Koopgids 42 inch Full-HD televisies 2008

Dit artikel is eerder verschenen in FWD Magazine 

De in dit artikel genoemde prijzen dienen als richtlijn. Voor informatie betreffende actuele prijzen verwijzen wij u graag naar ons winkeloverzicht.

42 inch Full-HD televisie schermen

Koopgids

Wie de televisiemarkt de voorbije jaren een beetje gevolgd heeft, merkte het ongetwijfeld al op: prijzen dalen en prestaties verbeteren aan een hoog tempo. Televisies met een resolutie van 1.920 bij 1.080 pixels, ook wel Full HD-schermen genoemd, waren twee jaar geleden nog erg duur. Nu vind je dit soort toestellen zelfs al in 32-inch formaat, en in het 42-inch segment maken ze de hoofdmoot van het aanbod uit. De prijzen van de verschillende toestellen lopen echter enorm uit elkaar, en daarom leek het ons aangewezen om deze vergelijkende test in twee stukken op te splitsen. We vroegen aan alle fabrikanten om – indien mogelijk – twee toestellen in te sturen: het goedkoopste 42-inch Full HD-toestel in hun collectie, en het Full HD-toestel dat het beste evenwicht biedt tussen nieuwe features en het prijskaartje. Ook deze opdeling zorgt nog voor een erg verdeeld prijzenveld, zelfs binnen dezelfde categorie, maar het totaalbeeld van het huidige aanbod wordt er wel een stuk overzichtelijker op. De laagste prijs in het testveld bedraagt 999 euro, terwijl het duurste toestel een forse 3.800 euro kost.

Waarom Full HD?

Ook in Belgie schakelen de televisie-uitzendingen langzaam maar zeker over naar de HD-norm (HDTV). In Vlaanderen brachten Belgacom, Telenet, Indi en TV Vlaanderen intussen allemaal een HD-aanbod op de markt. Alhoewel het voorlopig nog maar om een erg beperkt zenderaanbod gaat, mogen we ons de komende jaren aan een sterke groei verwachten. En aangezien je een televisietoestel niet voor twee of drie jaar koopt, moet je dus wel wat vooruit kijken als je nu een nieuw toestel in huis haalt.

Iedereen kent intussen het HD Ready-logo van de EICTA (European Information & Communications Technology Industry Association). Dat logo biedt enkele garanties: een minimumresolutie van 720 lijnen, een breedbeeld-aspectratio (16:9) en de aanwezigheid van een digitale aansluiting (DVI of HDMI) of analoge component video-aansluiting. Omdat de opkomst van schemen met een resolutie van 1.920 bij 1.080 pixels (Full HD) zo sterk is, besloot de EICTA een jaar geleden een nieuw logo te introduceren voor deze hoogwaardige weergevers, het HD 1.080p-keurmerk. Dat garandeert een resolutie van 1.920 bij 1.080 pixels en de mogelijkheid om 1.080p videobeelden met een framerate van 24, 50 of 60Hz weer te geven.

Het ‘HD Ready’-logo kennen we al langer. Wie een toestel zoekt met een Full HD-resolutie kan vertrouwen op het nieuwe ‘HD 1.080p’ logo.

Wie een optimale beeldkwaliteit wenst, moet in eerste instantie proberen zo weinig mogelijk beeldbewerkingen te introduceren tussen de bron en het scherm. Zowat alle HDTV-uitzendingen zullen in 1.080i uitgezonden worden. Een HD 1.080p-scherm moet die beelden enkel omzetten van interlaced (1.080i) naar progressief (1.080p). Deze bewerking noemen we de-interlacen, en is erg belangrijk voor dit soort toestellen. Blu-ray-films komen over het algemeen in 1.080p, en worden dus zonder verdere bewerkingen weergegeven op een Full HD-scherm. Het ideale scenario dus, en in die context is een Full HD-televisie de beste investering voor beeldkwaliteit naar de toekomst toe.

