iPod Hi-Fi (on)zin
Begin maart 2006 plaatsten verschillende media (waaronder HiFi.nl) het bericht over de introductie van de Apple iPod Hi-Fi, volgens Apple`s grootste baas Steve Jobs een apparaat waarme Home Stereo "heruitgevonden" zou zijn.
Nu is Jobs`s uitspraak op zijn minst aanleiding om de wenkbrauwen te fronsen, en heeft dan ook nogal wat ophef veroorzaakt binnen de "HiFi handel". Voor de Volkskrant gaf het aanleiding er een volledig artikel aan te wijden, waaruit door oa. Zibb.nl weer lustig geput werd voor hun eigen publicaties. In dit HiFi.nl artikel leest u het originele persbericht op HiFi.nl, het artikel in de Volkskrant dat input gaf aan een publicatie op Zibb.nl, de reactie op de Zibb publicatie door HiFi winkelier Arthur Venis (Art`s Audio) en de mening van HiFi.nl (in de persoon van Guido de Kanter) over Apple`s claim de stereo muziekweergave opnieuw uitgevonden te hebben.
Hierbij het bericht zoals het op HiFi.nl is verschenen:
Apple gaat Hi-Fi
Apple lanceert met iPod Hi-Fi een Hi-Fi luidsprekerysteem dat naadloos samenwerkt met de iPod en een nieuwe invulling moet geven aan het concept stereo-installatie. Het alles-in-één ontwerp wordt van stroom voorzien door een netsnoer of zes batterijen van D-formaat en kan worden bediend met de Apple Remote.
De iPod luidspreker
De iPod Hi-Fi bestaat uit een geïsoleerde behuizing met twee speciaal ontworpen luidsprekers met een "ported"-bassysteem. Dit ontwerp, zo stelt Apple, minimaliseert trillingen en maximaliseert de geluidskwaliteit. De iPod Hi-Fi is voorzien van handgrepen zodat hij gemakkelijk kan worden verplaatst en beschikt over een verwijderbaar voorpaneel met aanraakgevoelige volumeknoppen.
De iPod Hi-Fi biedt integratie voor alle iPods met een dockconnector en laadt de iPod automatisch op wanneer deze zich in de iPod Hi-Fi bevindt. Bovendien geeft de iPod Hi-Fi functies van de iPod weer, zoals toonregeling, grote albumillustraties en volume (beschikbaar voor de iPod nano en de iPod van de vijfde generatie). De iPod Hi-Fi is voorzien van een multifunctionele 3,5-mm aux-ingang die geschikt is voor analoge en digitale signalen, zodat een breed scala aan audioapparatuur op de iPod Hi-Fi kan worden aangesloten.
De iPod Hi-Fi wordt geleverd met een Apple Remote, een verwijderbaar voorpaneel, een netsnoer en tien universele dockadapters, en is verkrijgbaar voor 369 Euro via de Apple Store (www.apple.com/nlstore) en bij erkende Apple resellers.
Steve Jobs tijdens de presentatie
Kijk voor het artikel in de Volkskrant en de daarop volgende reacties op de volgende pagina(s).
Verhitte gemoederen
Vol verbazing (verontwaardiging) ging de HiFi handel op haar achterste poten staan; hoe kan een iPod ooit de bron zijn van een volwaardige HiFi-installatie! De gemoederen werden nog meer verhit door een artikel in de Volkskrant (lees hier het volledige artikel van Peter van Ammelrooy) en de daarop volgende reacties op websites als Zibb (in de persoon van Friso Schotanus). Reden voor HiFi handelaar Arthur Venis om in de virtuele pen te klimmen en een reactie te plaatsen op Zibb.
Beste Friso,
Ik moet toch even reageren op het artikel dat vandaag verscheen op zibb.nl over de iPod en de "boombox". De reactie komt grotendeels vanuit mijn positie als zelfstandig elektronica retailer in het "hogere" segment. Het is overigens niet alleen op zibb.nl dat ik dit tegenkom. Ik lees het ook in de kranten, de Elsevier, en zie het eigenlijk in de media in het algemeen.
