Master Two

Verreweg de meeste componenten die ik beluister, en soms ook recenseer, zijn afkomstig uit het buitenland. De nadruk ligt daarbij op West Europa en de Verenigde Staten van Amerika. Dat wil echter niet zeggen dat er in Oost Europa, of in ons eigen land, geen interessante producten gemaakt worden. Integendeel zelfs. Oostwaarts kijkend komen er prettige herinneringen boven aan o.a. Korato en Xavian. Ook met de blik op eigen land gericht staan enkele ervaringen me helder voor de geest. Een minder positieve met een - op een buizen versterker aangesloten, zeker over kwaliteiten beschikkende - DAC die in mijn solid state systeem beneden peil presteerde. En een in schril contrast daarmee afstekende muziekbeleving die op het conto komt van de kleinste telg uit de Concept luidspreker reeks van Dynamic Solutions; de Master Four. In het eerste geval wordt, in overleg met de maker, besloten om van publicatie af te zien terwijl in het tweede geval, eveneens in samenspraak met de fabrikant, afgesproken wordt om dezelfde luidspreker nogmaals te testen maar nu in combinatie met duurdere elektronica en kabels die eveneens door Dynamic Solutions geleverd worden. Inmiddels heeft U beide recensies al enige tijd geleden op hifi.nl kunnen lezen en heb ik op diverse locaties ook een tweetal grotere broers van de Master Four, te weten de Master Three en de Master Two, kunnen beluisteren. Deze laatstgenoemde heb ik vervolgens in mijn huis welkom geheten en aan mijn systeem voorgesteld. Hoe die kennismaking verlopen is kunt u hieronder lezen.

De Fabrikant

Dynamic Solutions is importeur van een aantal fraaie Amerikaanse merken met namen als Nirvana, Marsh Sound Design, Basis en Graham. Ook is het distributeur van het Deense merk GamuT. Daarnaast produceert het echter een aantal producten onder de naam Master.

Allereerst zijn daar de luidsprekers die onderverdeeld kunnen worden in de Reference en de Concept reeks. In de Reference serie horen de SEN en de SOTA thuis. Voorlopig is alleen de SEN (Sources Each Nuances) leverbaar. De SOTA (State Of The Art) zal naar verwachting in 2005 op de markt komen. In de Concept serie horen de Master One, Two, Three, Four, de Master Center en de onlangs geïntroduceerde SLAMM thuis. Prijzen lopen van 1150 euro voor de goedkoopste uitvoering van de Master Center, via 2250 euro per paar voor de basis uitvoering van de Master Four tot 9430 euro voor de meest luxe, met Nirvana bekabelde versie van de Master One. De hier geteste Master Two heeft in de standaard kleur een prijskaartje van 5000 euro. Nirvana bekabeling en kleur naar keuze verhogen dat bedrag naar maximaal 6430 euro.

Andere Master producten zijn Master Wire Tweak, Master Base en Master Art. De houten Master Wire Tweak blokken, die per set van vier geleverd worden en die aan de onderkant voorzien zijn van een trillingdempend materiaal, dienen als dragers van de luidsprekerkabel en zijn met name zinvol in situaties waarin sprake is van trilling van de vloer of daar waar beinvloedingsgevaar van het geluidssignaal bestaat door bijvoorbeeld de aanwezigheid van bewapening in betonnen vloeren. Het door collega René van Es geteste Master Base, dat ook leverbaar is als een setje van vier kleine plaatjes met de naam Master Base 1, is een ontkoppelingsplaat die ervoor zorgt dat trillingen niet overgedragen kunnen worden. Master Art tenslotte is de meubellijn waarin bij sommige modellen ook Master Base platen verwerkt worden.

