In het vorige verslag stond nog een draaitafel te pronken op één van de foto’s, merk ik op, ik zie hem nu niet meer staan. “LP’s heb ik niet meer”, vervolgt Paul. “Ik heb gekozen voor een uitzonderlijke SACD-speler, een Esoteric X05, daar draai ik mijn zilverschijfjes mee af. Dit is de speler die ik altijd gewild heb en die past in mijn visie van een mooi geluid. Voor de versterking zorgt de geïntegreerde Musical Fidelity M3 NU-VISTA versterker, volledig aangepast aan mijn wensen. Het wordt allemaal weergegeven via de Revel M20 monitoren.” De set en de opstelling bekijkend wil ik maar één ding, luisteren en genieten.

Achterzijde Esoteric X05 met Nordost Tyr interlink en Vishnu netkabel

Paul heeft een aantal CD’s uitgezocht en het voorstel is om daar mee te beginnen. Misschien, als er tijd voor is, mag ik zelf meegebrachte CD’s laten horen. (pop) CD’s, die nu nog in mijn Record Store Day tasje zitten. De eerste CD op het stapeltje is die van het Hadouk Trio (Naive nv815411). Dit trio maakt een mix van jazz en fusion en gebruikt soms inheemse Afrikaanse instrumenten. Een fraaie opname, de muziek straalt kamerbreed de ruimte in. Direct opvallend is het geluidsbeeld wat de set produceert. Losjes, veel ruimte voor detail. De opstelling van de luidsprekers is daar zeker debet aan. Te vaak zie ik sets met de apparatuur tussen de speakers in staan. Het gevolg is dat er domweg een hap uit de muziek genomen wordt.

Bij Paul staan de monitoren ongeveer een halve meter voor de geluidsbron en versterking. Dat leidt tot een coherent en breed geluidsbeeld, niet verstoord door hinderlijk geplaatste audiomeubels. Het geluid dat uit het midden van het stereobeeld komt, is heel belangrijk voor de weergave, is mijn ervaring. Paul beaamt mijn opmerking daarover en het losse trompetgeluid van gastmuzikant Jon Hassell bevestigt in deze opname onze filosofie over de opstelling.

Binnenkant MF NU-VISTA

Het volgende digitale lekkernijtje is opnieuw een trio; dat van Alex Skolnick. Deze live opname is een in de USA geperst schijfje (MT-2305-2) en dateert uit 2004. Kenners weten natuurlijk ogenblikkelijk dat Alex Skolnick de gitarist was van de trash metal band Testament. Alex heeft een voorliefde voor jazz gitaar en laat dit horen op dit plaatje. Een aantal covers passeren de revue, waaronder Deep Purple’s Highway Star, Pink Floyd’s Money en nummers van Iron Maiden, Dio, Judas Priest en the Scorpions.