Een Lezersbezoek bij Ruud Bos


Max Delissen | 13 april 2011 | Fotografie Marc Brekelmans

Met dit luisterbezoek wordt een oude rubriek nieuw leven ingeblazen. Een rubriek die zijn populariteit destijds mede te danken had aan de betrokken verhalen van mijn collega en vriend Bert Dekker, wiens nagedachtenis ik hoop te eren met wat hopelijk het eerste verhaal in een leuke, lange serie zal worden. HiFi.nl op bezoek bij een lezer. In deze aflevering Ruud Bos, muziek en filmliefhebber in Soest, aangenaam...

De rit naar de voormalige koninklijke woonstede voert me door een landschap vol statige buitens en voorname villa`s, en langs het beroemde paleis Soestdijk, dat dichter bij de weg blijkt te liggen dan ik me uit mijn jeugdjaren van het defilé op de televisie kan herinneren.Mijn gastheer van vandaag bewoont een iets minder schilderachtig huis aan een rustige straat. Hij is inmiddels gepensioneerd, getrouwd, vader van drie kinderen, trotse opa en bezeten van films.


Ruud Bos in zijn `Man-Cave`

Om zijn hobby zo fijn mogelijk te kunnen beoefenen heeft hij, nadat zijn kinderen het huis uit gingen, de zolderverdieping in gebruik genomen als mini-bioscoop waar hij minstens twee keer per maand met drie vrienden een filmavondje organiseert.

Terwijl we beneden aan de koffie zitten vertelt hij wat over zijn geschiedenis als filmfan. Toen hij nog in Rotterdam woonde (zijn verrukkelijke accent had zijn afkomst al verraden) begon hij te liefhebberen met 8-mm. films. "Dat waren filmpjes van twintig minuten, soms zelf gemaakt maar meestal gekocht. Ze hadden dan een bioscoopfilm teruggesneden tot drie spoeltjes, een uur dus, maar toch was dat leuk. Daarna heb ik nog super-8 en 16-mm.  gehad, telkens als er iets nieuws kwam kocht ik dat meteen. Ik zou een compleet museum met nog prima werkende apparaten kunnen vullen, want ik was er altijd zuinig op."


Ruud als filmheld Indiana Jones

Film kijken beschouwt hij als een gezelschapsbezigheid, en hij heeft het dan ook altijd het liefste in groepsverband gedaan. Ook toen hij naar Soest verhuisde bleef hij zijn filmprojector nog een hele tijd trouw, getuige het in het plafond weggewerkte elektrisch bedienbare scherm, en de in de wand aangelegde kabel voor de (mono) luidspreker die het enkele geluidsspoor op de koude films moest weergeven. "Dat geeft toch nog een prima geluid, passend bij het ouderwetse medium. Ik hou van het ratelen van de projector en de klank van die ene speaker, maar inmiddels ben ik wel aan beter gewend geraakt."


De 50-inch Panasonic toont een prachtig plaatje

In de jaren 80 heeft hij bijna negen jaar bij de toen erg bekende elektronica-keten Allwave gewerkt, en daar is volgens hem de kiem gelegd voor zijn latere `carrière` als audiofanaat. "Bovendien," vervolgt hij, "heb ik daar veel contacten aan overgehouden die me later, toen ik internationaal vertegenwoordiger in de grafische industrie was geworden, nog steeds met wat korting konden voorzien van de nieuwste snufjes op het gebied van beeldweergave. Ik heb trouwens nooit iets met video gedaan. Toen al in een vroeg stadium bleek dat het superieure Video2000 systeem van Philips het niet zou gaan worden heb ik video opgegeven. Veel te ingewikkeld, dat gedoe met die banden. Nee, voor mij was het Laserdisc, en daarna ben ik overgestapt op DVD. Dat was qua beeldkwaliteit en bedieningsgemak helemaal mijn ding."  

Film...

Bij goede beeldapparatuur hoorde natuurlijk ook een bonte verzameling uitstekende audiospullen. Ruud heeft in de loop der jaren heel wat verschillende merken gehad, en hij kijkt vooral met liefde terug op zijn complete Revox set, uiteraard met B700 spoelenrecorder, tangentiale platenspeler en luidsprekers van Acoustic Research. Daarna volgde de ES-serie van Sony, een aantal verschillende sets van Harman Kardon. "Mooi merk," herinnert Ruud zich. "Combineerde heel mooi met de luidsprekers van JBL die ik toen had. Ook Onkyo heb ik gehad, maar uiteindelijk wilde ik de overtreffende trap. Ik kon voor een mooie prijs een complete 5.1 set van Infinity kopen, de Prelude MTS met actief  laag, en daar wilde ik de beste geïntegreerde AV versterker bij hebben, en dat was dus de Denon AVC A1, waar ik op dit moment mee speel. Met een setje Klipsch luidsprekers erbij is het een 7.1 systeem, hoewel er niet veel films zijn die echt 7.1 zijn gecodeerd."

Het is tijd geworden om naar boven te gaan. De `man-cave` van Ruud bevindt zich op de bovenste verdieping, en blijkt te zijn ingericht in een gemiddeld grote zolder onder het puntdak. Bij binnenkomst valt meteen de gezellige inrichting op die compleet aan film is gewijd, tot het behang aan toe. Onder een van de schuine dakkanten is de 50-inch Panasonic 3D plasmatelevisie opgesteld, geflankeerd door de grote Infinity luidsprekers. Onder de tegenoverliggende dakkant is een rijtje van vier echte bioscoopstoelen geplaatst, die, zoals later blijkt, voorzien zijn van een semi-professionele Buttkicker, een mechanisch systeem dat reageert op het audiospoor van de subwoofer, dat je (letterlijk) een schop onder je kont geeft bij diepe klappen in het laag.  


