Review AudioQuest stroomkabels: ThuisTest van ons lezerspanel

We zijn het jaar in samenwerking met AudioQuest met een mooie lezersactie gestart: een oproep om met een pakket aan stroomkabels van de Amerikaanse gigant aan de slag te gaan, daar een mooie review van te schrijven én kans om een van de kabels uit die set te mogen houden! Inmiddels is het lente en mogen we de resultaten van ons lezerpanel delen. Dat panel bestond uit een kwartet aan deelnemers: Jelle, Jan, Joop en die ene niet-J, Nico. Op de volgende pagina's lees je nu hun bevindingen!

AudioQuest stroomkabels: de set

Concreet gaat het om Monsoon uit de Wind Series, en drie kabels uit de NRG Serie: de NRG-X3, Y3 en Z3. Eerstgenoemde is een powercord uit de lijn die werd ontwikkeld om een brug te slaan tussen de instap van de NRG serie, en de toplijn van de Storm Series. 

ThuisTest van Jelle van Basten

De afgelopen maand heb ik vier verschillende stroomkabels van AudioQuest mogen testen. In samenwerking met HIFI.NL heeft 'AQ' mij een koffertje met kabels opgestuurd.

In het koffertje vier kabels in oplopende kwaliteit (en prijs); de NRG-X3, de NRG-Y3, de NRG-Z3 en de Monsoon. De eerste indruk is goed, het zijn mooi afgewerkte kabels.

Vorig jaar heb ik mijn muziekinstallatie vernieuwd. Een nieuwe streamer/versterker, Cambridge Audio EVO 75 en een nieuw setje luidsprekers, Wharfedale EVO 3, zorgden samen al voor een grote verbetering in geluid.

Maar misschien was er nog wel meer mogelijk? Met nieuwe luidsprekerkabels en stekkers (alle van AudioQuest, zou het toeval zijn?) klonk het inderdaad beter. Dus geen verrassing dat ik me voor deze actie heb opgegeven.

Wat nu nog? Stroomkabels natuurlijk! Ik heb de stroomkabels getest met muziek in hi-res format van The Smile (Wall of Eyes), Santana (Song of the Wind) en Feist (Song for Sad Friends).

Oordeel

Om te beginnen de standaardkabel van Cambridge Audio vervangen door NRG-X3, de dunste en goedkoopste kabel in het koffertje.

Alles is relatief, dat wordt direct duidelijk.

Kabel mag dan dun zijn, maar wát een verschil in geluid, zeg. Helderder, gedetailleerder en meer in evenwicht.

Daarna direct de Monsoon maar ingeplugd, dat gaat wat moeizamer omdat de kabel serieus dik is.

Ongelooflijk, deze kabel laat de muziek weer beter klinken. Heel transparant, nog meer detail en een strak, zuiver laag. De NRG-Y3 en de NRG-Z3 kunnen daar niet helemaal aan tippen, maar klinken nog steeds erg goed. Hoe beter de kabel, hoe beter het geluid, zo simpel is het.

Ga ik mijn standaardkabel vervangen? Zeker, geen twijfel mogelijk. Maar hoeveel geld ik wil uitgeven en welke kabel het wordt, daar ben ik nog niet uit...

Review van Jan Batavier

Onlangs werd er op HIFI.NL een oproep gedaan voor het testen van een viertal  AudioQuest netsnoeren. Aangezien ik net mijn eigen netsnoeren heb verkocht, ben ik op zoek naar een goede netsnoeren voor mijn stereo installatie. Deze oproep kwam dus als geroepen. En onlangs heeft Schelto Hoen van Musicom hier een set ATC SCM 40a afgeleverd – ik had altijd al zin gehad in een stel actieve luidsprekers.

Op de Audio Show iEar' kocht ik eerder al een McIntosh MCD 301 cd-speler met voorversterking – zodat ik eindelijk mijn actieve luidsprekers kon aan schaffen. Een dag van te voren kreeg ik via de pakketdienst een pakketje van AudioQuest met de vier netsnoeren. Dus mooi op tijd voor een test, al is het misschien niet helemaal eerlijk: de ATC luidsprekers moeten immers nog worden ingespeeld. Aan de andere kant geeft het mij wel een idee wat er mogelijkheden zijn van zowel de ATC's als de AudioQuest netsnoeren.

De opstelling

Ik woon alleen in een twee-onder-één-kap, mijn woonkamer heeft een U-vorm. De installatie staat aan de linkerkant en moet het glazen meubel delen met de tv, daaronder een klokje, daar weer onder staat de dvd-speler. En dáaronder dus mijn nieuwe McIntosh MCD 301 cd-speler.