Veel bronmateriaal – zoals analoge televisie of normale dvd’s – komt echter in een veel lagere resolutie, namelijk SD (Standaard Definitie, typisch in een resolutie van 720 bij 576 pixels). Dat bronmateriaal moet het scherm dus eerst nog upscalen, wat inhoudt dat de resolutie vergroot moet worden zodat het materiaal schermvullend kan getoond worden. Ook deze bewerking is erg belangrijk voor de kwaliteit van het beeld dat je op het scherm te zien krijgt.

Maar waarin zit het verschil met een HD Ready-scherm dan? Een HD Ready-scherm moet SD-materiaal immers ook eerst upscalen, net als bij een Full HD-televisiescherm het geval is. Correct, maar een HD Ready-scherm moet ook nagenoeg al het HD-materiaal downscalen naar de resolutie van het scherm, en daarbij gaat onvermijdelijk detail verloren. HD Ready-technologie voldoet echter prima bij toestellen met een beelddiagonaal van 32-inch en kleiner, wanneer je een normale kijkafstand respecteert. Het menselijk oog kan immers maar een bepaalde hoeveelheid detail waarnemen, zodat het kwaliteitsverschil niet zo groot lijkt op een scherm met eerder bescheiden afmetingen. Op 42-inch schermen (en groter) werpt een Full HD-resolutie echter wel degelijk z’n vruchten af.


Technologie

Lcd-technologie wint al jaren terrein in televisieland, en dat is ook bij de grotere schermformaten een feit. Die winst is te danken aan twee zaken: een lagere prijs dan de plasmaconcurrenten en een sterk verbeterde beeldkwaliteit ten opzichte van de startjaren. Waar plasma vroeger heer en meester was als het op pure beeldkwaliteit aankomt, is die voorsprong nu aanzienlijk verkleind. Ja, plasma levert over het algemeen nog steeds het betere beeld, maar de kloof is niet meer zo breed als vroeger het geval was. Dat verschil wordt vooral veroorzaakt door de snelle reactietijd van plasmapanelen, waardoor snelle bewegingen vloeiend blijven en niet uitgeveegd lijken. Bij sommige modellen combineert men lcd met 100Hz-technologie om dat kwaliteitsverschil op te vangen, maar plasma blijft inherent iets beter op dit vlak. Ook als het op zwartweergave aankomt kan plasmatechnologie de beste resultaten voorleggen, maar hier moeten we eveneens opmerken dat lcd-schermen een grote vooruitgang hebben geboekt. Het waargenomen kwaliteitsverschil hangt ook samen met de kijkomstandigheden. Televisies uit deze categorie worden meestal opgesteld in een ‘normale’ huiskamer, waar dus behoorlijk wat omgevingslicht binnendringt. In een donkere kamer komen de verschillen tussen beide technologieen sterker tot uiting dan in een typische woonruimte. Onze conclusie is dan ook dat de beste lcd’s perfect kunnen concurreren met plasmamodellen.

Ook aan plasmaschermen zitten trouwens enkele typische nadelen vast. De verkoopprijs is meestal fors hoger tegenover een lcd-toestel, op enkele uitzonderingen na. Hetzelfde stramien zien we bij het stroomverbruik. De beste lcd-televisies met dit beeldformaat komen rond met een verbruik van ongeveer 200 watt, een plasmascherm trekt nog steeds 350 watt uit het stopcontact.

Digitale televisie zonder settopbox?

