REVIEW

Les Valseuses

Jan Luijsterburg | 20 januari 2005

Waarom zou je een goed idee slechts één keer uitvoeren? De serie Italiaanse Meesterwerken, uitgegeven door NRC Handelsblad en Homescreen, was een groot succes. Iedere maand werd een nieuwe titel uit een roemrucht recent verleden aan de dreigende vergetelheid onttrokken.

Les ValseusesEen diepgravend essay in het magazine M van de NRC door chef kunstredactie Joyce Roodnat werd tevens in een boekje bij de DVD afgedrukt.

De opvolger van de Italiaanse Meesterwerken, die meestal uit de jaren vijftig en zestig stamden, heet Moderne Europese Klassieken. Twaalf landen worden elk vertegenwoordigd door een titel uit de jaren zeventig of tachtig, en beloven een mooi beeld van de tijdsgeest en de culturen te gaan leveren. Wederom films waarbij we kunnen verzuchten: ‘zo worden ze niet meer gemaakt.’

Als eerste deel verscheen Les Valeuses van Bertrand Blier, uit 1974. De bijdrage van Frankrijk. Een schelmenfilm die de uitwassen van de seksuele revolutie toont, met steracteurs als Gérard Depardieu, Patrick Dewaere, Miou-Miou en Jeanne Moreau. De eerste twee spelen respectievelijk Jean-Claude en Pierrot. Twee vrienden met veel energie en niks te doen. Ze lopen, nee rennen letterlijk hun pik achterna.

Hun ‘verleidingstechnieken’ zijn weinig subtiel. Naast seks hebben ze regelmatig nieuwe vervoersmiddelen en geld nodig. Bij het stelen van een auto loopt Pierrot een schampschot aan een testikel op. Dat geeft veel zorgen over mogelijke erectieproblemen. Gelukkig treffen ze het naïeve meisje Marie-Ange (Miou-Miou), dat zich door iedereen laat neuken, zo vaak men maar wil, maar zelf totaal frigide is. Pas laat in de film geneest ze daarvan dank zij een maagdelijke ex-gevangene. De schelmen zijn dan fors in hun mannelijkheid aangetast.

Zoals Joyce Roodnat terecht aangeeft wordt de kern van de film gevormd door een episode die ook als korte film apart zou kunnen staan: de ontmoeting met een oudere vrouw, ook al net uit de gevangenis. Het tweetal ontfermt zich over deze indrukwekkend door Moreau vertolkte vrouw. Ineens is er rust in de tot dan toe haastig voortploegende film. Voor het eerst is er enig gevoel, enige hartstocht en respect in de lichamelijke liefde. Dat blijkt wel zo prettig, maar voor de vrouw reden voor een drastische, dramatische daad.

Het beeld kon scherper, en de schermen met achtergrondinformatie leesbaarder, maar al met al is dit een niet te versmaden DVD. Schaamteloos, zonder een moreel oordeel te vellen, een buitengewoon vitaal beeld van een tijdsgeest die al flink afwijkt van het heden. Een mooie opener van naar het zich laat aanzien weer een prachtige reeks.

Aanvullende informatie:
Frankrijk, 1974
Speelduur: 113 minuten
Regie: Betrand Blier
Met: Gérard Depardieu, Patrick Dewaere, Miou-Miou en Jeanne Moreau
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 2.0
Uitgave: Homescreen


EDITORS' CHOICE