Naast het glazen rack ligt een Gigawatt PF-2 Evo stekkerblok op de grond, die moet zorgen voor een optimale stroomtoevoer. En aan beide kanten van het rack staan de ATC scm40a luidsprekerboxen en alles wordt door stroom voorzien door standaard netsnoeren. Als XLR interlink tussen de cd-speler en da actieve ATC luidsprekers gebruik ik een hele mooie Mogami interlink. Ik luister vooral in het weekend naar muziek en een enkele keer ook op andere dagen van de week, voornamelijk Bluegrass en Country, maar ook Jazz en Blues vind ik leuk.

Op vrijdag 26 januari werd de doos met daarin de vier netsnoeren van AudioQuest bij mij afgeleverd. Na het uitpakken van de kartonnen doos had ik een mooi verzorgd etui in mijn handen, toen ik rits openmaakte zag ik een keurig viertal netsnoeren in gesnoerd met klittenband. Wat meteen opviel is dat de goedkoopste netsnoer wel een mooi dunne snoer is, en hoe duurder het snoer hoe dikker de snoeren worden. Met als uitschieter de Monsoon, toen ik dit netsnoer losmaakte viel het mij ook op dat hij wel erg stug is. Wat mij ook opviel dat zijn de manier waarop de stekkers zijn gemonteerd op de stroomkabel, hierop zitten helemaal geen bevestigschroeven of iets dergelijks.

Ik vraag mij af hoe AudioQuest deze stekkers op het netsnoer in vredesnaam monteert, dat zou ik wel eens graag willen meemaken!

Daarnaast valt het op dat de pennen van de stekers zilver- of zoals u wil aluminium-kleurig zijn, maar dat de Monsoon koperkleurige pennen heeft. De lengte van deze snoeren is twee meter, wat meer dan voldoende is om van de cd-speler bij de stekkerdoos te komen.

De cd’s die ik voor deze test gebruikt is een mengeling van Bluegrass, Jazz, Blues en Folk muziek. Onderstaand heb ik steeds per geteste kabel een album met hetzelfde specifieke nummer uitgelicht, en dat vier keer herhaald.

AudioQuest Nrg x3

1. Iiird Tyme Out - Letter to home met Only You 

Klinkt wel mooi met deze kabel, alleen er zit wat weinig ruimte in het geluid. De zang van Russell Moore komt wel goed naar voren in dit a capella zangstuk, maar de andere zangers klinken als één geheel.

2. DC Bloom - The rest is Commentary met het nummer I Got Questions 

De tuba van Will Landin in dit nummer komt goed naar voren, om de stem van DC Bloom zit galm die duidelijk naar voren komt. En ook is er voldoende detail te horen zoals het glijden van de vingers over de snaren. Niet iedereen is hier gecharmeerd van, maar bij deze opname hebben ze dit geluid in ieder geval niet weggepoetst.

3. Molly Tuttle - Crooked Tree met het nummer Crooked Tree

Molly Tuttle is samen met Billy Strings en Sierra Hull en hier in Nederland Bertolf één van de jonge bluegrass artiesten van de huidige generatie die zeer getalenteerd zijn. Dat blijkt ook wel want Molly Tuttle heeft dit jaar twee Grammy’s gewonnen. Eentje voor het Bluegrass album van het jaar 2024 (“Crooked Tree” dus) en eentje samen met haar bandleden van Golden Highway voor de beste Bluegrass band van 2024.

Het nummer Crooked Tree is ook een heel mooie rustige nummer, en dit netsnoer geeft ook voldoende ruimte tussen de instrumenten. Dit nummer begint met de gitaar van Molly, Een paar tellen later begint ze te zingen. De stem staat mooi op de voorgrond. Waarna de dobro invalt komt die mooi naast Molly op de voorgrond. Later komt de bas erbij, deze staat mooi in de achtergrond te spelen, net zoals de achtergrondzang die daarna invalt. De banjo is wel aanwezig maar niet overdreven op de voorgrond. Al valt het wel op dat dit snoer het allemaal wel wat klein houdt, het stereobeeld is niet zo heel erg breed.

4. Eric Bibb, Romy Block en Maria Muldaur - Sisters & Brothers met Maria Muldaur Bessie’s Advice

Dit album is uitgebracht op het label Telarc Blues, dus aan de opname techniek ligt het hier niet. Want dit is een heerlijk nummer die de pan uit swingt – de bas komt lekker los van de speakers en de drum is hier aanwezig maar niet opdringerig. Zo ook de piano, staat lekker op de voorgrond. En dan de stem van Maria Muldaur die klinkt hier lekker met heel veel blues in de vocalen.

5. Curtis Stigers - Hooray for love met het nummer You make me feel so young

Bij deze track klinken de drums en bas wat meer op de achtergrond. De stem van Curtis Stinger en Cyrile Aimee staan wel mooi in beeld met veel zeggenskracht, wat het gevoel van het nummer goed overbrengt.

