REVIEW

Madonna – Confessions on a Dance Floor

Jan Luijsterburg | 09 februari 2006

De popmuziek draait rondjes. Revivals volgen elkaar zo snel op dat artiesten met een lange carrière zich vanzelf weer in de mode zien geraken. Madonna is altijd wel stijlvol en met een onmiskenbaar gevoel voor timing van de ene mode op de andere gesprongen, maar nu elektronische disco van begin jaren 80 weer ‘hot’ is was ze natuurlijk wel gek als ze deze gelegenheid niet aan zou grijpen om haar oudste truc in de revisie te gooien: dansen! En gek, dat is Madonna zeker niet.

Madonna - Confessions on a DancefloorDat blijkt ook wel uit het feit dat ze zich steeds weer weet te omringen met de ideale muzikale partners om haar te voorzien van een hippe sound. In dit geval is dat vooral Stuart Price, van Les Rhythmes Digitales. Naar verluid gaat de relatie met Madonna verder dan werk alleen; voer voor de roddelpers. Price zet hier in ieder geval een onweerstaanbaar swingende elektronische geluidsmuur neer, met een maximum aan dynamiek.
In die muur is plaats voor samples als uit ABBA’s Gimme Gimme Gimme en verder voor alle geluidstrucjes uit dertig jaar dancemuziek. Zoals beats zo diep en allesomvattend als zwarte gaten, die alle andere geluiden wegzuigen. Pure energie, en een ideale basis voor Madonna’s doortastende vocalen.

Alle tracks zijn, de dansvloer indachtig, zonder onderbreking aan elkaar gemixt als één doorlopend nummer. Er zitten een stel geheide hits bij; naast kraker Hung Up worden Sorry en Jump al als single aangekondigd op de wervende sticker op het doosje. Ook de rest van het album is een aanstekelijke mix van potige dance en pakkende melodielijnen. Pas tegen het eind is er ruimte voor een wat bedeesder tempo en een andere emotie dan platblazen en vrolijk dansen. Isaac, met orientaalse zang van Yitzak Sinwani, en het heerlijk wiegende slotnummer Like it or not, waarin zowaar een gitaar te horen valt, vormen hoognodige rustpunten en wat verdieping.

Waar bij veel artiesten een nieuwe CD gewoon x nieuwe liedjes betekent van een doorlopend verhaal, is bij Madonna ieder album een afgerond geheel. Op een volgend album is dan als het ware weer een nieuwe reïncarnatie van de zangeres te horen, in een nieuwe look, een nieuwe stijl, altijd actueel en passend in de dan geldende mode. Zo lukt het haar op haar 47e nog altijd hits te scoren en naast de mensen die haar al jaren trouw volgen een nieuw en jong publiek aan te spreken. Een prestatie van formaat.

Met Confessions on the Dance Floor heeft Madonna wederom een aantrekkelijk en succesvol album afgeleverd. Het is minder geschikt om passief vanuit de stoel te consumeren, omdat de vrijwel voortdurend uitbundige stemming op den duur wat vermoeiend werkt. Wilt u een opgewekte en levendige achtergrond of gewoon eens gezellig door de kamer stuiteren, dan is deze confessie wellicht aan u besteed. En zij klinkt bovendien geweldig.


Aanvullende informatie:

12 tracks, speelduur 56:32
Label: Warner Bros Records Inc.
Website: www.madonna.com


EDITORS' CHOICE