Symphonic Line

Ruud Jonker | 04 oktober 2007 | Symphonic Line

Het universum is niet digitaal

Aldus een markante uitspraak van Rolf Gemein, eigenaar van Symphonic Line. Dat valt trouwens te bezien. Wellicht is de schepping gewoon een uit de hand gelopen computersimulatie van iets of iemand daarboven. 

Het stukje autobahn tussen Arnhem en Duisberg is al zo vaak gereden. Met groot enthousiasme passeert de auto de grens. Verlost uit het  flitspaalvervuilde Nederland, krijgen de kiloWatts de vrije teugel. Een hoog fluitend geluid gonst onder de carrosserie als de beide turbo´s op toeren komen. Een enorme schop in de rug gaat net vooraf aan het moment dat de grens met hoge snelheid uit de achteruitrijspiegels verdwijnt.

Een bezoek aan Rolf Gemein initieert filosofische gedachten. Volgens de relativiteitsleer bewegen de flitspalen zich met hoge snelheid in achterwaartse richting ten opzichte van de auto. De flitspaal is dus het object dat de snelheidovertreding begaat. Zulke gedachten komen naar voren na het aanhoren van de, door filosofie en oosterse meditatieve technieken gevormde, denkwijzen van Rolf Gemein. Bij Symphonic Line staat de kwaliteit, of beter gezegd de realiteit, van de weergave bovenaan. Daarmee behoort dit bedrijf tot de overgebleven pioniers van de kwaliteitsweergave. Zij ademen de highend-gedachte. Het zijn diamanten in een wereld waar veel grote audio-bedrijven de audiofiele beweegredenen van de grondleggers verkwanselden in ruil voor het snelle scoren.


Symphonic Line La Musica

Rolf Gemein heeft een heel eigen visie op de weergave van geluid. Heel lang geleden arriveerde hier in de luisterruimte een delegatie van heren uit Duitsland. In hun auto een nieuw geïntegreerd muzieksysteem als totaalconcept, luisterend naar de naam ´La Musica´. Los van wat opmerkingen vanaf de zijlijn, viel er één ding op. Het systeem, bestaande uit een platenspeler, een versterker en twee weergevers, klonk extreem realistisch. Het klonk zó extreem realistisch, dat het een schokkende ervaring was. De achtergronden voor dat overtuigende realisme hebben mij jarenlang beziggehouden. Het latere, productierijpe La Musica systeem, had lang niet meer die fabelachtige performance. Hoe kan dat? De uiteindelijke bevestiging van een jarenlang gekoesterd vermoeden werd onlangs in Duisburg gevonden. La Musica in de toenmalige luisterruimte werd aangestuurd door een Symphonic Line RG14 versterker. Nu wetende wat een Symphonic Line versterker kan, is het absoluut duidelijk dat deze unit verantwoordelijk was voor 80% van de prestatie van La Musica. Tel daarbij op de draaitafeltuning van Alfred Rudolf, de keuze van een stel uitgelezen grammofoonplaten en de speciale schoonmaakgrap voor vinyl van Peter Suchy en het plaatje is compleet. Tot op de dag van vandaag klinkt die lp nog steeds significant beter dan een identiek exemplaar dat (express) niet behandeld werd.

Verschillende Symphonic Line producten werden beluisterd, waaronder prototypes van nieuwe eindversterkers. In de luisterruimte staat de RG10  uitvoering. Voordat het apparaat wordt beschreven volgt een gesprek met Rolf Gemein.


EDITORS' CHOICE