6. Melanie de Biasio - No Deal met het nummer No Deal

Bij dit nummer is in ieder geval genoeg galm, de drums klinken lekker diep in de achtergrond. De piano is hier mooi aanwezig, maar de stem van deze belgische Melanie de Biasio komt mooi indringend over. En de speciale effecten komen hier goed uit de verf, er is in ieder geval heel veel ruimte en galm in deze opname.

7. Gillian Welch & David Rawlings - All the good times

In de lockdown van 2021 in America hebben Gillian Welch en haar partner David Rawlings thuis op een tapedeck dit album opgenomen in 24 bit / 192 kHz en op cd uitgebracht. Dit is de eerste album dat ik heb, dat op deze manier is opgenomen, en je kan het horen. Het klinkt heel natuurlijk en er is voldoende ruimte tussen de gitaren en de stemmen. En de stemmen komen met veel expressie uit de luidsprekers. Wat mij betreft mogen er wel meer akoestische opnames als deze worden gemaakt op deze manier.

8. Joel Mabus - Retold met het nummer Duct Tape Blues

Dit nummer begint met een klein verhaaltje over de blues, de stem klinkt hier natuurlijk. Kleiner dan wat ik normaal gewend ben, maar daarom klinkt het nu een stuk 'menselijker'. Ik ben gewend dat de gitaar wat duidelijker naar voren komt. Maar met dit netsnoer klinkt het een beetje tam, het hoog is hier een beetje geknepen. Daardoor klinkt deze opname wel een stuk rustiger, daardoor misschien ook een stuk aangenamer.

9. Jeremy Olivier - Where the light gets in met het nummer Ntvilo

Nog een opname die op een taperecorder is opgenomen, nu van het label Rhapsody Audiophile Recordings. Deze opname klinkt mooi uitgebalanceerd, de stem en de piano klinken goed. Alleen de piano had wel wat meer ruimte mogen hebben, het klinkt een beetje beknepen.

10. Youn Sun Nah - Lento met het nummer Empty Dream

Dit nummer begint rustig met alle ruimte voor Youn Sun Nah. Later komt er een accordeon, deze staat mooi ruim in beeld, maar ik mis hier toch wel body van dit instrument. Ik heb het een stuk beter gehoord.

Over het algemeen is deze netsnoer wel een leuke netsnoer, maar daar is ook alles mee gezegd. Soms bij drukke opnames vind ik het onrustig klinken en geknepen. Bij goede opnames is het heus geen slechte kabel, als deze tenminste past in de set. Ben benieuwd naar de volgende!

AudioQuest Nrg-Y3

1. Iiird Tyme Out - Letter to home

Het eerste wat mij bij dit netsnoer van AudioQuest opvalt is dat het geluidsbeeld een stuk groter is dan de Nrg X3 waar het geluidsbeeld nog het dichtst in de buurt komt van mijn standaard netsnoer. Ik moest hier in het begin wel even aan wennen. Wat mij bij dit nummer opvalt is dat de stemmen meer laag hebben. De basstem komt nu wat meer naar voren. Ook de leadzanger is hier mooi afgebeeld, en de andere zangstemmen zijn nu wat meer duidelijk te horen.

2. DC Bloom - The rest is Commentary

De tuba heeft ook hier wat meer zeggingskracht, de zangstem van Dc Bloom heeft hier wat meer galm meegekregen en komt nu ook wat meer naar voren. En ook de gitaar kan je hier veel beter volgen.

3. Molly Tuttle - Crooked Tree

Crooked tree is het een stuk rustiger, dit netsnoer geeft voldoende ruimte aan de instrumenten. De mandoline, dobro en de gitaar staan nu een stuk meer naar voren. En Molly Tuttle's zang is nu wat duidelijker in beeld.

4. Eric Bibb, Romy Block en Maria Muldaur - Sisters & Brothers

Het snappen van de vingers komt met voldoende kracht naar voren, en ook de bas brengt geeft meteen de ritme van het nummer aan. De stem van Maria Muldaur heeft bij dit netsnoer voldoende soul. En de aanslagen op de piano hebben hier voldoende kracht om de blues binnen te laten komen.

5. Curtis Stigers - Hooray for love

De trompet aan het begin van dit nummer heeft voldoende koper om écht te klinken. De stemmen van Curtis en Cyrille komen nu wat meer naar voren met voldoende zeggingskracht.

De bas klinkt hier niet overdreven, maar is wel duidelijker te horen.

6. Melanie de Biasio - No Deal

De stem van Melanie zweeft hier duidelijk in de galm, op de achtergrond is de drummer duidelijk aanwezig. De speciale effecten komen met dit netsnoer wel goed naar voren alsof dit netsnoer daar speciaal voor is gemaakt. 

7. Gillian Welch & David Rawlings - All the good times

De stemmen van Gillian en David zijn ook hier beter te volgen, al had er van mij wel wat minder galm om de stemmen mogen zijn. Bij de gitaar komt het hout van de gitaar en de snaren komen nu wat meer naar voren. Al vind ik wel dat het totale geluidsbeeld wat wordt vergroot, waardoor het allemaal soms net wat te veel wordt.

