De Muziekbeleving van… Michiel Veenstra

3FM-deejay Michiel Veenstra heeft een goed gevulde platenkast, maar een nog beter gevulde iPod, iPhone, iPad en harde schijf. De hemel op aarde, volgens de populaire diskjockey? Spotify op Sonos. "Ik kan me de laatste keer dat ik ergens een schijfje in stopte niet meer herinneren." We togen naar 3FM voor De Muziekbeleving van een streaming-adept.

"Candy van Robbie Williams of iets van Taylor Swift. Bij dat soort liedjes veert mijn dochtertje van vier op. Ik herken dat wel, ook ik vond vroeger de makkelijkst in het gehoor liggende popliedjes het leukst. We hadden thuis een radio met van die grote draaiknoppen en zo'n groen display. Ik zocht altijd naar Hilversum 3, want ik wist dat die de nieuwste hits draaiden. De muzikale verdieping kwam pas veel later."

Deze Muziekbeleving is één van de vele redactionele stukken in ons Hifidelity Jaarboek 2013-2014 voor FWD*HiFi Gold-abonnees, dat je nu ook voor een tientje los kunt bestellen.

Doe Maar
"Ik keek Toppop en Countdown, dat begon rond 1986 echt te leven voor mij. Daarvoor had je Stuif 's in, daar kwam Doe Maar optreden, mijn eerste idolen! Ik kocht al hun buttons en sjaaltjes, vond ze vooral erg stoer. Ze vloekten zelfs in hun liedjes, dat was bij ons thuis echt uit den boze. Ik heb Doe Maar één keer live gezien, laatst op dat verschrikkelijke Symphonica in Rosso-ding, maar het optreden was erg goed. Henny heb ik één keer ontmoet, ik mocht hem aankondigen op een avond in Paradiso. Mijn God, dacht ik, Henny Vrienten, bizar."

Draak
"De eerste song die ik me herinner die vanachter die groene display tevoorschijn kwam, was Waarom fluister ik je naam nog? Vond ik mooi, maar was natuurlijk een draak van een plaat. Ik moest altijd rekening houden met mijn ouders en mijn zusje, er werd niet veel muziek geluisterd thuis. Vonden ze snel te druk. Mijn vader vond sowieso alles uit de sixties beter. En dat liet hij dan ook steeds merken. In de auto draaiden ze cassettes van John Denver en The Carpenters. Gedver. Zijn singles uit die tijd, Beatles en Stones enzo, die heb ik later nog wel gedraaid."

Lijn 21
"Mijn eerste single was We are the world en kort daarna Living doll. Kocht ik voor zes gulden van mijn zakgeld. Dat was nog een hele onderneming voor één liedje: op de strippenkaart van mijn ouders met Lijn 21 naar het centrum van Almelo. Daar stonden in een platenzaakje alle Top 40-singles op een rij. Vier planken met elk tien singles.

Alle foto's bij dit verhaal zijn gemaakt door Hans-Peter van Velthoven, www.hanspeter.nl.

Vaak kocht ik de singles ook puur op de hoes, zoals Stuck on earth van ALF featuring Ben Liebrand. Tegen de tijd dat ik meer geld had dankzij een krantenwijk, was de cd-single al in zwang geraakt. Ik heb helemaal geen pick-up meer thuis, maar die eerste singles heb ik bewaard."

Ter Meulen Post
"Mijn eerste eigen installatie kocht ik bij Ter Meulen Post, zo'n lelijk grijze kast met ingebouwde cassetterecorder. Kon ik lekker op mijn kamertje mijn eigen gang gaan en was ik niet meer gedoemd om mee te luisteren in de huiskamer. Bandjes opnemen met nummers, waar je dan na ieder liedje nog even de stem van Lex Harding hoorde. Dat ding heeft het niet lang volgehouden, was snel kapot gespeeld. Daarna kocht ik bij de lokale 'Mediamarkt avant la lettre' my first Yoko, haha. Dacht met die stereo radiootje te kunnen spelen, maar dat ging niet. Was dat een tegenvaller.

Niet lang daarna haalde ik alles, inclusief mengpaneel, in huis om wel radioprogramma's in elkaar te kunnen zetten. Speelde ik bijvoorbeeld Los Vast na. Super no budget allemaal, maar het werkte wel. Ik heb laatst op Marktplaats nog een cassettedeck gekocht, om mijn oude radiobandjes nog 's te kunnen beluisteren."

