Xavian Accorda

Muzikale rust

Feesten en partijen zijn van oudsher de plaatsen om familieleden te ontmoeten en de familiebanden aan te halen. Beurzen en luistersessies de aangewezen plaats om met importeurs afspraken te maken over het in huis halen van nieuwe lijnen. Wat dat betreft zie ik elk jaar uit naar de VAD show. Of Frankfurt, dat zich mag verheugen in een steeds grotere internationale belangstelling. Onder het genot van een groot glas bier kwam importeur Melodia met het nieuws dat Xavian een nieuwe Classic lijn uit zou brengen. De afspraak was al snel gemaakt dat het model Accorda na de zomer vakantie een paar weken zou komen logeren. Wat wij in Frankfurt bekokstoofden kwam uit en langs deze weg krijgt u het verhaal van de logeerpartij. Hoe de speakers het vonden weet ik niet, waarom ze best vaker mogen komen slapen, leest u hieronder.

Accorda

De Accorda behoort tot de nieuwste reeks Classic speakers van Xavian. De naam Classic is mede gebaseerd op de stijl waarin de speakers zijn gebouwd. Een klassieke vorm, elegant en onopvallend, volledig handgemaakt. De modellen zijn leverbaar in kersen, walnoot, maple en bird’s eye maple. De afwerking van de kast is perfect. De vergulde aansluitingen zijn heel netjes uitgevoerd en direct verbonden met het scheidingsfilter. De bi-wire aansluitingen zitten dan ook hoog op de kast. Daardoor zie je altijd een flink stuk speakerkabel langs de kast lopen. Technisch goed gekozen, optisch minder fraai. De frontplaat is gemaakt van 25 mm MDF en de wanden van 18 mm.

Inwendig is de kast ingedeeld in drie compartimenten, van elkaar gescheiden door braces en dempingmateriaal. In het bovenste compartiment huist een SEAS 27 cm soft dome tweeter. Daaronder een 180 mm Scanspeak woofer, type 8535. De woofer heeft een geïmpregneerde papieren conus en een 38 mm aluminium spreekspoel. De woofer ken ik al jaren en vrijwel alle systemen die ik heb beluisterd met deze woofer springen er in positief opzicht uit. Beide gebruikte units zijn afgeschermd, dus de kasten kunnen naast een tv staan. De aansluitingen tussen units en het eenvoudige filter, eenvoudig in de zin van minimaal gebruik van componenten niet in de zin van kwaliteit, zijn gemaakt met kopersnoer. Het tweede compartiment bevat slecht dempingmateriaal. Het derde een 175 mm lange reflexpoort met een doorsnede van 70 mm. Onder de kast zware spikes die zich zeer gemakkelijk laten verstellen. Het waterpas zetten was een fluitje van een cent waarbij gereedschap niet nodig is. Enige technische gegevens van Xavian Accorda zijn verder een 85 dB rendement, scheidingsfrequentie 2500 Hz, afmetingen 210 x 920 x 260 mm en ze zetten elk 19 kg neer op de badkamerweegschaal. De prijs een niet onaanzienlijk bedrag van 2380 euro per set.

Opstelling

Om het mijzelf wat makkelijker te maken heb ik dikke glasplaten laten snijden die op spikes staan. Daarop plaats ik de speakers met hun eigen spikes (of rubber pootjes als de speakers zelf geen spikes hebben). Tonaal hoor ik geen verschil dat de moeite waard is ten opzichte van plaatsing direct op de betonnen vloer. Op deze manier kan ik wel veel sneller en eenvoudiger speakers van plaats laten verwisselen. De Xavians komen op de plek van de JM Lab Electra 926 (de JM Lab subwoofer doet er het zwijgen toe). Deze plaats is een compromis tussen leven en luisteren in de huiskamer. De bas heeft helaas snel last van boemen op deze plek. Aangesloten zijn de Accorda’s met bi-wire Ocos kabel op Monarchy Audio SE-100 delux mono blokken. Daarvoor staat een Clearaudio Balance voorversterker. Bronnen als gewoonlijk een Musical Fidelity tuner, Pro-ject/Highphonic/Transrotor platenspeler combinatie, Teac/Monarchy Audio/M-Audio cd opbouw en een Marantz DVD speler. De netspanning voor elk component gefilterd door een Kemp Elektroniks  filter. De complete lijst componenten en kabels treft u weer onder het artikel aan. De set op zich ken ik van binnen en van buiten. De laatste wijziging was het vervangen van de digitale signaalkabels door Apogee Wyde Eye kabels, enige weken voor de Accorda zijn intrede deed. Andere apparatuur is niet gebruikt. De Accorda speelde zo lekker dat die behoefte zich niet voordeed.