8. Joel Mabus - Retold

De stem van Joel heeft bij dit netsnoer wat meer warmte. De gitaar is hier heel mooi aanwezig, het staat duidelijk in de ruimte. Bij deze les in blues is het duidelijk te volgen.

Mocht je zelf ook gitaar spelen, kan je het gelijk proberen om dit nummer na te spelen. 

9. Jeremy Olivier - Where the light gets in

De stem van Jeremy wordt hier groots afgebeeld met veel zeggingskracht. De piano staat mooi rechts naast de zanger. Wat bij deze opname wel opvalt is de rust die het uitstraalt, heel erg prettig om hier naar te luisteren. 

10. Youn Sun Nah - Lento

Ook hier komt de stem van Youn Sun Nah duidelijk naar voren, vooral het plukken op de bas kan je goed horen. De accordeon in dit nummer heeft hier duidelijk meer body.

Wat mij in het geheel opvalt bij dit netsnoer is dat het geluidsbeeld groter wordt afgebeeld dan bij Nrg-X3. Daardoor ontstaat een geluidsbeeld waar je aan moet wennen. De instrumenten en de stemmen zijn daardoor wat duidelijker op de voorgrond. Daarnaast is dit een mooie netsnoer voor mensen die houden van Techno muziek of house muziek, omdat dit netsnoer de afbeelding wat uitvergroot komt het laag hier wel imposant over zoals bij Melanie de Biasio.

Nu op naar de volgende netsnoer, ben benieuwd hoe die probeert deze kabel voorbij te streven.

AudioQuest Nrg-Z3

1. Iiird Tyme Out - Letter to home

Dit netsnoer is gehele andere koek, wat meteen opvalt is de rust in de muziek beeld. Het geheel komt nu veel meer natuurlijk over, zowel bij de stemmen als de muziek instrumenten. Ook is er wat meer diepte waar te nemen dan voorheen. De zangstemmen van Iiird time-out klinken hier een stuk beter dan bij de andere snoeren.

De basstem galmt hier wat meer uit. En je kan het verschil tussen tenoren en de andere stemmen van deze bluegrass groep duidelijker horen.

2. DC Bloom - The rest is Commentary

De tuba aan het begin heeft nu veel meer laag aan de onderkant, het klinkt nu meer als een blaas instrument. De stem heeft nu meer galm om de stem, en het heeft nu ook veel meer kracht. De gitaar komt nu in dit nummer ook veel beter binnen, vooral de laatste noten sterven op een hele mooie manier uit.

3. Molly Tuttle - Crooked Tree

En dan Molly Tuttle het nummer Crooked Tree, de stem is duidelijk verlost van het scherpe rand, en de gitaar en de mandoline en de dobro en viool klinken nu een stuk beter dan bij de vorige snoeren.

4. Eric Bibb, Romy Block en Maria Muldaur - Sisters & Brothers

Het snappen van de vingers aan het begin klinken hier mooi natuurlijk en de bas is hier mooi diep. De piano klinkt mooi op de voorgrond, en de stem van Maria Muldaur heeft nu veel meer soul en dit is blues in zijn pure vorm.

5. Curtis Stigers - Hooray for love

Ook hier valt de rust die dit netsnoer uitstraalt, de beker op de trompet komt hier mooi tot zijn recht zo ook de bas. De zangstemmen klinken hier mooi door, vooral de vrouwenstem heeft veel meer soul dan bij het vorige snoer. 

6. Melanie de Biasio - No Deal

In dit nummer is de diepte in de muziek heel goed te horen, zo ook de drummer die duidelijk op de achtergrond zit. De stem van Melanie is heel mooi omgeven door de galm en het hijgen van Melanie wordt met dit netsnoer heel mooi neer gezet. De synthesizer komt in dit nummer hier met veel gevoel tot uiting.

7. Gillian Welch & David Rawlings - All the good times

Hier is duidelijker de beide gitaren te horen, en de stemmen van Gillian en David duidelijker omgeven door de galm maar is niet te veel zoals bij de vorige netsnoer. Dit is een echte folk album en wordt hier op goede manier weergegeven ook is bij dit netsnoer veel diepte te horen.

Een album om heerlijk in de late avonduren naar te luisteren, de rust die deze opname uitstraalt is hier voelbaar. Ik heb met zin geen specifieke nummer uitgezocht, want de gehele cd straalt hier kwaliteit uit. 

8. Joel Mabus - Retold

Hier klinkt de gitaar lekker, er is voldoende laag maar ook de hoge snarenspel is duidelijker te volgen. De stem heeft hier veel expressie wat dit zeker ten goede komt.

Kortom, het klinkt hier veel beter dan bij Nrg-Y3 die het geluidsbeeld alleen maar groter weergeeft dan wat nodig is. Bij dit netsnoer komt het meer overeen met de werkelijkheid.

