Een complete Rega set

Gelukkig is het weer zomer. Ik ben dan in een betere stemming dan ‘s winters. Ik ben dan veel buiten, wandel vaak en ga vaak naar het strand. Mijn Minidisc Walkman maakt in dit seizoen overuren. Begin juni was ik in Frankrijk aan de Atlantische Oceaan en heb daar veel uren aan het strand doorgebracht, samen met mijn walkman. Al luisterend kwam ik tot het besef dat deze walkman mij net zo intens bij de muziek bracht als mijn Hifi set thuis dat doet. Wat is dat toch?

Elke keer betrap ik mezelf er weer op dat ik buiten mijn huiskamer set ook op andere manieren goed van muziek kan genieten. Oké, mijn dure huiskamer set brengt me in verroering, laat me soms dingen horen waar ik een brok van in mijn keel krijg, en eerlijk gezegd met veel meer kwaliteit dan de walkman of het setje op de slaapkamer. Maar al deze middelen voor muziekweergave geven mij uiteindelijk toch dezelfde muzikale bevrediging. Het vreemde is dat ik bij mijn dure set altijd de neiging heb om naar verbeteringen te zoeken. Bij de set op de slaapkamer boven doe ik dat niet. Ik denk daar niet eens aan! Ik heb vaak met de gedachte gelopen om eens een jaar of langer te stoppen met het zoeken naar verbeteringen en de huiskamer set te accepteren en te waarderen zoals hij nu is. Dat is moeilijk, dat weet ik, we hebben er allemaal ‘last’ van. Toch kan ik me voorstellen dat sommigen onder de audio liefhebbers meer rust in hun lijf hebben dan de gemiddelde audio verslaafden. Die mensen kopen in een keer een goede set, hebben daar het geld ook voor en daarmee basta. Als fabrikant kun je daarop inspelen en een evenwichtige complete set aanbieden. Als je zo’n set hebt gekocht ben je voor langere tijd van de kriebels af en kun je je gaan concentreren op het luisteren van muziek. Ik wou dat ik dat kon. Wat een rust zou dat geven!

Toen de hoofdredacteur mij vroeg of ik een complete Rega-set wilde beluisteren was dat voor mij een interessante test of dat ook in de praktijk zo uit zou pakken. Nu kreeg ik de kans om een heel systeem in één keer op te zetten en er verder wekenlang alleen maar mee te draaien zonder gefriemel met kabels en dergelijke. Mijn auto zat vol met dozen die stuk voor stuk behoorlijk licht van gewicht waren. Dat gaf me al heel wat twijfels. “Als het zwaar is, is het goed”, is een gedachte die al snel bij me opkomt. Wat blijkt: ik zat er weer eens naast! Thuis gekomen begon ik meteen met uitpakken.

Mira

Uit de eerste doos kwam de Mira versterker. De Mira is een zeer Spartaans ogende versterker, maar ook zeer solide gebouwd. Voorop is alleen een aan/uit knop en een grote draai regelaar met daarnaast 2 kleine drukschakelaars voor mute en tape. De grote draaiknop heeft 2 functies. Je kan het volume ermee regelen en als je hem indrukt, krijgt hij de functie bronkeuzeschakelaar. Dat is ‘t.  Meer zit er niet op en het is alles wat ik nodig heb. Gelukkig geen bass en treble regelaars; die veranderen het geluid alleen maar en verbeteren het nooit. Achterop zijn er voldoende lijningangen en een phono aansluiting aanwezig. Er is ook nog gedacht aan een pre-out zodat de Mira ook als voorversterker gebruikt kan worden. In de beschrijving staat dat de Mira 2 x 60 watt levert en ik kwam dan ook nooit vermogen tekort. Kortom: de Rega Mira is een no-nonsense apparaat, die het gedurende de testperiode nooit liet afweten.

Apollo

Uit de volgende doos haalde ik de nieuwe Apollo cd-speler. De Apollo is de opvolger van de Planet. Rega cd-spelers blijf ik vreemd vinden. Een kantelende klep bovenop, in plaats van een lade, oogt mooi, maar heeft evenveel na- als voordelen.

