Review: Pro-Ject The Classic-platenspeler

De hausse in de platenspelermarkt is nog lang niet voorbij en daar plukt onder andere fabrikant Pro-Ject, met veel populair gestileerde draaitafels, al jaren de vruchten van. Met The Classic slaat het merk een andere analoge weg in, want deze vorig jaar geïntroduceerde speler doet qua ontwerp denken aan een vroeger tijdperk. Een bewuste keuze van het Oostenrijks-Tsjechische bedrijf, dat hiermee een optische wens van veel consumenten vervult. 

Pro-ject is als fabrikant van onder meer platenspelers enorm gegroeid sinds de oprichting van het bedrijf in 1990. Veel fraaie spelers die ook optisch veel muziekliefhebbers aanspreken met diversiteit in uiterlijk en kleurkeuze sieren ook in Nederland al geruime tijd de schappen van de winkels. Toch is ook de populariteit van de klassieke spelers met hun strakke, hoekige uiterlijk en houten plint niet aflatend, wat blijkt uit de vraag en het - soms wel erg kostbare - aanbod van tweedehands modellen die in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw erg populair waren.

Met The Classic slaat Pro-ject de brug tussen de hedendaagse techniek en het uiterlijk van de geveerde subchassis-spelers van onder andere Linn Sondek en Thorens. Maar in plaats van een conventionele subchassis-opbouw (waarop in beginsel de armbasis en draaiplateau middels veren ontkoppeld van de behuizing van de speler zijn) hebben Pro-ject-ceo Heinz Lichtenegger en zijn team gekozen voor een minder wiebelige oplossing. Deze oplossing is te danken aan de hedendaagse wetenschap, want de grondstof hiervoor bestond in de jaren zeventig van de twintigste eeuw simpelweg nog niet. 

Pro-Ject The Classic: neo-klassiek

Maar eerst The Classic als verschijning. Voor 1.099 euro heeft de vinylliefhebber een klassiek ogende snaaraangedreven platenspeler inclusief element, arm, stofkap en een houten finish met de keuze voor walnoot, rozenhout of  Eucalyptus. Het geheel oogt strak afgewerkt, de metalen plaat op de speler knipoogt vriendelijk - maar zonder de vroeger standaard aanwezige bevestigingsschroeven - naar de modellen van weleer en het aluminium draaiplateau glimt de eigenaar toe.

De toegepaste technieken en innovaties doen echter helemaal niet aan het verleden denken. Het uit hout en metaal opgebouwde subchassis is zoals gezegd niet verend opgehangen, maar rust op zes kogels die net als de AC-motor op de MDF-bodemplaat rusten. Deze kogels zijn vervaardigd uit TPE: een thermoplastisch elastomeer dat resonanties dempt en door de aan rubber gelijkende eigenschappen prima voor dit doel geschikt zijn. Het basisontwerp van The Classic is dus eigenlijk een afgeleide van een subchassis-ontwerp.

De motorpoulie bevindt zich onder het uit aluminium vervaardigde draaiplateau, dat ook is voorzien van dempend elastomeer aan de buitenrand. Dat plateau rust op een subplateau (afkomstig uit de Debut-serie), waar de snaar omheen wordt gelegd. Wisselen van toerental betekent dus wel dat het plateau afgenomen moet worden om bij de poelie te komen. Het lager bestaat uit een combinatie van een staal-koperen constructie met een teflon afwerking.

Pro-Ject The Classic: nieuwe toonarm

Voor The Classic ontwierp Pro-ject een geheel nieuwe arm. Deze middelzware 9"-toonarm van de speler bestaat uit een aluminium basis dat met carbon is omhuld, wederom om resonanties tegen te gaan. Het glimmende contragewicht is eveneens met TPE gedempt. De lagering van de arm is een bijzondere, de basis draait rond een kogellager, terwijl Pro-ject voor de bovenste en zijdelings geplaatste cardan lagering keramische puntlagers heeft toegepast. Wie ooit een ander element wil monteren, kan met de arm van The Classic ook alle kanten op. De VTA en de azimuth kunnen namelijk vrij eenvoudig worden bijgesteld.

Het in de platenspeler - overigens correct - voorgemonteerde Ortofon 2M Silver MM-element wordt speciaal voor Pro-Ject vervaardigd en is feitelijk een 2M Red met zilveren spoelwindingen in plaats van koperen. De elliptische naald is dezelfde als in de 2M red, maar wie meer verfijning wenst met dezelfde basis kan deze gerust door een luxere 2M Blue naald vervangen. De afgiftespanning van de 2M Silver is 5,5 mV,  de kanaalscheiding ligt op 25 dB en de weerstand ligt op 47 kOhm. De aanbevolen naaldkracht is 1,8 gram. Pro-Ject geeft voor The Classic een wow & flutterwaarde op van 0,11% en een marge van 0,15% voor de snelheid. De speler zelf legt net iets meer dan tien kilo in de spreekwoordelijke schaal.