Heel wat van de toestellen uit dit dossier beschikken over een ingebouwde DVB-T-tuner. Daarmee kan je digitale uitzendingen die via de ether worden uitgezonden oppikken met een antenne. Jammer genoeg is het DVB-T-aanbod in Vlaanderen erg beperkt: je kan de televisie- en radiozenders van de VRT en RTBF ontvangen, als je in een gebied zit met voldoende ‘dekking’. Je moet je dus tevredenstellen met Eén, Canvas/Ketnet, La Une en La Deux, en de openbare (DAB-)radiostations. In Nederland is de situatie iets minder grim. Via Digitenne kan je een degelijk, betalend DVB-T-aanbod binnenhalen. Hiervoor is er een CAM beschikbaar zodat je de ingebouwde DVB-T-tuner van een televisie kan gebruiken zonder settopbox. DVB-C-ontvangst met een ingebouwde tuner ligt jammer genoeg heel wat moeilijker. In het gebied dat bediend wordt door Indi, kan je heel wat zenders – waaronder zowat alle Nederlandstalige kanalen – van de kabel halen in digitale kwaliteit, als je televisie over een ingebouwde DVB-C-tuner beschikt. In Telenet-gebied zijn echter alleen de zenders beschikbaar die met de gratis kabeltuner te ontvangen zijn (Arte, BBC World, CNN, CNBC, TCM, TVE en France 3). De toestellen uit deze test die uitgerust zijn met een DVB-C-tuner (Sony, Loewe), beschikken ook over een CI-slot (Common Interface) waarin je een CAM (Conditional Access Module) kwijt kan. Die CAM bevat dan de benodigde smartcard om de gecodeerde kanalen te ontvangen. Zolang Telenet die CAM echter niet beschikbaar maakt voor haar abonnees, is zo’n ingebouwde DVB-C-tuner dus eigenlijk onbruikbaar in Telenet-gebied. Hoewel het DVB-C-aanbod in Nederland erg ruim is, kampt het met hetzelfde probleem als in Belgie: de settopbox blijft ook daar dus verplicht.

De televisies van Loewe kunnen ook uitgerust worden met een door TV Vlaanderen gecertifieerde DVB-S-ontvanger. Met deze combinatie kan je als TV Vlaanderen-abonnee dus van digitale tv via de satelliet genieten zonder een extra settopbox op de televisie aan te sluiten.

Vlaanderen is een sterk bekabeld land. Jammer genoeg versleutelt Telenet zowat alle digitale zenders op de kabel. Je zit dus nog steeds vast aan een externe settopbox, ook al beschikt je tv-toestel over een ingebouwde DVB-C-tuner.

Aansluitingen

Op deze 42-inch Full HD-toestellen is het van groot belang dat je de correcte aansluitingen gebruikt. Composiet of S-video-verbindingen zijn dan ook uit den boze, tenzij het echt niet anders kan. De reden daarvoor is de beeldkwaliteit die deze aansluitingen bieden, die simpelweg te beperkt is. Bovendien kunnen die aansluitingen niet gebruikt worden voor het aanleveren van HD-beelden. De Scart-aansluiting levert wel een kwalitatief hoogstaand beeld, op voorwaarde dat je bron instelt op ‘RGB over Scart’. Maar ook Scart kan geen HD-beelden aanleveren. Wie gebruik wil maken van een dvd-speler met upscaling-functionaliteit, een Blu-ray-speler, een HDTV-decoder of een next gen spelconsole moet dus gebruikmaken van HDMI of component video om het toestel met de televisie te verbinden. De HDMI-versie is daarbij van weinig belang tenzij je over een zeer recente camcorder beschikt die kan opnemen met xvYCC-kleuren. In dat geval opteer je best voor een toestel dat ook xvYCC-kleuren ondersteunt – en bijgevolg ook over een HDMI 1.3-aansluiting beschikt – zoals de beide Panasonic-toestellen of de Sony KDL-40W4000. Wat audio betreft beschikken sommige toestellen over een digitale optische of coaxiale uitgang. Dat kan erg interessant zijn als je de televisie ook op een AV-receiver of home theater in-a-box-set wil aansluiten. Een gewone stereo cinch-uitgang voldoet daar voorlopig ook nog voor, vermits analoge televisie-uitzendingen beperkt zijn tot stereogeluid en je voor zowat alle digitale televisie-uitzendingen in België nog een externe decoder nodig hebt.

