Recensie: Simple Audio Roomplayer+

De Roomplayer van het merk Simple Audio is niet nieuw. De Roomplayer+ is dat wel. Nu is het zo dat het nieuwe apparaat uiterlijk wel heel sterk aan zijn voorganger doet denken. Maar goed, dat kan je over de nieuwste iPad natuurlijk ook zeggen…

De hardware van de Roomplayer+ is grotendeels gelijk aan die van de originele Roomplayer. Grotendeels, maar niet helemaal. Het blijkt met name dat de rekencapaciteit van de Roomplayer+ zo ongeveer vertienvoudigd is ten opzichte van die van de Roomplayer. Acties waarbij de Roomplayer de limieten van zijn kunnen naderde, vormen voor de Roomplayer+ geen enkel probleem. Daardoor heeft het apparaat alvast enige rekenreserve op overschot om eventuele toekomstige ontwikkelingen te kunnen invullen. Het is natuurlijk prima dat de rekencapaciteit groter geworden is, maar feitelijk was de hardware kant van de originele Roomplayer sowieso al erg goed. Op softwarevlak viel er wel nog één en ander te verbeteren. En dat is precies wat Simple Audio gedaan heeft. Dat zeggen ze, tenminste. En dat geloven we ook wel, maar we willen het vooral tochzelf ervaren.

Het eisenlijstje
Wat we van een streamer verwachten is dat hij goed klinkt, dat hij compatibel is met zoveel mogelijk muziekformaten, computerplatformen en muziekdiensten en dat hij een prettige user experience in petto heeft. Dat eerste is meestal niet zo’n groot probleem, zeker niet als je gebruik maakt van de digitale uitgangen. Dat tweede ligt al wat moeilijker, en dat derde is zelden echt bevredigend.

What’s new?
Voor we overgaan tot het echte testwerk, geven we nog even mee wat Simple Audio zelf aanvoert als nieuwigheden ten opzichte van de originele Roomplayer. Ten eerste is het systeem nu compatibel met hi-res bestanden tot 24 bits/192 kHz. Daarnaast kunnen de Roomplayers nu ook quasi gapless spelen en is er een party mode toegevoegd. En wie vanop een NAS draait, zal opgelucht zijn om te vernemen dat het niet langer nodig is om tegelijk met die NAS ook een pc of Mac te laten meedraaien. Verder is ook de iPad app volledig vernieuwd.

Uiterlijk & aansluitingen
Een fraai afgewerkt, stijlvol ogend zwart apparaat van 20 x 20 x 5 cm. De behuizing is uitgevoerd in geanodiseerd aluminium en is vooraan, achteraan en links en rechts lichtjes gebogen, wat voor een sierlijke uitstraling zorgt. Achteraan zit een stroomaansluiting – je kan hier een losse stroomkabel aansluiten -, een netwerkpoort, een USB-poort, een coaxiale digitale uitgang en een optisch digitale uitgang, een stereo cinch uitgang een subwooferuitgang – ook op cinch – en een stereo cinch ingang.

Vooraan zitten – goed verborgen, weliswaar – nog twee mini-jack poorten: een ingang en een (hoofdtelefoon) uitgang. Die hoofdtelefoonuitgang is wat lastig geplaatst, zeker als je een hoofdtelefoon hebt met een full size jack connector en je dus een mini-jack/jack verloopstukje nodig hebt. En als je voor de Roomplayer+ met Amp kiest, dan zitten er ook nog schroefklemmen achterop – niet van die kleintjes, we hebben het hier over het betere werk – waar je twee luidsprekers op kan aansluiten. Dat kan door gestripte luidsprekerkabels te gebruiken of kabels met 4 mm pluggen. Oh ja, de Roomplayer+ met Amp is een Roomplayer+ met – dit raad je nooit – een ingebouwde versterker.

Installeren
Het installeren van de RoomPlayer+ met Amp is betrekkelijk eenvoudig. Het ultieme ‘plug & play’-niveau van Sonos wordt net niet gehaald, maar veel scheelt het allemaal niet. We zorgen eerst voor de fysieke aansluitingen – stroomkabel, coaxverbinding voor digitaal geluid en netwerkkabel –, waarna we beginnen met de softwarekant van de zaak. Daartoe installeren we het Simple Audio stuurprogramma op onze Mac (die draait op Yosemite, maar het programma werkt vanaf OS X 10.8) en halen we meteen ook de Simple Audio appbinnen die we installeren op onze iPad Air. De software is uiteraard ook beschikbaar voor het pc platform en natuurlijk is de app ook voor Andr… Correctie: er is géén Android app beschikbaar. Nog niet. Maar die komt er waarschijnlijk nog voor het einde van dit jaar. Voor geïnteresseerden is er zelfs al een beta verkrijgbaar op www.simpleaudio.com/support/android-beta.

