New Music Brussel 2008


René van Es | 15 oktober 2008 | Fotografie René van Es

Brussel lijkt misschien ver, echter vanuit de randstad bent u er binnen de twee uur. De stad is de moeite van een bezoek waard vanwege de monumentale waarde, om er heerlijk te eten (Brussel is het culinaire centrum van België) of om er te winkelen. Winkelen kan uitstekend in de vele audiowinkels die Brussel rijk is. Waaronder New Music, die in het weekend van 11 en 12 oktober 2008 een high-end audio show neerzette met werkelijk indrukwekkende opstellingen.



Verdeeld over twee etages waren vier luisterruimtes ingericht en een home cinema zaal. De winkelvloer op de begane grond bleef leeg om de bezoekers te ontvangen. Uniek voor New Music is “Le Jardin” waar een separate luisterruimte is ingericht, veelal gereserveerd voor de allerbeste apparatuur.

Na een hartelijke ontvangst (in het Nederlands) met een uitstekende kop koffie, togen we eerst naar boven. More Music verzorgde daar een demonstratie met Avalon Indra luidsprekers. Aangesloten op een set Pass Labs X100.5 monoblokken. De aansturing vanuit een Pass Labs XP20 voorversterker, die gelijk zijn Benelux première beleefde. Hij was luttele dagen voor deze show bij More Music aangekomen. De XP20 is een zelfde concept als de XP10, die we voor het eerst zagen in München tijdens de High End show. De XP20 heeft het versterkerdeel ondergebracht in een behuizing, de voeding in een losse, tweede behuizing.



Muziek kwam afwisselend uit een dCS Paganini opstelling met los loopwerk, d/a converter en wordclock, of uit een Sooloos Source One muziekserver met twee Sooloos Store Two 1 TB opslageenheden. De Soloos speelde met gebruik van de Paganini converter en wordclock. De Indra’s maakten op ons behoorlijk indruk, vanwege de compleetheid van de muziek die werd neergezet en de hoeveelheid energie die ze losmaakten. Vol details, snel, ruimtelijk en met genoeg druk in het laag om groter te lijken dan dat de - toch als niet kleine - Indra in werkelijkheid is. De verschillen tussen de Sooloos als bron of het Paganini loopwerk waren redelijk goed waar te nemen. Een voorkeur kon de aanwezigen niet ontlokt worden. De verschillen waren maar klein en hadden meer te maken met de totaalindruk van de muziek, dan dat er kwaliteitverschillen aan te wijzen zijn.

De Sooloos, met zijn schitterende beeldscherm die hoort bij de totaaloplossing, doet echt niet onder voor een dedicated speler. Met als groot voordeel dat uw hele muziekverzameling grafisch weergegeven onder handbereik is. Een tweede set van More Music kent een eenvoudiger opstelling. Avalon Ascent, Pass Labs X250.5 S stereo eindversterker, Pass XP10 voorversterker, dCS Puccini cd-speler en Sooloos Ensemble als bron. Voorwaar evenmin een te versmaden hoogstaand geheel.



Een verdieping lager komen we eerst de Dynaudio Sapphire tegen. Aangestuurd door Electrocompaniet. We herkennen de AW400 monoblokken, EC 4.8 voorversterker en de upgraded versie van de EMC 1 speler. Kabels van Siltech. De Sapphire is een geheel andere luidspreker dan de Avalon en komt wat moeilijk uit de verf. Pas bij een requiem laat hij zijn kwaliteit horen. Hij lijkt het meest geschikt voor klassieke muziek en moet het geweld van Avalon en anderen, zowel met jazz als pop, kennelijk laten liggen. Hoewel Diana Krall opeens heel fijn presteerde met mijn topper: A Case Of You. De importeur had als het ware een jubileumset neergezet. De Sapphire vertegenwoordigde het 30-jarig bestaan van Dynaudio, de Electrocompaniet set het 30-jarig bestaan van dat bedrijf en de Siltech Classic Anniversary staat voor 25 jaar Siltech.

We schieten eerst door naar een volkomen duistere homecinema ruimte. Daar denderden al snel Chinese legers over het scherm, in een bloedige strijd in high resolution. Niet bijster bekend met projectoren weet ik nog wel te achterhalen dat het een Planar is, die tot in de kleinste details haarscherp en met veel licht het beeld neerzet. Het doek zal snel 3,5 meter breed zijn geweest. Ter ondersteuning speelt een B&W 700 home cinema systeem. Niet bepaald fraaie luidsprekers om te zien, wel geweldig presterend in deze opstelling. Beeld en geluid boeit snel, zeker als het zo fraai is om te zien en te beluisteren. Spiderman lokte ons naar binnen en begroet ons buiten de ruimte opnieuw. Hij wijst als het ware de weg naar de volgende primeur.



Audiac en Terrasson Audio presenteren een set met 300 Watt Ayre MXR monoblokken, een net uitgebrachte KXR voorversterker en Weiss digitale bron. Dan volgen we een set Transparant kabels naar de meest futuristische luidspreker van de show. Het is de nieuwste creatie van wonderdokter Laurence Dickie, de Vivid G1 Giya. De vorm van de Giya is niet te vergelijken met Dynaudio, B&W of Avalon. De kast lijkt op een sculptuur, op een wezen, op een muzieknoot. Het is maar wat u er zelf in ziet. In de bolle onderkant werken twee woofers in tandem. Zij ‘zien’ een gevouwen hoorn achter zich die taps toeloopt. De totale inhoud van de basruimte is 200 liter en als u de hoorn zou uitrollen komt u op een lengte van 3 meter. De Giya is een vierweg systeem.