Crowded House

"Ik ging pas heel laat naar concerten. In Almelo had je niet veel, en ik was bovendien het archetypische radiomannetje; zat liever afgezonderd op mijn zolderkamertje met allerlei apparatuur te pielen. Crowded House was na Doe Maar mijn tweede grote liefde. Ik zag ze in Frits Philips in Eindhoven, op 5 december 1993. Ze hadden na het legendarische Woodface net Together alone uit. Neil Finn kreeg een marsepeinen varken van iemand uit het publiek toegeworpen, dat hij op het podium opat. Ik heb trouwens geen idee hoe je toen te weten kwam dat ze daar speelden. Een paar maanden daarvoor had ik Crowded House ook al gezien. Ik las in de gids dat de band naar het Grand Gala du Disc kwam. Ik heb het nummer van het platenlabel opgezocht en gevraagd of ze ook niet kwamen optreden. Nee, zeiden ze, maar er was wel een persshow, en als ik dan toch zo'n grote fan was, mocht ik voor de uitzondering wel komen kijken. Niet veel later stond ik een werfkeldertje in Utrecht met een handjevol journalisten naar mijn favoriete band te kijken."

[In de 3FM-studio loopt ondertussen collega Gerard Ekdom langs. Veenstra: "Gerard, wat was jouw eerste installatie?" Ekdom: "Oei, mag ik daar heel even over nadenken…?" Even later: "Ik had als eerste een pick-upje. En ik heb natuurlijk nog steeds een pick-up. Kun jij niet zeggen, ha!" Veenstra: "Typisch Ekdom, altijd baas boven baas."]

Stickie
"Ik ben geen Gerard Ekdom, die heeft pas platen en cd's, godsamme…. Ik heb ladenkasten met cd's op zolder met daarin het B-materiaal en verzamelalbums, en beneden in de huiskamer nog een kast met de belangrijkste dingen, bijvoorbeeld alles van Weezer, R.E.M., Crowded House. Heel soms komen de cd's nog van pas als ik ergens in een schuur of feesttent in het land moet draaien. Maar normaal gesproken draai ik dan van een stickie. Verder doe ik er niks mee, ik heb alles gedigitaliseerd. Fysiek heeft muziek voor mij geen waarde meer. Ook alles wat in de Top 40 heeft gestaan heb ik op de harde schijf."

Geil
"Mijn eerste grote ding dat ik ooit kocht op hifi-gebied was een cd-wisselaar voor vijf cd's. Dat was eigenlijk het begin van alles. Ik wilde verrast worden door mijn eigen muziek, een cd'tje van voor af aan af spelen, dat vond ik niet spannend. Nog steeds niet. Toen de mp3 in zwang raakte, ging ik daarin mee en toen ik aan de iPhone ging, zo'n vier jaar geleden, kwam ik in aanraking met Sonos. Ik kreeg een bericht dat Sonos een app had geupdate. Die app vond ik geil.

Iemand die ik kende bleek bij Sonos in Hilversum te werken. Die heeft me een demonstratie gegeven en drie spelers om thuis te testen. Fantastisch vond ik dat, draadloze speakers die met elkaar via een eigen wifi in verbinding staan en waar je alles wat je maar wil op af kunt spelen: je eigen iTunes-collectie, Spotify, streaming radio. Elke speler kan afzonderlijk spelen, maar je kunt ook heel simpel units koppelen en zo door je hele huis hetzelfde beluisteren. Het bleek nog erg goed te klinken ook. Nu ben ik er zo enthousiast over dat mensen denken dat ik ervoor betaald krijg, haha. Niet dus."

Hemel op aarde
"Dankzij streaming heb ik thuis nu mijn eigen radiostation, dat constant aan staat. Er staat ergens een netwerkstation te vlammen, met software die slim shuffelt, SAM Broadcaster. Hier, kijk maar. [Michiel showt zijn iPhone waarop Miracle mile van Cold War Kids speelt]. Zo word ik constant verrast. Een ander groot voordeel, naast het supergeluid, is het gemak. Je kunt altijd bij je muziek, zeker sinds Spotify.

Hou je als 13-jarige van Green Day, dan kun je zo door naar de Ramones. Mooi toch? Wil je je kinderen op Kroningsdag Bewegen is gezond laten horen van Kinderen voor Kinderen? Et voilà. Manu Chao bij de barbecue? Hoppa. Een klik ben je verwijderd van wat je wil horen. Je hoeft de muziek niet eens zelf te hebben. Ja, Spotify op Sonos, dat is echt de hemel op aarde voor een muziekliefhebber. En voor de muzikanten zelf begint het nu ook vruchten af te werpen."