9. Jeremy Olivier - Where the light gets in

Bij deze super audio cd opgenomen op tapedeck komt de stem van Jeremy maar ook de piano op een hele mooie manier binnen. Dit klinkt rustiger dan bij het vorige netsnoer.

10. Youn Sun Nah - Lento

De bas is bij deze opname mooi diep, de emotie in de stem van You Sun Nah is duidelijk voelbaar. Bovendien de accordeonist klinkt hier natuurlijker door de Atc luidsprekers. Ook hier is de rust mooi aanwezig.

Kortom dit netsnoer heeft mij op een aangename manier verrast, deze is duidelijker mooier dan de Nrg-Y3. Ben benieuwd hoe de Monsoon hier overheen gaat.

AudioQuest Monsoon

1. Iiird Tyme Out - Letter to home

Dit is een héle andere kabel, de leadzanger staat mooi helder op de voorgrond te zingen. De basstemmen brommen lekker door op de achtergrond. Wat nu wel opvalt: deze kabel is wel heel erg direct.

2. DC Bloom - The rest is Commentary

Het laag van de tuba komt hier wel lekker binnen, de stem van Dc Bloom heeft hier wat minder galm dan bij Nrg-Z3 maar de stem wordt wel met veel zeggenkracht naar voren gebracht. De gitaarpartijen klinken dan wel weer helder. 

3. Molly Tuttle - Crooked Tree

Daar en tegen klinkt Crooked tree hier wel een stuk beter dan bij de vorige netsnoeren. De stem van Molly is opeens volwassen geworden en de gitaar komt nu nog beter naar voren toe dan bij de vorige netsnoeren, ook de viool klinkt nu opeens weer normaler. Ook de zangstem naast Molly is nu duidelijker te horen.

4. Eric Bibb, Romy Block en Maria Muldaur - Sisters & Brothers

De stem van Maria Muldaur klinkt hier mooi, en het snappen van de vingers aan het begin klinkt hier heel strak en de piano staat mooi op de voorgrond en de bas komt leuk binnen en de drummer daar zit het ritme er lekker in. Alleen hier klinkt alles wel wat aan de droge kant. 

5. Curtis Stigers - Hooray for love

De trompet klinkt nu een stuk minder trompet, ik mis de ruimte om de trompet. De beide stemmen van Curtis en Cyrille komen wel natuurlijker binnen. Maar toch mis ik ook hier de ruimte die de andere netsnoeren wel hebben.

6. Melanie de Biasio - No Deal

Bij deze opname mis ik opeens wat galm om de stem van Melanie, hoewel de drummer wel mooi diep op de achtergrond staat. Maar de effecten die anders zo mooi ruimtelijk werden weergegeven mis ik nu een beetje.

7. Gillian Welch & David Rawlings - All the good times

De gitaar van Gillian klinkt hier wat minder scherp dan bij de vorige netsnoer, daardoor komt hij wat minder scherp over dan bij de vorige netsnoer. De stem van Gillian is hier wat aangenamer en staat wat droger tussen de luidsprekers dan bij de vorige netsnoeren. 

8. Joel Mabus - Retold

Joel Mabus heeft hier alle gelaagdheid in de stem, de gitaar heeft nu duidelijk de blues te pakken. Het lijkt wel dat de microfoon nu wat dichterbij staat, waardoor alles wat directer binnen komt.

9. Jeremy Olivier - Where the light gets in

Ik blijf dit een goede sacd vinden, hier is met veel zorg een hele mooie opname gemaakt. Ook met de Monsoon klinkt het hier alles wel heel direct, zowel de stem van Jeremy als de piano. Die mooi naast Jeremy staat.

10. Youn Sun Nah - Lento

De 'la la la' aan het begin komt hier wel heel natuurlijk binnen, daarna begint Youn Sun Nah te zingen en staat die hier heel prominent in de kamer. De accordeonist komt hier heel mooi natuurlijk in alle gelaagdheid binnen.

Tot slot heb ik ook even geluisterd naar een combinatie van deze netsnoeren. Eén in het stopcontact naar het stekkerblok, en één van het stekkerblok naar de cd-speler. Wanneer de Monsoon in de wandcontactdoos zit en de NRG-Z3 in de cd-speler dan is er weinig ruimte te horen tussen de stemmen en instrumenten. En ik vind het een nogal een donkere klankkleur hebben. Als ik daarnaast de boel omdraai, dus de NRG-Z3 in het stopcontact en de Monsoon in de cd-speler, dan ontstaat er een heel ander beeld. Er is veel meer ruimte tussen stemmen en instrumenten. Bovendien is het algemene klankbeeld nu minder donker, dit bevalt mij een stuk beter.

Conclusie

Deze test van de AudioQuest netsnoeren heeft mij aangenaam verrast, ik had niet verwacht dat een netsnoer zoveel impact kan hebben op het totale muziekbeeld wat uit de speakers komt.