Het is zeker zo dat de komst van de iPod en verwante mp3-spelers veel heeft veranderd in de aandacht voor de meer traditionele toestellen. Ditzelfde geldt ook voor de home-cinema sets waarover in het artikel wordt gerept. Zeker is ook dat het voor de iPod-achtige producten zo is dat het gebruiksgemak, en niet zozeer de geluidskwaliteit voor de consument het uitgangspunt is. Bij wijze van test heb ik een iPod Nano aangeschaft en die vervolgens op het muzieksysteem waar ik thuis mee speel aangesloten. Gebruiksgemak? Jazeker! Een hele avond muziek zonder te hoeven op staan en een cd te wisselen. Kwaliteit? Muzikaal gezien niet echt. Wanneer ik de presentatie vergelijk met de originele versie van cd, gespeeld op een goede cd-speler op overigens dezelfde installatie, is er een wereld van verschil in beleving van de muziek. Ineens is er drie-dimensionaliteit, is er levendigheid, en een overdracht van muzikale spanning. Met andere woorden, het is een feestje! De muziek van de iPod is dan weliswaar hetzelfde nummer (via iTunes geript van diezelfde cd), maar het lijkt wel een andere versie te zijn!
Wat betreft de home-cinema sets kun je stellen dat er hier nauwelijks sprake is van kwaliteit in het prijssegment waarin het meest wordt verkocht. Het meeste is ver beneden de maat van wat we met de "ouderwetse" stereotoren gewend waren. Goed, dat was stereo, maar veel consumenten komen er langzaamaan wel achter dat het beter goed in stereo kan zijn dan waardeloos in surround. Mijn omzetten laten dat domweg zien. Weliswaar opereren wij in een niche, maar toch. Tussen het geweld van de platte televisies (waar ook kwaliteit niet de maat is, maar met name de prijs) en de herrie-surround sets weten wij -gelukkig- nog steeds kwalitatief hoogstaande muzieksystemen te verkopen. En als het een thuis-theater mag zijn, dan ook een echt goede, met impact!
Dat de cijfers laten zien dat er 25% minder (in aantallen) in stereo zou zijn verkocht heeft niet in de laatste plaats te maken met het feit dat veel (bekende) fabrikanten stereo toestellen domweg niet meer in hun assortiment hebben. En dan kun je het dus ook niet meer verkopen! Voor die apparatuur moet je tegenwoordig een specialist opzoeken, en kun je je niet meer bedienen van de "bekende" merken.
De reden voor deze reactie is eigenlijk dat ik de nuance altijd mis in dit type artikelen. Het is eenzijdig, en belicht nooit dat er nog steeds een segment is waar het wel gaat om de beleving die veel mensen toch zoeken. Alleen voor ons als kleine zelfstandige retailers wordt het steeds lastiger die groep mensen te bereiken tussen al het marketing geweld van de grote. Marketinggeweld overigens, dat ook niet altijd helemaal volgens de lijnen van eerlijke voorlichting loopt... Een mooi voorbeeld daarvan is een recensie in een Amerikaans blad over de nieuwe Digital Entertainment Centers van Hewlett Packard. Daaruit blijkt ook dat de connectiviteit tussen al die systemen nog verre van optimaal is, en voor de gemiddelde consument eigenlijk (nog) niet echt toe te passen is. Veel van de nieuwigheden worden aangeprezen vanwege de technologie die erachter zit, maar in werkelijkheid is het verre van stabiel en feitelijk nog niet rijp voor de markt. Nog afgezien van het feit of de consument er rijp voor is... De complexiteit is erg groot geworden!
In conclusie zou ik het mooi vinden wanneer de nuance wordt gezocht, en wanneer de reden waarom mensen dit soort elektronica kopen ook eens zou worden belicht. Voor veel mensen is muziek meer dan alleen maar behang. Iedereen houdt van muziek, maar niet iedereen weet dat nog... Het punt is dat ze eens moeten worden ondergedompeld in iets dat écht in staat is de emotie en beleving over te brengen. De beste manier daarvoor is natuurlijk nog steeds een live concert in bijvoorbeeld het Bimhuis of het Concertgebouw, maar ook thuis kun je -met een klein beetje moeite en hulp een goede gepassioneerde dealer- een heel eind komen...
Met vriendelijke groet,
ir. Arthur C.J. Venis
(Art`s Audio B.V.)
Lees op de volgende pagina de reactie van HiFi.nl auteur Guido de Kanter op het artikel in de Volkskrant.
Wat is er aan de hand?
