Bezoek Partington / Chord

Op uitnodiging van importeur Joenit mocht ik een negental Nederlandse Hifi dealers vergezellen naar de fabrieken van audiomeubel fabrikant Partington en kabelspecialist The Chord Company. Met twee auto’s gaan we, via de tunnel, op weg naar Engeland waar we laat in de avond arriveren bij een prachtige oude boerderij (uit 1380), die tot hotel is omgebouwd. De volgende ochtend gaan we na een heerlijk Engels ontbijt al eerste op weg naar Partington.

Partington

De titel audiomeubel fabrikant wekt misschien wel verkeerde verwachtingen van Partington. Want, hoewel Partington de meest prachtige meubels maakt, de productieruimte doet in de verste verte niet denken aan een fabriek, eerder aan een paar met elkaar verbonden schuren. Het is daarom ongelooflijk te zien met wat voor bezieling er gewerkt wordt aan de meubels, Partington laat niets aan het toeval over en maakt als sinds 1970 racks en stands voor o.a. Totem Acoustics, PMC, Ruark, KEF en Dynaudio.  Waarmee een uitstekende reputatie is opgebouwd.

Peter Partington is de naamgever en de drijvende kracht achter het bedrijf. Peter is wat je noemt een man met charisma. Na een hartelijke ontvangst neemt Peter ons mee naar de “fabriek” achter zijn huis. We moeten door een soort weiland (zijn tuin) lopen om de werkruimte van Peter te bereiken. Deze werkruimte bestaat uit een aantal naast en tegenover elkaar gelegen schuurtjes. In het eerste schuurtje wordt alle metaalbewerking gedaan. Partington heeft machines in huis om bijna alle bewerkingen zelf uit te kunnen voeren, alleen de fabricage van speciale bussen wordt uitbesteed aan een toeleverancier. Grappig is het om te horen dat die toeleverancier gevestigd is in de oude fabriek van Partington en voor de fabricage van diezelfde bussen gebruikt maakt van de oude Partington machines.

Peter Partington maakt in zijn stands en racks gebruik van een combinatie van fiberglas en hars om zo “ringing” van het metaal te voorkomen. Bij de duurdere modellen wordt dit materiaal, in combinatie met zand, ook in de kolommen van de stands gebruikt. Peter is overigens de bedenker van deze dempingmethode (zie Quicktime filmpje - let op: laden duurt even, is ongeveer 5 Mb). Dat Peter Partington zijn stands en racks serieus neemt blijkt uit zijn terloopse opmerking dat…"Ieder meubel wordt, voordat het in productie gaat, naar de audiopers gestuurd. Als het geen 5 sterren krijgt neem ik het niet in productie!"

Speerpunten van Parington zijn de Ansa stands en het Prisma rek. Beide uitermate geschikt voor optimale audio weergave. Wie wel eens monitors op Partington stands heeft gezet, zal de ervaring kunnen beamen dat een goede stand een octaaf laag toevoegt en de druk in het laag over een groot frequentie bereik egaal verdeelt. Laag gaat niet alleen dieper, een betere definitie en minder last van resonanties is het gevolg. Dat apparatuur behoefte heeft aan een goed en stabiel rek mag ook als bekend worden verondersteld. Een rek is mede klankbepalend. Niet in de vorm van een klankregeling, maar als een filter voor ongewenste resonanties van buitenaf en ter voorkoming van het aan elkaar doorgeven van trillingen tussen apparaten onderling. Een goed rek absorbeert de trilling en geleidt die naar een vast punt waar ze verdwijnt uit het systeem.

The Chord Company

Van een heel andere orde is de fabriek van The Chord Company. Overigens niet te verwarren met fabrikant Chord Electronics. The Chord Company heeft in Engeland inmiddels een aardige reputatie opgebouwd met haar kabels, in het bijzonder de prijs/kwaliteit verhouding wordt altijd geroemd door de vakpers. Binnenkort kunt u een recensie van de Chord Chameleon Silver Plus en de Odyssey 4 lezen op HiFi.nl (plaatsing op 16 juni 2005). Alvast een tipje van de sluier; Chord maakt haar reputatie waar.

Chord staat onder de bezielende leiding van Sally Kennedy (managing director) en de sympathieke, ruim twee meter lange, Nigel Finn (technical director). Nigel is verantwoordelijk voor het ontwerpen van de Chord kabels. Chord is zo’n 20 jaar geleden gestart met de Crysalis. Een kabel die ze indertijd special voor Naim Audio maakten (met de typische Naim DIN pluggen). De Crysalis wordt trouwens nog steeds door Naim geadviseerd als interconnect.

Bij binnenkomst op maandagochtend (we waren fit aangezien de Engelse pubs nog steeds om 11.00 uur de deuren sluiten) werd de groep, na een korte rondleiding door het gebouw, opgesplitst in drie groepen. De groep waarvan ik deel uitmaakte startte met een luistersessie. Luisteren naar kabels en interconnects wel te verstaan. Gestart werd met een nog te introduceren topkabel. Aangezien de luisterruimte, de gebruikte apparatuur en de muziek mij onbekend waren is het moeilijk een goed oordeel te vormen. Luidsprekers waren overigens de Totem Model One’s op Partington stands; hoe kan het ook anders als je er op uitnodiging van Totem en Partington importeur Joenit bent. Het klonk in ieder geval fantastisch.