Xavian Accorda

Het belangrijkste

De opbouw van mijn verhalen is meestal gelijk, inleiding, waar hebben we het over, waar speelt het mee, het luisteren zelf en de afsluiting. Ik kan mij dus voortstellen dat u gelijk naar dit deel van het verhaal bent gesprongen. Het belangrijkste deel. Ik begin met Lauri Anderson. Heer stem klinkt bruiner dan ik gewend ben en de tonen sterven ook wat sneller uit dan normaal. Er staat een mooi drie dimensionaal plaatje voor de luisteraar met enige afstand tussen de luisterplek en de virtuele geluidsbron. Dead Can Dance is minder 3-D. De spreiding naar links en rechts wel opvallend groot, zodat een heel breed beeld ontstaat. De percussie instrumenten die met sommige speakers wel eens op de luisteraar afkomen, blijven deze keer in lijn met de overige stemmen en instrumenten. Het laag dat in de opname een belangrijke rol speelt is strak en diep. Strakker dan ik had verwacht van een basreflex. En dieper ook. De afstemming van woofer/kast en poort is zo gemaakt dat op kwaliteit de nadruk ligt. Een langspeelplaat uit de serie van Speakers Corner bevat muziek van het duo Getz/Gilberto. Een schitterende opname met een ontluikende Astrid Gilberto als begeleiding voor haar man. Deze muziek klinkt op de Accorda meeslepend maar laat ook zien dat de Accorda geen superdetaillist is. De muziek grijpt je meer vanuit muzikaal oogpunt dan vanuit het voortbrengen van het laatste detail.

Tina Turner’s Private Dancer draai ik dit keer op XRCD. De Accorda maakt haar stem rond. Het rauwe randje is deels verdwenen. Het mag allemaal wat agressiever en ik denk dat de rustige afstemming van de soft dome hier van invloed is. Het laag is absoluut bonkvrij. Ook hier weer een opmerking over detail, de basdrum is moeilijk te onderscheiden van de elektrische bas. Het ingetogen hoog zorgt ook voor minder lucht om de instrumenten. De bas unit heeft een positieve invloed op de plaatsing van stem en instrument. Het geluid zwalkt niet door de ruimte. Weet u nog wie die uitzonderlijk mooie violiste was? Vanessa-Mae. Haar cd Violin Player laat een droog, punchy geluid horen. De viool klinkt zeer natuurlijk maar zou nog iets meer in petto hebben op duurdere systemen. Ook binnen het orkest zijn de diverse instrumenten niet zo goed te onderscheiden. Gek genoeg is er wel veel informatie te vinden in extra geluidjes en solo instrumenten in de opname. Het geheel wordt met verve ten gehore gebracht en “voet wippen” doe je de hele tijd zonder het te merken. Tenslotte in dit blok de beurt aan Jennifer Warnes. Opvallend is weer de correcte weergave van de stem, zowel van Jennifer als van Cohen. Juist Cohen geniet van de bruine kant van de Accorda en veel timbre is hoorbaar. Het totale beeld blijft op lijn met de speakers of daarachter en komt niet op de luisteraar af.

