De leden van dit gezelschap uit Glasgow maakten afgelopen jaren onder steeds wisselende namen muziek, maar lijken nu – heel ironisch – te settelen voor een fantoomnaam. Vast ook een verwijzing naar de gelijknamige band van drummer Jaki Liebezeit, oorspronkelijk van Can. De Schotten citeren op hun bijzonder aantrekkelijke debuutalbum tal van stijlen, maar het opvallendst toch wel die invloedrijke ‘Krautrock’ uit de jaren 60 en 70, waarvan Can een van de bepalende namen was.

De Duitse experimenten met stramme, hypnotiserende maar nooit swingende ritmes en elektronica vormden de inspiratie voor een stroming die in de jaren 90 ‘postrock’ ging heten, met Stereolab en Tortoise als bekende namen. Ook daar sluit The Phantom Band naadloos op aan, maar er is veel meer. Folk, swamprock, doo-wop, prog, wave, je kunt het zo mal niet bedenken of het krijgt een plaatsje in de lang uitgesponnen tracks, zonder dat het ergens geforceerd overkomt.

Muzikaal allemaal hartstikke interessant, deze post-moderne verwijsindex naar decennia van muziekstijlen – recensies over deze cd staan bijna allemaal vol met de meest uiteenlopende artiestnamen, iedereen hoort er iets anders in. De groove en de lijzige, onderkoelde zangstem houden de boel bij elkaar.

Maar wat dit album echt tot een knaller maakt is dat de melodieen ijzersterk zijn. Ze ‘pakken’, kruipen onder de huid, in het onderbewustzijn, waar ze gaan liggen gisten en pruttelen. Hoe dat bij iedereen weer net iets anders werkt blijft toch altijd weer een mysterie (de meningen over deze cd lopen zeer uiteen). Muziek blijft toch een vreemd ding. Fascinerend.

Aanvullende informatie:

9 tracks, speelduur 54:53
Label: Chemikal Underground Records 
Distributie: de Konkurrent 
MySpace: http://www.myspace.com/thephantombandpage