Vervolgens werd de set opnieuw bekabeld met, als ik het wel heb, de Chord Calypso en Carnival. Vervolgens werden er steeds duurdere kabels en interconnects gebruikt. Met iedere stap werd een duidelijke, in de meeste gevallen zelfs overduidelijke, verbetering in geluidskwaliteit bewerkstelligd. Zonder overigens steeds ‘anders’ klinkende kabels te horen. Chord kabels zijn, voor wat betreft klankkarakter, over de hele linie erg consistent. Verschillen zitten uitsluitend in het kunnen volgen van individuele instrumenten in de meest complexe passages, controle en autoriteit. Vooral de Signature is een erg indrukwekkende kabel.

Na deze luistersessie werden we door Nigel Finn meegetroond naar de vergaderruimte alwaar hij de filosofie van Chord uit de doeken deed. Zoals ik hierboven al opmerkte is Chord ongeveer 20 jaar geleden gestart met de fabricage van kabels en interconnects. Nigel zelf is al 17 jaar aan Chord verbonden. Volgens Nigel zijn een paar dingen erg belangrijk in kabels; ten eerste is dat de afscherming van de kabel. “Toen ik jaren geleden op de intensive care lag (daar gaat trouwens een heel verhaal aan vooraf wat ik u zal besparen, MB) merkte ik dat de apparatuur daar niet aangesloten was op het lichtnet. Toen ik de artsen daar naar vroeg kreeg ik als uitleg dat de apparatuur op de intensive care erg gevoelig is en dat de lekspanning van stroomkabels de resultaten zou beïnvloeden. Dat zette mij aan het denken. Eenmaal thuis ben ik gaan experimenteren en de resultaten waren verbijsterend. Tegenwoordig zijn er nog veel meer vervuilende elementen als in die tijd. Microprocessoren zijn belangrijke bronnen van vervuiling, en daar heeft het gemiddelde huishouden er tientallen van in huis. Afscherming is daarmee van het grootste belang geworden.”

Voor de geleidende materialen maakt Chord gebruik van OFC (99,99% puur) koper voor de goedkopere kabels en verzilverd koper voor de duurdere modellen. Nigel:“Zilver is een iets beter geleidend materiaal dan koper, maar dat is nauwelijks van belang. Het grote voordeel van zilver, mits je het op de juiste wijze toepast, zijn de goede klankmatige eigenschappen. Maar, als je het verkeerd toepast, kan het scherp gaan klinken. Te veel bas, weinig mid en teveel hoog. De enig juiste isolatie voor zilver is Teflon, alle andere isolatoren zullen een negatieve invloed hebben op het geluid. Om die reden kijken we niet naar de kostprijs van Teflon en zijn al onze verzilverde kabels ermee geïsoleerd. Koper daarentegen klinkt uitstekend met een polyethyleen isolatie. De ruisvloer is erg belangrijk in kabelontwerp; hoe lager de ruis des te beter de attack en decay. Iets dat een grote invloed heeft op het gevoel van timing. De juiste timing is in muziek erg belangrijk. Timing (in een audio installatie) maakt het verschil tussen het luisteren naar een goede band of het luisteren naar een fantastische op elkaar ingespeelde band.”

Als laatste mogen we zelf kabels afmonteren. Een werkje, zoals zal blijken als we zelf aan de slag gaan, dat meer ervaring vereist dan dat je op een middagje kunt opdoen. Opvallend is het vele handwerk dat bij de montage van de kabels komt kijken. Iedere plug wordt handmatig gesoldeerd, krimpkousen worden met een verfstripper om de pluggen gekrompen en de getwiste kabels worden, u raadt het al, handmatig getwist (zie Quicktime filmpje - let op: laden duurt even, is ongeveer 5 Mb). Een werkje dat je trouwens de blaren op je vingers bezorgt. Waar je ook de blaren van op je vingers krijgt is het maken van een Signature kabel. Dat blijkt als één van de Chord medewerkers deze kabel, op ons verzoek, afmonteert. De Signature heeft een piepkleine aansluiting voor het doorverbinden van de aarde door middel van een apart meegeleverd kabeltje. Zo klein dat je onherroepelijk je vingers brand bij het solderen.

Helaas is het nadien tijd om te vertrekken. Alle deelnemers krijgen uit handen van Sally Kennedy en Nigel Finn een diploma uitgereikt, waaruit blijkt dat ze succesvol de “Product Training for Cable Specialists” hebben doorlopen. Zelfs mij valt deze eer ten beurt, ondanks dat het niet gebruikelijk is voor leden van de pers. Ik ben zelfs, naar zeggen van Nigel, de eerste “journalist” ooit die het kleinood mag ontvangen. Een hele eer, en het certificaat gaat een ereplekje krijgen in mijn werkkamer.

Na twee lange en vermoeiende dagen stappen we in de auto om via de tunnel naar Nederland te rijden. Joenit, Partington en Chord, hartelijk dank voor het leuke en vooral leerzame weekend.