Vrouwen in de HiFi !!
Marja Vanderloo
Wat hebben Kathy Gornik, EveAnna Manley, Jenifer Whitewolf Crock, Kara Chaffee, Eunice Kron, Marilyn Marchisotto, Anette Duevel en Gabi van der Kley met elkaar gemeen? Heel simpel het volgende. Al deze dames zijn sterk betrokken bij de hifi industrie en waren aanwezig afgelopen januari op de CES 2004 in Las Vegas.
Vrouwen in de hifi? Dat zijn toch alleen maar de uithangborden die mooi mogen zijn en folders uitdelen? Het zijn toch juist de vrouwen die het typische mannenbolwerk van hifi in de weg zitten met hun opmerkingen over de lelijkheid en het in de weg staan van apparatuur?
Fout dus. Zowel deze als andere vooroordelen zijn absoluut onterecht. Het moet dus maar eens afgelopen zijn met deze vooroordelen die helaas ook wel eens bij de hifi.nl auteurs de kop opsteken. Ik kan het weten als enige vrouwelijke auteur tussen de van testosteron doorspekte ideeen van de mannelijke “audiofiel”. Trouwens, over dat zichzelf audiofiel noemen moet ook nog maar eens een pittige discussie op gang komen.
De bovengenoemde vrouwen drukken een zwaar stempel op de industrie. Om wat taken van deze vrouwen te noemen: directeur van Thiel en tevens voorzitter van de CEA, de Consumer Electronics Association die de CES organiseert (Kathy). Ontwerpers van versterkers en kabels EveAnna (Manley labs), Jennifer (Jena labs) en Kara van De Havilland. Of algemeen directeur van Acarian , de makers van de Alon Lotus luidsprekers, (Marilyn), Duevel luidsprekers (Anette) of Crystal Cable (Gabi). Dus voorwaar geen banen voor het uiterlijk.
De hifi wereld en zeker de zogenaamde audiofiele afdeling daarvan is vooralsnog een mannenwereldje, maar niet voor lang meer. Dat het een mannenwereldje is blijkt maar al te goed op een show als de CES. In de grote hallen waar massagoederen worden gepresenteerd samen met een enkele hifi uitzondering, mogen de dames de pr-werkzaamheden doen. Folders uitdelen en lief lachen naar de voorbij struinende mannen is hun deel.
Vrouwen in de HiFi !!
Richten we onze aandacht naar de op hifi toegespitste locaties als het Alexis Park en St. Tropez, daar waar hotelkamers zijn ingericht als luisterruimtes, zien we ander beeld dat toch overeenkomsten biedt. Het begint bij het leeghalen van de hotelkamer. Dan houd je een kale, en omdat het de USA is, vooral beige smakeloze ruimte over. Bij binnenkomst aan de linker of rechter zijde een deur naar de badkamer. In de meeste gevallen wordt de ook in stemmig beige uitgevoerde natte cel gebruikt als opslag. Vele dozen en wat al niet laten nog net het toilet en als je geluk hebt de wastafel vrij. Afhankelijk van het type kamer kan er ook een open keuken zijn met een eetbar.
In de meeste gevallen staat dan als eerste een bank in luisterpositie. De bij de kamer behorende bank is uitgevoerd in een bij de beige inrichting passende lodengroene of anderszins stemmige non-descripte aardetoon. Dit is gewoon een standaard gegeven bij een Amerikaanse hotelkamer in deze prijsklasse. En trouwens, de meeste Amerikaanse huishoudens leven ook met deze kleuren. Jan des Bouvries is hier nog niet doorgebroken.
De bedden zijn verwijderd en laten als bewijs de vastgeschroefde hoofdeinden aan de muur achter. Voor het raam, in de breedte van de kamer wordt de installatie opgesteld. Luidspreker links, luidspreker rechts en een rack met de apparatuur in het midden. Deze opstelling heeft tot gevolg dat de luisteraar, vanaf de bank, recht het daglicht in kijkt. En omdat het Las Vegas is, een lekker fel daglicht. De remedie is dan ook de gordijnen te sluiten, waardoor er dan weer kunstlicht nodig is om nog wat te zien. Zoals hier geschetst is de opstelling van 98% van de exposanten.
Slechts weinigen geven blijk van een creatieve, thinking out of the box, werkwijze. Zij stellen hun waren anders op. Diagonaal of in de lengte van de kamer. Helemaal fraai is de oplossing die we slechts bij één luisterkamer tegenkwamen. Hier stonden de heel bijzondere Rethm luidsprekers 180 graden gedraaid in de kamer ten opzichte van de andere kamers. Bij binnenkomst loop je dus door het geluidsbeeld – tussen de luidsprekers door – naar de luisterpositie voor het raam. Gevolg? Een veel beter beeld, zowel visueel als gehoormatig. Komt deze invalshoek voort uit het feit dat de ontwerper van de Rethms, Jacob George, uit India komt?