Wat mij ook verrast heeft is dat de vier netsnoeren zo verschillend klinken, en toch elk voldoende kwaliteit hebben om ons een aangename geluid te kunnen bezorgen. Dat deze netsnoeren zo verschillen is voor ons als consument natuurlijk wel mooi, kunnen we een netsnoer uitkiezen die bij onze hifi-installatie en bij onze oren en budget past.

De Nrg-X3 lijkt nog het meeste op een standaard netsnoer, maar produceert duidelijk een ruimer beeld en kwaliteit geluid dan de standaard netsnoer die u bij de lokale bouwmarkt kan kopen. Dit netsnoer is de enige met een dunne kabel, daardoor is hij heel gemakkelijk om achter de stereo installatie te monteren.

De NRG-Y3 daarentegen heeft een dikkere snoer die een beetje stugger is dan de vorige netsnoer. De NRG-Y3 zet een ruimer muziekbeeld neer dan de andere netsnoeren. Bovendien is het een netsnoer die er een beetje tussen de NRG-X3 en de NRG-Z3 zit en mocht die overwegen om die aan te schaffen dan zou ik adviseren om deze eerst thuis te proberen. En neem dan gelijk de NRG-Z3 ook mee. Het zal mij niet verbazen dat u dan uiteindelijk kiest voor NRG-Z3. En dan de NRG-Z3 dit netsnoer is duidelijk een stuk volwassener dan de vorige netsnoeren. En dat heeft mij aangenaam verrast. Het laat de ruimte tussen de muziekinstrumenten duidelijk horen, en bovendien de stemmen hebben meer menselijke eigenschappen dan de vorige twee netsnoeren.

En dan de Monsoon, dit netsnoer is duidelijk beter dan de vorige netsnoeren. Het heeft meer warmte in het geluid dan bij de vorige vier netsnoeren. Daardoor komt alles net een beetje echter en meer overtuigend over dan bij de vorige drie netsnoeren. Maar heeft als nadeel dat de kabel door zijn dikte nogal stug is, lastig als u weinig ruimte heeft achter uw stereo installatie. Of ik één van deze vier netsnoeren aan anderen zou willen adviseren? Ik ben van mening dat iedereen die van plan is om om een netkabel aan te schaffen een dealer moet opzoeken die bereid is om een stel netkabels uit te lenen. En dan vervolgens zelf thuis beoordelen of de netkabels van AudioQuest passen binnen jouw set. Maar als je het mij vraagt? Wel, omdat ik niet wist toen ik mij zelf heb opgegeven voor deze test of ik ook zou worden gekozen om deze test te mogen doen, heb ik al één netsnoer van AudioQuest aangeschaft:  “Blizzard" ;-)

De score tot slot: 

NRG-X3 3 / 5 sterren
NRG-Y3  2 / 5 sterren
NRG-Z3 4 / 5 sterren
Monsoon 4.5 / 5 sterren

Review van Joop Flikweert

Al van mijn jonge jaren ben ik een liefhebber van hifi. Tevens heb ik grote interesse in techniek. In de jaren 60 bouwde ik mijn eigen versterker en mijn eigen speakerboxen. Na mijn opleiding Elektronica kwam ik erachter dat ik sommige dingen toch anders moest doen en heb ik veel geëxperimenteerd met luidsprekerkabels met wisselend succes. Met stroomkabels ben ik nooit bezig geweest, eigenlijk was dat in die tijd ook geen issue. Tegenwoordig hoor ik daar veel over, ook bij hifi-speciaalzaken en op beurzen zie je zeer veel installaties waarbij aan stroomkabels veel aandacht is besteed.

Review van Nico Bierhoff

Het is een regenachtige zondagmiddag, de kinderen zijn bij opa en oma. Een mooi moment om de tijd te nemen om eens goed kabels te testen. Enkele weken eerder ontving ik namelijk van AudioQuest een fraai pakket: vier voedingskabels – de NRG-X3, NRG-Y3, NRG-Z3 en een Monsoon – ter bruikleen. 

Ik heb me opgegeven voor deze test omdat ik nieuwsgierig ben naar wat deze kabels voor mijn systeem kunnen doen. Tot nu toe investeer ik vooral in speakers en apparatuur. De interconnects en voedingskabels zijn niet vergeten, maar hebben wel een lage prioriteit gehad voor mij.

Ervaring

Ik heb ervaring met de voedingskabels van AudioQuest, altijd in tijdelijke opstellingen. Goed klinken doet het dan altijd, maar zonder een echt referentiekader. Met andere woorden; ik heb geen idee hoe het dan zonder die kabels zou klinken, want daar is geen tijd voor. Mijn eigen systeem ken ik goed, en normaal valt daar verandering in op. Een speakerupgrade, direct te horen. Een aanpassing in de versterking, dat merkt iedereen in het gezin. Of ze zeggen het om mij een plezier te doen, dat kan natuurlijk ook. Hoe dan ook, ik hoor het wel.

