Review: Oppo Sonica DAC


Eric de Boer | 12 augustus 2017 | Fotografie Redactie Hifi.nl | OPPO
Dit artikel werd oorspronkelijk geplaatst op 09 april 2017

Met de nieuwe Sonica DAC vult Oppo niet alleen de wens in om een audiofiel opgebouwde D/A-Converter op de markt te brengen. Dankzij de geïntegreerde streamingfunctie met multi-room mogelijkheden is deze veelzijdige DAC een logische aanvulling op de eerder geïntroduceerde Sonica speaker van hetzelfde merk. De vriendelijke prijsstelling en de beloofde high end aspiraties vroegen natuurlijk om een recensie, waarvan akte.

Oppo Digital uit Californië zal bij de gemiddelde consument bekendstaan als producent van - de overigens zeer populaire - DVD- en later Blu-ray-spelers. Het uit Guangdong, China afkomstige moederbedrijf produceert echter ook al vrij lang mobiele telefoons en in 2014 voegde het bedrijf hoofdtelefoons, portable DAC’s en hoofdtelefoonversterkers en later de Sonica Wi-Fi-speakers aan het assortiment toe. Daar kwam onlangs de Sonica DAC bij, die niet alleen digitale signalen naar analoog om kan zetten, maar ook als bedrade of draadloze netwerkstreamer in kan worden gezet.

Oppo Sonica DAC: it's all in the chipset?

Wie de introductie van de Oppo Sonica DAC enigszins heeft gevolgd, weet dat het component is opgebouwd rond het vlaggenschip van de ESS Sabre Pro Series, de ES9038PRO 32-bit HyperStream DAC-chip. Deze chip bezit ronduit audiofiele kwaliteiten, gezien de indrukwekkende specificaties als een zeer groot dynamisch bereik (tot wel 140 dB in een 32-bit 8-kanaals configuratie) en een lage harmonische vervorming van -122dB. Een bewuste keuze van Oppo, want deze chipset is staat tevens uitgebreide programmering en instellingsmogelijkheden toe en werkt ook binnen meerkanaals ontwerpen, zoals Oppo’s eigen multispelers.

Maar er is meer nodig om een streaming DAC goed te laten klinken. Oppo bouwde om de DAC-chip een vrijwel compleet symmetrisch opgebouwd component met voor elk kanaal een aparte gelijkrichter en een afvlakelco en paste een enkele stevige ringkerntransformator toe voor een stabiele voeding. De Sonica DAC kreeg een compacte behuizing van nog geen 26 x 8 x 36 centimeter groot, die werd voorzien van een OLED display, een bronkeuze-/ menubedieningsknop en een volumebediening aan de voorzijde. Dat laatste maakt deze DAC ook geschikt om als voorversterker te gebruiken. Op de voorkant zit ook een USB 2.0-ingang, waarop de gebruiker een USB-schijf of -stick kan aansluiten.

Achterop de DAC, die alleen in zwart te verkrijgen is, bevinden zich een geaarde netspanningsingang, triggeraansluitingen en gebalanceerde en ongebalanceerde uitgangen. Een digitale coaxiale en optische ingang, nog een USB Type A-poort en een asynchrone USB Type B-ingang zijn hier ook te vinden. En - handig voor wie de Sonica DAC ook echt als voorversterker in wil zetten - een analoge AUX-input, inclusief aarding voor een platenspeler. Verder voegde Oppo een ethernetaansluiting en Wi-Fi toe aan de DAC en werden ook Airplay Bluetooth (4.1) niet vergeten. 

Oppo Sonica DAC: specificaties en mogelijkheden

De Oppo Sonica DAC herbergt prima specificaties. De output van de DAC in stereomodus herbergt een groot frequentiebereik, een totale harmonische vervorming van minder dan -115dB, een kanaalscheiding van meer dan 120dB en dito waardes voor signaal-ruisverhouding en het dynamische bereik. De DAC kan overweg met high resolution PCM-signalen tot 32 bit/ 768 kHz en DSD64-bestanden via DLNA-servers of één van de USB-inputs. Wie DSD512 wil streamen kan gebruikmaken van de asynchrone USB B-ingang in combinatie met een PC of Mac. Natuurlijk worden vrijwel alle populaire bestandsformaten probleemloos ondersteund, zoals FLAC, WAV of Apple Lossless.

