig een forse update ondergaan. Gebleven is de opbouw die uit meerde printen bestaat die een typisch Van Medevoort karakter dragen. Discreet, netjes gemaakt, puur handwerk, gelakte transistoren - wat herkenning tijdens de fabricage makkelijk maakt - een stevige voeding en relais op alle ingangen. De voeding bestaat uit een forse ringkerntrafo van 300VA, afgevlakt achter de diodes met 4 x 4700 uF. De eindtrappen zijn opgebouwd rond een paar bipolaire transistoren, die in rust weinig warmte verkwisten. De MA350 is net als zijn familie en voorgangers van ingang tot uitgang een klasse A versterker. Alle versterkertrappen staan statisch (met een vaste bias) ingesteld, behalve de eindtransistoren, die hebben een dynamische instelling. Dat laatste is een kleine biasinstelling voor 5 tot 10 Watt in klasse A, die wordt verhoogd of verlaagd zodra het ingangssignaal toeneemt of juist afneemt. De dynamische instelling draagt ertoe bij dat de temperatuur in de eindtrap nagenoeg constant blijft, zelfs bij wisselende volumes. Een stabiele temperatuur zorgt voor een stabiele klankbalans. De MA350 is dus een (dynamische) klasse A versterker.



Ten opzichte van de MA340 zijn meer audiofiele componenten toegepast als MKT en MKP condensatoren van Chateauroux. Op de meetbank, maar vooral op het gehoor, geselecteerd door een vaste groep professionele luisteraars die met regelmaat verzamelen bij Audioart in Maarssen. Het uiterlijk heeft een grote verandering ondergaan. Weg is het vlakke front. Er voor in de plaats is een uiterlijk gekomen van een aluminium frame met een zwarte ingelegde plaat. Daarop in zilver de regelaars en natuurlijk (een deel van het handelsmerk) rode LED’s. Het uiterlijk doet mij nog het meeste denken aan Spectral, erg mooi en passend in vele interieurs. Naast zwarte of naast zilveren apparatuur. De kast is diep en zwaar en meet 43,4 x 39,0 x 10,2 cm om precies te zijn.

De SACD speler verraadt zijn herkomst als ik de kast openmaak. Het is in basis een Marantz, waarvan diverse componenten zijn vervangen door betere exemplaren. Natuurlijk zien we in de speler de unieke vM klok die zorgt voor de timing in de speler en heel lage jitter waardes. De print met de bediening is van Van Medevoort zelf. Ik herken ook de diodes in de voeding als types die ik Audioart al vaker zag toepassen. De kast is vele malen zwaarder uitgevoerd dan die van de oorspronkelijke speler. Allemaal verbeterpunten die helaas geld kosten maar winst in geluidskwaliteit opleveren. Audioart is niet de enige fabrikant die een bestaand product “ombouwt”. Atoll heeft als basis een Technics speler, Townshend Audio en Goldmund een Pioneer. Waarom zou je het wiel uitvinden en bouwen als het beschikbaar is voor de OEM markt. De speler werkt soepel en geruisloos. Leest CD en SACD maar geeft SACD uitsluitend in stereo weer. Het is geen multikanaal speler. Het rode display is goed leesbaar als er niet teveel direct zonlicht invalt. Stoort het zwakke rode schijnsel uw luistergenoegen dan kunt u het display in een paar standen dimmen.

Qua ingangen zit u goed met de MA350. Eén maal gebalanceerd in via XLR, vijf maal in via cinch en een tape-out met monitor functie. Verder is via een schakelaar de voor en eindversterker te scheiden. De pre-out is altijd actief, fijn voor een subwoofer of een slave versterker, de main in staat toe dat de MA350 aangestuurd wordt uit een processor loop of als eindversterker. Een cinch bus resteert met 12 volt trigger en een tweede cinch bus laat RC signalen door afkomstig van een afstandbediening. Eén paar luidsprekerklemmen per kant maakt het mogelijk blank draad, spades of banaanstekkers te gebruiken. Het van een polariteit voorziene eurochassisdeel koppelt de 230 Volt. De SACD speler heeft een enkele cinch stereo uitgang, Toslink en een S/PDIF uitgang voor digitaal PCM signaal. Deze uitgangen zijn zonder signaal zodra u SACD speelt. Daarnaast een in-en-uit voor RC signalen en wederom een eurochassisdeel voor 230 Volt. De afstandbedieningen zijn niet gelijk aan elkaar. De vM kennen we als het bekende zwart/blauwe doosje, Het  is een systeem afstandbediening en hiermee kunnen ook de primaire functies van de CD-speler en straks de tuner bediend worden. Die van de CD speler is een standaard Marantz remote met een vM sticker.

