Vibrapod

Ik ben altijd al benieuwd geweest naar de invloed van tweaks, modificaties en correcte instellingen van A/V-apparatuur. Tijdens de Philips DVD 963-SA recentie werd snel duidelijk dat ook Philips het belang aan demping erkend : in de voorstelling van hun allerlaatste speler documenteerden ze de invloed van DH cones op diverse posities. Ik stond verbaasd dat Philips echt de high-end toer op gaat met hun interne luistertests. Rond die tijd werd in Nederland de vibrapod gelanceerd, een Stereophile recommended voetje welke het op de fora niet slecht deed. De moeite waard of slechts een zoveelste hype ? Daar ga ik een antwoord op proberen formuleren.

Eerste indrukken

Toen de pods arriveerden beschikte ik niet over een eigen CD speler, de Philips stond op dat moment bij Audioart ter modificatie. Gelukkig had mijn zus mijn vorige CD speler overgenomen en het was dus een kleintje deze even mee te krijgen tot wanneer de Philips terug was.

De pods eronder, speler stond nog koud uit de doos aangesloten via een coaxiale SP/DIF interlink van het Duitse Monitor aangesloten op de Integra Research RDC-7 processor.

Even een Dzihan & Kamien lounger erin op de achtergrond als opwarmer. Eerste reactie : hey dit is niet de Marantz CD67mkII die ik meer dan twee jaar beluisterd heb. Dit was gewoon een betere CD67mkII ... In de bas hoor ik duidelijke winst : een betere gelaagdheid en mooiere definitie. De hele sound klonk rustiger, vooral minder jittery, duidelijk als gevolg van de betere demping op de trillingen die vanuit het loopwerk ontstaan.

Omdat zowel de vibrapods als de door Audioart gemodificeerde Philips DVD 963 ons in een tijdspanne van een week bereikten hebben we toen na overleg met Crusade Audio (importeur de vibrapods) besloten de pods van in het begin bij de review van de door Audioart gemodificeerde 963-SA te betrekken, met het idee dat een modifcatie een relatieve verbetering oplevert die je op verschillende sets moet kunnen dupliceren, ongeacht er nu pods of niet onderzitten. Op die manier zijn de pods ook tijdig ingespeeld.

De pods komen in vijf uitvoeringen naargelang het gewicht van het te dragen toestel. Uiterlijk zag ik geen verschillen tussen de uitvoeringen, buiten een summier nummer dat lijkt alsof het in het rubber gegraveerd is. Op de lichtste uitvoering (1) staat geen nummer. Op de vibrapod website vind je een overzicht van de diverse uitvoeringen per gewicht. In onze set : 5x model 4 onder de Rotel RMB-1095 eindversterker, 5x model 2 onder de Rotel RB-991 eindversterker, 4x model 1 onder de Philips DVD-963-SA, 4x model 3 onder de Integra Research voorversterker, 3x model 4 onder de B&W HTM1 centerspeaker.

De pods onder de Philips DVD 963-SA vM

Op een zwoele woensdagavond maakte ik samen met Michael Brackx jacht op verschillen. Even de Dzihan & Kamien in de Philips DVD 963-SA vM. Ik hoor opnieuw de verschillen zoals met de Marantz, Michael kan de opstelling met of zonder de pods onder de Philips eerst moeilijk uiteenhalen.

Om de sfeer een beetje af te stemmen op de avond speel ik "The One More Time Suite part 2" van de UMO Jazz Orchestra SACD uitgebracht op Challenge label, een van de betere zoniet beste SACD in mijn collectie. Ik hoor toch wel een duidelijk verschil in de trompet, dat na een tweede A/B met de track ook door Michael opgemerkt wordt : Kenny Wheelers trompet toetert minder en klinkt aangenamer met de pods. Zonder pods ervaar ik de bas persoonlijk als een beetje mompelend, maar niet in de mate dat de track ongenietbaar is. De trompet is te forward.