Maar wat is nu echt aan de hand? Kan de iPod als bron dienen voor een serieuze Hifi installatie, en is de iPod Hi-Fi echt in staat om de traditionele stereo (HiFi) installaties te vervangen? Zoals altijd ligt de waarheid ergens in het midden. HiFi.nl is van mening dat de iPod wel degelijk een serieuze muziekbron kan zijn mits er voldaan wordt aan een aantal basisvoorwaarden. Lees daarvoor onze iPod special op www.i-fi.nl. HiFi.nl auteur Guido de Kanter bekijkt de iPod Hi-Fi vanuit een breder perspectief in zijn artikel "Jobstijding"
Jobstijding
Volledig getrouw het aloude dogma dat alleen slecht nieuws in de krant thuishoort, publiceerde De Volkskrant afgelopen woensdag een artikel onder de titel “Apple luidt doodsklok voor traditionele stereotoren”. Aanleiding voor het artikel vormde de introductie, 28 februari jongstleden, van Apple’s speakersysteem voor de iPod, de iPod Hi-Fi (370 euro). Het betreft een actief stereo luidsprekersysteem voor de iPod, gevoed door lichtnet of batterijen, dat de ambitie heeft een hele kamer te vullen met stereogeluid.
Inderdaad vermeldt de website van Apple zelfverzekerd “Introducing iPod Hi-Fi. Home stereo. Reinvented.” De doorgewinterde hifiliefhebber heeft dergelijke aankondigingen al eerder gehoord, en zou er niet wakker van moeten liggen. Hoe kan een systeempje ter grootte van een schoenendoos immers opboksen tegen onze vertrouwde stapels elektronica met passende, ‘volwassen’ luidsprekers, waarvan elk onderdeel een veelvoud moest kosten van de al prijzig aandoende iPod Hi-Fi? De vraag stellen is hem beantwoorden, zelfs al heet de nieuwe zager aan de stoelpoten onder de traditionele hifi Steve Jobs.
Wie de magie kent van een tot een optimum gebracht hifi-systeem, ongeacht de prijs, kan er niet omheen dat al het andere dat geluid voorbrengt –of het nu een brak surroundsetje is, een iPod speakersysteem of een tutti completti (een Duitse uitdrukking) setje van de Lidl– een slap en volstrekt onbevredigend aftreksel is van audiofiele muziekreproductie. Komt de iPod Hi-Fi veel verder? De Volkskrant besluit het artikel met de resultaten van een luistertest, uitgevoerd door “een panel van geoefende muziekliefhebbers”, dat een viertal mp3-stereosets vergeleek. De iPod Hi-Fi zou inderdaad genoeg geluid voortbrengen om een huiskamer te vullen met stereogeluid, maar de klank werd door sommigen als ‘blikkerig’ en ‘gedempt’ ervaren. Ik, en de volkskrantverslaggever blijkbaar ook, moet genoegen nemen met luisterervaringen uit de tweede en derde hand, omdat de iPod Hi-Fi naar goed Apple-gebruik de eerstkomende weken nog niet bij de Nederlandse dealers te verwachten is (Redactie - net voor publicatie mocht auteur Guido de Kanter toch de iPod Hi-Fi in ontvangst nemen. Zijn eerste indrukken; "Ik kan me helemaal aansluiten bij de conclusie van het Amerikaanse luisterpanel. De Apple iPod Hi-Fi lijkt waar voor zijn geld te leveren, ondanks het feit dat het geproduceerde geluid verstoken is van een fatsoenlijke hoogweergave (de iPod Hi-Fi maakt heeft geen tweeters!!) en serieuze basweergave gesimuleerd wordt door het frequentiegebied rond 100 - 150Hz een forse lift te geven. Aan de positieve kant is namelijk op te merken dat stemweergave redelijk in orde is, het geheel best ruimtelijk klinkt en dat de iPod Hi-Fi inderdaad onvoorstelbaar veel geluid kan produceren, meer dan genoeg om de gemiddelde huiskamer mee te vullen.")
In het onderhavige artikel zat het goede nieuws dus in de staart: nee, het hifi-systeem is niet opnieuw uitgevonden. Het zou ook wat zijn geweest als Apple ook in dezen water met handen had gebroken: na zulke wonderbaarlijke prestaties als de eerste computer met grafisch besturingssysteem, de eerste gebruikersvriendelijke UNIX (een krachtig maar notoir weerbarstig besturingssysteem) en miljoenenverkopen van een dik driehonderd euro kostende “Walkman” ook nog het decennialange collectieve streven van de hele audio-industrie tot een lachertje maken, dat zou echt too much zijn geweest.
Begrijpelijkerwijze was de inhoud van het artikel lichtelijk tegen het zere been van in geluidsapparatuur handelend Nederland, getuige onder andere het op de vorige pagina gepubliceerde relaas van Arthur Venis. Ik ben het eens met bijna alles wat Venis zegt, vooral waar het gaat om de grotere genot dat een traditionele installatie kan brengen.