Ik zou bijna vergeten wat specificaties op te lepelen. De versterker levert 2 x 110 Watt RMS aan 8 ohm, is onvoorwaardelijk stabiel ook aan elektrostaten en mag belast worden vanaf 1 Ohm als het moet. De vermogensbandbreedte loopt van 1,5 Hz tot 100 kHz. Bij een vervorming die kleiner is dan 0,003 % over het gehele bereik. De dempingfactor is onafhankelijk van de frequentie en ligt tussen 1200 en 1500. De signaal/ruis verhouding is groter dan 100 dB. De impedantie aan de ingang is een gemakkelijke 50 kOhm. Tja, de specs van een SA(CD) speler zijn nauwelijks de moeite waard om te noemen. Hoogstens dat het uitgangsignaal bij 0dB 2,2 Volt bedraagt. Dat de vervorming bij DSD 0,0009 % en bij PCM 0,0020 % is lig ik niet wakker van. We gaan fijn een set bouwen om de componenten heen.

De Setup

Met een SACD speler en een versterker heb je in principe weinig meer nodig dan wat kabels en luidsprekers. De luidsprekerkabels en interconnects zijn zonder uitzondering afkomstig van Crystal Cable. Ik gebruik dit keer de Connect Standard tussen de vM apparatuur onderling. Later, als ik de CD350 aansluit op mijn Ayon Audio 300B buizenversterker zet ik er een Crystal Cable Connect Ultra tussen. Bronnen zijn met de vM CD350: een Lua Cantilena CD speler, een Garrard/Pro-ject/Benz Micro platenspeler met een Ear 834P phonoversterker en een Magnum Dynalab tuner. Luidsprekers vormen een Focal-JMlab Electra SW900 subwoofer en twee Electra 927 Be vloerstaanders.

De stroomvoorziening vraagt enige aandacht. Ik sluit meestal mijn versterkers aan via een Kemp Balanced Source Isolator en een Powersource netfilter, maar dat gaat niet goed met de MA350. De filters maken het geluid saai, kaal en vlak. Rechtstreeks op het lichtnet via een speciaal daarvoor aangelegde audiogroep bloeit de MA350 echt op. Het filter en de trafo blijven aanwezig op de rest van de set en actief voor de CD350. Wijze raad, wees net als met andere (eind)versterkers, bij de MA350 voorzichtig met netfilters, ze kunnen averechts werken. Veel goede netsnoeren van Crystal Cable (Reference en Ultra) aan de belangrijke componenten, Läpp kabels waar toepassing veel minder kritisch is.


Plaat, CD, SACD

Ulla Meinecke bijt het spits af met haar LP. Direct een forse dynamiek die fijne geluidexplosies tot gevolg heeft. Ze komen vanuit een diepzwarte achtergrond en sterven slechts langzaam en mooi uit. Een diep grommend laag vormt geen enkele rem op detaillering. Alleen de track “Die Tänzerin” is mijn veel gedraaide nummer en daarom gauw door naar Clair Marlo op plaat. Ik noteer: “de MA350 is een echte transistorversterker met forse ballen”. Een tikje donker gekleurd met het karakter van een klasse A versterker. Zonder de warmteontwikkeling. Er vormt zich een redelijk breed beeld waarin behoorlijk veel ruimtelijke weergave te horen is. Plaatsing is optimaal, de stem en blaasinstrumenten netjes boven de midrange en de tweeter. Een tweede stem is niet altijd even goed te onderscheiden van de eerste. De solo zang is mooi los van de band en los van de speakers. Het luistert fijn, mist de ultieme detaillering van een 300B buizen versterker, heeft wel meer zeggingkracht en overtuiging in zich.