Systeem

Op dit moment bestaat mijn hoofdsysteem uit de volgende componenten. Als bron een Marantz CD50n, CD speler, DAC en netwerkstreamer. Die is aangesloten via de cinch variabele analoog uit op een Michi X3 die op zijn beurt weer verbonden is via AudioQ!est Pike’s Peak speaker kabel met een paar Bowers & Wilkins 805D4 standmount luidsprekers. Voor het gebruiksgemak in huis is de CD50 analoog aangesloten en niet digitaal met de Michi. Dat laatste gebruikt dan de enorm goede AKM DAC in de Michi, maar op die manier kan het volume niet via de TV afstandsbediening of HEOS bediend worden. En de DAC in de Marantz doet ook prima zijn werk. 

Verwachtingpatroon

Vooraf ben ik niet zeker of ik verschil ga horen. Vanuit de gedachte dat stroom stroom is, en omdat de stroom nogal een weg aflegt voordat het bij de apparaten terechtkomt. Dan zou die laatste anderhalve meter niet zoveel uit moeten maken logischerwijs. Daarnaast wil ik het zelf gewoon weten en zelf ervaren. 

Ik heb vaker in luistertests van bijvoorbeeld bronnen, softwareversies of filters aangegeven dat ik het verschil niet hoor. Daarmee niet te zeggen dat het er niet is, maar dat ik het niet waarneem, of de ervaring mis om het waar te nemen. Ik houd rekening met de mogelijkheid dat ik bij deze test geen verschil hoor.

De aanpak

Enfin, zo’n test kan ik op meerdere manieren doen. Omdat er verschillende kabels in het pakket zitten en ik twee apparaten heb, zijn er te veel mogelijkheden om het allemaal goed te proberen. Wellicht een mogelijkheid als ik een testlab zou hebben, maar de situatie is dat ik in mijn huiskamer zit. Daarnaast zijn alle kabels mooi achter een kast weggewerkt dus is vervangen iets meer werk dan simpel ompluggen. 

Ik kies dus voor een pragmatische oplossing en dat is een A, B en C test. A: met standaard kabels, die bij de producten zelf zat. Situatie B met de NRG-Z3 in de Michi en NRG-Y3 in de Marantz. En als laatste C met de NRG-Z3 in de Marantz en de Monsoon in de Michi. De NRG-X3 kabel blijft in de doos. 

De afspeellijst

Voor de gelegenheid heb ik een afspeellijst gemaakt. Met een aantal nummers die ik goed ken en eentje die nieuw voor me is. De hele lijst is via deze link te raadplegen.

Ik heb verschillende muzieksoorten verzameld zodat allerlei punten opgemerkt kunnen worden.

Als eerste Tor I Helheim van Myrkur. Die kwam ik tegen op een afspeellijst van HIFI.NL zelf. Het is een Noorse Folk zang van een Deense zangeres, die ook alle instrumenten op de productie voor rekening neemt. Indrukwekkend

De tweede is Destroying Angels van Bohren & Der Club der of Gore. Duitse Jazz waarmee je je eigenlijk direct in een Film Noir waant. Alleen maar positieve eigenschappen voor deze regenachtige zondag.

Dan Divinus van Desolate. Een sferisch stuk wat discogs omschrijft als ambient, UK garage. Hij heeft goed geluisterd naar de eerste twee albums van Burial, dat is wel duidelijk

Black Label Society met We Live No more. Een vrij punchy metal nummer waar het gitaarwerk van Zakk Wylde in de mix overheerst. Doppel Gospel van het album Lone Sharks uit 2011 is een nummer van de band The Doppelgangaz. De productie is laid-back en sinister en doet sterk denken aan producties van de vroege tot midden jaren negentig, wat in hiphop een goed ding is. 

Avril 14th tot slot. Een klassieker van Aphex Twin en een fijne rustige afsluiter. Het regenachtige zondagmiddagweer heeft invloed op de lijst, het is een druilerig en sferisch geheel geworden.

De Test zelf en Opstelling A

We beginnen met de standaardbekabeling die bij de doos van de producten zat. Ik speel alle nummers ongeveer 2 a 3 minuten om een beeld te krijgen. Bij de het eerste stuk focus ik vooral op de vrouwenstem,bij het 2e stuk let ik op de saxofoon, het derde stuk vooral op de stereo spreiding en echo, bij [We Live No more] op de hihat en cimbalen, bij [Doppel Gospel] vooral de stem en bij [Avril 14th]  de aanslag van de piano. 

