Cambridge Azur 840C Upsampling cd-speler


Kilian Bakker | 03 juli 2008 | Cambridge Audio

De 840C -de top cd-speler van Cambridge- lijkt op het eerste gezicht als twee druppels water op de 740C maar men kan de `8` lijn aan een aantal details herkennen. Zo is het Cambridge logo niet via zeefdruk aangebracht maar ingefreesd, is het chassis uit dikker staal vervaardigd en is de standaard verpakking uitgebreid met een tweede doos en extra schuim. Het recensie exemplaar was afgewerkt in blank geanodiseerd aluminium en ook de systeem-afstandbediening had een aluminium topplaat.



Het front van de 840C oogt overzichtelijk; behalve het centraal geplaatste display en het cd-lademechanisme zijn  slechts 8 kleine toetsten en een (helaas niet regelbare) hoofdtelefoonuitgang zichtbaar. Het display is onconventioneel; de informatie is afgebeeld in zwart, tegen witte achtergrond. De achtergrondverlichting van het display heeft drie standen: uit, standaard en hoog. Van binnen ziet de 840C er verzorgd uit. Hij bevat vrij veel `custom` onderdelen; zowel de ringkerntrafo en Elco`s als de DSP-chip zijn van het Cambridge logo voorzien. Hetzelfde geldt voor de Cambridge dempmat die bovenop de klembrug van het Sony KSM lademechanisme is aangebracht (in dat lademechanisme bevindt zich een Sanyo loopwerk wat onder andere door C.E.C. wordt toegepast). Het Cambridge servocircuit heeft zijn eigen printplaat en is voorzien van een afschermende kap.

De behuizing van de 840C is opgetrokken uit staal en aluminium-profiel, waarbij veel aandacht is besteed aan een anti-resonante constructie, aldus Cambridge. Bij het bekloppen van het chassis blijkt dat er inderdaad geen vervelende rammelgeluiden ontstaan. Aan de achterzijde bevinden zich een set gebalanceerde en ongebalanceerde analoge uitgangen en zowel een optische als een elektrische digitale uitgang. De meest opmerkelijke aansluitingen zijn de twee digitale IN-gangen (ook weer met optische en elektrische aansluitingen). De hoogwaardige elektronica van de 840C kan dankzij die digitale ingangen voor meer dan alleen cd-weergave worden ingezet. Digitale bronnen zoals bijvoorbeeld een PC/NAS of een Mediaplayer kunnen worden aangesloten en daarnaast is het mogelijk om een DVD/multi-format speler aan de 840C te koppelen. Die externe bronnen profiteren dan ook weer van de Cambridge upsampling technologie.

Het feit dat de 840C zowel als cd-speler als externe DAC kan fungeren betekent dat het een ruimte- en kostenbesparende oplossing zou kunnen zijn voor mensen met meerdere digitale bronnen. Behalve een IEC lichtnetingang (wat het opwaarderen van de lichtnetkabel mogelijk maakt) en de hoofd aan/uit schakelaar zijn er data- en commandobussen aanwezig. De 840C is leverbaar in zwart en zilver, hij meet 11.5 bij 43 bij 36 centimeter (HXBXD) en weegt 8,5 kilo. Voor een gedetailleerde uitleg van het digitale circuit; zie "High Tech".


High Tech

Elk kanaal van de 840C heeft zijn eigen DAC circuit en analoge circuits die zowel dual mono als gebalanceerd zijn uitgevoerd. De 840C heeft daarom behalve Cinchbussen ook XLR-uitgangen. Dankzij DSP (Digital Signal Processing) werd een uniek digitaal filtercircuit, extra Jitter onderdrukking en upsampling naar een hogere sample-rate mogelijk. De 840C heeft een DSP IC met een uniek upsampling algoritme (Cambridge noemt dat Q5 upsampling -een Anagram Trade Mark). de DSP IC is een Analogue Devices 32 Bit versie wat met ATF (Adaptive Time Filtering) upsampling werkt. Dat ATF is in feite één van de meest belangrijke troeven van de 840C want het resampling proces heeft een hogere precisie dan dat van de meeste sample-rate omzetters.



De Cambridge ATF DSP werkt met een algoritme dat het originele signaal dichter benaderd dan conventionele interpolatoren die een sampling frequentielimiet hebben van 192 kHz, terwijl de Q5 upsampling met ATF tot 384 kHz gaat waardoor de invloeden van resampling-Jitter sterk worden geminimaliseerd. Cambridge heeft veel nieuwe technologie in dit apparaat gestopt en het lijkt er op dat de 840C een soort `statement` product is. Hetzelfde zien we bij andere audiofabrikanten en dat heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat veel audiofielen genoeg hebben van de omnivoor-spelers; ze willen -terecht- een speler die optimaal presteert met Red Book cd`s.