De nadelen zijn van praktische aard. Je kunt er geen ander apparaat opzetten en in een audiorack is het plaatsen van een cd in de speler niet echt handig. Je wordt al snel gedwongen om de speler boven op het rack te zetten. Het grote voordeel is de degelijke bouw van het loopwerk. Het is even wennen hoe je een cd moet plaatsen op het driepunts-klemmetje (de puck van de Planet is verdwenen), maar als de cd erop zit dan zit hij ook goed stevig zonder enige speling.

Het vreemde is, dat als je een cd in de speler hebt geplaatst en de klep dicht hebt gedaan, eerst de hele TOC wordt gelezen. Maar niet alleen de TOC. De speler leest de gehele subcode data in een memorybank om daarna de optimale keuze uit 4 types foutcorrectie te maken. Dat heb ik niet eerder meegemaakt. Op deze manier wordt er nooit over-gecorrigeerd. Welke toets je daarna ook indrukt, play, skip, of wat dan ook; hij trekt zich er niets van aan. Na 10 seconden kun je pas een commando invoeren. Tijdens die 10 seconden verschijnt een fout-gespeld `initialising` op het display.

Ook de Apollo bevat niet meer toetsen dan nodig. Play/pauze, skip, aan/uit. Alle andere functies zitten op de afstandsbediening die van een zelfde degelijke kwaliteit is en goed in de hand ligt. Achterop zitten alleen de broodnodige cinch-uitgangen en een IEC ingang voor een powercord. Het fabriceren van de kast is bij deze speler uitbesteed en wordt in Zwitserland gedaan. Omdat Philips en Sony hun aspiraties verlegd hebben naar loopwerken voor multiplayers en dergelijke heeft Rega gekozen voor een loopwerk van Sanyo.

P3 draaitafel

De volgende doos bevatte de inmiddels bekende en beroemde P3 platenspeler met een RB 300 arm en Exact-element.  Ook de P3 is een lichtgewicht. De plint komt erg simpel over. Je krijgt niet het idee dat dit nu een goede, stevig dempende plint is. Het plateau is van glas en dat heeft normaal gesproken niet mijn voorkeur. De platenspelers die ik gehoord heb waarbij het laag echt diep ging met veel controle en autoriteit hadden allemaal een metalen plateau. De voetjes van de P3 vind ik overigens van goede kwaliteit.

De Rega armen hebben in het verleden zoveel lovende woorden gekregen dat er voor mij niet veel meer over te melden valt. De RB 300 (en ook de andere Rega armen) heeft vrijwel geen lagerspeling en dat zie ik maar bij weinig andere armen. Om het Exact-element optimaal aan te sturen was er een phonotrap bijgeleverd met de illustere naam Fono. Deze Fono heeft een ingangsgevoeligheid van 50Kohm en een capaciteit van 100 Pf. Duidelijk gebouwd voor MM elementen dus. De achterkant van de Fono bevat een ingang voor een 12 V jackplug en 2 paar cinch in- en uitgangen. Deze speler bevat net zoals vele andere spelers helaas geen waterpasje. Bij elke platenspeler zou eigenlijk standaard een waterpasje geleverd moet worden. Zo’n ding kost praktisch niets en het waterpas zetten van een platenspeler is zeer essentieel.

R5 luidsprekers

De laatste twee dozen hadden een inhoud waar ik op slag verliefd op werd. De R5 speakers die hieruit kwamen zien er prachtig uit. Klein van formaat, keurig gefineerd en met een mooie voet. De woofer is aan de zijkant geplaatst, waardoor het front rustig oogt en smal gehouden kan worden wat de afstraling weer ten goede komt. Aan de achterkant bevindt zich een aansluiting voor de luidsprekerkabels met de optie voor bi-wiring.

Bekabeling

De importeur had gezorgd voor een complete set bekabeling van Rega en The Chord Company, waaronder Rega FSC Quattro bi-wire- en Chord Rumour 4 bi-wire luidsprekerkabels. Na wat heen en weer luisteren heb ik voor de gehele testperiode gekozen voor de Rega speakerkabels. Hoewel deze minder laag en resolutie lieten horen dan de Chords, gaven ze mij een homogener en overall beter passend plaatje. Ik had het gevoel dat het met de Rega kabels beter klikte, de muziek vloeide makkelijker. De Chord Chameleon interlink werd gebruikt als verbinding tussen de Apollo cd-speler en Mira versterker, en de Rega ‘The Couple’ interlink tussen de Fono en  de Mira versterker.