Twee tot drie HDMI-aansluitingen, een component video-aansluiting en twee Scart-connectoren zijn een goede selectie om al je bronnen op aan te sluiten.
Tiptoetsen, zoals die van de JVC, storen de lijn van het design aanzienlijk minder dan gewone druktoetsen.

Blu-ray of dvd?

Al geruime tijd krijgen we vragen over hoe makkelijk het verschil tussen de Blu-ray-versie en de dvd-versie van een film te spotten is, vertrekkend van een degelijk scherm en een goede speler. Laat 42-inch nu net het beeldformaat zijn waarbij HD-beelden op papier echt een meerwaarde beginnen te leveren, en het moment leek ons rijp voor een side-by-side test.

Een zoektocht tussen de testtoestellen leerde ons dat de twee Loewe-televisies uit deze test identiek zijn wat beeldtechnologie betreft, ideaal voor een vergelijkende test dus. We stellen de twee schermen op: één met onze Pioneer BDP-LX70 Blu-ray-speler als beeldbron, en één met de Denon DVD-3910 dvd-speler. We toveren uit onze schuif de dvd- en Blu-ray-versie van I Am Legend en beginnen de test.

Al snel wordt duidelijk dat de Blu-ray-versie wel degelijk heel wat meer detail toont… maar we moeten dat verschil toch enigszins nuanceren. Wolkenkrabbers op de achtergrond of bomen leveren een duidelijk waarneembaar verschil op, maar wanneer we op ongeveer drie meter van het scherm zitten, wordt ook duidelijk dat we die extra resolutie nooit écht actief waarnemen. Je focust je aandacht immers vooral op de hoofdpersonages en niet op de achtergrond, bij het bekijken van een film. Anders wordt het met details, zoals een shot van alle briefjes die op een ijskast kleven. Ook al is dat aspect slechts een onderdeel van het totaalbeeld, toch merk je onmiddellijk dat je bij de Blu-ray-versie alle opschriften op de briefjes kan lezen, terwijl er bij de dvd enkel een suggestie van tekst is. De inhoud van de tekst is daar echter reddeloos verloren gegaan.

Wanneer we op twee meter (of dichter) van het scherm gaan zitten, blijkt de Blu-ray-versie zonder meer superieur. Het tv-scherm onthult dan al heel snel allerlei beelddefecten in de de dvd-versie. Of we de upscaling van de dvd aan het scherm of de dvd-speler overlieten, veranderde daarbij niets aan het resultaat.

Tot slot haalden we nog een niets vermoedend redactielid de kamer binnen. Die wees na enkele seconden zonder aarzelen de Blu-ray-versie aan. Het verschil in resolutie loont dus wel degelijk de moeite, maar je oude dvd-collectie vervangen lijkt ons absoluut overbodig.

Categorie 1: De goedkoopste Full HD-toestellen

Loewe Connect 42 FullHD+
De digitale ontvanger

Loewe Connect 42 >>>>
Puntenscore: 84/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 55/100
www.loewe.nl | 2.899 euro

Loewe biedt toestellen aan die over net iets meer opties én een bijzonder design beschikken. Deze Connect 42 FullHD+ is niet alleen voorzien van een DVB-T tuner, maar kreeg ook nog een DVB-C-tuner mee. We pikten er in Telenet-gebied de niet-versleutelde digitale zenders op de kabel mee op. De DVB-C-tuner is bovendien HD Ready, dus mochten de kabelbedrijven ooit een CAM (Common Access Module) beschikbaar maken, dan kan je met dit toestel ook HD-uitzendingen ontvangen zonder een externe settopbox. Onlangs heeft Loewe samen met TV Vlaanderen ook een gecertifieerde oplossing voor DVB-S-ontvangst geïntroduceerd, die als optie aan het toestel toegevoegd kan worden. Op die manier kan je via de satelliet van digitale tv genieten zonder een bijkomende settopbox die je interieur ontsiert.

