REVIEW

Taj Mahal - Recycling The Blues & Other Related Stuff

Jan de Jeu | 19 januari 2006

Folk-blues fans kennen deze uit 1972 stammende LP van zanger / multi-instrumentalist Taj Mahal waarschijnlijk al jaren. De op 17 mei 1942 als Henry St. Clair Fredericks in New York geboren Taj Mahal, die ooit nog eens samen met gitarist Ry Cooder de groep ‘The Rising Sons’ oprichtte, is net als Cooder sterk geïnteresseerd in folk en wereldmuziek.

Recycling The Blues & Other Related Stuff‘Recycling The Blues & Other Related Stuff’ is een verfrissend pure, minimalistische, akoestische folk-blues plaat waarop Taj Mahal de blues injecteert met diverse ritmes, gospel en het gebruik van soms wat minder gebruikelijke instrumenten. Dat begint al in het eerste nummer Conch Introduction dat net als de rest van kant één live opgenomen is in Filmore West en een goede indruk geeft van de manier waarop Taj Mahal een optreden opbouwt.

Na de introductie met de door hem bespeelde zeeschelp, een bijzonder geluid, ruilt hij in het tweede nummer de schelp in voor een kalimba om deze naam vervolgens instrumentaal tot uitdrukking te brengen. In het daarop volgende Bound To Love is, naast zijn krachtige volle stem, voor het eerst zijn national steel-bodied guitar te horen.

De opname is prachtig en de luisteraar, die heel dicht bij het podium zit, hoort duidelijk de metaalklank waarmee de kast zich van andere soortgenoten onderscheidt. In Ricochet neemt Taj Mahal de banjo ter hand waarna in A Free Song (Rise up Children Shake The Devil Out Of Your Soul) gospel en soulinvloeden de kop opsteken. Corrina is het laatste nummer voordat de zeeschelp in Conch Close het einde van het concert aankondigt.

De B-kant is sfeervol laidback opgenomen in Columbia’s studio in San Francisco. De handclaps van Grace en Jane in Cakewalk Into Town zijn fraai opgenomen door sound engineers David Brown en George Engfer. Net als de handclaps en de tuba van Howard Johnson in datzelfde nummer. In Sweet Home Chicago en Texas Woman Blues worden de stemmen van de Pointer Sisters geïntroduceerd terwijl Taj Mahal voor de verandering met zijn vingers de upright bass (John Henry’s ‘fiddle’) laat grommen, snorren en knorren. Gitano Negro tenslotte is een prachtige solo op de steel-bodied guitar. De analoge mastertapes zijn heel fraai geremastered door Ray Staff en doordat de voor Pure Pleasure Records bij Pallas Duitsland geperste 180 gram wegende schijf fluisterstil is, komt dat tijdens iedere luistersessie steeds opnieuw schitterend tot uitdrukking.


Aanvullende informatie

Format: 180 gram virgin vinyl, Columbia Cat. No: PPAN 31605
Label: Pure Pleasure Records Limited
156 B Waldegrave Road
Teddington
Middx, TW11 8NA
United Kingdom


EDITORS' CHOICE