De Buttkicker met daarop een foto van de auto van Ruud`s vader

In een meubel links staat de enorme Denon AV versterker te pronken, maar Ruud verontschuldigt zich voor de Blu-ray speler. "Ik heb mijn Panasonic 3D-speler net verkocht omdat er een nieuwe aankomt. Die had ik al moeten hebben, maar hij is later binnen dan ik had gedacht.  Ik heb een gewone speler van de buurman geleend, maar ik kan je dus geen 3D laten zien...". Ik verzeker hem dat ik `gewone` weergave eigenlijk belangrijker vindt dan 3D omdat die mijns inziens meer onthult over de beeldkwaliteit, en vervolgens schuift Ruud de lade dicht voor de eerste demonstratie.

Het blijkt een fragment uit de oorlogsfilm U-571 te zijn, waarin een Amerikaanse duikbootbemanning een Duitse U-Boot kaapt om de Enigma codeermachine buit te maken. Ik heb deze film vanwege de blatante Hollywoodse geschiedvervalsing altijd links laten liggen (het waren immers de Britten die dit voor het verloop van de Tweede Wereldoorlog cruciale wapenfeit volbrachten), maar ik moet mijn mening herzien. Het is gewoon een bij tijd en wijle heerlijk claustrofobisch en zeer spectaculair gefilmd verhaal met een ongelooflijk vette soundtrack. 


Ruud met de Denon AVCA1-HD

In de scène die ik zie worden dieptebommen geworpen om de duikboot boven water te dwingen, en net als ik denk "waar blijft die Buttkicker nu?" ontploft een bom vlakbij de onderzeeër en word ik zowat uit mijn stoel gesmeten van de schrik als de hele rij stoelen schokt op het keiharde geluid van de explosie. Wow! Dit is gaaf! Ik kende de Buttkicker uit de Car-hifi, maar daar heb ik er nooit een meerwaarde in gezien. Bij film geeft het echter een geweldige extra dimensie. 


Uw verslaggever krijgt His-Butt-Kicked

Om de kwaliteit van het beeld te beoordelen kijken we naar een scène uit de animatiefilm Happy Feet, waarin een dansende pinguïn de hoofdrol speelt. Dit is een schitterend getekend coming-of-age verhaal, en vooral de beelden waarin het pluizige verenkleed van de nog jonge pinguïn in beeld is zijn verbluffend omdat je letterlijk elke haar ziet. Een pijlsnelle glijpartij door een labyrint van ijs is adembenemend, en de bijbehorende dreunen van de stoel laten een grote glimlach op mijn gezicht verschijnen.

...en Muziek

Tijd voor een muziekfilm. Ik had me op alles voorbereid (dacht ik), maar ik moet toegeven dat ik toch een beetje verrast werd door Ruuds keuze voor de verfilming van de musical Phantom Of The Opera. Niet mijn smaak moet ik toegeven, maar het langzaamaan van zwart/wit naar kleur verlopende beeld en het donderende kerkorgel hebben me na vijf minuten volledig in hun greep. De kwaliteit van de weergave, zowel het geluid als het beeld, dragen absoluut bij aan de beleving die hier echt op hoog niveau ligt.


De zolder van Ruud ademt film

Hoewel Ruud voornamelijk filmliefhebber is laat hij ook nog wat fraaie muziek van DCC cassette horen. Klankmatig een prima medium dat het destijds vanwege tegenvallend  bedieningsgemak moest afleggen tegen het Minidisc systeem. Ik hoor een track die me echt in alles aan Queen doet denken, tot de zang aan toe, maar helaas kan Ruud me niet vertellen wie de uitvoerende is aangezien hij de tape ooit cadeau heeft gekregen zonder index van de opgenomen tracks. Ik zit wel met kippenvel op mijn armen te luisteren, dus dat gaat me weer heel wat tijd kosten om uit te zoeken welke band of zanger hier achter schuilgaat. Het geluid van de set is vol en gedetailleerd, met een fraai laag en een breed stereobeeld dat misschien net iets dieper had kunnen zijn, maar dat schrijf ik in eerste instantie toe aan de plaatsing van de luidsprekers onder een schuin dak, en het feit dat er een enorm plasmascherm tussenin staat.


De Denon is het kloppende hart van de installatie

Al met al moet ik Ruud feliciteren met zijn set. Hij is er in de loop der jaren met veel geduld en ervaring in geslaagd om een uitgebalanceerd geheel samen te stellen. Ik kan me de gelukzaligheid van de drie vrienden voorstellen als ze zich een paar keer per maand laten vergasten op een filmavondje bij hun kameraad met de thuisbioscoop. En daarbij wil ik nadrukkelijk meer de nadruk leggen op Bioscoop, ik zou willen dat ik zulke kwaliteit elke keer kreeg als ik naar de film ga.

Naschrift van de redactie: Zoals auteur Max Delissen al aangeeft in de inleiding van dit verhaal, is de rubriek `luisterbezoek` nieuw leven ingeblazen. HiFi.nl zou graag vaker op huisbezoek gaan bij lezers die ons graag hun hifi- of home cinema set willen laten zien en horen. Als u Max (of één van onze andere auteurs) een keer op de koffie wilt, kunt u mailen naar redactie@xingo.nl, onder vermelding van `Rubriek Luisterbezoek`.