Test Opstelling B

Na de twee voedingskabels vervangen te hebben voor de NRG-Z3 in de Michi en NRG-Y3 in de Marantz begin ik opnieuw met de lijst.  En waar ik zorgen maakte dat ik geen verschil zou merken, kan die zorg na 20 seconden luisteren de prullenbak in. Gelukkig maar, en gelukkig voor de test. Er is verschil en zelfs groter dan verwacht. 

Wat ik merk is dat er meer rust is. Het laag heeft meer definitie gekregen, de separatie van de verschillende klanken en instrumenten is beter. Het stereobeeld lijkt ook breder. De muziek komt normaal al goed los van de luidsprekers, maar met de andere bekabeling lijkt het nog meer naar voren gekomen. En ook lijkt er meer helderheid. Nu staan die Bowers & Wilkins luidsprekers daarom bekend en ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat kan bekoren. Maar voor mij staat het allemaal een stuk beter. De zachte stukken zijn duidelijker te onderscheiden, en de stilte is echt stil. Meer dynamiek dus.

Zijn het allemaal grote verschillen? Dat is natuurlijk relatief, maar aan de andere kant wel echter groter dan ik verwachtte. Wanneer zou de AQ NRG-Y3 en Z3 dan nuttig zijn? Dat lijkt me voor een groot aantal systemen. Ik vermoed wel een bepaalde drempelwaarde van een systeem, waarna het sonisch en financieel zin heeft. Wat wel een groot voordeel is van het vervangen van de voedingskabel is het volgende. Je hoeft niks in te stellen, niks te veranderen. Gewoon oude kabel er uit en nieuwe er in. Let natuurlijk wel altijd op de zwakste schakel in de keten; het blijft een flinke investering voor een kabel en daardoor een product met een specifieke doelgroep.

Test Opstelling C

De Monsoon gaat in de Michi, en de NRG-Z3 in de Marantz. Is er verschil te opzichte van de testopstelling B?  De volumes blijven gelijk en ik begin weer vooraan in de lijst. Het klinkt op een manier iets zachter en meer afgerond. Het is (nog) prettiger om naar te luisteren. Het is dan niet zo’n groot verschil als van de standaardkabels naar de NRG-Y3 en Z3. Merkbaar is het zeker.

De grip die het laag heeft, houdt mijn aandacht een hele tijd vast. Daarna valt vooral het stereobeeld in positieve zin op. De imperfecties van de saxofoon in het linkerkanaal bij Destroying Angels komen duidelijker naar voren. Dat maakt de muziek tastbaar en leuk om waar te nemen. 

Was het goed? Ja. Is het geluid in situatie C beter? Ook ja. Is het verschil van geluid het verschil in waarde tussen situatie B en C waard? Oei. Dat is de gewetensvraag die ik voor mijn situatie met nee beantwoord. Daarvoor vind ik het verschil met situatie B te klein. 

Terug naar test Opstelling A

Als check om te voorkomen dat ik me niks aan het inbeelden ben ga ik weer terug naar de standaard kabels. Ja, dat is toch echt anders. Minder goed, iets korreliger en wat minder rust.

De kabel look & feel

Het tactile stuk is allemaal prima in orde. De X3 en Z3 zijn mooi gevlochten en uitgerust met goede connectoren. Het ziet er uit en voelt als echte kwaliteit. Het straalt ook vertrouwen uit. 

De Monsoon is helemaal mooi hoewel een tikkie zwaar en stug. Omdat ik mijn kabels het liefst mooi wegwerk zodat zo min mogelijk te zien is, wat bij deze wel een beetje zonde is natuurlijk, heb ik moeite de kabel te buigen. Erg flexibel is de Monsoon niet. Ook voelt hij bij de connector zwaar aan. Mocht ik deze voor langere tijd in mijn systeem gebruiken zou ik voor de zekerheid het ondersteunen, om maar niet de connector op de apparatuur zwaar te belasten. 

Conclusie

Bekabeling wordt vaak vergeten en in mijn systeem heb ik enkele jaren gespeeld zonder hier aandacht aan te besteden. De ervaring van het testen was voor mij een openbaring. Vooraf had ik dit niet verwacht, maar ik ben overtuigd van het nut. Het uitproberen in eigen situatie, uitwisselen en opnieuw luisteren is prettig geweest. Mogelijkerwijs biedt een lokale dealer ook deze service. 

Alles resumerend is voor mijn situatie en budget de NRG-Z3 of NRG-Y3 de sweetspot. Ik raad deze zonder twijfel aan aan elke audio liefhebber die toe is aan de volgende stap. De Monsoon is zeker begerenswaardig, als de hogere modellen in de storm serie dat zijn. Maar voor mij weegt het minder praktische gebruik en de hogere prijs mee. Ik zou ze in situaties ook aanraden, alleen aan mezelf in de mijne niet. 

En als afsluiter een hartelijk dankwoord naar Audioquest voor het ter beschikking stellen van de kabels, zodat ik deze uitgebreid kon testen in een bekende omgeving. Erg leuk om aan deel te nemen!