Marantz Consolette - Premium Wireless Music System

Dockingstations met ingebouwde luidsprekers en streaming-functionaliteit zijn er tegenwoordig genoeg. Wat vormgeving betreft is er echt voor elk wat wils, maar wie voor de hoogste geluidskwaliteit gaat moet vaak wat langer zoeken. Marantz heeft lang gewacht met het op de markt brengen van zo'n systeem, maar wil nu met de Consolette aantonen dat er ook in de wereld van de speakerdocks een High-End klasse bestaat. Het gaat bij de Consolette dan ook niet alleen om de hoogste geluidskwaliteit, maar ook om eersteklas bouwkwaliteit, design en functionaliteit. Ze noemen het daarom geen speakerdock, maar een Wireless Music System.

Het is in 2013 precies 60 jaar geleden dat Saul B. Marantz het bedrijf oprichtte dat niet alleen tot op de dag van vandaag zijn naam draagt, maar dat ook zijn visie op een zo goed mogelijke reproductie van muziek in stand houdt.

Het allereerste apparaat dat (nog voor de oprichting van het merk dus) in 1952 onder de naam Marantz op de markt kwam was de Audio Consolette, een inmiddels legendarische voorversterker annex equalizer. Het leek passend om die naam bij de festiviteiten rond het zestigjarig bestaan opnieuw te geven aan een apparaat dat op de toekomst is gericht, maar dat ook sterk voortbouwt op alle kennis en kunde die de afgelopen zes decennia is verzameld. Het getuigt van durf en visie dat daarvoor geen exclusieve nieuwe voorversterker werd ontwikkeld, maar dat die eer te beurt viel aan een compact alles-in-1 systeem.

Uiterlijk En Techniek
Of je de Consolette mooi vindt is een kwestie van smaak. Het design is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Het rechthoekige kastje aan de onderkant bevat de elektronica en de luidspreker is daar bovenop gemonteerd. Terwijl de meeste speakerdocks juist voor volledige integratie gaan bestaat de Consolette zichtbaar uit twee verschillende delen. Een meesterzet wat mij betreft, omdat daarmee op zeer subtiele wijze de illusie wordt gewekt van losse componenten. Een oudere (en qua hifi behoorlijk 'onaangetaste') vriend die op bezoek was vergeleek het vooraanzicht van de Consolette met een Zeppelin waar een passagiersgondel onder hangt. Toen ik hem lachend vertelde dat er onder die naam al een speakerdock van een ander merk op de markt is bedacht ik enigszins verbaasd hoe toevallig het was dat juist deze uiterlijke vergelijking werd gemaakt, maar dat daar ook een soort bizarre logica in zit.

De luidspreker heeft een uit notenhout vervaardigde en hoogglans gelakte achterwand. Achter het luidsprekerdoek gaan vier luidsprekerunits schuil; twee compacte woofers voor de lage tonen en twee BMR-units voor de rest van het frequentiebereik. BMR (Balanced Mode Radiator) luidsprekers hebben de bijzondere eigenschap dat ze zonder tussenkomst van een wisselfilter een zeer breed frequentiegebied kunnen weergeven en dat ze het geluid onder een hoek van bijna 180 graden afstralen. Dat levert niet alleen een zeer coherente timing op, maar ook een zeer goede ruimtelijke weergave. De Consolette kan, volgens Marantz, zonder aanwijsbare sweetspot een flinke ruimte met muziek vullen.

Modern design

Als je naar de aansluitingen op de Consolette kijkt zie je echt een apparaat van deze tijd. Op de achterkant vind je naast de IEC net-entree een enkele analoge ingang, een standaard USB-A ingang (voor een externe harde schijf of een USB-stick) en een RJ45 netwerkaansluiting. In het (metalen) front van het kastje onder de luidspreker zit een zwarte kunststof lade die je kunt ontgrendelen door er tegen te duwen, waarna hij zachtjes naar buiten schuift.

Hierop is een traditionele iPod 30-pins connector gemonteerd waarop je zowat alle iDevices kunt aansluiten. Alleen de jongste generatie Apple producten met de nieuwe Lightning-connector kun je helaas niet op deze connector aansluiten. Begrijpelijk, aangezien de Consolette is ontworpen en gebouwd voordat deze connector definitief door Apple werd toegepast. De adapters die hiervoor beschikbaar zijn passen echter ook op de Consolette.