Klassiek van het wonderschone Tacet label. Dit keer Mozart waar weer alles op juiste hoogte staat. Gek dat veel apparatuur altijd te laag afbeeldt, zelfs in hoge tot zeer hoge prijsklassen. Ad van Medevoort die gewend is aan live muziek besteedt aan dit aspect kennelijk veel aandacht. Het totaal is zeer zuiver van aard. Mooi in evenwicht in hoog tot laag. Met een serene rust en groot gemak. Zonder enige vorm van saaiheid. Violen zijn uitstekend met de bassen als diepe ondertoon. Nooit te zwaar vormen ze het draagvlak voor puntigheid en snelheid. Nog twee platen om de MA350 aan de tand te voelen. Keith Jarret met zijn “Köln Concert” en Oscar Peterson met Clark Terry. Jarret maakt het makkelijk een grote zaal voor te stellen met een omvangrijk podium en een indrukwekkende vleugel. Je voelt haast de luchtwervelingen die optreden. Het spel is met de MA350 spannend en houdt de aandacht vast. Indringend is het juiste woord. Met passie opgenomen, met passie weergegeven door een paar stukken elektronica en mechanica. Peterson & Terry spelen luchtig met elkaar. Twee jazz grootheden die smeuïg en helder spelen. Geen fratsen, geen valse noten. Transparant en recht doende aan de heren zelf.

De CD350 laat ik op twee manieren spelen. Via de MA350 en via mijn Ayon buizen versterker. Ik gebruik daarvoor dezelfde muziek. Deels doe ik dat om de combinatie te beluisteren, deels om te horen hoe de CD350 op zichzelf presteert in een set die ik erg goed ken. Laat ik beginnen met het meest schokkende fragment waarbij én de CD350 én de MA350 spelen (met de Ayon is het namelijk veel minder intrigerend). Ik grijp nogal eens naar Jane Monheit omdat die CD heel erg precies een plaatsing kan laten horen. Je kunt Jane afhankelijk van de gebruikte apparatuur en kabels in de piano zetten, ervoor, ertegen en ver ervoor. Met de combinatie CD350 en MA350 is het qua plaatsing beslist één van de beste weergaven ooit. Jane staat ver voor de piano op een vaste plek, terwijl de pianoklanken achter haar uitwaaieren naar links en rechts. Zet ook de drums en de bas een stuk naar achter neer. Een ongekende ruimte die weinig sets kunnen evenaren. Nooit vliegt de stem uit de bocht, mogelijk door het licht donkere karakter van de MA350. Ik schroef het volume op en ze staat er echt. Op hoogte, op passen afstand. Ik mompel in mijzelf: “geweldig” en weet een half uur later dat de combinatie Ayon met CD350 niet in de buurt komt qua ruimte afbeelding en stage. Wonderschoon die stem van Jane in een smal vlak, de piano in een breed vlak.
Enya is minder extreem met “A day without rain”. Ik speel track één en vijf. Los, diep grommend, krachtig en vol. Piano verdwijnt niet in het geheel. De stem zweeft mooi, hangend in het geluidsbeeld, zuiver en stemmig.
Hugh Masekela maakt meer herrie met zijn “Hope”. Stuwend in het laag zijn het de drums die door hun droge, korte klappen indruk maken. Weer die zacht gekleurde weergave die maakt dat Masekela zelf wat minder expressief naar voren komt. Diepte is prima in orde en plaatst de band achter Hugh. Breed gaat het ook. Het is een indrukwekkende  weergave waarbij de MA350 laat zien welke reserves hij heeft. Weer dat heerlijke gevoel naar een krachtige klasse A versterker te luisteren, terwijl de nauwelijks warme kast (het is volop zomer en 29 graden in de kamer) verraadt dat om het een dynamische klasse A instelling gaat. Het is bovendien de rust die mij boeit. Het gemak van de weergave. Vreemd is het verschijnsel dat de CD350 aan de Ayon ineens laag mist en de impact van de drums weglaat. Mijn Lua heeft er geen last mee. Verklaren kan ik het niet anders dan een mismatch tussen de CD350 en de Ayon, terwijl de CD350 met MA350 staat te blinken.