Eens het programma onze Roomplayer+ met Amp gevonden heeft, moeten we de weg tonen naar onze NAS. En dat is niet evident, want de software wil de naam weten van het pad dat leidt naar de NAS en naar de muziekbibliotheek op die NAS. Mensen die regelmatig spelenderwijs met backslashes omgaan en die zo’n pad achterstevoren uit hun hoofd kunnen debiteren hebben er allicht geen moeite mee, maar bij de man in de straat ligt dat toch wel anders. Eens het pad bekend is, moet de software de trackgegevens synchroniseren. Een operatie die een kleine drie uur in beslag neemt. Toegegeven, in ons geval gaat het om meer dan 12,000 tracks, maar dan nog had het wel wat sneller gemogen. Als we vervolgens een blik werpen op de door het Simple Audio geïmporteerde bibliotheek, blijkt dat er flink wat albumcovers niet worden weergegeven. Allemaal geen ramp, maar de compatibiliteit met iTunes is zo te zien dus nog niet helemaal perfect. Volgens de invoerder (Audiac) kan dat enkel maar voorvallen als je de album-art zelf importeert in iTunes. En zelfs dan bestaat er een oplossing om het probleem te tackelen, en wel door dit programaatje te gebruiken: http://support.simpleaudio.com/customer/portal/articles/581069. Een andere kleine ergernis bestaat eruit dat je bij compilatie albums enkel de namen van de tracks te zien krijgt, niet die van de artiesten.

Gebruik

User interfaces van streaming audio apparaten zijn in de meeste gevallen – de uitzonderingen zijn echt op één hand te tellen – gewoon niet goed genoeg. Kennelijk is het bijzonder moeilijk om een user interface op een zodanige manier te ontwerpen dat deze logisch, overzichtelijk en intuïtief is. Simple Audio is er vlag en wimpel in geslaagd om zich bij de uitzonderingen te scharen, waarvoor hulde. Alles werkt vloeiend en logisch en daarbij oogt de grafische presentatie van de app erg aantrekkelijk. Ook zijn we tevreden met de naadloze integratie van internetradio, Deezer, Qobuz en Wimp Hifi. Ook de multi user/multi library aanpak is een niet te onderschatten extra. Zo kun je het systeem met het hele gezin te gebruiken, zonder dat je steeds doorheen de deadmetal albumcollectie van zoonlief hoeft te bladeren.

Luisteren
In het eerste testluik gebruiken we de Roomplayer+ met Amp puur als een streamer – we takken het signaal af nog voor de D/A-omzetting –, en in een tweede luik gaan we ook de capaciteiten van het versterkergedeelte eens beter bekijken. Voor de eerste testopstelling staat een Meridian 861 IV processor paraat voor de D/A-omzetting. Van daaruit gaat het signaal naar twee McIntosh MC501 versterkers en dan weer verder naar een koppel Klipsch P39F luidsprekers, terwijl het gedeelte onder de 60 Hz wordt overgelaten aan een Velodyne subwoofer.

Omdat we nieuwsgierig zijn naar de precieze betekenis van ‘quasi gapless’, luisteren we eerst naar een album waarvan de tracks in elkaar overvloeien, namelijk Dark Side of the Moon van Pink Floyd. De RoomPlayer+ laat inderdaad zeer weinig pauze tussen de nummers, minder dan een seconde. ‘Quasi gapless’ is dus een correcte omschrijving.

We luisteren hoofdzakelijk naar ‘normaal’ 16 bit/44.1 kHz materiaal. En dat gaat heel erg goed. Zodanig goed zelfs, dat we veilig kunnen stellen dat de kans dat de Roomplayer+ op één of andere manier een limiterende factor is in je systeem heel erg klein is. De kans dat je in een blinde test de geluidskwaliteit van een duurdere streamer in positieve zin kunt onderscheiden van die van de Roomplayer+ is evenzeer heel klein. Wat een andere manier is om te zeggen dat het eigenlijk weinig zin heeft om meer geld uit te geven aan een streamer in de verwachting van daarmee een duidelijk waarneembare betere geluidsweergave te scoren. Want dat gaat gewoon niet gebeuren.