We gaan de meerkanaals SACD toer op met Diana Kralls Wonderfull, een zachte jazzy track voor audiofielen met vlinders in de buik, ideaal voor dat romantisch dineetje. De pods laten wat meer definitie horen in het hele geluidsbeeld en de bas is beter gedefinieerd zoals bij de CD67mk2 vergelijking. Echte verschillen in Diana`s stem waren er niet. Halen we de pods terug weg dan klinkt het geluidsbeeld lichtjes gesmeerd.

Met Era`s "Looking for something", een speelse Gregoriaanse meerkanaals SACD track valt vooral de verbetering in de ruimte op. De ruimte is groter en de echo sterft langer uit, een verbetering die ik zeker kan apprecieren.

Vibrapod

Voor- en eindversterking

Toen we de pods weghaalden onder de Integra research was er een heel subtiel verschil dat moeilijk thuis te brengen was. Om het contrast in de verf te zetten gebruik ik dikwijls de Vaya Con Dios best-of verzamelaar, een CD die zich uitstekend leent tot het opsporen van kleine nuances. De repetitieve percussie in enkele tracks heeft een zeker mantra-achtig effect : het laat je geen keus verschillen te horen als deze er waarecht zijn. Het zijn lekkere tracks met een eenvoudige bezetting die je automatisch memoriseert. We hoorden wel verschillen, maar we konden deze niet alsdanig thuisbrengen om te beslissen wat nu echt best klinkt : zowel "Just a friend of mine" als "Puerto Rico" klonken met of zonder pods onder de Integra lekker.
De pods hebben theoretisch een dubbele werking : het dempen van de trillingen die het toestel zelf genereert, zoals het loopwerk in een CD speler, en het dempen van inkomende trillingen van andere toestellen, b.v.b. een hevige bas uit de speakers die een toestel in het rack laat meetrillen.

Alle componenten in de set behalve de loodzware Rotel RMB-1095 eindversterker hebben hun eigen verdiepje in mijn Soundstyle rack dat onderaan op 4 reusachtige spikes eindigt. De Rotel RB-991 (eindversterker surround) onderaan en de Integra helemaal bovenaan zorgen voor de nodige druk op de spikes. Om het vast tapijt en plankenvloer uit 1902 eronder niet te beschadigen rust elke spike op een stevig muntstuk.

De Rotel RMB-1095 eindversterker (foto) daarentegen rust op wat ooit een Akai reel2reel deck geweest is, omdat ik liever de eindtrappen niet vlak op de grond zet vanwege het extra stof. Een opstelling met een MDF plaat ertussen, een combinatie die blijkbaar wel te dempen valt. Toen ik de harde rubberen pootjes van het Akai deck losmaakte en ze verving door de vibrapods was vooral een verbetering in het hoog te merken. In het new-age genre kan ik James Asher wel appreciëren, maar het hoog is te hard afgemixt op de "Tigers of the raj" CD. Zelfs op de laatste lounger van Claude Challe "Je Nous Aime" blijft de remix van Ashers explosieve "Amma" gewoon aggressief in het hoog. Met de pods was er een mooie verbetering merkbaar : er kwam meer lucht rond de instrumenten waardoor de percussie aangenamer werd. Met de eerder besproken tracks liggen de resultaten in lijn met die van de pods onder de DVD speler : wat meer ruimte en openheid, alhoewel iets minder uitgesproken maar wel aanwezig.

Een mogelijke oorzaak van de bevindingen met de voorversterker is volgens Rogier van Hoof (Crusade Audio) het soundstyle rack dat op zich reeds goed dempt. Met een klassiek rekje van b.v.b. Ikea is waarschijnlijk een grotere meerwaarde te halen. Dit verklaart ook waarom de pods onder de eindversterker op de nogal primitieve stand duidelijkere verschillen laat merken.

Verbouwingen

Als ultieme test voor de nogal groot uitgevallen HTM1 centerspeaker uit de B&W nautilus lijn had ik reeds lang de Diva scene uit The Fifth Element willen beluisteren, een leuke "ride" film en ideale benchmark voor de centerspeaker. De test werd helaas steeds uitgesteld : tijdens de luistersessie was het examenperiode voor enkele medebewoners en de scene kwam niet echt tot zijn recht op normaal volume. Kort daarop werd beslist het vast tapijt in de luisterruimte te upgraden naar kurk, een veel gezonder product gezien ik nogal gevoelig ben aan stof. Het tapijt is eruit en de kurk wordt binnenkort geleverd.