Master Two

Master Two

Waar het in deze test echter om draait is de weergever die in de Concept reeks qua prijs volgt op de Master One en de gedurende de VAD 2003 geïntroduceerde Master Slamm. De al enkele jaren op de markt beschikbare 28 kilogram zware Master Two die een gevoeligheid kent van 89 dB/m/W, een impedantie heeft van 8 ohm nominaal en een frequentiebereik van 25-20000 Hz +/- 3 dB. De hier geteste uitvoering is voor het grootste deel gespoten in de standaard kleur black/blue ash (RAL 5004). Alleen de geprononceerde kop kent een houtfineer afwerking. Intern bekabeld met Nirvana toont deze vloerstaande tweeweg luidspreker aan de voorkant bovenin de baffle een 28 mm textile soft dome tweeter van Scanspeak met daaronder een 177 mm carbon woofer welke op specificaties van Dynamic Solutions gebouwd wordt door diezelfde Scandinavische fabrikant van kwaliteitsunits. Aan de achterkant is net onder de kop het schuimrubber te zien dat de uitgang afdekt van het door Dynamic Solutions gepatenteerde Acousted Vented Cabinet systeem. Deze constructie zorgt er voor dat de druk achter de woofer constant blijft en is daarmee verantwoordelijk voor de kwaliteit van het door deze luidspreker geproduceerde laag. Doordat de twee fraaie Teflon geïsoleerde WBT aansluitingen laag boven de grond aangebracht zijn zult u bij deze luidspreker, wanneer hij eenmaal single wired aangesloten zal zijn, in visuele zin geen last hebben van in de lucht hangende luidsprekerkabels zoals bij monitor types het geval is. Wat deze 1 meter hoge, 23 cm brede en 42 cm diepe luidspreker door zijn naar voren springende top wel gemeen heeft met een monitor speaker is de vorm die maakt dat je minder diffractie zult verwachten dan bij vloerstaanders over het algemeen het geval is. De licht hellende stand en de, van de zijkant wat gedrongen aandoende, strakke vormgeving van de totale sculptuur deelt de Two met andere modellen uit de Concept reeks. In visuele zin  spreekt hij mij persoonlijk direct al aan. 

Het systeem

De configuratie waarin de beide meesters een plek toebedeeld krijgen is mijn al enige tijd in deze samenstelling draaiende set bestaande uit CEC TL5100 en NorthStar model 3 en 4 voor de digitale signaal aanlevering, Clearaudio Champion Limited Edition met Clearaudio Victory H mc element en Sphinx Project Phono Equaliser voor de analoge toevoer, en Densen B100 voor de algehele versterking. Omdat de Master Two geen mogelijkheid kent voor een bi-wired aansluiting blijft de Densen B300 deze keer buiten spel. De luisterimpressies zijn opgetekend in de periode dat het systeem bekabeld was met Au24 interlinks, Au24 luidsprekerkabels en PowerChords van Audience omdat daarmee het langst gedraaid is. De installatie staat in fase aangesloten en ik heb de Nederlandse luidsprekers voorafgaand aan de eerste luistersessie drie dagen de gelegenheid gegeven om warm te draaien en los te komen.

Master Two

The art of listening…

Wat me direct na het aansluiten al opvalt is de grote druk die deze luidspreker neer kan zetten. Enerzijds komt dat doordat ik gewend ben aan het geluid van mijn monitor luidsprekers die minder ver doorlopen in het laag en tot een dergelijke druk niet in staat zijn. Anderzijds komt het doordat ze op dit punt toch weer meer in hun mars lijken te hebben dan de Master Four waar ik ze onwillekeurig mee ga vergelijken. Deze vergelijking is niet helemaal eerlijk. Niet alleen omdat hier sprake is van afwijkende units en een ander prijskaartje, maar ook omdat ik destijds bij de test van de Master Four niet de beschikking had over de Audience PowerChords die voor een deel verantwoordelijk zijn voor dit verschijnsel. De vergelijking dringt zich als het ware op door de vergelijkbare, door neutraliteit gekenmerkte, geluidssignatuur van beide typen luidsprekers die ik inmiddels ken als de Master klanksignatuur. De grote hoeveelheid lage tonen die dit model produceert zijn eigenlijk iets teveel van het goede op de plek die de beide weergevers in mijn luisterruimte toebedeeld zijn. Dit verandert echter wanneer ik onder elk van de luidsprekers een setje van vier plaatjes master base 1 plaats. De bas is gecontroleerd strak en in harmonie met midden en hoog.

Juist de druk maakt dat ik geneigd ben om live opnames te draaien. Bestaat er heerlijker muziek dan live muziek? Bij de eerste luistersessie is dat bijvoorbeeld een dubbel lp van Sting. Het nummer ‘Children’s Crusade’ is op 21 december 1985 in Arnhem opgenomen en brengt een aantal geweldige muzikanten tezamen. Zo was Darryl Jones ‘The Munch’ bassist bij Miles Davis voordat hij bij deze band kwam en speelde Kenny Kirkland eerder keyboards bij jazz grootheden als Wynton Marsalis, Dizzie Gillespie en Elvin Jones. Saxofonist Branford Marsalis speelde eerder met Art Blakey, Dizzie Gillespie, Miles Davis, Clark Terry en broer Wynton Marsalis. Het resultaat mag gehoord worden. Gezamenlijk zetten ze een geweldig optreden neer en de Master Two geeft me het gevoel dat ik er bij ben. Datzelfde gevoel krijg ik wanneer ik vervolgens een dubbel lp draai die verschenen is op het label van Norman Granz dat bekend staat om zijn goede opnames; Pablo. Oscar Peterson is technisch briljant wanneer hij improviseert op ‘It’s a wonderful world’ gedurende het concert in de Royal Festival Hall in Londen op 21 oktober 1978. Via de Master Two luidsprekers staat de piano zeer geloofwaardig pontificaal op het podium en ik kan mijn voet niet stilhouden. This really swings! De Masters zijn tonaal prachtig in balans en de plaatsing is messcherp. Het hoog in de stem van Ferrell klinkt ‘nekhaartjes verleidend’ spits, gedetailleerd en muzikaal in haar sprankelende uitvoering van ‘My Funny Valentine’.