De meer briesende reacties die elders in audiofiele kringen te horen waren naar aanleiding van het volkskrantartikel en vergelijkbare besprekingen elders, is naar mijn idee deels te wijten aan cultuur die de iPod vertegenwoordigt: die van de computer, het internet en mp3. Een nieuwe cultuur, die die naam volgens critici niet mag dragen, maar die fabrikanten van de betere hifi-apparatuur wel steeds meer klanten kost. Het is daarbij niet alleen maar marketinggeweld dat de traditionele handel buitenspel zet, maar ook domweg de vele voordelen die de nieuwe media brengen. Bovenal dat de software erg goedkoop geworden is (vind ervan wat u wilt), met een geluidskwaliteit die in het gunstigste geval die van het origineel evenaart. Vergelijk dat maar eens met een cassettedeck, het vorige medium waarop liefhebbers niet-betaalde muziek verzamelden. Mp3 c.s. zijn kwalitatief beter, in het gebruik makkelijker en veelzijdiger, en het aanbod is overvloediger. Wat een combinatie. Daarbij zou de ‘mp3-revolutie’ nog niet eens de impact hoeven hebben die hij nu heeft, maar de hifihandel en -industrie hebben er nog geen passend antwoord op verzonnen. Ik kom daar zo op terug.
Een andere factor die de hifihandel klanten kost is concurrentie uit andere gebieden van consumentenelektronica en ver daarbuiten. Was het in de jaren zeventig en tachtig nog heel normaal dat je een ‘goede stereo’ ging kopen, inmiddels heeft die drang concurrentie gekregen van een meer algemeen verlangen naar een in materiële zin perfect leven. Designer woninginrichting, hightech sportuitrustingen, allerhande snoerloze gadgets, “lekker” eten en drinken, verre vakanties, liefst meerdere malen per jaar, en niet te vergeten een kwaliteitsautomobiel, dat het aangeharkte erf weer af moet voordat de eerste glans verdwenen is. Violà hét privé-paradijsje waar de middenklasse massaal van droomt. Niet alleen blijft er nadat voor al deze genoegens betaald is (of niet), minder geld over voor hifi, de rest van deze gezegende goederen brengt ook nog eens bergen niet-muzikale afleiding. Muziek is ‘één van de dingen’ geworden, en daarvan niet persé het meest prikkelende.
Verdere erosie komt van onderaf. Bijvoorbeeld het feit dat de basiskwaliteit van beeld- en geluidsapparatuur steeds beter wordt. Uit de categorie Dvd-spelers van 40 euro presteren de meeste al heel aardig, en hetzelfde geldt voor een hifitorentje van een eurootje of 400. Niet dat ik persoonlijk me er tevreden mee zou willen stellen, maar ik kan me heel gemakkelijk voorstellen dat de gemiddelde consument, bij gebrek aan blootstelling aan wat tophifi vermag, er volkomen tevreden mee is.
Een site als Marktplaats.nl, tenslotte, brengt oververzadiging van de markt aan het licht. Aardig in dit verband zijn wellicht mijn drie broers, die allemaal erg van muziek houden en aardige setjes hebben, maar die alles bij elkaar slechte klanten zijn van de hifihandel. Broer 1 luistert naar zijn computer via een Sony TA-F590 ES met Mission 762`s (totale kosten: 200 euro); Broer 2 heeft een Marantz CD-63 SE aan een Rotel RA-960 BX met JM Lab Méganes (totale kosten: 0 euro). Broer 3 luistert naar zijn computer of een Marantz Cd-speler (nieuw aangeschaft) met een Arcam Delta-9 aan B&W DM-602`s (ook nieuw aangeschaft; totale kosten: 700 euro). Geen van de drie installaties is om droevig van te worden, en toch hebben ze, op die van ‘Broer 3’ na, geen klap gekost. Er is 600 euro besteed in de hifihandel, 300 bij particulieren via marktplaats, en drie van de genoemde apparaten zijn ‘krijgertjes’. Armlastige maar ambitieuze beginners kunnen voor beduidend minder dan 1000 euro geweldig op streek raken door handig tweedehandsjes in te kopen via het internet, en dat is voor de reguliere handel, op zijn zachtst gezegd, niet zo best.
Door deze en andere omstandigheden verkeert de markt voor traditionele hifi-apparatuur duidelijk in een crisis, maar die is niet alleen te wijten aan externe factoren. Een geluid dat ik veel hoor in kringen van ‘de handel’, is dat hifi te weinig aantrekkingskracht op jongeren uitoefent. De klanten vergrijzen, en er komen er maar weinig bij.
