Review: Majstro VITA-muziekserver


René van Es | 01 november 2017 | Fotografie René van Es

Majstro Audio is voor de lezers wellicht een nieuwe naam in de audiowereld, maar als ik u vertel dat het bedrijf is voortgekomen uit Streaming4Home zegt het u waarschijnlijk veel meer. Majstro Audio legt zich alleen nog maar toe op streaming en de verkoop van aanverwante zaken als DAC’s en niet langer op de gehele audioketen. Die specialisatie draagt bij aan een geoptimaliseerd productpalet waarmee de klant uiteindelijk beter af is. Majstro Audio heeft naast muziekserver oplossingen van derden ook eigen servers ter beschikking, de wat kleinere en meer eenvoudige NOVA, de hier aanwezige VITA die ook leverbaar is als streamer en de NASS die zoals de naam aangeeft een storage oplossing is.

De Majstro Audio VITA zit in een forse en zware behuizing die zowel in zwart als in aluminium kleur leverbaar is. Tevergeefs zult u zoeken naar bedieningselementen, op de voorzijde slechts een LED en een stand-by schakelaar, op de achterkant een aan/uit schakelaar. Omdat het hart van de VITA een computer is vinden we aan de achterzijde de nodige aansluitingen, voor het spelen van muziek zijn er maar drie nodig: de netstekker, één USB uitgang en een Ethernet verbinding. Na het openen van de behuizing vind ik als eerste een industrieel moederbord met daarop een Intel Celeron N2930 processor, verstopt onder een koelelement.

In totaal is 8 GB RAM geheugen aanwezig en op het moederbord zit een 120 GB SSD (Solid State Drive) waar de besturingssoftware op staat en de software voor de diverse toepassingen. Voor muziekopslag is er een 6 TB Western Digital Purple harde schijf aanwezig, maar daar kunnen ook andere formaten of SSD’s worden ingezet. De schijf is op rubber gezet om zoveel mogelijk geluidarm te werken. Inderdaad is de schijf alleen hoorbaar met het oor op de kast en ook het doorgeven van trillingen aan mijn meubel is nauwelijks merkbaar. De SATA aansluiting kent een extra buffer en ontstoringsfilter die op de aansluiting van de schijf is geprikt.

Een afgeschermde kabel loopt naar het moederbord. Een volgende kabel gaat naar een SOtM kaart waarop twee gebufferde, galvanisch geïsoleerde en asynchrone USB poorten zitten voor de koppeling naar een DAC. Voor de rest is de kast gevuld met een voor Majstro Audio ontwikkelde lineaire voeding en een overmatig grote ringkerntransformator. Optioneel is de VITA leverbaar met een S/PDIF uitgang in plaats van de USB oplossing en het inbouwen van een 24 bit/192 KHz DAC is ook mogelijk. Het geheel is passief gekoeld, dus u heeft geen last van storende ventilator geluiden.

De software

Tot zover de hardware, minstens zo belangrijk is de software. De VITA draait op Linux met daarboven op een Majstro schil die met een webbrowser te benaderen is. Zodra de server via DHCP een adres heeft gekregen is hij gereed. Met dank aan de SSD start de server razendsnel op. Via het menu en iconen zijn keuzes te maken voor back-up, import van muziekbestanden via een los te leveren reader, is het gebruik van lokale storage te zien, DAC diagnostiek en de software manager. Via die software manager kies je voor de volgende serverplatformen: Squeeze server,  Bubble UPnP server, UPnP/DNLA server, MinimServer, Roon Server of Sonos. Voor Roon heeft u een licentie nodig, de overige software is vrij te gebruiken. Players kunnen zijn: Squeezelite, MPD, Roon Core of Roon Ready. Bekend met Squeeze server kies ik voor die software, waarna in het hoofdmenu daar de iconen voor tevoorschijn komen.

Veel collega’s zweren bij Roon als toepassing, zelf ben ik nog niet ‘ontgROONd’ en voel als Bluesound/NAD gebruiker ook niet de noodzaak om voor Roon te kiezen. Via een External Drive mounter kun je extra USB discs aansluiten of zoals ik heb gedaan via SMB een NAS koppelen aan de interne muziekopslag. De koppeling is een fluitje van een cent en het indexeren van mijn eigen muziekcollectie van bijna 20.000 files bovenop de ruim 80.000 op de interne HD verliep snel en zonder probleem.

Na wat instellingen gemaakt te hebben in de Squeeze omgeving en nadat de Majstro de DAC had herkend speelde ik muziek met de Squeezepad App die ik ooit gebruikte met Logitech spelers. Zoals gewoonlijk had ik maar één probleem, het herkennen van de DAC door de software. Ik snap nog steeds niet wat er zo fijn aan USB is als je de Majstro VITA server ook uit kunt rusten met een S/PDIF uitgang. Mijn probleem is dat ik mijn DAC nooit uitzet of op stand-by en voor herkenning is dat weleens nodig. Ik moet toegeven, toen het werkte waren er geen obstakels meer.