De meegeleverde stofkap rust op twee vaste scharnieren die achterop de platenspeler zijn geschroefd. Hij is eenvoudig afneembaar, wat voor afpelen eigenlijk ook preferabel is. Verder wordt The Classic geleverd met een dunne vilten mat voor op het draaiplateau, alles wat nodig is voor af- en opstellen en een voedingsadapter. Achterop de speler, ietwat verzonken gemonteerd, zit de aansluiting voor de eveneens meegeleverde toonarmbekabeling en aarding.  

Extra interessant voor een klankmatig goed resultaat is de horizontale opstelling van de platenspeler. Ook hieraan heeft Pro-ject gedacht, want in de verpakking van The Classic zitten drie schroefbare voetjes die onder de platenspeler gemonteerd worden. Deze uit aluminium en kunststof bestaande voetjes zijn gedempt en bieden de vinylfanaat de mogelijkheid om deze platenspeler op ieder oppervlak te plaatsen, ook als dat oppervlak niet helemaal vlak is. Slim.

Pro-Ject The Classic: nieuwe klanken

De hagelnieuwe speler vond zijn plek in mijn referentieset op een Gingko Audio Cloud 11 platform en werd met de meegeleverde Connect It E-kabel verbonden met de NAD M12-voorversterker, die een prima ingebouwde phono voortrap bezit voor MM-elementen. Als eindversterking diende de bijpassende NAD M22, die met AudioQuest Earth XLR aan de voorversterker verbonden is. De weergevers zijn de Reale van Blue Note (Gold Note), de luidsprekerkabels van Kimber Kable. Schone stroom wordt verzorgd door een aparte stroomgroep, een PS Audio netfilter, Kemp Elektronics SNS- en QA-pluggen en bekabeling van The Chord Company en Cassiopeia.

Na een gedegen -en broodnodige- inspeelperiode van de goed afgestelde Pro-ject is het tijd voor de definitieve luistersessie. Ik start met klassieke klanken in een modern jazz-jasje. Op de DALI LP, die ik het afgelopen jaar vaak als referentie-LP heb gebruikt wegens de vele stijlen en de fijne weergave, staat een bewerking van Bachs Siciliano in G Minor van Jacques Loussier en zijn trio. Het ingespeelde element laat een veel warmte horen, gecombineerd met een flinke dosis dynamiek.

Pro-Ject The Classic: spanning in de weergave

Duidelijk de kenmerken van de Ortofon 2M-serie. Vermoeien zal het nooit, hoewel er veel elementen zijn die een stuk meer spanning in de weergave met zich mee zullen brengen. De Pro-ject The Classic laat weinig oppervlakteruis horen en de stillere passages in de muziek -en in de blanke groeven tussen de tracks- laten horen dat er van rumble amper sprake is. De eigenschappen van de 2M Silver inachtnemend merk ik wel dat het diepste laag wat aan body mist, de baspartij mist daardoor wat aan kracht.

Zoals gezegd, de LP van het vorige besproken nummer bevat veel soorten muziek. Dus is het tweede nummer dat ik voor deze recensie gebruik van hetzelfde vinyl afkomstig. Tom Jones’ met country-invloeden doorspekte Did Trouble Me bevat een mooie plaatsing van de vocalen vanaf het draaiplateau van The Classic. Weliswaar kan de weergave dieper en groter, maar voor een speler in deze klasse weet de Pro-Ject prima te bekoren. De gebruikte banjo staat iets minder duidelijk rechtsachter in het geluidsbeeld dan ik gewend ben en een tikje hardheid in het middengebied komt ook terecht op mijn notitieblok. De fijne dynamiek kan als redelijk beoordeeld worden, maar stereobeeld en ruimtelijkheid van de neo-klassieker in combinatie met het Ortofon element zijn dik in orde. Daarnaast is de timing in de weergave een absoluut pluspunt te noemen.

Van een heel andere muzikale orde is het album Not For Music van het Belgische post-black gezelschap Emptiness. De weinig toegankelijke, maar oh-zo-mooi gespeelde en dito geproduceerde LP die eerder dit jaar op Season Of Mist vinyl uitkwam weet me al wekenlang in zijn duistere klauwen te houden en belandt derhalve ook meermaals op het draaiplateau van de Pro-Ject. De laatste weet het nummer It Might Be met genoeg overtuiging neer te zetten. Weinig tot geen versmering in het hoog, het laag droog, hoewel niet putdiep, weergegeven en een prettige accentuering van het middengebied waarin de ruimtelijk klinkende gitaren en de voor deze plaat vrij belangrijke fluistergrunts heersen. Niets mis mee, integendeel.