Review Oppo Sonica DAC: perikelen en meer

Oppo levert de Sonica DAC met een nette handleiding en een los netsnoer. Een afstandsbediening ontbreekt echter. In plaats daarvan heeft Oppo de Sonica-app voor zowel iOS- als Android-apparaten geïntroduceerd. De Oppo nam bij mij plaats in mijn referentieset, waarbij een Bluesound NODE 2, een USB-disk met daarop zowel FLAC- als DSD-bestanden en mijn QNAP NAS als bronnen dienden. Als netwerkbekabeling gebruikte ik AudioQuest Vodka RJ/E kabel, de NODE 2 werd met een L.A.T. International DI-30 Signature digitale coaxkabel verbonden met de Sonica DAC en voor de stroomtoevoer gebruikte ik een Belden/ Oyaide netspanningskabel die via een PS Audio Quintet op een aparte stroomgroep werd aangesloten. De Oppo DAC werd op mijn NAD M12/ M22 voor-eindcombinatie (onderling verbonden met AudioQuest Earth XLR) aangesloten met zowel AudioQuest Yukon XLR kabels als een set Kimber Hero interlinks voor het ongebalanceerde signaal. Als weergevers dienden mijn Bluenote (tegenwoordig Gold Note) Reale luidsprekers.

De installatie van de Oppo Sonica DAC is eenvoudig. Via de Sonica-app is het toevoegen van de DAC aan het netwerk een peulenschil en middels het indrukken van de source draaiknop voorop het component wordt het menu benaderd. In dat menu, dat monochroom op het compacte display van de DAC wordt weergegeven, kan de gebruiker het display naar wens dimmen of uitschakelen, wordt de Bluetooth-optie ingeschakeld en kan de firmwareversie worden bekeken en indien gewenst worden bijgewerkt. Ook bevindt zich hier de Bypass Mode, waarmee de output vast wordt gezet en de volumeschakelaar wordt omzeild. Handig voor wie de Sonica DAC enkel als bron gebruikt. De output levels zijn voor respectievelijk XLR en RCA 4 Vrms en 2 Vrms, waarbij Oppo een marge van 10 procent opgeeft.

Oppo Sonica DAC: de perikelen

De Sonica DAC alle digitaal opgeslagen media afspelen, waarbij ik helaas al snel op een probleem stuitte. Er zat namelijk een significant verschil in hardheid tussen de ongebalanceerde en de XLR-uitgang op de DAC. Nu is het standaard dat een gebalanceerde uitgang twee keer zo luid speelt als een ongebalanceerde uitgang (dus met een verschil van 6dB), maar in het geval van de Sonica DAC was dat twee keer zoveel. Het resultaat was clipping, vervorming van het geluid, wanneer de Oppo op Bypass Mode stond en een vast volume werd uitgegeven. Initieel dacht ik aan een ontwerpfout in de DAC zelf, dus kreeg ik van de importeur een tweede exemplaar om een exemplarisch defect uit te sluiten.

Het tweede exemplaar leverde echter geen verbetering, dus ontstond er via de importeur wat mailverkeer tussen de technici en mijzelf. Uiteindelijk werd duidelijk dat de Sonica DAC waarschijnlijk toch een net wat te hoge uitgangsspanning levert voor de M12, die maximaal 4,4 Vrms tolereert. Laat dat nou net de maximale marge zijn die door Oppo wordt opgegeven… Gelukkig is het mogelijk om op de NAD M12 - deze voorversterker is soms echt even veelzijdig als een Zwitsers zakmes - de analoge gain te verzwakken. Een aanpassing van -6dB was voldoende om iedere vorm van clipping teniet te doen.

Spelen met de Oppo Sonica DAC

Toen de aanpassing in de gain was gedaan, werd meteen duidelijk dat de Oppo Sonica DAC het mooist presteert via de gebalanceerde uitgang. In een directe vergelijking tussen XLR- en tulp uit wist de gebalanceerde uitgang meer stage, ruimtelijkheid en detail bloot te leggen dan de RCA-uitgang.

Via de Sonica-app speelt Anathema’s live registratie A Sort Of Homecoming vanaf Tidal. De DAC zet het intieme nummer Electricity mooi neer, met een lichte nadruk op het middengebied en een vloeiend laag. De plaatsing van instrumenten en de vocalen zijn sterke pluspunten van deze DAC, hoewel het hoog wat minder verfijning kent dan ik gewend ben van m’n eigen DAC die in de M12 zit. Het geeft de Oppo een licht commerciële tint, wat grofstoffelijks dat het goed zou doen met elektronische muziek. Wat echter jammer is in deze tijd, is het feit dat de Sonica DAC geen gapless playback ondersteunt. Ook niet vanaf streamingdiensten of USB. Enkele seconden geen geluid tussen tracks in werkt bij concerten en albums met in elkaar overlopende nummers op de zenuwen en in deze tijd zou dat echt niet meer nodig hoeven zijn.

Oppo Sonica DAC: luisterervaringen en conclusie

Vanaf de NAS speelt Jonathan Wilsons album Gentle Spirit via de Sonica-streamer. De Sonica DAC creëert wederom een fraaie stage en de dromerige vocalen van de artiest komen mooi diep de luisterruimte in. Meer nog dan vanaf de Bluesound NODE 2, wordt een mooi driedimensionaal geluidsbeeld neergezet en de lichte betoning van het sublaag en middengebied komt prettig op me over. Daarnaast weet de Oppo vooral akoestische instrumenten erg mooi en realistisch neer te zetten. Warm is de weergave niet, de Sonica DAC houdt het midden tussen dynamisch en analytisch.