Eerlijk gezegd, een plankenvloer vind ik acoustisch maar niets : veel te veel boom en je voelt de planken al te makkelijk, alsof er stiekem een bass shaker staat. De centerspeaker staat met de bijgeleverde plastieken nopjes op twee ASW800 subs, die rechtstreeks op de houten vloer staan, verre van ideaal.

Als ik de pods in deze tijdelijke setup onder de center zet, dan lijkt de galm van het theater die je in de surrounds hoort beter afgestemd te zijn op de Diva`s stem. Gevoelsmatig was het leuker luisteren met de pods, maar ik kon het moeilijk onder woorden brengen. Puur masochisme dan maar toen ik een aantal A/B`s met enkel de center speaker beluisterd heb. Blijkt dat de Diva heel sec uit de center komt zonder galm en ze met de pods eronder wat meer ruimte krijgt, terwijl met de standaard B&W nopjes eronder je wat meer de indruk krijgt naar een luidspreker te luisteren.

Vibrapod

Andere toepassingen

Een minder conventionele vibrapod toepassing die ik getest heb is als demper onder de HTPC, een PC die het hometheater stuurt waaronder mijn Barco Graphics 808s projector. De harde schijf werd reeds het zwijgen opgelegd door een silent-drive, een soort brooddoos voor je harde schijf die de geluidsoverlast in idle als tijdens het zoeken extreem reduceert. Tijdens het zoeken kan je niet vermijden dat de trillingen van de leeskop overslaan op de chassis en verder lopen tot op de vloer. Zo`n PC rust meestal op voeten van ongeveer 1cm diameter ipv op spikes, een ideaal contactvlak om b.v.b. een houten vloer te laten meetrillen.

Ik heb de pods in het begin een weekje onder de PC getest en dit gaf een mooie verbetering in de noise overdracht tov de houten vloer. Ook voor grotere subs die niet op spikes kunnen staan kunnen de pods een oplossing bieden. Wel opletten met zware belastingen dat je de pods niet schuift : ze zijn extreem gevoelig voor tijdelijke deformatie. Alhoewel het om een elastisch materiaal gaat ben ik een aantal keer serieus geschrokken dat de pods niet meer hun mooie symmetrisch vorm hadden toen ze vanonder een toestel kwamen. Blijkbaar niets om je zorgen om te maken want de pods vinden hun oude vorm snel terug. Je kan dit process volgens de importeur versnellen door ze drie minuutjes in de oven te leggen aan 90 graden. Ik heb dit geprobeerd toen de voetjes vanonder de eindversterker kwamen en raar maar waar : redelijk snel komt de oude vorm terug.

Conclusie

Subtieler wordt de toegevoegde rust en ruimte en de plaatsing van instrumenten. De verbeteringen varieren echter sterk tussen de tracks, soms heel confronterend met de verschillen, soms subtiel. Er zijn gelukkig geen tracks die echt beginnen te vervelen als we de pods terug wegnemen, in mijn set klinken beide zeker aangenaam. Ter vergelijking : tijdens de review van de door Audioart gemodificeerde 963-SA kregen we soms last van luistermoeheid toen we terugschakelden naar de standaard 963-SA. Hier hadden we dat zeker niet.

Bij andere componenten hangt veel af hun opstelling : zijn ze geplaatst op een rack of stand dat reeds een goede demping heeftzoals mijn voorversterker, dan zijn de verschillen eerder klein. Heb je componenten die niet ideaal geplaatst zijn zoals de center speaker en eindversterker in mijn set dan kan je wel degelijk winst halen uit de pods.

Om een lang verhaal kort te maken : onder een loopwerk zijn de pods een echte aanrader, onder andere apparatuur probeer je ze best zelf eens uit.

Meer informatie

Crusade-Audio
www.crusade-audio.nl