Taggen
"Ik heb al mijn mp3's uit mijn iTunes in mappen gelabeld: vintage, seventies, eighties, nineties. En daarin weer onderscheid tussen 'A' en 'B': 'echt heel tof', en 'iets minder', en 'rustig' en 'luid', dat soort dingen. Zo kan een nineties-track van R.E.M. de tags '90's', 'A' en 'Luid' meekrijgen. En ik heb een hitmap natuurlijk. Uiteindelijk ben je een paar dagen aan het taggen, maar daarna heb je er nog nauwelijks onderhoud aan. Ik ben echt wel een nerd op dat gebied. In real life ben ik enorm slordig, op de harde schijf moet alles tot in de puntjes verzorgd zijn."

Nostalgie
"Ik krijg geen nostalgische gevoelens bij het opzetten van een vinylplaatje. En al helemaal niet bij een platenzaak. Zo'n luisterpaal vond ik altijd vreselijk. En dan die zogenaamde specialisten in zo'n winkel, die je met de nek aankijken omdat ze de wijsheid in pacht hebben. Helemáál niet laagdrempelig.

Het horen van muziek is voor mij genoeg voor een nostalgisch gevoel, ik hoef het niet te bezitten. Fysiek heeft muziek voor mij geen waarde meer. Je tovert nu met één klik tevoorschijn wat je wil horen. Nee, gelukkig hoeven we voor dat ene mooie liedje niet meer met Lijn 21 naar de stad."

De Favorieten van... Michiel Veenstra

1- Mijn hifi-set: Sonos.
'In huis heb ik zeven Sonos-zones. Een Play 3 in de bad- en slaapkamer, een 2 als surround voor de Playbar, een 5 in de eetkamer. En ook nog speakers met ingebouwde versterkers in de schuur, en een weerbestendige speaker buiten. Heb een diskstation van Synology.'

2- Favoriete genre:
'Rock. Witte jongens-rock.' 

3- All time favourite:
'Distant sun van Crowded House.' 

4- Ik gruwel echt van:
'UB40. Reggae is veel te makkelijke muziek, vind ik. In ieder restaurant draaien ze de greatest hits van Bob Marley. En dan is UB40 nog een slap aftreksel van reggae. Man man, wat een natte dweilen. Het goede nieuws was dat de band failliet ging, het slechte dat twee leden hierna toch weer doorgingen.

5- Omvang muziekcollectie:
'Duizenden cd's, tienduizenden mp3's. In iTunes heb ik er alleen al 12 à 13 duizend staan, inclusief de hele Disney-soundtrackcollecties. Van de cd's blijven er hooguit 1500 over, ik ben aan het opruimen.' 

6- Guilty Pleasure:
'Right Said Fred. Een van mijn eerste platen. En stiekem nog steeds heel erg goed.' 

7- Verzamelaar:
'Nee, al heb ik van Weezer, R.E.M. en Crowded House wel alles.'

8- Vinyl of cd:
'Geen van beiden, want allebei overbodig wegens 'niet handig.'

9- Meest memorabele muziekmoment:
'Dat zijn er twee. Weezer in De Melkweg op 2002, de laatste keer dat ze in Nederland waren. Ik heb nog nooit zo staan zweten en springen. En The Finn Brothers. Zouden in 2004 een concert geven in Utrecht, maar dat ging niet door omdat hun voormalige drummer Paul Hester zelfmoord had gepleegd. Later kwamen ze terug in de HMH. Neil Finn speelde voor hem Four Seasons, totaal onversterkt, op het randje van het podium. De hele hal was muisstil. Moet je kijken, ik krijg nu nog kippenvel als ik er aan terugdenk.'

10- Mijn hifi-tip:
'Sonos! Ben ik overdreven enthousiast? Nee, ik heb er heel wat vrienden mee aangestoken die even enthousiast zijn, zoals Gerard Ekdom. Je kunt er altijd de muziek mee te voorschijn toveren die je wil, en nog een voordeel: de WAF-factor, die altijd een grote rol speelt bij apparatuur, is hier heel hoog: ook vrouwen zijn er dol op."

Deze Muziekbeleving is één van de vele redactionele stukken in ons Hifidelity Jaarboek 2013-2014 voor FWD*HiFi Gold-abonnees, dat je nu ook voor een tientje los kunt bestellen