De beeldkwaliteit van deze Loewe blijkt zeer behoorlijk, maar zeker niet uitzonderlijk. De uniformiteit van het scherm is niet perfect; links en rechts aan de zijkant zijn de randen wat donkerder. Op de component video-ingang zien we enkele fouten in de kleurverwerking, en is er hier en in daar sprake van een lichte verkleuring in de grijsschaal. We raden dan ook sterk de HDMI-ingang aan voor de aansluiting van een beeldbron; die is immers vrij van deze kleine fouten. De analoge tuner is goed en het is erg aangenaam zappen met deze televisie. De afstandsbediening is eenvoudig maar erg functioneel. De menu’s vragen wat gewenning en komen enigszins onoverzichtelijk over bij ons. Daar staat wel tegenover dat er bijzonder veel uitleg op het scherm verschijnt over alle functies. Loewe adverteert ook met een extreem laag stroomverbruik, maar de opgegeven waarde (115 watt) haalden we niet bij onze testen. Bij metingen kwamen we op een verbruik van ongeveer 180 watt uit, wat nog steeds erg zuinig is in vergelijking met de meeste concurrenten. Wie voor het design van deze Loewe valt moet daar wel iets voor over hebben; goedkoop is de Connect 42 FullHD+ zeker niet.

Panasonic TH-42PZ80E
Oogpoppend detail

Panasonic TH-42PZ80E >>>>
Puntenscore: 88/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 83/100
www.panasonic.nl | 1.600 euro

Bij het opstellen van deze plasma-tv dient er extra mankracht ingezet te worden. Het toestel is dan ook groter en zwaarder dan de concurrenten. De TH-42PZ80E beschikt over een draaivoet die verborgen zit onder de rechthoekige voet. Die rechthoekige voet draait trouwens mee als je het scherm draait. We vermoeden dat dit voor een betere stabiliteit zorgt, maar het is niet erg estethisch noch praktisch.

De plasmaschermen van Panasonic zorgen nog steeds voor een erg hoge ‘wow’-factor. Maar het moet gezegd, voor het minder kritische oog is het verschil met de lcd-concurrentie klein aan het worden. Waar schuilt het verschil? De snelle reactietijd van het paneel, gecombineerd met 100Hz-technologie, zorgt voor een erg duidelijk beeld met meer zichtbaar detail dat erg aan de ‘echte’ filmervaring doet denken. Het scherm kan een dynamisch contrast van 1.000.000 op 1 halen, het paneel zelf beschikt over een contrastratio van 30.000 op 1. Daardoor komt het detail uit de donkere scènes prima tot uiting; vooral wanneer licht en donker in hetzelfde beeld voorkomen is het verschil duidelijk merkbaar. De uniformiteit van het paneel is perfect en de kleuren zijn prima, al merkten we op de component video-uitgang een paar kleine kleurfouten op. Wie de beste ‘pure’ beeldprestaties zoekt moet bij deze Panasonic zijn, maar we houden in onze testen ook rekening met beeldbewerkingen zoals de-interlacing, scaling en ruisonderdrukking. Op die laatste twee fronten verliest deze Panasonic wat puntjes. Gecombineerd met een goede speler die het scherm van al deze dingen ontlast, is dit toestel echter top. Maar kwaliteit heeft ook hier duidelijk een prijs.


Philips 42PFL5603D/12
Rond en zacht

Philips 42PFL5603D/12 >>>>
Puntenscore: 85/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 84/100
www.philips.nl | 1.500 euro

Philips zoekt al een tijdje de meer ronde, vrouwelijke en zachte vormen op. Dit toestel sluit bijzonder goed aan bij die zoektocht, en de perspex rand rond het scherm geeft deze Philips een stijlvol, licht en zacht uiterlijk. Bij de aansluitingen treffen we niet minder dan vier HDMI-connectoren aan; daarmee kom je echt wel toe. Anderszijds sneuvelde de D-sub-connector voor Mac/pc. Philips hanteert op al zijn toestellen nog steeds dezelfde menustructuur. Die dekt heel het scherm af, en je loopt er soms een beetje in verloren omdat er geen echt overzicht is. De afstandsbediening krijgt daarentegen goede punten van ons; het is een leuke en rustige zapper.

