REVIEW

Elles Springs

Dr. Longbeard & Marja | 24 november 2003

Straight Ahead

Het maken van een CD als hoofdprijs. Dat overkwam begin dit jaar Elles Jansen toen zij de talentenjacht van de Heartland Company in Arnhem won.

Elles SpringsElles komt uit een muzikaal nest en speelt al vanaf haar dertiende gitaar. Samen met drummer Vincent Bodt, bassist Leo Mongula en gitarist Jürgen Rijkers vormt Elles de band Elles Springs. Met deze band speelt ze naast eigen composities ook graag het wat ruigere repertoire. Voorbeelden zijn covers van Lenny Kravitz, Mellissa Etheridge, Lisa Loeb en Pink. Elles zachtere kant kan ze uiten in een duo dat ze vormt met gitarist Jürgen.

De hoofdprijs is opgehaald en ligt hier nu ter recensie. Een nette hoes met foto’s van Elles en haar trots; haar bijzondere tatoes. De 28 jarige zangeres heeft zes stukken op de CD gezet. Allemaal eigen composities op een na die  samen is gemaakt met Bennie Fransen. Op de CD is bassist Leo vervangen door Tom Janssen en Michel Mulder. Als grote steun heeft Floor Kraayvanger gefungeerd. Floor is de zangeres van de bluesformatie Superfloor. Op de CD doet ze koortjes.

De CD opent met ‘That’s OK’. Elles stem heeft het zware, hese dat ook bij Anouk zo typerend is. Helaas doet ze met haar nasale open klinkers in dit nummer iets te veel aan genoemde zangeres denken. In het refrein laat ze horen dat ze dit helemaal niet nodig heeft. Haar ‘want’ gaat naar ‘whaont’.

Het tweede nummer, ‘Miss you’, klinkt meer samenhangend dan het eerste en kent een sterke melodie die met het koortje van Floor en Jürgen staat als een huis. Elles legt flink wat drama in haar stem en de grootte van haar stem kom je niet vaak tegen. Niets iel en fragiel. Hier staat een zangeres.

‘Watchin’ over me’ heeft een leuke break waar Floor Elles ondersteunt en het refrein inzet. Verder heeft het stuk een lekkere gitaar die de wat hoekige drum op zijn plek zet. Die Jürgen Rijkers is iemand om in de gaten te houden.

Een wat meer unplugged sfeer heeft ‘Smilin’’. Acoustische gitaar, beetje percussie en een basje dat er heel prima onderdoor loopt. De zang van Elles is overtuigend. Weer wat steviger is ‘No more’ waar Elles zelf ook de gitaar pakt. Voor ons is dit het topstuk van de CD. Lekker afwisselend en een tekst met zelfkritiek; doet het altijd goed.

Een voorproefje van de acoustische Elles Springs is de acoustische duo-uitvoering van ‘Miss you’. Elles op gitaar en zang, Jürgen op percussie en hij doet  ook de backing vocal. Een nummer dat zowel electrisch als acoustisch overeind blijft is een teken van een sterke compositie. En dat is ‘Miss you’ zeker.

Met deze zes stukken laat Elles Springs horen dat er talent aanwezig is. Het is te hopen dat deze Amuse Oreil leidt tot een grotere bekendheid en een volgende CD. Zie je Elles Springs ergens aangeplakt staan, ga er dan naar toe.


EDITORS' CHOICE