Audio Analogue Bellini & Donizetti
“Grandi Emozioni”
Wanneer ik in mijn, uiteraard rood gekleurde, Alfa Romeo 155 over de snelweg rijd kan ik soms ineens intens genieten van het specifieke geluid van de Twin Spark motor, de actieve zit van de stoel en de aanblik van het compleet uitgevoerde dashboard met in de toerenteller het trotse logo. Op zo’n moment voel ik me één met dit merk en zijn roemruchte historie en neem ik me eens te meer voor om de eerstvolgende zomervakantie door te brengen in Italie en dan onder andere een bezoek te brengen aan het Museo Alfa Romeo in Arese (Milano). Sinds kort verbind ik daar dan de gedachte aan om, wanneer ik toch in die streek ben, via het aan de Italiaanse bloemen rivièra gesitueerde Genova 330 kilometer door te rijden naar het nabij Firenze gelegen Monsummano Terme (Pistoia). Want daar bevindt zich één van de audio fabrikanten die bewijst dat het genoemde automerk niet het enige interessante voorbeeld is van een Italiaanse firma die hoogwaardige techniek met aantrekkelijk design en emotie weet te combineren.
Audio Analogue
Het instap model van de componisten serie is de Puccini met een vermogen van twee maal 40 Watt en een prijs van 720,- euro. Opvallend is dat alle typen van deze geïntegreerde versterker standaard uitgerust zijn met een MM/MC phonotrap. Iets dat deze analoog liefhebber deugd doet. Maar hoe kan het ook eigenlijk anders wanneer je bij de naamgeving van je bedrijf kiest voor “Audio Analogue”. Direct daarop volgt de twee maal 50 Watt biedende Puccini Remote die, zoals de naam zegt, geleverd wordt met een afstandsbediening en daarvoor 899,- euro op de kassa aan laat slaan. De 1225,- euro kostende Puccini SE Remote levert twee maal 60 Watt en is dual mono opgebouwd. De voorversterker uit deze lijn, de Bellini Remote van 885 Euro, volledig discreet opgebouwd en compleet met afstandsbediening en MM/MC phonotrap, staat in deze test centraal. Dat doet hij samen met twee exemplaren van de Donizetti Mono, die als mono eindversterkers elk goed zijn voor 100 Watt en per stuk 765 euro. Niet te verwarren met de eveneens dual mono opgebouwde Donizetti eindversterker van 930 Euro die twee maal 60 Watt levert. De 24 bits CD speler Paganini met upsampling naar 24/96 van 1248 Euro en de binnenkort leverbare Cherubini tuner, prijs nog niet bekend, completeren de componisten lijn die zowel in zwart als in zilver uitvoering geleverd kan worden.
Verder is er nog de, alleen in zilver uitvoering leverbare, Maestro serie die gevormd wordt door een geïntegreerde versterker, de Maestro Integrated van 4050,- euro en een CD speler; de Maestro MK-II met een prijs van 2269,- euro. De CD speler is uitgerust met 24/96 upsampling, zowel XLR als RCA connectoren en heeft twee voedingen. De geïntegreerde versterker biedt twee maal 150 Watt en heeft, uiteraard zou ik inmiddels bijna zeggen, standaard een MM/MC phonotrap.
Audio Analogue Bellini & Donizetti
Bellini Remote
Op de achterkant van links naar rechts het aansluitpunt voor de van de draaitafel afkomstige aardedraad gevolgd door de phono input, vier line inputs, de tape input en de tape output. Daarnaast de twee line outputs die bi-ampen mogelijk maken. Geheel rechts zit dan nog de IEC connector voor het bijgeleverde standaard netsnoer en de power schakelaar. Alle RCA connectoren zijn gold plated en het geheel ziet er verzorgd uit.