Opstelling

Om muziek te spelen is de Majstro Audio VITA niet genoeg, je hebt nog steeds een stereo installatie nodig. In mijn geval koppelde ik zoals boven al genoemd een Synology NAS via ethernet aan de VITA. Verder bestaat de set uit een Metrum Acoustics Pavane DAC (een Metrum Adagio of andere USB DAC werkt uiteraard ook), een Audia Strumento No.1 voorversterker, een Pass Labs X250.5 eindversterker, PMC fact.12 luidsprekers op Townshend Podiums en met Town-shend Maximum Supertweeters. Stroomvoorziening gaat via een PS Audio Powerplant P5. Kabels zijn van Crystal Cable (netsnoeren, luidsprekerkabels), AudioQuest (USB), Apogee (XLR digitaal), Supra (overige netsnoeren) en Yter (XLR interlink).

De tegenpool van de Majstro VITA is een NAD M50/M52 combinatie die werkt met het BluOS van Bluesound. Die sluit ik via XLR aan op de DAC. Wat betreft de USB kabel weet ik dat er betere en duurdere kabels bestaan, die wellicht nog meer uit het systeem halen. De AudioQuest Carbon keuze is gebaseerd op een goede prijs/kwaliteit verhouding, is betaalbaar maar ik weet dat beter bestaat.

Conclusie

Natuurlijk is het spelen van muziek vanaf de Majstro Audio VITA server het belangrijkste onderdeel van de recensie, maar daar zit ook het struikelblok om over te schrijven. Want hoe graag ik de VITA ook anders wilde laten klinken dan mijn eigen oplossing, veel verder dan een nuanceverschil kwam ik niet. Waar de NAD de nadruk meer legt op helderheid en ruimtelijke weergave is de VITA een tikje donkerder en speelt wat kleiner. Verschillen die de keuze wellicht beïnvloeden in combinatie met een paar luidsprekers, maar in geen geval schokkend of opvallend.

Het synchroon laten spelen van de twee oplossingen is een fluitje van een cent met twee iPad’s ter beschikking en een remote om de DAC ingang te kiezen. Ik weet bovendien dat de muziek die op de NAS staat opgeslagen net wat minder ‘fris’ klinkt dan wanneer ik van de NAD M52 opslag speel. Ook minimaal ‘anders’, wel hoorbaar. Het lukte mij niet om echt verschil te ontdekken tussen muziek van de interne harde schijf in de VITA en die op de NAS. De VITA is kennelijk voor beiden transparant en alleen afhankelijk van de kwaliteit van de FLAC/WAV of ALAC file. Ik praat wel heel gemakkelijk over het kiezen van een andere ingang op de DAC, voorbijgaande aan het feit dat er voor USB extra hardware ingezet moet worden in de DAC zelf en het signaal dus op een andere manier bij de converter komt.

Kennelijk is USB met een SOtM kaart via een AudioQuest Carbon interlink gelijkwaardig aan een 110 Ohm XLR verbinding met een Apogee kabel. Zonder een USB uitgang op de NAD of XLR op de VITA is er geen beter vergelijk tussen de twee systemen mogelijk. Tot slot kan ik melden dat ik mijn muziekkeuze zo breed mogelijk heb gemaakt, van rustige pop tot elektro beat, een keur aan klassieke muziek heb ik gebruikt van barok tot zwaar orkestwerk, diverse soorten jazz, vocaal en instrumentaal werk. Resoluties liepen door elkaar tussen 16 bit/44.1 KHz tot aan 24 bit/192KHz. Ook daarmee bleven verschillen nauwelijks waarneembaar tussen de twee oplossingen. 

Conclusie

Speelde het fijn? Zonder enig voorbehoud kan ik daar positief op antwoorden. Majstro Audio heeft er met de eigen voeding, de SATA buffer en de SOtM kaart een zeer goede muziekspeler van gemaakt. Vanwege de Majstro firmware zijn de afspeelmogelijkheden veel uitgebreider dan op standaard spelers en Majstro gunt de voorkeur aan de gebruiker. Het gebruikte moederbord met de SSD drive is snel, zo snel dat wisselen tussen Squeezeserver en een andere server absurd snel gaat. Dat ik daarna nog dingen in moet stellen in de software kost heel wat meer tijd. Ook het indexeren van de totale collectie (interne HD en externe NAS samen goed voor 100.000 tracks) is sneller klaar dan ik ooit meemaakte met Squeezeserver en toen ging het om maximaal 10.000 tracks.

Mechanisch zit de VITA ook goed in elkaar, zo goed dat geluiden van de harde schijf niet buiten de kast waarneembaar zijn, ook niet heel laat in de avond als iedereen tot rust is gekomen en van buitenaf geen geluiden meer de woning indringen. Wilt u het nog stiller, dan moet de keuze op SSD vallen voor zowel de opslag van het besturingssysteem als de muziekfiles. De prijs voor dit fraais is mits u genoegen neemt met een 2 TB HD 2.799 euro, heeft u liever 2 TB SSD dan gaat de prijs naar 3.349 euro. Kiest u voor een S/PDIF uitgang in plaats van USB dan bespaart u steeds 100 euro.  

De interne DAC prijzen zijn gelijk aan de USB versies. Het rippakket bestaande uit een Teac DVD drive en AudioQuest USB kabel is maar 100 euro en is rechtstreeks aan te sluiten op de VITA die dan zorgt voor rippen, metadata en opslag. Het zal voor velen een voordeel van de Majstro Vita als musicserver zijn dat er gewoon opslag in zit. Dus geen gedoe met een NAS of een losse USB harddisk als u dat niet wilt. Het is simpelweg een toegankelijke, geïntegreerde, alles-in-één oplossing die uitstekend muziek kan weergeven.