Giya, Focal en Halcro

Aan de voorkant treffen we op oorhoogte een laag/middentoner, hoog/middentoner en een tweeter. Alles volgens het bekende concept van Vivid luidsprekers gemaakt. De laag/midden unit heeft een forse stofkap en zou volgens de importeur een extreem hoge veldsterkte hebben in de luchtspleet. Alle units zien achter zich een doodlopende pijp in de vorm van een taps toelopende hoorn. Het 70 kilo zware systeem oogt met de minuut vriendelijker en weet een diepe indruk te maken. De ruimte is maar klein, ik denk te klein om het laag echt goed weer te geven, toch gaat dat opzienbarend strak en vol snelheid. Snelheid is voor Vivid altijd belangrijk geweest, met de Giya heeft Dickie zichzelf nog eens overtroffen.



Als een opname aan de beurt is met flamenco muziek en dans, volgen in razend tempo de roffelende hakken en knallen uit de gitaren. Op een heftig niveau voert de Giya je regelrecht mee naar Spanje. Behalve deze effecten laat de Giya met andere muziek horen dat hij over meer kwaliteiten beschikt. De set van 29.000 euro blijkt in staat mee te kunnen met de Indra, de Sapphire met gemak te overstijgen. Tegen de tijd dat we de ruimte verlaten om naar beneden te gaan heeft de Giya ons hart weten te veroveren. Giya of Indra, daar zou de keuze tussen zijn.

Beneden staat een Focal Scala Utopia, nog in het beschermende plastic, zachtjes te spelen op een Pass Labs geïntegreerde versterker. Echt meedoen aan de show mag hij zeker niet. De Scala heeft een plompe vorm die mij niet direct aanspreekt. Het geluid blijft nog even een raadsel, de winkelruimte is niet de plek om een systeem van 20.000 euro te beoordelen. Door naar het tuinhuis. Daar wachten ons twee systemen. De Focal Diablo Utopia en de Grande Utopia EM. De Diablo laten we voor wat hij is. Ik heb hem op het moment dat ik de show bezoek thuis staan en wil mij daarop concentreren.

Aan de andere kant van de ruimte de meest indrukwekkende opstelling van de dag. Tussen twee immense Focal Grand Utopia’s EM staat een hoeveelheid apparatuur die jaloers maakt. Pass Labs X600 Watt monoblokken verzorgen het laag van de EM woofers. Voor laag/midden/hoog staat er een X350.5 Stereo Pass Labs. Met Halcro voorversterker en dCS Scarlatti bron. Tot onze verbazing een Wadia docking station met iPod op de Halcro.



Alleen al onder de indruk van het formaat van de luidsprekers nemen we plaats op de achterste rij. Een prima keuze blijkt als Bob Dylan inzet. Wat een power en wat een vermogen om realistisch weer te geven. Het systeem is groot en toch subtiel. Heeft een dramatische impact. Dat laat zich eveneens beluisteren met klassieke muziek, vrouwenstem en jazz. De afbeelding is precies goed qua grootte. We zijn het er volkomen over eens: dit systeem slaat alles wat we eerder hoorden. Mag ook wel gezien de prijs. 130.000 euro voor een paar luidsprekers is niet niks. Ik ga niet eens de prijzen van Pass opzoeken. Ik denk dat ik schrik.

Wie ooit de kans heeft de Grande Utopia EM te beluisteren moet dat acuut doen. De strijd der titanen. Wilson Audio, Avalon, Focal, om een paar namen te noemen die New Music standaard in huis heeft. Mijn vrouw verwoordt precies wat ik denk: “Als we een grote kamer zouden hebben, genoeg ruimte en voldoende geld om Grande Utopia’s EM neer te laten zetten, dan zou ik zulke speakers willen”. Met een WAF factor van 0,0 vanwege de enorme afmetingen (meer dan 2 meter hoog) zegt dat denk ik iets over de weergavekwaliteit. Bovendien, de vorm vindt ze ook nog eens mooi. Ondanks dat de techniek hem in de steek wil laten, kan een medewerker van New Music nog even de iPod via de Wadia docking en de dCS converter laten horen. Een iPod versus een loopwerk van duizenden euro’s? Eerlijk is eerlijk, de iPod slaat helemaal geen gek figuur. Omdat een tweede track niet af te spelen is, gaan we terug naar cd en genieten opnieuw een poosje met volle teugen van meerdere muzieksoorten.



Haast aangeslagen door wat we hebben gehoord van de Grande Utopia drentelen we de winkel weer in. Een glas champagne sluit ons bezoek af. Chapeau voor New Music. Voor geen goud hadden we deze superlatieven in de prima ambiance willen missen. Brussel ligt aan onze voeten en we lopen richting stad. Pratend over wat we zojuist hebben gezien, voor onszelf scores aan het geven welk systeem het meeste beviel. Als we langs een kiosk komen kijken we elkaar aan. “Lootjes kopen voor de hoofdprijs in de loterij?”, vragen we elkaar. Want eigenlijk willen we allebei de Grande Utopia’s hebben. Of we ooit een iPod op de Focal’s zullen aansluiten laten we stilletje in het midden. Ook al blijkt dat het wel kan.