Twee totaal verschillende genres op SACD. Destiny’s Child met “Survivor” voor de liefhebber. Wat mij betreft mag u de Van Medevoort ermee mishandelen, zelf zou ik hem kopen voor kwalitatief hoogwaardiger muziek. Aan de andere kant, ver boven MP3 kwaliteit uit swingen de dames wel. Het kan snoeihard en is dan het lekkerste. Power is er zat, kracht, helderheid en drive. Een avondje uit met Beyoncé regelt deze set zomaar voor je.
Ik wil ook wel eens een avondje uit met Janine Jansen, onze top violiste die de “Vier jaargetijden” op SACD zo wondermooi neer heeft gezet. Na het eerdere dames geweld heeft de CD350 geen enkele moeite met subtiliteit en waardigheid. Zachte passages in de lente steken schril af tegen het onweer in de zomer dat het land geselt. Vol vuur speelt Jansen met haar musici het spel. Meeslepend, boeiend en in een aangename ambiance. Wie heeft meerkanaal nodig als stereo SACD zo kan klinken? Strijkers en klavecimbel zijn duidelijk, het orgel is wat weggezakt. Het geheel doet recht aan de prijs van de set of speelt daar bovenuit.

Nieuw jasje, ander dasje

Ad van Medevoort zet met zijn team van Audioart een dijk van een combinatie neer die bij vlagen zelfs briljant presteert. Het nieuwe jasje dat mij erg aanspreekt is er niet voor uiterlijke schijn. Met de verandering aan de buitenkant komen de upgrades aan de binnenkant mee. Ik heb er mijn verslag van de MA340 nog eens op na gelezen en kom tot de conclusie dat de MA350 een paar straatlengtes verder gaat. De verbazing van wat er gebeurde met Jane Monheit staat nog op het gezicht. Daar is de CD350 uiteraard debet (credit?) aan.

De bron die Audioart zo met afstand weet te creëren ten opzichte van het origineel is het geld dubbel en dwars waard. Men heeft geput uit ervaringen in het verleden, technologie uit het heden en dat samengevoegd tot een machtige combinatie. Met gebruikmaking van beproefde bouw en bewezen degelijkheid. Het is in mijn ogen een groot compliment dat Audioart een versterker neerzet die zo hevig aan de beste klasse A ontwerpen doet denken en toch dankzij de dynamische klasse A schakeling op de eindtransistoren de koelte en de betrouwbaarheid heeft van klasse AB. Audioart een SACD speler zo ver met succes ombouwt dat je diep in de kast moet kijken om de oorsprong te herkennen. 4000 euro voor de set is geen kattenpis, de tuner zal bovendien ook niet gratis zijn. Maar als u investeert in MA350 en/of CD350 dan doet u dat voor jaren. Na de succesvolle MA240 klasse D versterker doet Audioart het gewoon opnieuw. Betaalbare high end voor ongecompliceerde muziekgenieters.

 

Prijzen:
Van Medevoort MA350 geïntegreerde versterker   1990 euro
Van Medevoort CD350 stereo SACD speler    1990 euro

Primeur voor Nederland:
Hifi Solutions
Amsterdam
Telefoon: 020-6128647 of 020-6232183

Fabrikant:
Audioart
Herenweg 15
3602 AM Maarssen
Tel. 0346 590290
Fax.0346 590103
E-mail: info@audioart.nl

Meer informatie is te vinden op de website www.audioart.nl. of www.vanmedevoort.com 

 

Gebruikte Hardware: 

Analoog:

Garrard 301 motor unit (in DIY console) Transrotor puck The Funk Firm Achromat mat Pro-ject 9” carbon fiber arm Benz-Micro Glider L2 low output MC element

Digitaal:

Lua Cantilena SEL CD speler Van Medevoort CD350 SACD speler

Radio:

Magnum Dynalab MD-90 op Casema kabelnet

Versterking:

Ayon Audio 300B geïntegreerde versterker Van Medevoort MA350 geïntegreerde versterker Ear 834P phono amp met JJ Electronic ECC803S buizen

Luidsprekers:

Focal-JMlab Electra 927 Be

Subwoofer:

Focal-JMlab Electra SW900 actieve subwoofer

Stroomvoorziening:

Netsnoeren: Kemp, Läpp (DIY), Crystal Cable Power Reference en Power Ultra Netspanning: Kemp Elektroniks Power Source netfilter, Kemp Elektroniks Balanced Isolator Source, gescheiden audiogroep, AHP glas + Neozed zekeringen

Kabels en accessoires:

Interlinks analoog: Crystal Cable Connect, Crystal Cable Connect Ultra Interlink subwoofer: Sharkwire LS-kabels: Crystal Cable Speak Reference

Meubels:

Spectral Straight TV915 Target VW1 wandbeugel

Overig:

Acoustic Analysing TVA dempers