Interview met Venice

‘Amsterdam’. De naam van de deze week te lanceren nieuwe Venice plaat – we gebruiken die term niet per ongeluk – geeft overduidelijk een knipoog naar de Beach Boys. En dan hebben we het natuurlijk over ‘Holland’ (wat ons betreft vijf sterren, 1973).

Eén klein verschilletje is er wel: de goed gevulde surfboys verhuisden voor acht maanden naar ons land, terwijl Venice alles binnen een goeie week op de gevoelige hardddisk heeft gezet. Om daarna spoorslags economy class terug te vliegen naar zonnig Californië. De Hollandse mentaliteit, zou je bijna zeggen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
Het resultaat is er niet minder om. Een schitterend stemmige plaat, waarbij merkbaar veel aandacht is besteed aan de geluidskwaliteit. Alleen daarom zou de audiofiel hem al in het rek moeten hebben. In de knusse Singelkerk in Amsterdam komen de bijna ouderwets ambachtelijk gespeelde en opgenomen tracks van het album tot leven alsof het live voor je neus wordt gespeeld. Alle reden om het ook in een gelimiteerde oplage in vinyl te laten verschijnen, verklapte Michael Lennon ons tijdens een exclusief interview.

David Crosby zei ooit dat hij Venice de beste vocale groep van Amerika vond. Zijn favoriete band. Een steuntje in de rug van zijn maatjes, zonder twijfel, maar hij zal er ook iets van gemeend hebben. Dat onderstreepte hij door een jaartje of zes geleden met een adembenemend fraaie Guinnevere (hou dat even vast, trouwens) mee te werken aan de 2 Meter Sessie van Jan Douwe Kroeske. Die Venice in ons land in één klap wereldberoemd maakte. Ook Jackson Browne laat zich niet onbetuigd als het over Californische band gaat. Het is ook bij hem een van zijn favoriete bands, zo noteren we. En ook hij is om opnames te horen.
Hoe dan ook, het tweemetergebeuren leverde ze in 2005 een Edison op. En een gigantische schare Nederlandse fans. Wanneer we op hun site www.venicecentral.com rondkijken, staan daar na de lancering van hun nieuwe album welgeteld drié tour data in de States op het programma en – je raakt de tel bijna kwijt – dik dertig in Holland. Vanaf 12 oktober tot pakweg Sinterklaasdag. Dat zijn geen halve maatregelen, mag je rustig stellen.

Kipp (links) en Michael Lennon

Je vraagt je af hoe dat zit, want uiteindelijk leest de CV van de Amerikanen als een who’s who van de muziekwereld. Naast de al genoemde vermaarde vrienden hebben ze opgetreden met of bij opnamen meegedaan van onder andere Bruce Springsteen, Don Henley, Elton John, Phil Collins, Sting, Melissa Etheridge, Cher, Ozzy Osbourne, Stevie Nicks, Chris Isaak, the Doobie Brothers, Styx, Brian Wilson, the Beach Boys, Dolly Parton en Linda Rondstadt. Dan is het tamelijk opvallend dat het nieuwe album in een houten kerkje in Amsterdam wordt opgenomen, met een perspresentatie in Paradiso en een Hollandse Tour die klinkt als een klok. Niet veel Nederlandse popgroepen doen het ze na.

2 Meter

Michael Lennon lacht. ,,Oké, oké, boodschap begrepen. Die vraag komt steevast terug in interviews en dat is ook wel logisch. Waarom Nederland? Simpel, het is ons gewoon overkomen. In de States hebben ze echt óók wel eens van ons gehoord, maar het land is zo groot dat het veel moeilijker is om je weg te zoeken. De 2 Meter Sessie met Jan Douwe was cruciaal. We hadden geen idee dat 40 minuten televisie zoveel kon veranderen. Er gingen in een klap duizenden cd’s over de toonbank. En pakken DVD’s. Daarna hebben we de moeite genomen om dat levend te houden. We zijn regelmatig naar Nederland gekomen. En in een klein land kun je veel gemakkelijker je plan trekken natuurlijk. Dat helpt.”
,,Nu we dit nieuwe album met Universal doen, kan dat wel eens een volgende stap betekenen. Internationaal, zal ik maar zeggen. Ook al weet je nooit hoe dat loopt, want een platenmaatschappij heeft in elk gebied weer zijn eigen baasje. Maar het ziet er veelbelovend uit. ‘Amsterdam’ is echt mooi geworden.”
Diezelfde 2 Meter Sessie blijkt trouwens de inspiratie voor het nogal ongebruikelijke akoestische ‘Amsterdam’ project. Kipp Lennon. ,,Het was technisch niet allemaal even goed, maar had een geweldige energie die de songs heel anders maakte. We zijn een echte live band en kennelijk komt dat over als die sfeer op de plaat wordt gevangen. Zo kwam Harry van Dalen in beeld om de opnames te doen. En die stelde voor om dat in het Singelkerkje te doen.”