Donizetti Monoblock Power Amplifier
Audio Analogue Bellini & Donizetti
Testopstelling en aansluiten
De Donizetti heeft een automatische stand-by functie die hem ideaal maakt voor liefhebbers van home theater. Door intern een jumper om te zetten kan deze, voor de puristen onder ons storende, functie opgeheven worden en wanneer ik de mono blokken zelf aan zou schaffen dan zou ik dat ook zeker doen. Voor de test heb ik ze echter niet aangepast. De fabrikant adviseert een burn-in periode van minstens 100 uur en geeft aan dat de voorversterker 40 en de eindversterkers 20 minuten opwarmtijd nodig hebben alvorens zij op de optimale luistertemperatuur aangeland zijn. Tevens wordt aangegeven dat , omwille het gevaar van blikseminslag, men niet aan kan raden om de apparatuur constant op het lichtnet aangesloten te laten blijven. Uiteraard heb ik dat wel gedaan. Alle drie de componenten zijn met behulp van de van Medevoort polechecker in fase aangesloten en hebben enkele dagen in mijn installatie gespeeld alvorens ik met de eerste luistersessie begonnen ben.
Als analoog frontend is de Clearaudio Champion Limited Edition draaitafel middels Clearaudio Sixstream op de phono input van de Audio Analogue Bellini Remote aangesloten. Als digitale bron dient het CEC TL5100 CD loopwerk dat met de beide NorthStar componenten verbonden is door gebalanceerde Gotham GAC-2 kabels. De NorthStar model 3 is met de voorversterker doorverbonden middels een Siltech G3 SQ80 interlink. Tussen de Bellini en de beide Donizetti’s zet ik, met dank aan René van Es, voor deze gelegenheid de mij tijdelijk ter beschikking staande fraaie Siltech ST48 G3 in. De Sonus Faber Concerto’s worden in dit geval single wired aangestuurd met mijn eigen StraightWire Encore luidsprekerkabels.
Luisterimpressie
Trouwe lezers van mijn columns en recensies weten dat ik tegen de druk van alle digitale formats in trouw blijf aan het analoge medium LP. Ik blijf het analoge geluid vooralsnog prefereren boven het digitale. Vandaar dat bij het beschrijven van mijn luisterimpressies altijd weer een groot deel op het conto van het zwarte goud komt. Dat ik er ditmaal mee begin is, op het gevaar af vervelend te worden, met name een manier om mijn waardering uit te drukken voor een fabrikant die, als één van de weinigen, in deze componistenlijn zowel zijn geïntegreerde versterkers als zijn voorversterker standaard uitrust met een MM/MC phonomodule. Een tweede reden ligt in een recente aanschaf van het Clearaudio Victory H MC element. Deze test is de perfecte gelegenheid om beiden eens nader aan elkaar voor te stellen.
En hoe kan dat dan beter dan met een prachtige uitvoering van Boccherini’s strijkkwartetten? Natuurlijk ligt het meer voor de hand om een compositie van Bellini of Donizetti te gebruiken. Helaas heb ik van deze beide heren echter niets op lp. Vandaar de keus voor de authentieke instrumenten van het Esterhazy Quartet. Deze heerlijke muziek kan mij altijd bekoren op een zondagmiddag waarin zoals nu een winterse zon laag door de schuifdeuren naar binnen valt. Teneinde de Italiaanse sfeer wat beter op te kunnen snuiven, om niet te zeggen proeven, staat er naast me een dubbele espresso. Ik ben voornemens om het eerste deel van kant 1 van plaat 1 te draaien; het eerste strijkkwartet. De twee violini, de viola en de violoncello zijn duidelijk gepositioneerd in het brede beeld. Er is lucht om de instrumenten en ik hoor een warme, vloeiende klank. Met name dat laatste is het eerste wat me opvalt. Mijn eigen Clearaudio Basic voorversterker heeft een wat helderder, meer onderscheidend karakter dan deze MC module van de Bellini. Wat de Bellini aan discriminerend vermogen wat minder benadrukt compenseert hij met een wat meer presente vloeiende muzikale warmte. Ook lijkt het of de uitvoerenden op het podium een pasje naar achteren gemaakt hebben.