Maar ook studio opnames brengen via de Master Two de emotie over.De in mijn oren en beleving heerlijke stem van Lori Spee komt kippenvel creërend over in ‘House rules’ en  ik voel de tranen in mijn ogen prikken. Wat een heerlijke speaker is dit dat hij dit effect bij mij teweeg kan brengen. Chapeau! Wanneer ik het nummer voor een tweede maal draai en me concentreer op de verschillende muzieklijnen dan blijken deze allen goed te volgen te zijn. Ze staan mooi los van elkaar met veel lucht en ruimte ertussen. De speakers zijn verdwenen. Het volgende nummer begint met een prachtige strakke bas en genietend draai ik vervolgens de hele cd zonder verder nog kritisch te luisteren. Nog een studio opname en wel één die in dit jaargetijde uitermate tot zijn recht komt; Holly Cole’s ‘Santa Baby’ waarin zij de Kerstman wel zeer sensueel vraagt om een jas van sabelbont en een convertible. Ik kan me niet voorstellen dat de oude grijsaard haar één van beide zal weigeren wanneer ik de toon hoor waarop ze hem uitnodigt; ‘Hurry down my Chimney tonight’. Het orkest met het krachtig aangeblazen koper knalt prachtig dynamisch en doortekend uit de luidsprekers waarbij opvalt hoe snel en gecontroleerd de units op impulsen reageren. Geen sprake van naijlen. De bas is gortdroog. Ontworpen als ze zijn op een snelle versterker, Spectral, voelen de Master Two’s zich ook in hun sas in gezelschap van mijn eveneens als snel te kwalificeren Densen. Op haar meest recente cd ‘Too darn hot!’ klinkt Claire Martin in het titelnummer heerlijk zwoel. Ze staat prachtig los van de begeleiding in de ruimte en de bas van Geoff Gascoyne snort en bromt dat het een lieve lust is. Zowel stem als bas worden met al hun nuances weergegeven waarbij ze prachtig geplaatst worden in het open en transparante geluidsbeeld. 

In het eerste nummer  ‘1st’ van het uit twee nummers bestaande ‘Two Folk Songs’ op kant één van de dubbel lp ‘80/81’ domineert Mike Brecker met zijn saxofoon op een wijze die hem direct herkenbaar maakt. In het veel rustiger ‘2nd’ klinkt de gitaar van Pat Metheny prachtig vrijstaand in de fraai weergegeven ruimte van de Talent Studios in Oslo waar deze ECM opname gemaakt is door Jan Erik Kongshaug. De ritmesectie die in handen is van Jack DeJohnette en Charlie Haden klinkt natuurgetrouw, gedetailleerd en drukvol. Ook de tenor saxofoon die op kant twee doorgegeven is aan Dewey Redman klinkt in het titelnummer fraai genuanceerd. Opvallend is de diepte van het beeld. Pat Metheny is in dit nummer heerlijk virtuoos aanwezig en ieder detail komt sprankelend, vol en afgerond uit de weergevers. Ik kan mijn voet wederom niet stilhouden.

Master Two

Het eind…

Want helaas komt aan alles een eind. Ook aan de periode waarin ik heb kunnen genieten van deze fraai klinkende, neutrale, tonaal prachtig in balans zijnde, Hollandse vloerstaande luidspreker. Met de in mijn luisterruimte van vijf bij vijf meter opgedane ervaring wil ik benadrukken dat het plaatsen met zorg dient te geschieden waarbij de Master Two, zowel naar achteren als naar de zijkanten toe, voldoende ruimte moet hebben om te ademen. Wanneer dan tevens voldoende aandacht gegeven wordt aan het (ont)koppelingsvraagstuk, doet deze luidspreker qua plaatsing denken aan een monitor, heeft hij qua druk en controle over het strakke gedetailleerde laag dankzij het Acoustic Vented Cabinet principe een karakter dat een groter formaat weergever doet vermoeden, en spreidt het middengebied een transparantie tentoon dat ook de liefhebber van elektrostatische weergevers aan zal spreken. Een prachtig ‘instrument’ waarvan ik met lede ogen aan moet zien dat het mijn huis weer verlaat.