Luisteren

De kersverse 840C kreeg eerst ruim de tijd om aan zijn bestaan als cd-speler te wennen voordat er serieus werd geluisterd. Van Sarah McLachlan`s album Fumbling Towards Ecstacy werd de mooie track Ice Cream beluisterd. De subtiel bespeelde drums kwamen goed uit de verf; met name de hi-hats kwamen met een verfijnde en zeer zuivere metaalruis naar voren. De weergave van miss McLachlan`s zang kan in één woord worden samengevat: verleidelijk. Zo was het ook bedoeld en elke "mmm-mmm" en broeiende stembuiging werd dusdanig overgebracht, dat het voor een brede grijns op het gezicht van deze schrijver zorgde. Het pianospel kwam met meer souplesse naar voren dan met onze eigen cd-speler.



Terwijl de Marantz/MicroDAC combo deze muziek met een steviger fundament en meer presence (met name de zang) presenteerde, belichtte de 840C juist het lichtvoetige karakter van deze track. De ruimtelijke afbeelding van de instrumenten was bovengemiddeld goed maar nog opvallender was de uitstekende muzikale samenhang waarmee de Cambridge speler het geheel presenteerde. In meerdere opzichten is dit dé muziek voor deze cd-speler (en andersom). De toonbalans van de 840C zorgt voor extra presence in het hoge midden (iets wat met scherp klinkende opnames voor wat minder `luistercomfort` kan zorgen) terwijl het hoge laag zeer gearticuleerd maar wat slank is.

De cd Scarlet`s Walk van Tori Amos werd tevoorschijn gehaald om een meer energieke variant van het thema vrouw-met-piano te beluisteren. De track A Sorta Fairytale kwam op vloeiende wijze uit de weergevers rollen maar miste wat aan plasticiteit en `gewicht` in het laag; de grommen van haar Bösendorfer vleugel kwamen minder expressief naar voren als met de residentiële cd-speler of de SimAudio Moon CD-1. De stemweergave was open en luchtig, met een lichte nadruk op `s` klanken. Het geheel werd met een uitstekende ritmische samenhang en tonale coherentie gepresenteerd maar het mooie contrast tussen de up-close opgenomen zang van Tori Amos en de spookachtig klinkende achtergrondzang kwam helaas niet geheel uit de verf. Er was bij deze track meer sprake van een zeer transparante weergave dan van een meeslepende vertolking.

Bij het beluisteren van nog stevigere muziek zoals rock viel het op dat er absoluut geen sprake was van stress of dichtloop. "Clear" zou een goede Engelse omschrijving zijn. Dat heldere karakter verschafte meer overzicht en articulatie bij ruige tracks (zoals Bitch van Meredith Brooks) terwijl het in sommige gevallen voor een wat beteugelde weergave kon zorgen. Deze Cambridge cd-speler legt als het ware meer de nadruk op het muzikale resultaat (het instrument) dan op het proces van muziek maken (de muzikant). Het is zowel een kwestie van perspectief als smaak en het moet gezegd dat de 840C op bepaalde punten ver boven zijn prijsniveau scoort (wat waarschijnlijk mede te danken is aan het Q5/ATF systeem).



De zuiverheid en transparantie waarmee de 840C te werk gaat kwamen heel duidelijk naar voren bij de track Hell Or High Water van de gelijknamige Sara K. Stockfisch SACD. De fluit kwam loepzuiver en met veel lucht naar voren en Sara K.`s zang kreeg een open en directe presentatie mee waarbij haar mooie, verweerde stem goed uit de verf kwam. Bij het gitaarspel waren de individuele snaren met groot gemak te volgen en de greepwisselingen werden hier zelden zo goed weergegeven. Het geheel werd met een goede ritmische flow en een groot, open stereobeeld weergegeven. Net als bij de Sarah McLachlan track bewees de top-Cambridge dat hij muziek op bijzonder soepele en transparante wijze kan presenteren.

De Talk Talk CD Colour Of Spring werd in de lade gelegd zodat de track Happiness Is Easy optisch kon worden afgetast. De drums kwamen strak en solide over terwijl de zang van Mark Hollis goed werd vertolkt, inclusief de kenmerkende melancholische ondertoon. Het energieke plukspel van meester-bassist Danny Thompson klonk wat slank maar kwam wel mooi elastisch en tonaal natuurlijk over. Het geheel werd op ontrafelende wijze en ritmisch coherent weergegeven. Zelfs bij hoge afluisterniveaus bleef de weergave ontspannen en had het een prettig soort vanzelfsprekendheid.                 

Conclusie

De Cambridge 840C is een zelfverzekerd, helder en vloeiend klinkende cd-speler die dankzij zijn digitale ingangen ook kan worden ingezet als het digitale hart van een weergaveketen. Behalve de ruime keus aan aansluitingen biedt hij een bouwkwaliteit die eigenlijk bij een hogere prijsklasse hoort. Cambridge Audio heeft met de 840C behalve een technisch hoogstandje ook een dijk van een cd-speler gecreëerd.



Importeur Cambridge Audio: Dimex; www.dimex.nl / 070-4042647
Verkoopprijs Cambridge Audio 840C: 1399 euro.

Toegepaste apparatuur:

Digitale bronnen:       

Marantz CD 72-II/MicroDAC, SimAudio Moon CD-1

Versterkers:            

Exposure Super XXV rc, NVA AP-10

Kabels:                 

Monster M-1000, QED Qunex 2, QED Profile 4X4

Lichtnet:               

Lapp/Popp strip, Belden IEC, Kemp SNS Plug