Verslag Jadis luistershow bij de Groef


Leo Wubbolt | 30 maart 2011

Wat is het toch mooi om een liefhebber als Jesper Hansted mee te maken bij een demonstratie van één van zijn producten. Een muziekman pur sang, die vanuit de liefde voor de muziek het beste voor zijn klandizie wil. Jadis is een niet alledaags merk dat stond opgesteld in de audio speciaalzaak ‘de Groef’ in Groningen voor een uitgebreide tweedaagse presentatie.

De klandizie kwam in ruime mate aan bod tijdens de luisteruurtjes. Laagdrempelig als ‘de Groef’ is, hadden veel bezoekers hun eigen muziek op CD meegenomen om te beluisteren op de mooi gebouwde JA 80 monoblokken.

Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Franse Jadis fabriek heeft eigenaar André Calmettes dit uit 1984 stammende ontwerp een 2010 versie gegeven; gebouwd met de ontwikkelingen en kennis van de laatste jaren.

Jesper vertelt met zichtbaar plezier het fabriekje vlakbij de Pyreneeën al vaak bezocht te hebben. “Het is nog steeds een familiebedrijf”, zegt hij. “Zelfs de kleinkinderen werken in het specialistische bedrijfje en solderen de apparaten in elkaar. Printplaten worden niet gebruikt; verbindingen worden met koperdraad aan elkaar gesoldeerd.” 

“Gebruik dan ook geen zilverkabels”, legt Jesper uit, “want dat klinkt niet op een Jadis”. Aldus hadden eigenaren Rogier van der Weg en Frans Swart bij de opbouw van de set de mooie Focal 1028 Be MK II luidsprekers met koperen kabels verbonden aan de Jadis monoblokken.

De meegebrachte CD’s leidden tot aardige discussies over opnamen en geluid. Zelf CD’s meenemen levert als voordeel op dat je precies weet hoe die CD klinkt. De muziek zit als het ware in je genen; het is je favoriet, anders had je hem niet meegenomen. Audiofiele CD’s kunnen de zaken wel eens mooier voorstellen dan ze zijn. Dus was ik erg gelukkig met Jan Akkerman’s ‘Acoustic Passion’; een schijfje uit 1999 op het Roadrunner label; meegenomen door een bezoeker van de show. Dit label staat nou niet echt bekend om kwaliteitspersingen; maar in de Jadis JD 3 CD speler was daar niets van te merken. Het geluid blonk uit in een enorme ruimtelijke weergave; met finesse en naar voren springend weergegeven. Mede door de fenomenale techniek van Jan Akkerman ontstond er een complete geluidsmuur van één enkele akoestische gitaar, zeer speciaal.

Jadis op zijn best

Heel anders wordt het, als er muziek wordt gedemonstreerd die niet je smaak is. Je zult dan echt daar doorheen moeten luisteren en in plaats van je te laten meeslepen moet je technisch luisteren. Lastig is dat, de aandacht is weg, maar gelukkig is er altijd de koffie van de hartelijke gastheren.

Omgekeerd smolt ik weg bij ‘Hope there’s someone’ van Antony and the Johnsons ‘I’m a bird now’, die als opname werd weggehoond.In dat nummer zwelt de piano op het laatst aan tot een forse geluidsbrij en lijkt het of de buizenversterker zijn detail wat verliest.

Iets wat ik ook al had gemerkt thuis met de Jadis DA60. Dit is een geïntegreerde 2 x 60 watt class A versterker, die ik voorafgaande aan de luistershow een week mocht lenen van ‘de Groef’. Naast een enorme basweergave spleet Keith Moon van the Who met zijn drumpartij in ‘Overture’ de vloer zowat doormidden. De MFSL uitgave van Tommy [UDCD533] speelt de latere SACD helemaal weg wat betreft plaatsing en ruimte.

Hier is Jadis op zijn best; met de muzikaliteit en timbre die we van buizenversterkers gewend zijn. Wordt de muziek complexer, dan wordt het geluid wat troebel en vermoeiend. Al neemt dat niet weg dat de Jadis luisterdagen bij ‘de Groef’ naar meer smaken. “Het is mooi om eens een niet zo’n bekend merk als Jadis in het zonnetje te zetten”, meent Rogier van der Weg. “Het is prachtig materiaal; het klinkt goed en ziet er wondermooi uit.” Iets wat ik alleen maar kan beamen!