De meeste, veruit de meeste kamers zijn dus als boven ingericht. Er is geen smaak of kraak aan toegevoegd. Slechts bij een uitzondering is er een plant te ontwaren of een vrolijke wandversiering.
Vrouwen in de HiFi !!
Dan de akoestiek. Een hotelkamer is geen ideale luisterruimte. De wisselende hoeveelheid aanwezigen in de ruimte maken de akoestiek even variabel. Hier en daar proberen de exposanten de kamer akoestisch aan te passen door de bekende tube traps, Helmholtz resonatoren of andere elementen toe te voegen. Helemaal ‘fraai’ zijn de oplossingen waar de matrassen van de bedden tegen de wanden zijn geplaatst. Ook in deze categorie zijn er weer de uitzonderingen. Uitstekend klinkende ruimtes zijn ondermeer die van Alon/De Havilland, Audiopax en Rethm. Elk gekenmerkt door een zeer zorgvuldige plaatsing in de ruimtes aangepast aan de gebruikte luidsprekers en andere componenten.
Dan is er de presentatie op zich. De CES is een handelsbeurs. De exposanten zoeken middels deze beurs contacten om hun spullen af te zetten in nieuwe markten. Aan de ander kant zijn er de inkopers die nieuwe merken of producten aan hun lijn willen toevoegen. Daarnaast zitten de media, wij dus, die de consument op de hoogte moeten houden van de nieuwste ontwikkelingen en bijzonderheden. Al deze drie groepen bijeengebracht door de CEA als organisator zijn dus van elkaar afhankelijk. Je zou een daarmee in overeenstemming zijnde aanpak verwachten.
Niet dus in te veel gevallen. Stel je een gang voor met aan beide zijden – het St. Tropez, of een galerij als bij het Alexis Park hotel met daaraan gelegen kamers. In elk van deze kamers wil een exposant zijn waren tonen. Tenminste, daar ga je van je uit. Omwille van de rust, zowel binnen als buiten, staan de deuren van de kamers op een kier. Buiten, op de gang of galerij is aangegeven wie er in de kamer welke merken vertegenwoordigd. Van te voren hebben de meeste bezoekers al een lijstje gemaakt van kamers die in ieder geval bezocht gaan worden. De rest wordt bezocht op basis van een ander criterium, waarover straks meer.
Een tweede ontvangst die je ten deel kan vallen is die waarbij een vertegenwoordiger van de exposant zodra die vrij is op je af komt en een gesprek begint. Ook in dit soort gevallen is veel informatie te krijgen en zijn luistersessies mogelijk met de meegenomen eigen muziek. Wij hadden veel plezier van de opnames van Rchestra en Erik Vaarzon Morel om verschillende opstellingen mee ‘door te lichten’. Dit zijn de meest waardevolle bezoeken en leveren een positieve, maar wel zo objectief mogelijke, indruk op.
Vrouwen in de HiFi !!
Helaas overkwam het ons ook deze keer weer meermalen. De exposant heeft totaal geen interesse in degene die zijn kamer(s) bezoekt. Er is geen contact en ook geen schriftelijk materiaal. Want hoe handig is het als er een lijstje beschikbaar is met daarop de precieze type nummers en namen van de apparatuur die de installatie vormt. Dit voorkomt onjuistheden in de berichtgeving en wat kost het voor moeite? Nee, in deze gevallen regeert de arrogantie of erger nog, onverschilligheid.
Wanneer een vrouw een kamer binnenkomt in deze zogenaamde mannenwereld kunnen er ook drie verschillende benaderingen worden geconstateerd. De eerste is dat er geen onderscheid wordt gemaakt naar sekse en je gewoon ‘one of the guys’ bent. Zo hoort het! Naast het totale negeren zoals hierboven al is gemeld, is er ook nog het selectieve negeren Dit is de meest onbeschofte benadering; er is geen ander woord voor. Als reactie op een vraag wordt het woord gericht tot de mannelijke aanwezige(n). De vrouw vraagt wat en de man krijgt antwoord. Is dit angst of wat anders? De term ‘rude’ komt in de buurt.