Een belangrijk design-kenmerk van Marantz is het horizontaal geplaatste gyroscopische duimwiel dat een zeer nauwkeurige instelling van het volume mogelijk maakt. Heel herkenbaar, net als het ronde venster waarin het duidelijk leesbare OLED-display is geplaatst. De houten achterkant van de luidsprekerbehuizing is schitterend en de foto's doen de afwerking absoluut geen recht. Ik had voor de recensie de beschikking over de wat minder opvallende zwarte uitvoering, maar de zilveren versie met wit luidsprekerdoek is net zo fraai. De bediening kan via de meegeleverde luxe (metalen) afstandsbediening, of via een gratis App op je iPhone of Android-telefoon. Er is (nog) geen iPad versie beschikbaar. De App werkt weliswaar prima op een iPad, maar dan wordt het beeld opgerekt, wat de scherpte niet ten goede komt. Of dat ook voor Android tablets geldt weet ik niet, aangezien ik die niet tot mijn beschikking heb.

Een ander minpuntje van de App vond ik dat het - overigens fraaie - grafische ontwerp een beetje ten koste gaat van de functionaliteit. Maar Marantz vertelde me desgevraagd dat de nieuwste versie van de App (die voor maart 2013 gepland staat) op dat punt sterk is verbeterd. Zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers voorzie ik daar dus geen problemen. Mijn laatste maar belangrijkste puntje van kritiek is dat de streamer in de Consolette op het moment dat ik het apparaat in huis heb voor deze recensie gapless playback nog niet ondersteunt. Dat betekent dat er altijd een kleine pauze tussen de tracks te horen is. Bij albums met losse tracks is dat geen enkel bezwaar, maar als je veel naar klassieke muziek of live-albums luistert, waar nummers in elkaar doorlopen, kan het storend zijn.

Naast de kleine standby schakelaar op de achterkant vind je een aparte knop om de Consolette te verbinden met een WPS-beveiligd draadloos modem. Daarnaast kun je met een Netlink knop de Consolette laten zoeken naar een thuisnetwerk dat via een login is beschermd. Je kunt dan via de speciale Consolette-App (voor iOS en Android) de gebruikersnaam en het wachtwoord invoeren. Een derde methode om met een draadloos netwerk te verbinden is door een iDevice op de connector in het front te plaatsen en dan via de App in te loggen. Dat is misschien niet de meest logische, maar wel de eenvoudigste manier om de Consolette draadloos te verbinden en je hoeft het maar één keer te doen. Als er een bedrade ethernetverbinding aanwezig is raad ik echter altijd aan om die te gebruiken. Dat is nog gemakkelijker en zeker ook stabieler. Als kers op de slagroom is er ook nog Airplay aan boord waardoor je bestanden met een maximale resolutie van 16 bit/44,1kHz vanaf je iDevice draadloos kunt afspelen.

Luisteren

De grote vraag die tijdens de luistersessies moet worden beantwoord is of de verfijnde technologie van de Consolette ook resulteert in een zeer goede muziekweergave. Om niets aan het toeval over te laten besluit ik een bedrade ethernetverbinding te gebruiken en uitsluitend in flac gecodeerde muziek af te spelen.

Het eerste dat opvalt is dat de Consolette duidelijk beter gaat klinken als hij een uurtje aan heeft gestaan. Dat verschil is zo groot dat ik adviseer om de stand-by functie te gebruiken en hem niet helemaal uit te zetten. Koud klinkt hij een beetje wollig en het geluid plakt nogal aan de kast. Er is geen ruimtelijkheid van betekenis en het laag is rommelig.

Maar als hij eenmaal op temperatuur is hoor je duidelijk de hand van Ken Ishiwata, die zich met de klankmatige afstemming heeft beziggehouden. Hij heeft me ooit verteld dat hij timing en ruimtelijke plaatsing belangrijker vindt dan resolutie en dat hoor je. Door de gebruikte BMR-units weet de Consolette een verbluffende ruimtelijkheid neer te zetten die weliswaar anders is dan bij twee wat verder uit elkaar geplaatste luidsprekers, maar die niettemin zeer geloofwaardig is. Het is echt een vreemde gewaarwording om geluiden te horen die minstens een meter naast de compacte behuizing worden geprojecteerd.

