REVIEWA Capella

Rogue Audio Ninety-Nine en Stereo 90

Philip van Deijk | 10 juni 2004 | A Capella

Ondanks dat het nu een moeilijke tijd is voor de detailhandel weerhoudt dat een bepaalde groep mensen niet om nieuwe wegen in te slaan. Importeur Multitrade uit Belgie windt er geen doekjes om en is begonnen met het importeren van een serie uitzonderlijk goede kabels. Ik bedoel Acoustic Zen kabels, waarover u een aantal weken geleden hebt kunnen lezen op Hifi.nl. Nu is het de beurt aan een versterkerlijn van Roque Audio. Afkomstig uit Amerika waar ze veelvuldig gebruikt worden in combinatie met Acoustic Zen kabels. De versterkers worden in mijn systeem opgenomen “as is”.

Rogue Audio

Zoals ik opmerkte is Rogue Audio afkomstig uit Amerika. Daar is het een beroemd merk en wordt op diverse grote shows gedemonstreerd samen met Acoustic Zen en Meadowlark luidsprekers. Rogue Audio is een buizenmerk pur sang. Ze hebben beschikking over een gigantische eindversterker, de Zeus, die weegt maar liefst 95 kg en geeft 2 x 225 watt per kanaal. Uiteraard volledig dual mono opgebouwd. Verder hebben zij onder meer een geïntegreerde versterker en een losse phono-versterker. In eerste instantie was alleen de Zeus eindversterker bedoeld voor een recensie, ware het niet dat het om organisatorische redenen niet gelukt is deze gigant in mijn luisterruimte te krijgen. Hij is immers een beetje zwaar om alleen te tillen en te vervoeren. Uiteindelijk is daarom besloten een handzamer model eindversterker te recenseren in de vorm van de Stereo 90. Met 2 x 90 watt per kanaal en een slordige 30 kilo ook niet echt een kleine jongen, maar wel meer handelbaar. De eindversterker is voorzien van 4 x KT88/6550, 2 x 6SN7 en 2 x 12AX7 buizen. Verder kan men, door middel van een schakelaar achterop de eindversterker, nog kiezen of de eindversterker in een triodeschakeling zijn werk moet doen of via de ultralineare schakeling het aangeboden signaal moet versterken. De aansluitpunten voor de luidsprekers zijn van zware kwaliteit en verguld. Indien men wil kan men die met een steeksleutel aandraaien, wat resulteert in een klemvaste verbinding.

Rogue Audio

Rogue Audio

Zonder voorversterker beginnen we niet veel. Zodoende werd de duurste van de Rogue Audio voorversterkers meegeleverd, die luistert naar de naam Ninety-Nine. De 99 is zowel als lijnvoorversterker te leveren als met ingebouwde phonotrap zoals in mijn recensie exemplaar. Helaas is die gebaseerd op het versterken van een MM element en niet geschikt voor een low output MC element waar ik mee speel. Over deze phonotrap kan ik dan ook niets zeggen. Het kloppende hart van deze versterker wordt gevormd door vier 6SN7 buisjes. Die mogen zich over het muzikale invoersignaal ontfermen. De voeding zit in een aparte behuizing en kan ver van de voorversterker weg gezet worden.

Rogue Audio

Rogue Audio

Aansluiten

Nadat de voorversterker zijn plaats in het Creaktiv audiorack had gevonden, moest de eindversterker genoegen nemen met een plaats voor het rek. Op de grond tussen de luidsprekers in. Een buizeneindversterker heeft ruimte nodig om zijn warmte af te kunnen voeren en een plaats in het rack zou de eindversterker geen goed doen. De Stereo 90 werd met een paar Nirvana SL luidsprekerkabels aan de Avalons verbonden. Eén voordeel met een eindversterker voor het audiorack op de vloer is dat ik me niet zoals gewoonlijk in allerlei bochten moet wringen om de kabels aan de achterzijde aan te kunnen sluiten. Vanaf de Stereo 90 liep een Sign@Audio interlink naar de Ninety-Nine voorversterker. Die op zijn beurt werd verbonden met de voornaamste bronnen. Waaronder een Clearaudio Basic Symmetry phono-versterker, op zijn beurt aangeslosten op de VPI Scout draaitafel voorzien van het Clearaudio VictoryGold-H element. Digitaal geweld kwam van een Teac/M-Audio/AudioAlchemy combinatie. Alle interlinks waren verder van Sign@Audio.

Ik zal u een korte impressie geven over mijn kamer waar de set in speelt. De luidsprekers staan ongeveer een meter van de achterwand verwijderd en hebben links en rechts voldoende ruimte tot de zijmuur. Na wat geexperimenteer bereikte ik het meest optimale resultaat door de Avalons nog wat verder uit elkaar te schuiven tot een onderlinge afstand van tweeenhalve meter. De afstand tot de luisterplaats bedraagt ongeveer vier meter. Verder is de kamer ongeveer acht meter lang, is één wand bijna geheel voorzien van glas en daarvoor gordijnen. Ook halverwege de ruimte hangen gordijnen om de ruimte enigszins te dempen. De vloer is voorzien van plavuizen, terwijl de wanden zijn voorzien van een Spachtelputz laag. Al met al is het een redelijk harde ruimte, maar gelukkig ken ik de ruimte goed en weet wat de beperkingen en zeker ook de sterke punten ervan zijn.


EDITORS' CHOICE