Het criterium om bij een niet van tevoren geselecteerde kamer naar binnen te gaan is voor ons de muziek die door de kier van de deur naar buiten komt. Zogenaamd audiofiele klanken als van Hugh Masekela of Eva Cassidy zijn afknappers eersteklas. Hier is geen fantasie of creatief bewustzijn te verwachten. Daar waar gedurfde muziek vandaan komt, daar is iets te leren. Tango, csardas, zigeuner, Vila Lobos, Jonasz, noem maar op, dat is prikkelend. Ook toont het aan dat er muziek achter de apparatuur zit. Het frappante is alleen, dat kamers waar dit soort aparte muziek wordt gespeeld een veel langere verblijfsduur van de bezoekers kennen. Hier blijf je rustig een half uur zitten. In extreme gevallen nog langer. Daar waar populair-audiofiele klanken worden gepresenteerd kennen ze wel meer bezoekers – het is er ronduit druk – maar de verblijfsduur is slechts kort. Heeft dus typisch te maken met de ‘span of attention’.
Vrouwen in de HiFi !!
En nu komen we bij het punt waar vrouwen in excelleren: luisteren. Ja, de voorspelbare opmerkingen komen nu toch wel bij velen op als ze dit lezen. Maar dat is geheel voor eigen rekening. Vrouwen luisteren niet naar de apparatuur zoals zo veel mannen doen. Vrouwen luisteren dòòr de apparatuur naar de muziek. Sterker nog bij het doorkruisen van de gangen van de CES hotels is het voor een vrouw direct duidelijk waar muziek wordt weergeven en waar geluid, zonder de ruimte binnen te komen. Deze eigenschap van het gehoor moet terug te leiden zijn naar onze overlevingsstrategieën die we kennelijk nog steeds bezitten. De mannelijke jagers hoeven niet huis en haard te beschermen tegen roofdieren die aan komen sluipen, zij kunnen met veel geschreeuw de mammoet te lijf…
En Less is More is ook de gedachte die ook de enige exposerende Nederlandse vrouw op CES naar voren brengt. Gabi van der Kley presenteerde in Las Vegas voor het eerst haar nieuwe bedrijf Crystal Cable. In plaats van de hang naar steeds dikkere, in ieder geval in visueel opzicht, kabels brengt Crystal Cable juist alles terug naar een bijzonder fijne proportie. Door het gebruik van zeer hoogwaardige grondstoffen en productiemethoden zijn de Crystal Cable producten niet alleen van een bijzondere geluidskwaliteit, maar ook van een zeer hoog esthetisch gehalte. Het door Gabi getoonde promotiemateriaal laat een foto zien van een ranke dameshand waarom een Crystal Cable interconnect als een fijne zilveren armband is gedrapeerd. En inderdaad de Look & Feel van de kabel is er naar. In een doorzichtige buitenmantel bevindt zich een sterke gevlochten binnenmantel. Deze zorgt door een bijzondere vlechtwijze voor zowel een extreme bescherming van de dieper gelegen uiterst dunne geleiders als voor de mogelijkheid de kabel in scherpe hoeken te kunnen buigen zonder dat de ‘knik’ permanent wordt. Een buighoek van meer dan 90 graden in een door ons ontvangen proefkabel is zondermeer weer recht te maken zonder een spoor van de buiging achter te laten.
Bij een subtiele kabel horen ook subtiele connectoren. Deze zijn diep mat zwart uitgevoerd en op een unieke manier aan de kabel verbonden. Niet gesoldeerd, maar heel sterk aangekrompen. Bij wijze van spreken kan een Crystal Cable uit een component worden getrokken aan de kabel zelf (in plaats van netjes de plug los te maken). Ondanks de ‘dikte’ van de kabel zijn grote stromen geen enkel probleem. Zo zijn dus ook moeilijke luidsprekers prima aan te sturen via deze dunne glanzende wondertjes. Voor meerkanaals installaties is het wegwerken van zulke fijne draden geen probleem, maar bijna zonde, zo mooi zijn ze om te zien. Hoe het mogelijk is om in een zo dunne kabel ook nog eens de binnenste geleider met hulp van exotische materialen als Kapton en Peek af te schermen zodat de kabel zelfs door een transformatorhuisje kan lopen, is nog een raadsel. In deze kabels komen in ieder geval veel technieken en ideeën samen.
Dus mannen nogmaals voor eens en altijd; een vrouw op een show als de CES, VAD of Doelen lenteshow is er niet als aanhangsel van de “mannelijke audiofiel”, leverancier of pers.
Ga er gerust maar van uit - en dat wordt steeds meer en meer - dat wij heel goed weten wat we willen op audio gebied. En als we het weten verdiepen we ons ook in de techniek en achtergronden van de apparatuur. Daarnaast zijn we ook niet te beroerd of, zoals jullie vaak denken, niet in staat om onze apparatuur aan te sluiten. In een maatschappij waar steeds meer mensen alleen door het leven gaan zul je wel moeten als man of vrouw anders blijf je verstoken van de leuke dingen van het leven zoals muziek!