Wel, in een ingezonden brief roepen dat traditionele hifi superieur is, is dan niet voldoende. De superioriteit moet aangetoond worden. Importeurs zouden moeten ophouden met preken in het krimpende cirkeltje van al bekeerden en meer de boer op moeten gaan met al het fraais dat ze te bieden hebben, net als dealers, waaronder er teveel volstaan met zitten afwachten tot er een klant langskomt. Ik heb het hier over, jawel, samenwerking, want de schaal waaraan ik denk als ik het heb over ‘de boer op gaan’, kan door geen van de mij bekende partijen in zijn eentje worden gedragen. (Bovendien is de onvoorstelbare rijkdom aan keuze één van de leukste kanten aan ons ‘wereldje’, en daaraan zou generieke promotie voor hifi recht moeten doen.) Wat te denken van een ‘roadshow’, met demonstraties van tophifi in elk stadshart? Of te proberen een voet tussen de deur te krijgen bij het muziekonderwijs op middelbare scholen? Of een website te beginnen voor jongeren over hifi (redactie - daar wordt aan gewerkt hoor Guido), die niet aan een specifiek merk gebonden is? Of eens wat pijlen te richten op de vijftig procent van de bevolking die tot nu toe totaal veronachtzaamd is? (Ja, ik bedoel vrouwen.) Er is van alles te bedenken, maar er moet wel een wil zijn.
Nog een tip: probeer eens te luisteren naar wat klanten willen hebben. Ik ben al een paar jaar aan het experimenteren met de computer als bron in mijn geluidsinstallatie. De combinatie van mijn Cd’s naar de harde schijf ‘geript’ in WAV op een Powermac, met daarna een Behringer upsampler en een Proceed DAC klinkt overtuigend, schreef ik afgelopen december. “Ik haal met niet al te zorgvuldig gekozen digitale bekabeling nu al de kwaliteit van mijn ‘andere Cd-speler’, de Philips DVD-963 SA.” Het dédain waarop me deze ontboezeming is komen te staan in bepaalde kringen van ‘kenners’, grenst aan het stuitende. Gelukkig kan ik wel wat hebben, vooral in de wetenschap dat degenen die de PC als bron verafschuwen, druk bezig zijn hun eigen graf te graven. Ik weet dat veel van mijn generatiegenoten, net als ik, laaiend enthousiast zijn over de mogelijkheden die de computer biedt bij het luisteren naar muziek, maar niet tevreden zijn over de gehoormatige prestatie. Helaas hoeven ze van de handel, een enkele uitzondering daargelaten, niet veel geestdrift te verwachten bij de zoektocht naar beter geluid uit de PC. Een gemiste kans.
Naar mijn vaste overtuiging is de ontwikkeling richting de PC niet te stoppen, en deze zou dus omarmd moeten worden. Graag met behoud van het goede, en daarin zit voor bijna alle partijen in de branche een kans. Het zou droevig zijn als de belangstelling voor hifi nog verder krimpt, maar dat is onvermijdelijk als er geen omslag komt in denken en doen. Receivers met iPod-ingang en -besturing, en tot op zeker hoogte ook muziekservers, zijn een stap in de goede richting, maar nog lang niet voldoende. Het kost me niet meer dan een minuut aan denkwerk om een half dozijn nieuwe apparatencategorieën te bedenken die een audiofiel verantwoord gebruik van nieuwe media zou faciliteren. (Wie inspiratie zoekt, leze bijvoorbeeld mijn artikel over het gebruik van DACs aan de computer, en bedenke wat voor een belachelijke inspanning er nodig is om aan de PC een behoorlijk geluid te ontlokken. Het zou allemaal toch handiger moeten kunnen, denk ik dan.)
Stereo is nog lang niet dood, en zal, zelfs al blijft iedereen dezelfde koers varen, naar mijn inschatting nooit sterven. Als een paal boven water staat wel dat de markt aan het krimpen is en ook zal blijven krimpen als industrie en handel een daadkrachtig inspelen op de markt achterwege laten. Een bedrijf als Apple kan de hifiset alleen “opnieuw uitvinden” (lees: afmaken) bij gebrek aan daadkracht, visie, verbeeldingskracht en innovatie bij de rest van de industrie, waaraan ik bij deze een oproep wil doen. Is de traditionele hifi niet overbodig geworden? Laat maar eens wat zien dan.
Redactie - zoals u in het bovenstaande artikel kunt lezen heeft HiFi.nl auteur Guido de Kanter inmiddels de iPod Hi-Fi ter beoordeling ontvangen. Binnenkort kunt u het volledige verslag daarvan op HiFi.nl lezen.