Pro-Ject The Classic: warm en beheerst

Liefhebbers van vinyl met een zwak voor de etherische stem van Loreena McKennitt konden zich onlangs verheugen in het feit dat The Book Of Secrets uit 1997 voor het eerst aan de groeven van zwart goud toevertrouwd werden. Het album, dat natuurlijk op het Loreena’s eigen label (Quinlain Road) werd uitgebracht heeft een erg mooie productie en neemt de luisteraar mee langs de reis van de Kelten uit een ver verleden.

Een reis die Loreena voor dit album ook maakte, om nog dichter bij de muziek te kunnen komen. The Mummers Dance herbergt veel van die Keltische invloeden en is voorzien van een keur aan oude en nieuwe instrumenten (én Manu Katché op drums!). De homogeniteit in de muziek wordt door de Pro-Ject/ Ortofon-combinatie warm en beheerst naar voren gebracht, waarbij een prettige stage en een prima timing wordt geproduceerd. Nergens wordt het stemgeluid van de sopraan overstuurd en ondanks een lichte betoning van het middengebied is de weergave prettig. Met een luxer element zullen de fijne details wel beter afgetast en weergegeven kunnen worden, want de fijne klanken van de oud en de draailier zijn doorgaans beter gepresenteerd in het geluidsbeeld. Net als de diepe bassen afkomstig van de percussie, overigens.

Pro-Ject The Classic: conclusie

Pro-Ject heeft met The Classic ook echt een ware toekomstige klassieker neergezet. De combinatie van een nog steeds geliefd uiterlijk met hedendaagse technieken geven blijk van het niet willen doen van concessies: het is geen geheim dat Heinz Lichtenegger niet bepaald een fan genoemd kan worden van geveerde subschassis-platenspelers. De toepassing van TPE is daar een prima antwoord op dat vooral ook de timing in de weergave ten goede komt.

In basis is het resultaat van de constructie van The Classic dan ook erg goed. Zeker wanneer de vraagprijs van de speler in ogenschouw wordt genomen. De afwerking is prima, de motor is geruisloos en dankzij een zwaar, fraai ogend gedempt draaiplateau wordt gelijkloop ook bevorderd. Dat is hoorbaar, hoewel de mij aangeleverde speler wel net een fractie te snel draaide. Maar dan hebben we het over tienden van een procent. Het zal de meeste luisteraars niet eens opvallen. De nieuwe toonarm is van hoge kwaliteit en biedt gelukkig ook de mogelijkheid om andere elementen toe te passen. Een stille hoop voor de toekomst is nog steeds wel een net iets degelijker aanvoelende oplossing voor de armdrager, want die doet wat fragiel aan.

Pro-Ject The Classic: klinkt zoals verwacht

Het Ortofon 2M Silver-element klinkt zoals van Ortofon in deze klasse verwacht mag worden. Beheerst, rustig en eerder warm dan analytisch of meeslepend. Het maakt lang luisteren mogelijk en zal vergeeflijk werken bij net wat helder klinkende versterkers. Maar eigenlijk verdient ook The Classic een nog mooier element, wat natuurlijk wel weer een hoger prijskaartje met zich mee zal brengen. Als basis kan de combinatie met deze Ortofon (eventueel voorzien van een 2M Blue stylus-upgrade) voor veel consumenten al een stuk meer plezier bieden dan een oude speler waarvoor ook de hoofdprijs betaald.

Een wisseling van de standaard vilten mat - die soms ook door statische elektriciteit hinderlijk aan de LP blijft kleven tijdens het afnemen van de LP - door een kurken versie leverde wel wat klankmatige voordelen en de kurken mat is gebleven tijdens de uiteindelijke luistersessie. Er is op dit moment geen externe speed box oplossing voor het aanpassen van de snelheid, dus wie een 45-toeren LP of single wil draaien moet echt het draaiplateau afnemen. Wie dat er echter voor overheeft en zoekt naar een goed uiterlijk, een degelijke basis en een betrouwbare constructie heeft aan deze Pro-ject The Classic een erg fijne speler met ruimte voor toekomstige upgrades.

Pro-Ject The Classic-platenspeler

Leverbaar met Ortofon 2M Silver-element in Walnoot, Rosewood en Mahogany.

Prijs: 1.099 Euro

Meer informatie: www.acsonbv.nl

Naar aanleiding van deze recensie heeft de importeur laten weten dat er binnen één tot twee maanden een Superpack van de Pro-Ject The Classic verkrijgbaar zal zijn met een SpeedBox-snelheidsregeling en een ingebouwd Ortofon Quintet Red MC-element. De prijs zal 1449,- euro bedragen.