Eindelijk luisteren

De eerste dagen heb ik niet serieus geluisterd. De set was al ingespeeld, maar ik wilde mijn oren eerst rustig laten wennen aan het Rega-geluid. Een complete verandering kan erg onwennig zijn en in het begin een onterecht geïnterpreteerde indruk achter laten. Een kans geven dus! Mijn eigen installatie stond er maar levenloos bij en keek me af en toe aan met een blik van: overloper! Na een paar dagen gewenning vond ik het moeilijk om te kiezen waar ik mee zou beginnen; de cd-speler of de platenspeler? Zo gemakzuchtig als ik ben, begon ik met de Apollo. Dat het eenvoudige exterieur niets te maken heeft met de geluidskwaliteit werd al snel duidelijk. Ik was van plan om maar één track van Heidi Berry’s cd Love te draaien, maar voelde me niet geroepen om te wisselen van cd. Het eerste woord dat in me opkwam was: eenheid. Geen bij elkaar geraapte verzameling van klanken om zo een geheel te maken, maar eenheid.

Het klonk nooit complex of overdreven, maar simpel en zuiver. Het woord waar ik uiteindelijk naar zocht was: eenvoud ! De speler had nooit moeite met de muziek. Ik had geen enkele keer het gevoel dat hij hard stond te werken.
De Apollo klonk schoon, op een prettige manier helder en had een vrij grote soundstage. In dit systeem hoorde ik niet de resolutie, stabiliteit en autoriteit die ik gewend ben. Denk nu niet dat ik hier nu spreek van een gemis, want je mist eigenlijk niets. Alle belangrijke aspecten die je moet horen om van muziek te kunnen genieten liet de Apollo ook horen. Deze speler gaf mij altijd een tevreden gevoel en ik had nooit het gevoel dat ik meer verwachtte van een cd speler. Tevredenheid over deze speler dus.

Hoewel ik weet dat de Rega platenspelers een goede naam hebben, begon ik toch argwanend aan een sessie met de P3. Een oudje van Stanley Clark mocht het spits afbijten. Mijn allereerste reactie was er één die ik liever niet zal herhalen. Ik durf zonder terughoudendheid te beweren dat de platenspeler beter klinkt dan de Apollo. De P3 heeft de souplesse, het ritme en de snelheid van een Argentijnse tangodanseres. Je denkt maar één ding bij dit apparaat: feest!

De speler laat in combinatie met het Exact MM element een grote soundstage horen en het geluid verspreid zich links en rechts ver buiten de luidsprekers. Het beeld is behoorlijk stabiel en heeft een diepte die ik ook ken van mijn eigen set. Ik hoor een microdetaillering en een verfijning die ik zelden uit een cd-speler heb horen komen. Af en toe kreeg ik wel het idee dat de muziek allemaal wat licht van gewicht was (glazen plateau?) en het laag van de Apollo heeft meer fundament. Het laag van de cd-speler gaat ook dieper en klinkt droger, maar dat mag de pret niet drukken. Veel platenspelers zijn trouwens niet opgewassen tegen het laag dat geproduceerd wordt door cd-spelers. Het valt mij op dat de P3 in combinatie met de Fono erg stil is. Geen gerommel of bijgeluiden op de achtergrond. Het is doodstil soms. Een “pitchblack background” noemen de Amerikanen dat, en dat vind ik een mooie omschrijving.

Het element is subliem gemonteerd en afgesteld door de importeur en ik hoor minder tikken en spetters dan bij mijn eigen speler. Ik kon het natuurlijk niet nalaten om met een oude stethoscoop de plint nader te onderzoeken. Tot mijn verbijstering hoorde ik vrijwel geen motorgerommel. Petje af voor de constructie dus. De P3 is een feestartikel en laat je keer op keer platen uit de kast trekken. De P3 heeft eigenlijk dezelfde inslag als de Apollo: muziek maken en verder niet zeuren. Het Exact-element laat alles horen wat ik nodig heb en kost een schijntje in vergelijking met de vaak veel hoger geprijsde MC-elementen.

