REVIEW

The Taste of Tea

Jan Luijsterburg | 23 februari 2006

Een hartverwarmend pleidooi voor het genieten van eenvoudige of minder eenvoudige zintuiglijke waarnemingen, zoals de smaak van de thee en het kijken naar bloemen of wolken. Het is niet vreemd dat de familie die we in deze film volgen vol zit met artistieke talenten. Moeder is een mangatekenaar, net als een erg vreemde oom, vader is hypnotiseur, en de excentrieke grootvader danst, tekent en zingt, altijd een stemvork bij de hand.

The Taste of TeaVeel aandacht is er voor de zielenroerselen van de kinderen, bij wie de grens tussen fantasie en werkelijkheid dun is. Zo ziet de jongste, het meisje Sachiko, voortdurend een gigantische dubbelganger van zichzelf. Ze is ervan overtuigd dat die vervelende toekijker alleen zal verdwijnen als ze erin slaagt een achterwaartse draai aan de rekstok te maken.

Vreemde, surrealistische beelden zijn er ook van de andere familieleden. Als haar verlegen broer Hajime denkt aan zijn geliefde buurmeisje, dat verhuist en met de trein vertrekt, zien we haar trein uit zijn voorhoofd komen rijden, om er een gat in achter te laten waar we zo doorheen kunnen kijken.

In de loop van het verhaal raakt Hajime heftig onder de indruk van een nieuw meisje op school, waarmee hij via het spel Go nader in contact treedt. Zijn onbeholpenheid en niet te hanteren maalstroom van emoties worden prachtig verbeeld in zijn uitputtende fietstochten.

Oom Ayano, een opnametechnicus die op bezoek komt, haalt herinneringen op aan hoe hij als kind in hoge nood een drol draaide op wat hij voor een groot ei aanzag, maar de schedel van een vermoorde yakuza bleek te zijn. Was nog een lastige kwestie voor de archeologen. De tekenende oom blijkt een triest geval, maar als hij voor zichzelf een verjaardagslied gaat opnemen wordt het toch nog lachen. Aan fantasie geen gebrek in deze familie, en dus voor verveling geen tijd.

The Taste of Tea

The Taste of Tea is een film om met een voortdurende glimlach op de lippen te ondergaan, steeds verrast door de komische wendingen en grappige associaties in het verhaal, dat vaak gelardeerd wordt met animaties. Ondanks alle kolder blijft de sfeer van de film is vooral poetisch. Dat komt door het rustige tempo en de voortdurende aandacht voor de schoonheid van de omgeving. Vergezichten van rijstvelden en bosgebieden, en vooral dus wolken, adembenemend mooi gefotografeerd. Katsuhito Ishii neemt de tijd voor zijn volstrekt originele sprookje, maar de bijna twee en een half uur vliegen voorbij. Meeleven doe je nog het meest met de emotionele sores van de twee kinderen.

Deze film wijkt in alles af van wat we, gedeformeerd door Hollywood als we zijn, verwachten. Dat maakt hem extra leuk: verfrissend, en - dat zie je tegenwoordig veel te weinig - ontzettend lief en optimistisch. Waar veruit de meeste kunstzinnige films van somber tot nihilistisch zijn, is dit wel een heel fijne afwisseling, een waar genot om naar te kijken. Dat Ishii zich een enkel keertje al te zeer door zijn eigen fantasie laat meeslepen, zoals wanneer een zonnebloem intergalactische proporties aanneemt, zij hem meer dan vergeven.

Goed beeld en geluid op deze DVD. Geen extra’s helaas, want trailers tellen we niet mee.


Aanvullende informatie:
Cha no aji (The Taste of Tea)
Japan, 2004
Speelduur: 143 minuten
Regie, scenario, montage: Katsuhito Ishii
Productie: Katzuto Takida, Kazutoshi Wadakura
Camera: Kosuke Matsuhima
Muziek: Little Tempo
Met: Maya Banno, Takahiro Sato, Tadanobu Asano, Satomi Tezuka, Tatasuya Gasyuin, Tomokazu Miura, Anna Tsuchiya, Tomoko Nakajima
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Uitgave: Total film 


EDITORS' CHOICE