Neat Motive Two


Kilian Bakker | 07 februari 2008 | Neat

Het Britse bedrijf Neat Acoustics Ltd. werd in 1989 opgericht door Bob Surgeoner die reeds decennia (sinds eind jaren `60) zowel gitaar als Double Bass speelt. Paul Ryder versterkte het ontwerpteam in 2006 en is een ervaren opnametechnicus, gitarist en songwriter. Muziek, zowel opgenomen als live gespeeld staat hoog in het vaandel bij deze heren.

Neat Acoustics is gevestigd in de historische kasteelstad Durham wat in de prachtige Teesdale regio ligt en alle Neat weergevers worden daar eigenhandig ontworpen en gebouwd. Men gebruikt bij Neat sinds jaar en dag Naim elektronica voor de ontwikkeling en demonstratie van hun producten. Het is daarom begrijpelijk dat Latham Audio voor Neat koos als hun nieuwe luidsprekerleverancier. De meest roemruchte Neat klassieker is de Petite minimonitor die met zijn LS 3/5a-achtige vormgeving en dynamische weergave Neat als luidsprekerspecialist op de audiofiele kaart zette. De concurrentie van andere puur Britse luidsprekerfabrikanten was toen groter dan nu, wat betekent dat Neat des te hoger moest scoren om een plaats tussen de oudere en soms zelfs legendarische collega`s te verwerven. Het feit dat Neat nog steeds bestaat en meer geliefd is dan ooit, spreekt boekdelen. Neat heeft momenteel vier productlijnen, te weten: Motive, Momentum, Classic (waar de Petite nog deel van uitmaakt) en de Ultimatum Series. De Motive lijn is een vrij jonge productlijn met een Centre Channel weergever, een compacte standstaander en twee slanke vloerstaanders waarvan de Motive 2 de kleinste is.


Motive 2

De Motive 2`s werden ingespeeld afgeleverd door de importeur. De kwaliteit van de verpakking kan hier niet worden omschreven gezien ze `naakt` uit de auto van Latham Audio kwamen maar wel kan worden vermeld dat ze per paar worden verpakt en dat alles er op wijst dat die verpakking goed doordacht zal zijn. De Motive 2`s ogen opvallend strak en tijdloos en het moet gezegd dat ze in de `Black Oak` uitvoering van het recensiepaar even deden denken aan Naim`s vroegere IBL weergever. Black Oak is overigens nieuw bij Neat Acoustics en deze uitvoering wordt op aanvraag van Latham Audio geleverd. De Motive 2 is een 2-weg basreflex ontwerp met een `flared` baspoort aan de onderzijde van de klankkast. De slanke kasten leunen licht achterover op hun voetplaten die aan de randen van verschillende ingefreesde facetten zijn voorzien. De klankkasten zijn rondom gefineerd en er zijn in de baffle kleine, bescheiden noppen aangebracht voor de bevestiging van de meegeleverde frontjes. De hoogfrequent-unit komt uit de stal van Focal en heeft een geïnverteerde titanium dome met een vlakke schuimrubber surround en een overbemeten magneet voor een hogere gevoeligheid en een verbeterd dynamisch gedrag, aldus de fabrikant. Deze `NMT` unit is gemodificeerd en voorzien van een schuimafdekking over de frontplaat met het Neat-logo daarin afgedrukt. Nice touch!

De mid/laag unit die speciaal voor Neat wordt gemaakt heeft een conus van geperst en gecoat papier met een geïnverteerde stofkap. Deze unit is ondanks zijn bescheiden formaat met maar liefst 6 bouten bevestigd. Aan de achterzijde bevinden zich de ver uit elkaar geplaatste en vergulde bi-wire aansluitingen. De groot uitgevallen montageplaat is ook met 6 bouten bevestigd; het geheel is goed geconstrueerd. Het wisselfilter is minimalistisch van opzet en opgebouwd uit hoogwaardige componenten. Het frequentiebereik loopt van 35 Hertz tot 30 kiloHertz en de gevoeligheid resulteert in een geluidsdruk van 85 dB bij 1 watt. De nominale impedantie is 8 Ohm en de afmetingen tellen 76,5 bij 16 bij 20 (hxbxd). De Motive 2 weegt 11 kilo per stuk en is standaard leverbaar in Black Oak, Maple, Natural Oak, Cherry en Rosenut.            

Luisteren naar de Neat Motive 2

De Motive 2`s waren zoals gezegd reeds ingespeeld en werden eerder als hoofdweergevers ingezet voor de Naim Supernait recensie. Deze compacte weergevers zijn dankzij hun formaat en goede afstraalgedrag erg gemakkelijk op te stellen. In onze luisterruimte werden ze circa 80 centimeter van de achterwand en met een gemiddelde mate van toe-in (met net achter de luisterplek kruisende middenlijnen) opgesteld.