We testten het toestel in ‘Film’-modus. Het zwart is erg diep, maar dat gaat af en toe wat ten koste van het detail in de donkere scènes. Je mag de Brightness- of helderheidinstellingen dan ook een beetje hoger zetten. Ook de beeldinstellingen die het scherm actief controleren en bijstellen kunnen daaraan wat verbeteren. Het toestel toont een paar foutjes bij de kleurbewerking en het liet een klein steekje vallen in onze Blu-ray-test. Toch is het eindresultaat erg goed. De analoge tuner zorgt eveneens voor mooie beelden.

Via de usb-aansluiting kan je ook slideshows van foto’s weergeven. Het geluid op dit toestel was prima en zorgde voor een goede bijdrage aan de totale filmbeleving. Bovendien zijn er voldoende mogelijkheden om het bij te regelen naar eigen smaak.

Samsung LE40A557P2F
De hoogvlieger

Samsung LE40A557PF2 >>>>>
Puntenscore: 91/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 95/100
www.samsung.be | 1.299 euro

Voorzien van een groot kader met chroomaccent onderaan is de Samsung wel mooi, maar ondanks het 40-inch-schermformaat lijkt deze LE40A557P2F erg breed. Smallere randen zijn tegenwoordig iets populairder, omdat ze het toestel kleiner maken. De afstandsbediening – afgewerkt in glossy pianozwart – is een echte eyecatcher, maar ze is wel een magneet voor vingerafdrukken. Op functioneel vlak scoort de remote overigens prima.

De analoge tuner zapt erg traag tussen verschillende zenders, maar levert wel mooie resultaten. Dat is voor een deel te danken aan een goede ruisonderdrukking. Die staat standaard op ‘Auto’ bij deze Samsung, en levert erg rustige beelden. Weer een instelling minder waar je je zorgen over moet maken dus. Daarnaast rijdt deze set een bijna foutloos testparcours. Excellente resultaten met HD-bronnen, sterke de-interlacing-prestaties en een zeer goede scaling zorgen ook met dvd’s voor prachtige beelden. Er is erg veel detail zichtbaar in de donkere scènes en het beeld is een waar plezier om naar te kijken. De kleuren zijn overtuigend en niet te sterk, maar net niet foutloos; het geel is ons net wat te citroengeel. Enkel het geluid van de set kan ons niet overtuigen. Het ontbreekt duidelijk aan punch bij de soundtracks die we op het toestel loslieten. Deze Samsung beschikt ook over een PiP-functie (Picture in Picture). Als kers op de taart kan je via de usb-aansluiting ook foto’s en muziek afspelen. Het inlezen van de geheugenstick verliep wel erg traag, maar je kan van deze televisie dus ook een erg mooi fotokader maken.

Sony KDL-40D3500
Gefilterd beeld

Sony KDL-40D3500 >>>>
Puntenscore: 85/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 85/100
www.sony.nl | 1.400 euro

Deze 40-inch Sony baarde ons oorspronkelijk nogal wat zorgen. Met de standaardinstellingen kreeg alles immers een overmatig gefilterd uitzicht. Als mensen er uit beginnen te zien alsof er te sterk met Photoshop gespeeld is en de huid van personages een plastic uitzicht heeft, dan is er duidelijk iets mis. Uiteindelijk bleek het eenvoudiger om van de ‘Bioscoop’-instelling te starten: het beeld ziet er dan veel beter uit. Wie de koelere kleuren van de standaardinstelling prefereert, kan dat dan in de menu’s veranderen. Toch kon deze analoge tuner ons niet bekoren. Wanneer we de ruisonderdrukking optrekken ontstaan er valse contouren, zeker bij bewegende objecten. Van Sony zijn we over het algemeen iets beter gewoon. Bovendien is het zappen op dit toestel een trage aangelegenheid.