Maniak

,,Of hij zijn naam als akoestische maniak eer aan doet? Mag je wel zeggen ja. Maar daarom is het ook zo mooi geworden. Geen overdubs, geen reverbs, geen delays, alles is live gedaan en zonder trukendoos. Vaak in een ruk door. Als er iemand een akkoord naast zat, konden we opnieuw beginnen. Dat merk je natuurlijk ook in de muziek. Het is niet steriel. Niet gladjes. Ontspannen, maar wel spannend, want we moesten uiteindelijk wel drie nummers per dag doen. Harry dwong ons trouwens om een hoofdtelefoon met maar één kant te dragen, zodat we elkaar konden horen. De zang, maar ook akoestische instrumenten beïnvloeden elkaar.”

Harry van Dalen met Michael Lennon

Wanneer je naar ‘Amsterdam’ luistert, hebben heel veel nummers inderdaad dat ongrijpbaar bijzondere dat je de haartjes op je armen overeind zet bij Crosby en Venice met hun Guinnevere . En sommige live opnames van CSN, Jackson Browne, Doobie Brothers en bijvoorbeeld ‘The River’ van Springsteen. Om maar een paar dwarsstraten te noemen.
Als je alle achttien opnames hebt gehoord, kun het nieuwe Venice album één ding aanwrijven: voor de echte fans hinkt het een beetje op twee gedachten. Toegegeven, voor een groot publiek is de gekozen selectie van tracks – met ‘Radio Game’ tegenover ‘Rewind’ en het sfeervolle Ashes in the Snow tegenover ‘Weight has been Lifted’ waarschijnlijk beter in balans. Maar er zijn een paar stemmige kippenvelopnames ‘verbannen’ naar de extra’s. Maar goed, de liefhebbers zullen ze wel weten te vinden.
Wanneer we Michael tijdens een laatste luistersessie bij Rhapsody toch maar botweg melden dat bijvoorbeeld het kwetsbare ‘Katrina’ te mooi is om naar de reservebank te verbannen, lijkt twijfel weer toe te slaan. Een hot onderwerp kennelijk ,,Maar we beginnen er niet weer over. De meerderheid was bang dat de mensen zouden gaan doorzappen als er te veel van dat soort nummers op stonden. En dat kan niet de bedoeling zijn.”
,,Dan maar wel op de langspeelplaat? Omdat die toch naar de echte liefhebbers gaat? Zou je aan kunnen denken natuurlijk. Wie weet.”

Gordijnen

Het feit dat we het er over hebben, geeft al aan dat Venice er inderdaad in is geslaagd de gevoelige snaar te treffen. Michael: ,,Doorgaans doet iedereen apart zijn ding in een studio en wordt dat later allemaal in elkaar gezet, maar hier stonden we veelal in een cirkel tegenover elkaar. Als er iets aan de klank moest worden veranderd, begon er iemand met gordijnen te slepen. Of werden er microfoons verplaatst. Feitelijk konden we alleen de nummers met een vol drumstel niet in een keer doen, simpelweg omdat dat niet ging.”
,,Die bijzondere energie van de 2 Meter Sessies zit hier inderdaad in. Maar dan technisch op een hoger niveau. Een bepaalde rauwe kwaliteit. De vocals zijn geweldig geworden. En om met strijkers te werken, was echt super. Een kwartet, dat leek al heel wat, maar onze Nederlandse arrangeur (Gerbrand Westveen, red.) vond dat zonde en kwam met een compleet kamerorkest aanzetten. Nou ja, nadat er - geloof ik - eerst wel even over het budget was gesteggeld.”

Copyright: Marius Suiker

,,Maar het resultaat is er dan ook naar. Luister maar eens naar ‘Ashes in the Snow’. Ook de strijkers wisten trouwens niet wat ze meemaakten. Om te beginnen gingen ze werken met van die popjongens. Dat is al ongebruikelijk. En die wáren er dan ook nog eens, met zijn allen zelfs. Dat hadden nog nooit iemand meegemaakt. Meestal worden de strijkers er later gewoon achter geplakt. En wij stonden tegenover ze om het live te doen. Twee van de drie tracks gingen in een keer. Heel bijzonder. Als het klikt, is een viool het meest emotionele instrument dat er is.”
Michael: ,,Het was echt een highlight in mijn carriere. Je zit in San Diego te schrijven en dan gebeurt er dit, met strijkers in een Amsterdams kerkje. Ik zal je eerlijk zeggen: ik stond met de tranen in mijn ogen. En ik was daar geloof ik niet de enige.”

Hit

Maar zit dat ene hitnummer er ook bij? ‘Radio Game’ lijkt er zelfs over te gaan? Kipp: ,,Ik geloof niet dat Venice daar bewust aan moet werken. Een mooi album maken, dat is veel belangrijker. En uiteindelijk kan het ook best een keer met een kwetsbaar nummer gebeuren. Kijk maar naar James Blunt. En Crosby, Stills, Nash met Ohio.”
Voor we het vergeten: als Venice zo nadrukkelijk bezig is met de geluidskwaliteit, staat er thuis dan ook een heel bijzondere HiFi installatie? Michael: ,,Niet als je het naast de highend installatie houdt die tijdens de eerste luistersessie bij Rhapsody is gebruikt. Zelf heb ik Denon, Harman Kardon en reference studio monitors. De dozen met vinyl staan eerlijk gezegd in de garage. Het is meer het CD- en iPod werk tegenwoordig. Dat neemt niet weg dat we er alles aan doen om ‘Amsterdam’ op vinyl uit te brengen. Dat moet iets heel bijzonders worden. In een oplage van duizend stuks. Voor de liefhebbers.”