Je zou door het enthousiasme de Mira versterker bijna vergeten. Het brein van de set. Niets, maar dan ook niets van mijn positieve ervaringen met deze set had zonder de Mira gekund. De Mira laat zijn broertje en zusje - ik vind een cd-speler echt mannelijk en een platenspeler vrouwelijk - vrij in hun doen en laten, maar houdt ze wel onder controle.
De Apollo en de P3 kunnen dankzij de Mira laten horen waar ze goed in zijn. De Mira verhult op een correcte wijze de kleine gebreken die inherent zijn aan een set in deze prijsklasse en laat daarentegen heel goed horen waarvoor de set eigenlijk bestaat: muziek! Verder doet de Mira helemaal niets. In de positieve zin van het woord welteverstaan. Het is een super betrouwbare versterker die in combinatie met de afstandbediening alles doet wat je nodig hebt.

Hoe goed de componenten onderling ook zijn, het is het samenspel en de harmonie die de hele set laat zingen. Dit is geen onbekend fenomeen. Andere fabrikanten die complete sets leveren zoals Linn, en in het verleden Revox, hebben al vaak laten horen dat synergie in een compleet afgestemd systeem zit. Zo ook bij Rega. Het geeft deze set een voortvarendheid en gemak die niet makkelijk met een set bestaande uit componenten van verschillende fabrikanten te bewerkstelligen is. Een extra dimensie, een warme gloed zijn woorden die bij mijn gevoelens passen als ik naar de cd  Le Pas du Chat Noir luister. Deze soundtrack verwoord goed het melodramatische en eenzame van de film en ik waan me weer in de bioscoop. Ik wil geen jargon loslaten op het geluid met woorden als luchtig, los, soundstage en dergelijke, niet dat deze termen niet terug zijn te vinden in de muziek. Het gaat om een voor mij veel belangrijkere bijzondere aanwezigheid van de klanken. De Rega-set biedt op geen enkele manier weerstand en laat de muziek zijn zoals het hoort te zijn. Het geluid geeft je een gevoel van een bijzonder intense ervaring. Je zou elk moment van de cd willen bevriezen om er langer van te kunnen genieten. Er zijn zelfs momenten tijdens het luisteren dat ik haast niet durf te bewegen, bang dat het unieke gevoel verdwijnt.

Conclusie

Hoewel het de bedoeling was om de Rega-set als één geheel te testen, kon ik me niet bedwingen. Ik moést de Rega-speakers op mijn eigen set beluisteren…en wie houdt me tegen? Ik had het gevoel dat deze luidsprekers meer potentie hadden en, gelukkig voor mij, had ik nu eens gelijk. Deze speakers zijn ontiegelijk goed. De R5 creëert een groots geluidsbeeld met een kracht en een accuratesse waar veel grote en dure systemen een puntje aan kunnen zuigen. De soundstage is erg breed en diep en laat de muren van mijn huiskamer verdwijnen. De stem van Papa M op “Whatever Mortal” staat als een huis en ik laat me al snel meeslepen door zijn pakkende woorden. De R5 heeft z’n beperkingen. Het allerdiepste laag is niet aanwezig en het gaat niet keihard. Maar wederom; ik heb dat eigenlijk helemaal niet nodig. Het laag dat er in zit is gecontroleerd, stevig en geeft genoeg basis om de muziek de juiste schwung mee te geven. Hoever je deze speakers ook uit elkaar zet; er valt geen gat. Dat zegt ook iets over de brede afstraling en de kracht van de R5.
De Rega R5 is wat mij betreft een schot in de roos. U raadt het al: dit is mijn nieuwe referentie in de budget klasse. De prijs is namelijk een lachertje..
Gedurende de testperiode was het niet de bedoeling om de interlinks en speakerkabels te vervangen, maar het is ook geen seconde bij me opgekomen. De kabels van Rega en Chord zijn voor deze set van goede kwaliteit en passen qua prijs netjes in het budget.

Conclusie

Rega heeft het gedaan: deze Rega set heeft mij laten beseffen dat er eigenlijk niet meer nodig is dan 4100 euro om op een volwaardige manier van muziek te kunnen genieten. En dat zonder het gevoel te krijgen dat ik ergens aan moet gaan sleutelen. Het is lang geleden dat ik in vier weken zo laat naar bed ben gegaan en zoveel muziek heb gedraaid. Rega geeft mij audio rust. Dank je wel Rega!

Nu eens even kijken hoe deze set klinkt met andere netsnoeren en een andere interlinks……

Gebruikte Hardware en prijzen :

JOENIT b.v.b.a.
Brusselsesteenweg 283, 2800 Mechelen
Tel  015 285 585        
Fax  015 285 589
E-mail : Info@Joenit.com
Website: www.joenit.com