Simaudio Moon CD-1 en i-1

Het Canadese SimAudio bestaat al meer dan 25 jaar (het werd opgericht in 1979) maar de in 1997 gelanceerde Moon-lijn met geheel binnenshuis ontwikkelde technologie en handgebouwde chassis zette dit bedrijf echt op de internationale audiokaart. Bij SimAudio worden niet alleen zelf ontworpen circuits omgezet in printplaten maar ook al het metaalwerk wordt binnenshuis gedaan, wat vrij uniek is. De i-1 en CD-1 zijn de meest betaalbare Moon componenten en toch hebben ze niet alleen een eigen uiterlijk design meegekregen maar de ontwerpers van SimAudio hebben ook van de gelegenheid gebruikgemaakt om een eigen cd-loopwerk te ontwikkelen.

CD-1

Beide Moon apparaten maken bij het uitpakken visueel een goede indruk, zowel qua design als afwerking. De styling kan worden omschreven als een geslaagde mix van jaren `80 chique en hedendaags minimalisme. Bij de CD-1 (een pure cd-speler) uit zich dat in het grote, kersrode 7-segments display; voor de verandering eens niet trendy-blauw of schimmig (onleesbaar) maar ouderwets, recht voor z`n raap informatief. Het display kan overigens niet worden gedimd (het deed twee bezoekers denken aan: "een alarmklok" en "een display uit een kerncentrale"). Links van het display zijn vier discrete indicatie-LED`s aangebracht die gaan branden wanneer men Program, Repeat (1 & All) of Random kiest.

Deze apparaten zijn niet opgebouwd uit een verzameling van standaard module`s en dat blijkt uit het binnenshuis ontworpen loopwerk wat als basis een ASA mechanisme heeft. Het betreft een `high speed` mechanisme met een opvallend dun uitgevallen lade (vergelijkbaar met de tray van een slimline CD-R doosje). Hmmm. Maar uiteindelijk gaat het om de betrouwbaarheid van het loopwerk en volgens SimAudio is dat de reden waarom men specifiek voor deze onderdelen koos bij het samenstellen van dit mechanisme (waarvoor een eigen servo-circuit en software werd ontwikkeld). De CD-1 heeft een Burr Brown PCM 1793 24 bit/192 kHz DAC (8 X oversampling) en biedt upsampling tot 24 bit/352,8 kHz. De analoge en digitale circuits bevinden zich op één print maar hebben individuele aardesporen. De CD-1 wordt gevoed uit een 25 VA ringkern trafo en 13.200 microFarad aan buffering (er zijn versterkers met minder Elco-capaciteit). De CD-1 meet 7,6 bij 43 bij 32,4 centimeter (HXBXD) en weegt 6,25 kilo.

i-1

In tegenstelling tot de wat slap aanvoelende lade van de CD-1 is alles aan de i-1 juist bovengemiddeld solide; met name de mooi vormgegeven en soepel draaiende aluminium volumeknop maakte meteen een goede indruk. De kleine grijze druktoetsen voelen prettig aan en zorgen ook hier voor een (positieve) jaren `80 indruk. De blauwe, gelukkig niet fel oplichtende aan/uit LED is het enige onderdeel wat typisch `anno nu` is. De i-1 wordt gevoed uit een fikse 320 VA ringkerntrafo en 20.000 microFarad aan capacitieve buffering. Net als Naim heeft SimAudio gekozen voor twee bipolaire transistoren per kanaal. Hij heeft een J-FET voortrap en de uitgangstrap opereert in klasse A/AB; hij blijft volledig in klasse A tot 5 Watt (dat doet weer denken aan Sugden).

Nog een overeenkomst met (veel) Britse geïntegreerde versterkers; hij heeft geen koelblokken maar een behuizing die (via een aluminium strip) als koellichaam functioneert. Bij het bekloppen van de topplaat (van beide 1`s) ontstaat een resonant gong-geluid, iets wat we helaas vaak tegenkomen. Audiofabrikanten: doe daar wat aan. SimAudio past meestal een electronische volumeregeling toe in hun (voor-)versterkers maar er moesten kosten worden bespaard ten opzichte van de i-3 en dus heeft de i-1 een gemotoriseerde potmeter met een klassieke roterende volumeknop. (de i-3 heeft tip-toetsen en een display waarin met grote rode cijfers de volume-stand en de gekozen ingang worden weergegeven).

De i-1 heeft 6 lijningangen, waarvan 5 op de achterzijde (Cinchbussen) en 1 op het front (Mini-Jack) voor Media-Players. Naast de MP ingang bevindt zich een standaard TRS (Tip, Ring, Sleeve; ook wel bekend als stereo Jack Plug, Red.) hoofdtelefoon-uitgang. Beide Moon 1`s zijn voorzien van verschillende communicatie-bussen voor bi-directionele communicatie (bij Custom-installatie) en Firmware opwaarderingen. Daarnaast zijn er IR poorten en `Simlink` aansluitingen voor inter-component communicatie van SimAudio apparaten aanwezig. De i-1 heeft een groot frequentiebereik; 10 Hertz tot 100 kiloHertz en hij kan een RMS vermogen van 50 Watt aan 8 Ohm leveren en 100 Watt aan 4 Ohm. De afmetingen zijn gelijk aan die van de CD-1 maar de i-1 legt een gewicht van 10 kilo in de schaal. De garantieperiode duurt 3 jaar en alle Moon apparaten zijn leverbaar in zilver of zwart.

Luisteren

Nadat de optimale fase voor de lichtnetkabels was gevonden en beide Moon 1`s voldoende waren gewend aan hun nieuwe omgeving (ze waren reeds ingespeeld) kon er serieus worden geluisterd. De i-1, die in eerste instantie via Monitor Audio 4.0 kabels met de weergevers werd verbonden, liet met een wat nerveuze hoogfrequent-weergave weten dat hij zich niet geheel thuis voelde. Er werd zowel met luidsprekerkabels als weergevers gewisseld en het bleek al gauw dat de Studio 2SE en LS 3/5a-V2 luidsprekers praktisch even goede kandidaten waren maar dat de i-1 liever een andere kabel aan zijn uitgang zag. QED Original kabels in combinatie met de Studio 2SE`s bleken de meest uitgewogen weergave te bieden.

Om een goed beeld van elke Moon 1 te krijgen werd de i-1 eerst beluisterd met de residentiële cd-speler (Marantz CD 72-II/MicroDAC). Van Richard Thompson`s cd Mock Tudor werd de track Dry My Tears And Move On beluisterd. De intro, met Danny Thompson`s typische krachtige basspel kwam op bijzonder solide en directe wijze naar voren waarbij elke snaarpluk op plastische wijze werd gepresenteerd. De elektrische gitaar klonk lekker soepel en werd goed in de diepte afgebeeld. Bij de zang van Richard Thompson werden de `s` klanken wat benadrukt maar zijn karakteristieke droeve en droge stemgeluid kreeg een opvallend open en heldere presentatie mee. De blazers kwamen met een gloedvolle, expressieve metaalklank naar voren en de algehele weergave kan worden omschreven als uiterst zelfverzekerd en schoon.

Er werden veel cd`s beluisterd met deze combo en steeds viel het op dat souplesse en gearticuleerdheid hand-in-hand gaan bij de i-1. Het is geen romantische vertolker maar hij is zeker niet `technisch` van klank, eerder onthullend. De goede articulatie lijkt gedeeltelijk voort te komen uit een hoge mate van grip, wat ongetwijfeld zijn basis vindt in de overbemeten voeding. De lijningangen zijn tamelijk gevoelig met als gevolg dat de volumeregeling nogal happig reageerde (zelfs op kleine correcties). De meegeleverde Moon CRM afstandbediening was prettig in het gebruik en bleek compatibel met onze eigen apparatuur (het is een RC-5 type).

Met de Moon CD-1 aan de i-1 kwam zang nog wat organischer, levensechter over en kwam het snarenspel op akoestische gitaren met meer elasticiteit naar voren. De CD-1 presenteerde uiteenlopende muziekstijlen en opnames op ontspannen wijze en met een vrij grootschalige afbeelding. Op vrijwel alle (muzikaal) belangrijke punten presteerde de i-1 beter met de CD-1 als bron; de weergave leek meer in balans te zijn. Dat laatste kwam goed tot uiting met de Michael Hedges track Aerial Boundaries van het gelijknamige Windham Hill album. Het unieke snarenspel van deze gitaarvirtuoos werd met veel lucht en een groot, bijna omringend stereobeeld weergegeven. Het uitklinken van elke snaarpluk kwam met een goede intensiteit en `sustain` naar voren en de knallende passages kwamen ook als zodanig over, met een plastische aanwezigheid en goede ritmische drive. Het complexe snarenspel en de verweven klanken werden als een waar klankbad gepresenteerd.

Men zou kunnen zeggen dat dit dé muziek is voor deze apparatuur (en eigenlijk ook andersom). De i-1 reageert aan `vreemde` CD-spelers soms vrij sterk op bepaalde soorten bronmateriaal terwijl de CD-1 de verschillen tussen opnames duidelijk weergeeft maar zich als het ware minder door de muziek laat bespelen. Als combinatie bundelen ze hun krachten goed en presenteren ze muziek met een opmerkelijk krachtige en ritmisch vloeiende weergave.

Conclusie

In Canada doet men de dingen net als in Groot-Brittannië graag anders. SimAudio behoort tot de echte `hardcore` Canadese audiofabrikanten die zoveel mogelijk onderdelen binnenshuis ontwerpen en vervaardigen. Deze twee componenten zijn de meest betaalbare Moon modellen maar we hebben hier niet te maken met een stel meegaande `people-pleasers`. De CD-1 en i-1 zijn mooi gebouwde en eigenwijze apparaten die geen blad voor de mond nemen. Ondanks het zeer gearticuleerde en soms zelfs tamelijk pittige karakter van deze combo was er nooit sprake van muzikale ontleding (iets waar maar al te veel High End apparatuur zich schuldig aan maakt).

Dynamische expressie en resolutie staan hoog in het vaandel bij dit duo en dat betekent dat de minpunten van minder goede opnames soms sterk worden uitgelicht, iets wat overigens meer aan de i-1 dan aan de CD-1 kan worden toegeschreven. De vloeiend klinkende CD-1 combineerde goed met alle hier voorhanden zijnde versterkers terwijl de i-1 een duidelijke voorkeur had voor zijn eigen familielid. De CD-1 scoorde met zijn all-round prestaties het hoogst maar dat neemt niet weg dat de Moon 1`s gezamelijk voor een boeiende muziekweergave zorgen.

Aanvullende informatie:                                                                                                       
Importeur SimAudio: Clofis Nederland; 079-3631293 /www.clofis.nl

Verkoopprijs SimAudio Moon CD-1: 1450 euro
Verkoopprijs SimAudio Moon i-1: 1400 euro