Maar het is niet al kommer en kwel. Bij de resterende beeldtesten deed de Sony het goed, en zijn enige andere zwakke punt is een matige de-interlacing. Je combineert dit toestel dus best met een goede progressive scan-speler. De menu’s beoordelen we als matig; de remote als uitstekend. De meest gebruikte toetsen van de zapper zijn groot en duidelijk, en alle nuttige functies zijn bereikbaar zonder in de menu’s te zoeken. Het toestel beschikt over een PiP-functie (Picture in Picture), die in combinatie met de pc-ingang gebruikt kan worden, en een PaP-functie (Picture and Picture) die beschikbaar is wanneer de tv-tuner z’n ding doet. Naast een DVB-T-tuner is er ook een DVB-C-tuner aan boord. In dat opzicht is het toestel erg toekomstgericht. Het geluid is goed, en de ‘S-Force Front Surround’-technologie slaagt er in om iets wezenlijk toe te voegen, zonder al te kunstmatig te klinken.

Categorie 2: Evenwicht tussen features en prijs

JVC LT-42S90BU
Superslank

JVC LT-42S90BU >>>
Puntenscore: 75/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 71/100
www.jvc.nl | 1.799 euro

JVC trekt volop de de designkaart met deze LT-42S90BU. Het nieuwe ‘Airy’-design is inderdaad bijzonder lichtvoetig, en reduceert het kader tot net 23 mm. De dikte van het scherm bedraagt over het grootste gedeelte amper 39 mm. In het midden van het paneel is er toch nog 75 mm nodig om alle electronica te verstoppen.

De tiptoetsen op de voorzijde van het scherm zijn nauwelijks zichtbaar. Ook daar is duidelijk aan de looks gedacht. Die drang naar plaatsbesparing zorgt er ook voor dat het aantal aansluitingen lager is dan bij de concurrenten, maar de essentiële aansluitingen zijn wel aanwezig. De plaatsing van de minijack-aansluiting voor een hoofdtelefoon vinden we nogal twijfelachtig. Hij zit onderaan aan de achterzijde van het paneel, en dat is een moeilijk te bereiken plek. De beeldresultaten van deze JVC verrassen ons enigszins. Het zwart is erg donker, maar wordt overmatig benadrukt waardoor er bijna geen donkergrijstinten meer aanwezig zijn. We vonden de resultaten beter met de instellingen ‘Picture Management’, ‘Smart Picture’ en ‘Dynamic Backlight’ uitgeschakeld. Het beeld is ook wat te sterk gefilterd en ziet er daardoor soms een beetje artificieel uit. Toch scoort het scherm behoudens die twee opmerkingen al bij al nog zeer goed. Het geluid dat uit de slanke luidsprekers komt bekoort ons. De ‘Cinema’-mode zorgt voor een goede aanvulling op het stereogeluid zonder de overdreven blikkerige ruimteklank die dit soort klankverbeteringen soms plaagt. De JVC is bovendien erg groen georiënteerd. Samen met de Sony legt hij het voorbeeldigste verbruik voor: nauwelijks 180 watt. De ‘Eco’-mode kan trouwens voor nog verdere besparingen in verbruik zorgen.

LG 42LG5000
Prijsbewust én kwaliteit

LG 42LG5000 >>>>
Puntenscore: 87/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 85/100
www.lge.nl | 1.450 euro

De fonkelnieuwe LG 42LG5000 pronkt niet alleen met zijn uiterlijk maar ook met een opvallend mooie én duidelijke interface. Aangesloten toestellen selecteren is bijzonder eenvoudig gemaakt. De connectoren die niet aangesloten zijn worden gewoon overgeslagen en iconen geven het type aansluiting weer. Zo hoef je niet meer te gokken of ‘EXT1’ nu weer een Scart-of een HDMI-aansluiting was. De afstandsbediening is overigens prima, al is de lederachtige textuur toch net iets té designachtig naar onze smaak. Maar de LG heeft nog meer in de marge.