Uit de kast een HDCD Sampler volume 2. Niet de meest toegankelijke muziek. Het orkest zet een zwaar klassiek werk neer dat weinig spreiding naar boven kent. Het beeld trekt naar beneden. Track 2 laat een goede orgelweergave horen voor een systeem met deze afmeting. Rijk aan dynamiek en soms zo heftig dat je er tegenaan kunt leunen. Voor mij te bombastisch. Het Turtle Creek Chorale beluister je vanaf een plaats op het balkon. Je kijkt als het ware naar beneden. Het zou dus wel eens aan de opname kunnen liggen dat meer geluid van onder af komt dan van bovenaf. Tenslotte nog de Chores Line Medley. Dan merk je dat een twee-weg met een laag rendement niet op kan tegen een grote hoorn. Het is indrukwekkend wat wordt weergegeven, zeker met een 18 cm woofer, edoch rake knock-out’s laten op zich wachten. Eva Cassidy had een gouden stem. Ze klinkt als een engel op de nieuwe cd Imagine. Haar vertolking van Fever is daardoor een paar graden minder koortsig dan die van Nancy Sinatra. Het klinkt strak en puntig, sfeervol met een goed weergegeven viool als begeleiding. Op track drie heeft een bassist de opname mogen mixen dat is te goed hoorbaar. De bas is zwaar en overheerst. Jammer dat Who knows were the time goes zo is verkracht. Dat de Accorda er nog wat van kan maken is een compliment aan de speaker. Mijn eigen duurdere JM Labs kunnen er totaal geen chocolade van maken. Stemmig en tranentrekkend de solo’s van Eva waarbij zij zichzelf op gitaar begeleid. Niet alleen de vrouwenstem is goed weer te geven. De Nits maken duidelijk dat de Accorda voor heren zeker niet bang is. Krachtig is de stem in de hand gehouden door speaker en versterker, zonder aan impact of expressie te verliezen. Het mag wat helderder klinken voor de cd van de Nits. Wie weet zijn de gebruikte Ocos kabels daar ook debet aan. Gezien de lange lengtes die ik gebruik heb ik geen andere sets liggen. U moet het zelf maar eens proberen.

Nog drie cd’s te gaan waaronder Shirly Horn en Diana Krall. Eigenlijk geldt voor beide hetzelfde. Een spannend stuk muziek dat vol sfeer te genieten valt. De Accorda blijft wat aan de donkere kant kleuren wat tot gevolg heeft dat de rauwe kantjes te rond zijn. De instrumenten passen schitterend in het opgebouwde beeld, zijn in kleinere bezettingen goed te volgen en ondersteunen de solistes. De laatste tikjes en sprankeltjes mis ik, maar daarvoor in de plaats staat muziek in optima forma. Meeslepend en pakkend. Dat is toch eigenlijk belangrijker. Lang luisteren is een weldaad met Xavian, geen straf. Ik sluit af met Enya. Haar Memory of trees mag donker zijn. De Accorda werkt mee om de illusie van donkere wouden te scheppen waarin de Kelten de heersers waren. Boeiend om naar te luisteren.

Xavian Accorda

Al met al

De Xavian Accorda is in mijn ogen vooral een muziek speaker en geen meetinstrument. Het gemis aan agressie in het geluid, de ronde klankbalans en het uitermate rustige hoog, zorgt dat een luisteraar urenlang kan genieten van muziek met een hoofdletter M. Het laag is uitermate strak en gaat dieper dan mag worden verwacht voor prijs en afmeting. De afstemming van de poort en het lage rendement dragen hieraan een behoorlijk steentje bij. Het totale karakter van de Accorda is rustig en onopvallend. Hij is in staat tot rocken maar kan mijns inziens nog beter met klassieke muziek of jazz overweg. De disco jeugd zal van deze speaker is minder snel opgewonden raken (de importeur die een stuk jonger is dan ik bestrijdt dit), de wat oudere luisteraar die graag geniet van jazz of klassiek zal er zeker een set partners in vinden. Om het hoog wat op te krikken zou een heldere versterker op haar plaats zijn of een andere kabel (Siltech LS25 b.v.). De toe te passen versterker moet voldoende kracht hebben vanwege het lage rendement. Wie investeert in de Accorda is bijna verplicht tot aanschaf van de juiste (lees boven de middenklasse) elektronica en kabels. Dat verdient deze Xavian telg in ruime mate. Mijn eigen kennismaking met Xavian is goed bevallen. De weken dat zij speelden genoot ik van muziek, waarbij veelvuldig de voeten van de grond gingen. En daar doen we het toch voor? Muziekweergave, passioneel betrokken raken en lekker luisteren. Als het karakter van de speaker u als luisteraar aanspreekt is een aanbeveling op zijn plaats.