De stem van Laura Nyro op het album Eli And The Thirteenth Confession wordt met voldoende body en redelijk op hoogte neergezet. Het mag dan een opname uit 1968 zijn, de weelderige arrangementen worden kleurrijk en gedefinieerd weergegeven. De dynamiek is prima, de vier eindversterkers die de Consolette aan boord heeft (twee keer 50 watt voor de woofers en twee keer 25 watt voor de BMR-units) leveren voldoende snelheid en kracht om de muziek op een geloofwaardig geluidsniveau af te spelen.

Nog lekkerder wordt het als ik A Long Way To Fall, het nieuwe album van Ulrich Schnauss in zijn geheel draai. De warm klinkende elektronische muziek is erg goed opgenomen en de Consolette blijkt tot een indrukwekkende laagweergave in staat te zijn. Een heel klein beetje kastkleuring kan daarbij niet vermeden worden, maar het geheel klinkt toch zeer neutraal en geloofwaardig.

Populaire muziek is dus zoals verwacht geen enkel probleem. De Consolette heeft geen duidelijke voorkeur voor enig genre, alles klinkt goed en verfijnd. Maar ik associeer een premium merk als Marantz om de een of andere reden toch altijd wat meer met klassieke muziek en jazz. En ook daar staat de Consolette zijn mannetje. De prachtig geregistreerde uitvoering van het Requiem van Jean Gilles door La Chapelle Royale onder Philippe Herreweghe geeft een zeer geloofwaardige ruimtelijkheid en een uitstekende verstaanbaarheid van de stemmen. De kerk waarin de opname plaatsvond is goed in de weergave te herkennen en de dramatiek die altijd in een requiem zit komt goed uit de verf.

Ook de heerlijk swingende gitaarjazz van Barney Kessel op het album Let’s Cook! is een genot om naar te luisteren. Niet alleen de gitaar van Kessel , maar ook de vibrafoon van Victor Feldman en de piano van Jimmy Rowles worden met de juiste kleur en textuur weergegeven. De bas van Leroy Vinnegar wandels lichtvoetig swingend onder het ritme door en als in Tiger Rag de verrukkelijke Alt van Ben Webster in een solo uitbreekt kan ik de verleiding niet weerstaan en soleer ik mee op de luchtsaxofoon. En dat, zo weten mijn vaste lezers, zegt heel wat...

Conclusie

Speakerdocks zijn er in soorten en maten, daar begon ik deze recensie al mee. Het is een product dat past bij de hedendaagse muziekconsumptie. Bedieningsgemak en design zijn daarbij meestal net zo belangrijk als de geluidskwaliteit. Ik heb er veel gehoord en sommigen klonken erg goed.

De Consolette zit (op een paar zeer exotische uitzonderingen na) zowel prijstechnisch als klankmatig aan de bovenkant van het speelveld, met een verfijnde muziekweergave die zich tot op zeker hoogte zelfs kan meten met een middenklasse versterker en een paar goede kleine luidsprekers.

Alleen qua ruimtelijke weergave blijft het in absolute zin toch een all-in-1 apparaat en klinkt het allemaal wat compacter. Is dat erg? Welnee! Want voor hetzelfde geld krijg je er dus wél een dock voor je iDevices bij, alsmede Airplay, streaming en internetradio. Ik blijf het jammer vinden dat hij niet gapless kan streamen, maar ondanks dat vind ik de adviesprijs van 999 euro absoluut realistisch.

*Noot van de redactie: Marantz biedt de Consolette tot 31 maart 2013 aan voor 799 euro, als actie onder de vlag van het zestigjarig jubileum van het merk. 

HiFi.nl plus- en minpunten

+ zeer goede en ruimtelijke klank
+ fraai design en dito afwerking
+ echte 'premium'-uitstraling

- speelt niet gapless
- alleen met WAV-files kan 24-bits resolutie worden afgespeeld