Copyright: Marius Suiker

De heren willen nog wel eens in wereldbefaamd gezelschap verkeren. Hoe moeten we ons dat voorstellen? Kipp grijnst. ,,Ons maakt het niet uit, dus weten veel van die gasten meestal niet wat ze met ons moeten. Ze zijn gewend dat iedereen rent. Dat er volgens contract Zuid-Italiaanse flesjes mineraalwater van een bepaald merk in de kleedkamer staan. Dus als je gewoon zegt dat ze die avond een heel fout overhemd aan hebben, of zachtjes ‘mietje’ sist als ze een halve toon lager willen zingen, is het effect wel eens lachen. Met Jackson Browne kunnen we perfect door de bocht, maar hij kan je ook zes uur plat lullen of drie uur achter elkaar soundchecken tot je er gek van wordt, maar we hebben samen ook een keer 10.000 dollar bij elkaar gehaald voor de plaatselijke school.”

Copyright: Marius Suiker

,,En Crosby mag het dan niet zo fijn vinden als we aanmerkingen hebben op zijn shirt of de toonhoogte, maar hij gaf Pat ooit wel een schitterende Limited Edition akoestische gitaar waar die helemaal gek van was. Maar veel te duur voor ons. Toen die tijdens het vervoer ook nog doormidden brak, wisten we bijna niet hoe we de boodschap moesten vertellen. Een tijdje later kwam hij met een andere, minstens even fraai. Een mooi mens toch?”

Elektrische storing

Wie het verhaal achter Venice op zijn gemak wil bekijken, kan daarvoor prima terecht op hun site www.venicecentral.com. Misschien wel het meest opvallende detail is de – laten we zeggen - nogal ongebruikelijke samenstelling van de band. Buiten de Nederlandse toetsenist Nick Bult en bassist Mark Harris en drummer Jamie Wollam wordt het hart van Venice in dit project als altijd gevormd door vier Lennons.

Presentatie van de albumcover van "Amsterdam"

De Lennon familie lijkt te bewijzen dat de elektriciteit in Californië vaker en langer uitvalt dan waar ook ter wereld. Met een ware geboortegolf als gevolg. Kipp en Pat Lennon zijn broers en hebben nog elf broers en zussen. Vier oudere zussen waren ooit befaamd als The Lennon Sisters. Hun neven Mark en Michael Lennon hebben op hun beurt dertien broers en zussen.
Verjaarsfeestjes worden zodoende waarschijnlijk per touringcar afgewikkeld. Dat is voor een deel overigens ook de basis voor hun soms behoorlijk gevoelige teksten, want zoals Kipp zelf aangeeft: ,,Als je zo’n grote familie hebt, moet je vaak van iemand afscheid nemen.”
Luister maar eens naar ‘Family tree’ en de boodschap wordt duidelijk. Opmerkelijk gevolg is overigens dat teksten van Venice – vooral die van ‘Family tree’ nogal eens bij uitvaarten en herdenkingen worden gebruikt. Soms zelfs in lokaal dialect vertaald, zoals bij de vuurwerkramp in Enschede bijvoorbeeld. Michael: ,,Je wordt er stil van als fans met zo’n verhaal en foto’s bij je in de kleedkamer komen. Soms staan ze in tranen bij je. Dat je werk op zoveel voor mensen kan betekenen, terwijl je zelf aan de andere kant van de wereld zit, daar worden we wel eens stil van. Omgekeerd werkt het ook, trouwens. Ik weet nog dat we in Carré optraden, vlak na het overlijden van onze moeder en tante. We konden dat nummer eigenlijk niet zingen, maar dat hoefde ook helemaal niet. De zaal deed dat voor ons. Een bijzonder moment.”

Zelfde straat

Verklaart dat waarom de Lennons het al zo lang met elkaar uithouden? Uiteindelijk zijn de meeste mensen al gestresst als ze drie weken met familie op vakantie zijn geweest? Kipp: ,,En dan wonen Michael en ik nog in dezelfde straat ook! We zijn met zoveel Lennons dat je alleen kunt opgroeien door met elkaar op te trekken. Dat neemt niet weg dat er vier verschillende Lennons op het podium staan. Zie het maar als een kleine democratie om dat allemaal zonder al teveel mot te laten verlopen. Wij met zijn tweetjes hebben vaak aan één blik naar elkaar genoeg.”

Is ‘Amsterdam’ een soepel achtergrond muziekje? Dacht het niet. Je moet er feitelijk echt even voor gaan zitten. Liefst met een beetje aardige HiFi installatie. En zo hoort dat ook.