Dit effect is terug te voeren op de combinatie van Audio Analogue versterkers met Sonus Faber Concerto luidsprekers afgezet tegen het mij meer vertrouwde beeld van de Densen Beat B100 & B300 in combinatie met dezelfde Sonus Faber Concerto’s. Met andere luidsprekers zou je wederom een ander effect kunnen krijgen. Welk beeld je prefereert is een kwestie van smaak. Feit is wel dat ik er op een gegeven moment achter kom dat ik ongemerkt steeds weer een nieuwe kant opgezet heb waardoor ik uiteindelijk alle zes de strijkkwartetten beluisterd heb. Luisterend beoordelen is naadloos als vanzelf overgegaan in genietend beluisteren.
Aan het eind van de luistersessies heb ik ook nog even het standaard netsnoer van de Bellini verwisseld met een exemplaar van Lavardin, de CMR 150, dat importeur AudioClassics tijdelijk bij mij achter heeft gelaten. Dit 230 euro kostende netsnoer (van een fabrikant die, voor zover ik weet, voor haar eigen versterkers altijd adviseert om het standaard meegeleverde netsnoer niet te vervangen) brengt een verbetering in de zin dat er een marginale hoeveelheid meer rust, autoriteit en openheid optreedt. Te verwachten is dat dit effect nog sterker op zal treden wanneer alle drie de apparaten uitgerust worden met een netsnoer van betere kwaliteit. Mijns inziens voor de (toekomstige) bezitter van deze Audio Analogue versterkers een goede reden om er eens serieus mee te experimenteren. Een tweede manier voor die consument om nog verdere winst te behalen is mogelijk de upgrade van twee naar vier mono blokken. Het lijkt me voor hem in ieder geval de moeite waard om te zijner tijd via zijn dealer tijdelijk twee extra mono blokken ter beoordeling in huis te halen.
Audio Analogue Bellini & Donizetti
Conclusie
Sommige mensen kopen een auto omdat zij een vervoermiddel nodig hebben. Anderen zijn echte automobilisten en zij kiezen zeer gericht voor kenmerken die een bepaald merk karakteriseren of onderscheiden. Binnen die groep is een kleinere kern van rijders die een emotionele band hebben met het voorwerp van hun keuze. Alfa Romeo rijders zijn gepassioneerde liefhebbers en vormen als zodanig samen een dergelijke kern van automobilisten die o.a. sportief rijden en fraaie styling hoog in het vaandel hebben. Er is zelfs een naam voor hen; Alfisti.
Veel consumenten schaffen een audio installatie aan omdat ze overdag op de achtergrond een radiostation willen horen of omdat ze ’s avonds het geluid van hun televisie over meerdere luidsprekers willen weergeven. Anderen zijn in de markt omdat ze bepaalde gerichte, voor hen belangrijke, eisen stellen aan de kwaliteit van de apparatuur en de weergave. Tot deze groep behoren onder andere diegenen die houden van deze fraai vormgegeven componenten van Audio Analogue met hun doordachte ontwerpen, degelijke bouwkwaliteit, hoogwaardige onderdelen en goede prijs / kwaliteit verhouding. Ze houden van het muzikale, warme, vloeiende buisachtige geluid dat gekenmerkt wordt door een fijnzinnig hoog, een open midden en een strak doortekend laag in een beeld dat elke vorm van hardheid of agressiviteit mist. Er is bij mijn weten alleen nog geen naam voor hen.
Gebruikte apparatuur CEC TL 5100 belt drive CD transport Gedraaide LP’s Luigi Boccherini (1743-1805). Sechs Streichquartette op.32. Telefunken. Das Alte Werk. Quartetto Esterhazy. 1977. 6.35337. 2 LP’s. Gedraaide CD’s St. Germain. Tourist. 2000. Blue Note. 7243 5 26201 2 8 |