Het in DSD  door Channel Classics uitgebrachte album Tchaikovsky – Symphony no.4 in F minor, Op. 36 Romeo and Juliet Overture uitgevoerd door het Budapest Festival Orchestra onder leiding van Ivan Fischer herbergt veel finesse. De Sonica DAC laat dan ook alle aspecten van de muziek horen, maar komt wat minder verfijnd op me over dan ik me van deze opname kan heugen. Daar staat tegenover dat de weergave over de Oppo prima overweg kan met de grote dynamische verschillen in de muziek, resulterend in een droge en niet vermoeiende weergave.

Via de Bluesound-streamer kies ik wat ongewoner werk. Het album Help! Help! van Mark Lohman onder het pseudoniem Moon Moon Moon uit heeft gebracht bevat wonderlijke, zelfs sprookjesachtige Indiefolk en is het ontdekken meer dan waard. Soms expres voorzien van een lo-fi karakter en aangevuld met samples en akoestische instrumenten weet Lohman de spanning er goed in te houden. De track Believing In Nessie is daar een mooi voorbeeld van. Vergeleken met de DAC die de Bluesound bezit, vergroot de Sonica DAC de stage die wordt neergezet. De nachtelijke geluiden die de track sieren worden fraai om de instrumenten en de vocalen geplaatst en hoewel er op de track niet al teveel laaginformatie aanwezig is, geeft de Sonica DAC de schaarse hoeveelheid bas strak door.

Als audiofiele tegenhanger van bovenstaand album kies ik de werkelijk prachtige track Song Of Ruth, afkomstig van het album Cantando van het Bobo Stenson Trio. Componist en pianist Stenson vermengt jazz op innemende wijze met klassieke invloeden en dit nummer wordt omlijst door het geluid van een contrabas en enerverend slagwerk. De piano wordt natuurlijk door de DAC neergezet, het geheel heeft een fraaie transparantie en zelfs de soms scherpe percussie wordt door de Oppo heel fraai en open weergegeven. Van scherpte is geen enkele sprake, wel van enorm veel snelheid en een voor deze prijsklasse prima mate van verfijning.

Oppo Sonica DAC: conclusie 

Oppo gooit hoge ogen met de Sonica DAC. Voor de prijs van net geen duizend euro krijgt de consument een enorme veelzijdigheid in huis, waarbij met in principe niet meer hoeft te kijken naar een losse streamer. De weergave is prettig, open en dynamisch. Waarbij wel gemeld moet worden dat het hoog af en toe wat grofstoffelijk is en een luxere DAC daar waarschijnlijk nog meer verfijning biedt.

Als streamer biedt de Sonica DAC flink wat mogelijkheden. De Sonica-app is overzichtelijk, maar kan her en der nog wel wat verfijning gebruiken en legt het af bij de meer gevestigde streamingmerken. Zeker wanneer hij wordt vergeleken met apps van bijvoorbeeld Bluesound. Daarnaast had het Oppo netjes gestaan om de bronkeuze via de app uit te breiden met alle ingangen, want wie van streaming audio naar bijvoorbeeld digitaal in wil omschakelen moet naar het apparaat toelopen. Bij mij werkte de DLNA-streamingfunctie prima, hoewel wat trager en heel af en toe zorgde overschakelen tussen bronnen via de app voor een foutmelding (Device not ready). Een ontwikkelingstaak die eigenlijk al voor het uitbrengen van de Sonica DAC af had moeten zijn, is gapless playback. Ongewenste pauzes tussen tracks zijn gewoon niet meer van deze tijd. Net als het ontbreken van MQA-ondersteuning, dat een extra pluspunt is. Oppo staat er gelukkig wel om bekend niet stil te staan met het doorontwikkelen van hun eigen software, dus het is te verwachten dat deze issues in de toekomst verholpen zullen worden middels een firmware update.

Wie een (voor-)versterker met een gebalanceerde ingang bezit, kan genieten van de fraaiste weergave die de Sonica DAC te bieden heeft. Mits die versterker overweg kan met de wat hoge uitgangsspanning over XLR die deze Oppo levert, zoals de NAD M12 dat kan middels een aanpassing in de gain. Anders biedt de Bypass Mode geen extra pluspunt meer en moet het geluid getemperd worden met de volumeknop op de DAC. Het display is goed af te lezen, maar enkel binnen twee meter afstand.

Al met al slaat de Oppo Sonica DAC geen slecht figuur. Zeker niet wanneer men de geboden opties en de kwaliteit van de weergave afzet tegen de prijs. Het component is daarnaast zeer degelijk van ontwerp en constructie en wie het niet erg vindt om naar het audiomeubel te moeten lopen om van bron te wisselen heeft aan deze DAC een multifunctioneel apparaat dat prettig klinkt, met alle geboden resoluties.

Oppo Sonica DAC: 999 euro

Meer informatie: www.oppostore.nl