Klank
Zoals te verwachten heeft de Roomplayer+, als je het signaal aftakt aan de digitale uitgangen, nauwelijks of geen ‘eigen’ klankkarakter. En zo hoort het ook. Het kan gewoon maar een idee zijn, maar het lijkt er toch echt op dat de klanken van ‘Antarctica Echoes’ van klaviertijger Vangelis de temperatuur in de kamer met een graad of twee doen dalen. Het klinkt alleszins uiterst fraai. ‘Bird 1’ uit het album ‘Barking’ van Underworld heeft een retestrakke – want door een sequencer aangestuurde – baslijn met ditto basdrum. En dat is exact hoe de Simple Audio deze track neerzet: uiterst strak en hoekig. In de liveversie van ‘Children’s Crusade’ uit ‘Bring on the Night’ van Sting speelt Branford Marsalis de sterren van de hemel. De Roomplayer+ heeft niet de minste moeite om het spel van Marsalis tot in de kleinte nuances weer te geven.

We gaan verder met de (sort of) unplugged versie van The Division Bell van David Gilmour . Nu kan eigenlijk is het nummer van Pink Floyd, maar het enige groepslid dat meedoet is David Gilmour. Hoe het ook zei: het klinkt hemeltergend goed. Vloeiend, organisch, dynamisch en buitengewoon levensecht. Dat is zeer zeker niet de verdienste van de Roomplayer+ alleen – het begint al met de opnametechnici die kennelijk up to the job zijn -, maar het is hiermee wél duidelijk bewezen dat de Roomplayer+ op geen enkele manier een limiterende factor is in deze set. Waarvan de overige componenten en de speakers een veelvoud kosten van de Roomplayer+.

Hoge resolutie
En wat gebeurt er als we hi-res materiaal voeden aan de RoomPlayer+? Tja, grotendeels hetzelfde als met 16 bit/44.1 kHz materiaal, eigenlijk. Het klinkt inderdaad allemaal wel nog iets beter, maar dat is toch echt vooral omdat het gewoon heel goede opnames zijn, en niet omdat ze in een hogere resolutie gegoten zijn. Feit is: als je houdt van hi-res, dan heb je aan de Roomplayer+ een prima partner.

Tijd om de Roomplayer+ met Amp aan de tweede testopstelling te koppelen. In deze situatie gebruiken we de Roomplayer + met Amp als geïntegreerde totaaloplossing – streamer, DAC en versterker -, waarbij we enkel twee luidsprekers – Dali Mentor 1 - toevoegen. In vergelijking met de Onkyo Integra M-508 eindtrap die in deze set gewoonlijk de dienst uitmaakt trekt de Roomplayer+ met Amp aan het kortste eind. Het opgebouwde klankbeeld is koel, dun en veel minder gespierd/gefundeerd dan wat de Onkyo Integra M-508 neerzet. Maar goed: de Integra is een potige 2 x 200 watt machine uit een veel hogere prijsklasse, en is ook zes keer zo groot. Een oneerlijke vergelijking, derhalve.

Conclusie

Er is niet één conclusie, er zijn er twee. De eerste heeft betrekking op het gebruik van de Roomplayer + met Amp als streamer – de gewone, € 100 goedkopere Roomplayer+ voldoet dan evenzeer –, voor de tweede gaan we ervan uit ook het versterkergedeelte en de DAC gebruikt worden. In dat laatste geval haal je voor € 849 een uitermate compacte en gebruiksvriendelijke totaaloplossing in huis – enkel nog luidsprekers toevoegen – met een indrukwekkende prijs-kwaliteitverhouding.

De geluidskwaliteit is absoluut genietbaar, maar natuurlijk nu ook weer zo goed dat je er een losse degelijke bron (zoals de Roomplayer+!) en versterker van pakweg € 1000 of meer mee wegspeelt. Maar: wel een prima oplossing voor de studeerkamer. Of voor de woonkamer, maar dan moet je niet het alleronderste uit de kan willen. Wil je dat wel, dan is de Roomplayer + (metout Amp) een absolute aanrader. Het gaat hier om heel serieuze hifi (ja, ondanks het lichte prijskaartje) die perfect tot zijn recht komt in kostbare übersets.

What’s next? Producten die in belangrijke mate afhankelijk zijn van software ontwikkelingen – iets wat in principe geldt voor alle streamers – hebben een belangrijk voordeel: ze kunnen op tijd en stond zomaar met nieuwe functies worden uitgerust. In het geval van de Roomplayer+ familie zouden we binnen afzienbare tijd worden getrakteerd op Spotify ondersteuning en zal de bijna gapless weergave evolueren tot échte gapless. Mooi! Last but not least gaat Simple Audio ook uitpakken met Android ondersteuning.

Prijzen

Specificaties Roomplayer+ met Amp: