Musical Fidelity KW500


Robert van de Wardt | 30 september 2004 | Musical Fidelity

Het verhaal gaat dat de grondlegger van Musical Fidelity, Anthony Michaelson, de KW versterkers thuis had staan en zei dat hij ze moest hebben, maar dat ze simpelweg te groot waren voor zijn huis. Als u vorig jaar op de VAD de stand van Viertron heeft bezocht dan weet u dat voor het huisvesten van deze versterkers inderdaad een bovenmodale bungalow met stevige fundering een vereiste is. Gelukkig hebben de technici bij Musical Fidelity de boodschap begrepen en een versterker van aardsere afmetingen gebouwd, maar met behoud van de klankmatige eigenschappen van de KW’s.

Dat hiervoor 3db vermogen moest worden ingeleverd mag geen bezwaar zijn: de KW500 levert nog altijd een ruime 500 Watt aan 8 Ohm en twee maal 770 Watt aan 4 Ohm. Voldoende om iedere luidspreker zonder problemen aan te kunnen sturen. Ik was aangenaam verrast dat de importeur van Musical Fidelity mij de kans bood naar dezelfde versterker te gaan luisteren die Anthony heeft staan. Een versterker gebouwd in gelimiteerde oplage van 500 stuks en nauw verwant aan de kW monster versterkers. Was mijn eerste ontmoeting met Musical Fidelity ooit een X-200 mono-eindversterker nu stoomde ik rechtstreeks op naar het topsegment.


Opbouw & filosofie

Musical Fidelity timmert al jaren met succes aan de weg. Wie kent bijvoorbeeld de fameuze A1 uit het prille begin niet? Of de typerende ‘Cans’ uit de X-serie die recent zijn vervangen door nieuwe ontwerpen met een elegante rechthoekige behuizing. Toen ik werd uitgenodigd om een nieuwe versterker te gaan beluisteren had ik verwacht dat het om de nieuwe X-80 of X-150 zou gaan. Het werd de KW500, een geïntegreerde versterker, al komt hij in twee aparte behuizingen: één voor de voeding en één voor de versterker. De versterker is volledig dual-mono opgebouwd. Dit begint al bij de voedingssectie, die voor elk kanaal een forse transformator herbergt die de benodigde stroom via twee afgeschermde en vingerdikke kabels doorgeeft aan de versterker. Voor de voorversterkersectie loopt er nog een aparte kabel. Door de power supply apart te houden van de versterker krijgen magnetische strooivelden van de transformatoren geen kans om invloed uit te oefenen op de delicate audio-circuits. De power supply is onopvallend in een hoek te plaatsen, hoewel deze kast best gezien mag worden. Hier geen goedkoop plaatstalen gevouwen doosje, maar dezelfde robuuste behuizing als de versterker.

De versterker-unit kenmerkt zich door een grote, centraal geplaatste volumeknop met daaronder een rij van zeven druktoetsen om de bron te selecteren, waarvan één een phono ingang is. Deze bronnen kunnen overigens alleen ongebalanceerd, dus via cinch pluggen, aangesloten worden. Een klein zwart oog voor ontvangst van de infrarood commando’s complementeert het front. Het geheel heeft een moderne en functionele uitstraling. In tegenstelling tot de tot nu toe gebruikte Tri-Vista buisjes wordt in de KW500 de 6112 Mu-Vista dubbele triode buis ingezet in de voorversterker en driverstage van de eindversterker. Volgens MF presteren deze buizen nog beter dan de Tri-Vista’s (ongeveer 6 tot 8db stiller) en zijn afkomstig van het Amerikaanse leger die ze gebruikte voor signaalsturing met een lage stoordrempel. Ze zijn ongelooflijk robuust geconstrueerd en immuun voor microfonie en andere externe factoren. Bovendien zijn ze bestand tegen een elektromagnetische puls die ontstaat bij het exploderen van een nucleaire bom. Een hele geruststelling dat u ook tijdens de ultieme terroristische aanslag kunt blijven genieten van uw favoriete muziekstuk! Al deze superlatieven ten spijt, de truc is natuurlijk dat ze de eigenschappen hebben die de klank geven die Musical Fidelity voor ogen heeft: met de warmte, substantie, helderheid en het voorkomen van een single-ended triode versterker, maar zonder kleuring van een 300B. Om aan de geclaimde 500/770 Watt te komen worden in de eindtrappen transistoren ingezet. De KW500 heeft zelfs precies dezelfde circuits als de kW, maar met minder eindtransistoren. Het enorme vermogen is een essentieel onderdeel van de kwaliteit van de versterker. Hij is niet bedoeld als dommekracht, wel om absolute controle over de speaker te houden.


Beluisterd op

De KW500 is thuis beluisterd met als bron een Marantz CD-80 loopwerk dat op zijn beurt is aangesloten op een TacT RCS2.0 DAC. De TacT staat in "bypass"-mode en werkt dus puur als DAC in dit geval. Achter de versterker een set Martin Logan Aerius i speakers. Geen gemakkelijke belasting voor een versterker, maar de KW500 moet deze kar soepel kunnen trekken. Gebruikte kabels zijn zonder uitzondering van Siltech. Om het rijtje op te sommen: Siltech HF-9 G3 digitale-interlink, FTM-4 G3 interlinks en FT-12 G3 speakerkabel. De demo die ik bij Viertron kreeg zag er heel anders uit. Daar speelde een Tri-Vista SACD cd-speler en werden Acoustic Energy speakers ingezet. Met een spectaculair resultaat mag ik wel stellen.

De versterker heeft een geaarde aansluiting, maar in mijn set-up moest ik hem van de geaarde Sunleiste contactdoos afhouden anders sloeg de aardlekschakelaar in de meterkast door. De stekker omdraaien van de versterker had daarop geen effect. Mijn speakers zijn eveneens geaard (elektrostaten) en wellicht heeft het daarmee te maken. Eenmaal op een simpele Gamma-doos aangesloten trad het euvel niet meer op.

De phono-trap, die overigens alleen geschikt is voor MM-elementen, heb ik helaas niet kunnen beluisteren.

Luisteren

Wanneer de KW500 wordt ingeschakeld lichten de voetjes op in een oranje gloed. Na ongeveer 20 minuten als de bedrijfstemperatuur is bereikt, verandert dat in een stemmig blauw -  in overeenstemming met de overige led’s op het front. Als de versterker koud uit de doos komt is een wat langere inspeeltijd vereist. De korte introductie demo die Peter Viergever bij Viertron gaf bezorgde mij een nodige portie kippenvel. Toen ik de volgende avond de versterker had aangesloten en met wat achtergrondmuziek braaf wachtte tot de voetjes blauw kleurden, werd ik niet getrakteerd op de soundstage die ik in Barendrecht had ervaren. Het geluidsbeeld bleef hangen en de versterker klonk wel heel laid-back.

Geduld blijkt echter een schone zaak en nadat de KW500 een etmaal op de tuner heeft staan inspelen verdwijnt, een dag later dan gepland, "Cesitlemeler" van Ayse Tütüncü in de cd-lade. Een piano en percussie ensemble dat ik voor het eerst hoorde op North Sea Jazz in 2002 en toen voor mij één van de uitschieters van het festival. Het nummer "Kapilar" begint met piano en tamboerijn in een ritme wat zich langzaamaan opzweept en waarbij gaandeweg steeds meer percussie wordt toegevoegd. De KW500 geeft de opname met heel veel oog voor detail weer. Alle twinkeltjes en ringeltjes van de percussie worden duidelijk en afgebakend weergegeven. Er is absoluut geen sprake van scherpte in het geluidsbeeld. Het klinkt allemaal heel natuurlijk. Om een beetje in dezelfde sfeer te blijven draai ik "Stimela" van Hugh Masekela . Zijn stem komt rotsvast uit het midden, de drums hebben impact en gewicht en ook hier valt weer op dat de muziek niet verzandt in een brij. Verder komt aan bod Peter Gabriel met de CD "Shaking the tree". Heel mooi is het duet "Don’t give up" met Kate Bush, dat hij vorig jaar nog live speelde tijdens zijn Growing Up toernee. De enigszins hese en raspende stem van Gabriel contrasteert hier mooi met de schone klanken van Kate’s geschoolde stem. Kippenvel is het gevolg. De gelijknamige titeltrack "Shaking the tree" kenmerkt zich door het Afrikaans getinte ritme van de drums. De volumeknop maakt een flinke swing naar rechts. De KW500 geeft geen krimp en vult de ruim 150 kubieke meter moeiteloos op live volume. Wie het laag wil beoordelen kan goed uit de voeten met Madonna. "Frozen" van "Ray of Light" blijft strak en onder controle. Het laag gaat nooit overheersen en "rolt" lekker door de luisterruimte, de Martin Logans goed aan het werk zettend. Een heel ander genre is die van de modern klassieke componist John Adams. "The Chairman Dances" komt uit zijn Earbox, een verzamelbox met 10 CD’s waarop alle essentiële werken van symfonieën tot en met opera’s staan. Een aantal stukken hiervan zijn trouwens nog live op TV uitgevoerd door Jaap van Zweden op het nieuwjaarsconcert van 2003. Uit mijn aantekeningen lees ik steekwoorden en zinnen als: brushes en violen laten zich onderscheiden door doortekening en detail. Het uitsterven van de klanken is lang en op natuurlijke wijze weer te geven. Er is veel diepte in de muziek, het orkest is goed te plaatsen en instrumenten zijn individueel te volgen. Het loopt niet in elkaar over tot een brij. Wie een individuele speler in het orkest zou willen volgen heeft aan de KW500 de juiste keuze. Zeker in de combinatie zoals die bij mij staat. Jammer dat ik de phono-stage niet kan beluisteren vanwege het ontbreken van een platenspeler. Voor zover ik MF ken voldoet die ook aan een hoge standaard. Toch maar eens op zoek naar een vinyl draaier.

Kenmerken van het geluid van de KW500 laten zich eenvoudig optekenen. Groots is het geluidsbeeld dat is neergezet in de luisterruimte: breed, hoog en diep. Vooral is er veel diepte-informatie en springt de goede plaatsing van stemmen en instrumenten in het gehoor. De timing van de KW500 is zonder meer in orde waardoor swingen op de muziek een onderdeel is van het luisteren. Je beweegt al snel mee op de aangeboden ritmes. Het laag loopt behoorlijk ver diep door, strak maar niet te droog. Mede daaraan is het schone geluid met veel details te danken. Iets wat telkens weer opviel. De versterker geeft weer met heel veel kracht zonder te vervallen in een bombastisch geluid waarin geen ruimte overblijft voor het kleine wat muziek nu juist levendig houdt. Iets waar grote versterkers snel aan kunnen lijden. Zo niet de KW500, alle twinkeltjes en rinkeltjes blijven goed te onderscheiden en vullen de hoofdlijnen van de muziek op spannende manier aan. Zelfs in de bas is toon voor toon apart te onderscheiden. De klank van de KW500 doet niet direct denken aan de klank van een buizenversterker. Hoewel eigenschappen die aan buizen worden toegeschreven als vloeiend en "ease-of-drive" zeker naar voren komen. Misschien valt daar ook het enige puntje van kritiek te zoeken. De KW500 is een klein beetje laid-back in vergelijking met mijn eigen Mark Levinson geïntegreerde versterker. Ik denk dat persoonlijke voorkeur van de luisteraar hier een belangrijke rol gaat spelen. Tegenover het lichte laid-back karakter staat dat de KW500 zich nooit en te nimmer opdringt en dat van luistermoeheid ook na lange muziekavonden geen sprake is.


Samenvattend

Het predikaat distinghuised Englishman is voor de KW500 op zijn plaats. Distinghuised but without the stiff upperlip. Want swingen kan de KW500 als de beste. Ritme, ruimte, detail, natuurlijkheid en proud of ownership valt je ten deel als je bereid bent om te investeren in een KW500 van Musical Fidelity. De degelijke bouw en de uitermate betrouwbare importeur staan samen borg voor jarenlang luisterplezier. Anthony Michaelson heeft weer kans gezien een statement te maken naar de muziekliefhebber. Of je de KW500 nu gebruikt met andere Musical Fidelity componenten of net als ik combineert met totaal andere merken. Rest het probleem de 27 kilo zware versterker en 18 kilo wegende voeding het huis uit te sjouwen. Viertron wil hem terug.

Prijs:

KW500 geïntegreerde versterker in gelimiteerde oplage kost € 6000,-


Gebruikte Hardware: 

Marantz CD-80 CD-speler als loopwerk

TacT RCS2.0 DAC in "bypass"-mode

Martin Logan Aerius i luidsprekers.

Siltech HF-9 G3 digitale-interlink

Siltech FTM-4 G3 interlinks

Siltech FT-12 G3 speakerkabel