De Audio Quest LP Puttin` It Down van Terry Evans werd op het Schotse vilt gelegd om de track `Too Many Ups and Downs` af te tasten. De intro, met een (akoestische) gitaar-slide klonk soepel en luchtig en de met brushes gespeelde drums kwamen zowel met een behoorlijk verfijnde presentatie als een onverwacht `gewicht` naar voren. De diepe grommen van de bas werden op elastische wijze en tonaal warm maar wel natuurlijk weergegeven, met een uitstekende punctuering van de snaarplukken. De stem van Terry Evans werd wat kleiner afgebeeld dan anders (met de Studio 2SE`s) maar kwam wel met een open presentatie naar voren waarbij zijn gorgelende -en bij tijd en wijle dreigende- stemgeluid goed uit de verf kwam. Bij de blazers lag de nadruk vooral op het vibrato en een rijke tonaliteit waardoor de rollende klank des te beter naar voren kwam. Het geheel klonk tegelijkertijd smeuïg en solide waarbij de kleine Neats met een rond, stevig laag versus een helder maar tamelijk direct hoog een goede balans tussen expressie en gemak oftewel Yin & Yang wisten te behouden. Deze donderende sessie werd met een opmerkelijke flow weergegeven en het leek erop dat de Motive 2`s er van houden om flink aan het werk te worden gezet.

Dus werd een tweede LP met uitdagende muziek uit de platenkast tevoorschijn gehaald: Peter Gabriel`s Shaking The Tree waarvan de gelijknamige track werd beluisterd. De percussie klonk ook hier lekker `losjes` en de diepe synthbas kwam groot, stevig en tonaal warm over waarbij zelfs de diepste tonen duidelijk hoorbaar bleven. Het emotionele stemgeluid van Peter Gabriel werd met een scherpe focus en een relatief compacte afbeelding neergezet. De harmoniering van de samenzang kwam goed uit de verf en de blazers klonken energiek maar minder goed gearticuleerd dan de percussie. Bij het luisteren naar de kickdrums viel het op dat de Motive 2`s naast een zeer impulsieve presentatie ook een goede grip hielden op dergelijke geluiden (blijvende controle bij grote amplitudes). Met name harde slagen op trommelvellen kwamen met een prachtig knallende en volle klank naar voren (geen dunne petsen) waarmee nogmaals werd onderstreept dat dit vooral erg goede percussie weergevers zijn.

Van Paul Simon`s debuut-LP (als DCC heruitgave) werd de track `Papa Hobo` gedraaid. De basmondharmonica werd bescheiden afgebeeld maar kwam tegelijkertijd met een rijk resonant en rollend vibrato naar voren. De snaarplukken op de akoestische gitaar hadden een bijna tastbaar karakter en Paul Simon`s stem kwam up-close maar ontspannen over. Het harmonium klonk luchtig en het spel werd op subtiele wijze weergegeven. Dergelijke muziek kan door sommige weergevers met net wat teveel nadruk op de aanzetten van het gitaarspel worden gepresenteerd terwijl de Motive 2`s ook de ruimte laten voor het uitklinken van de instrumenten.

Van de LP O Brother, Where Art Thou? werd de Soggy Bottom Boys track `Man Of Constant Sorrow` gedraaid. Bij het mandolinespel kwam niet alleen het snarenspel maar ook de klankkast van het instrument goed uit de verf. De lead-zanger kwam op droge, directe wijze naar voren terwijl bij de samenzang de harmonie goed werd overgebracht. Het bottleneck gitaarspel zorgde zelfs voor kippenvel (altijd een mooie graadmeter van goede muzikale communicatie). De typische metalische klank van deze speelstijl werd met een pittige, overtuigende `bite` weergegeven. De bas klonk warm en stevig waarbij de slappe, zware snaarklanken op energieke wijze naar voren kwamen. Het geheel klonk op het punt van Pace, Rhythm And Timing (PRAT) aanstekelijk maar met name de cadans van deze muziek werd bovengemiddeld goed overgebracht.

Motive 2: conclusie

Deze Neats hebben met hun tegelijkertijd expressieve en soepele weergave een goede indruk gemaakt. De energieke weergave van staande bassen en percussie was simpelweg indrukwekend maar ook bij de weergave van akoestische instrumenten en stemmen was er altijd sprake van goede muzikale betrokkenheid.

De combinatie met de Exposure XXV versterker resulteerde in een drogere, klassiek-Britse presentatie terwijl aan de Naim Supernait de expressieve laagweergave en levendigheid meer werden benadrukt. Deze compacte vloerstaanders weten juist de interessante facetten van muziek te belichten zodat er een enthousiaste weergave ontstaat die aanstekelijk werkt. Warm aanbevolen, met name voor Naim eigenaren.

Gebruikte Hardware: 

Analoge bron:

Linn Sondek LP12 HEED Orbit2 Linn Akito Ortofon MC 15 Super II

Phonotrap:

Moth Group 30 Series RIAA

Versterkers:

Exposure Super XXV RC Naim Supernait

Interconnects:

Linn Analogue Interconnect QED Qunex 2 Naim Hi-Line

Luidsprekerkabels:

Naim NACA-5  QED Profile 4X4

Lichtnet:

Belden IEC Lapp/Popp strip Kemp SNS PLug