Op beeldkwaliteit is er allerminst bezuinigd. Voor de beste resulaten moet je wel de ‘Film‘-modus activeren in het beeldmenu. Het toestel legt de beste scaling voor van heel de test, en ook de de-interlacing scoort prima. Beschik je dus over een oudere of kwalititatief minder goede dvd-speler die wel over een component video uitgang beschikt, dan zit je zeker goed met deze LG. Hij blaast heel je dvd-collectie nieuw leven in. Ook met Blu-ray als bronmateriaal zet hij zijn beste beentje voor. De kleuren zijn prima en helemaal niet overmatig hevig. Er is ook een ‘Expert’-mode aanwezig die door een ISF-technicus kan worden gebruikt om het beeld nog verder te verbeteren. Het eindresultaat wat beeld betreft doet hem net in de subtop belanden. Ook het geluid scoort goed. De zo goed als onzichtbare speakers zijn getuned door Mark Levinson, een naam die niet onbekend zal zijn bij de audiofielen. De LG is tot slot ook bijzonder aantrekkelijk geprijsd.

Loewe Connect 42 Media FullHD+ DR+
Totaaloplossing

Loewe Connect 42 >>>>
Puntenscore: 85/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 55/100
www.loewe.nl | 3.799 euro

Loewe herdefinieert met deze set het begrip televisie op een ingrijpende wijze. Met de Connect 42 FullHD+ als basis, is dit scherm voorzien van alle noodzakelijke aansluitingen en bijzonder uitgebreide DVB-mogelijkheden. Daarnaast voegde Loewe er nog een digitale recorder aan toe. Die is volledig geïntegreerd in het toestel, en beschikt over een harde schijf van 160GB. Wie z’n tv-beelden digitaal ontvangt, kan opnames programmeren via de EPG (Electronic Program Guide), maar zelfs met analoge ontvangst is het instellen van opnames zo eenvoudig mogelijk gemaak. Na een eenmalige setup van de juiste teletekstkanalen biedt het toestel immers ook voor analoge tv een EPG aan die van opnemen kinderspel maakt. Je kan er bovendien ook gebruik van maken om opnames te plannen op externe toestellen. Wie zijn tv-shows wil archiveren, kan dus nog steeds een externe dvd-recorder gebruiken. Alle ingebouwde tuners, ook de digitale, zijn overigens dubbel uitgevoerd. Op die manier kan je tegelijkertijd naar een bepaald kanaal kijken en een andere zender opnemen. Maar daar stopt Loewe niet. Er werd ook een mediagateway ingebouwd, die je kan gebruiken om foto’s, muziek of films vanaf je netwerk naar dit scherm te streamen. Je kan gebruik maken van de bijgeleverde Twonkyvision-mediaserver, of eender welke andere UPNP-compatibele mediaserver om de bestanden aan te bieden. Net als bij het andere Loewe-toestel ligt het gemeten verbruik eerder rond 180 watt dan rond 130 watt, de waarde die Loewe zelf opgeeft voor dit toestel. Dat is echter nog steeds een erg goede prestatie.

Over het resultaat kunnen we bondig zijn: deze televisie biedt een volledig geïntegreerde oplossing voor het televisiekijken van morgen.

Panasonic TH42PZ85E
Bovenste best beeld

Panasonic TH42PZ85E >>>>>
Puntenscore: 90/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 77/100
www.panasonic.nl | 1.800 euro

De verschillen tussen deze Panasonic en z’n collega uit onze eerste categorie zijn bijzonder gering. Bij de uitgangen treffen we een optische digitale audio-uitgang aan. Voor de beeldverwerking beschikt dit toestel over ‘Intelligent Frame Creation’-technologie. Het scherm ‘berekent’ een aantal extra beelden en geeft die weer tussen twee normaal aangeleverde beelden door, waardoor het beeld nog scherper en vloeiender moet ogen bij felle actiescènes. Dat alles komt bovenop de sowieso al zeer goede beeldkwaliteit die de Panasonic in de vorige categorie leverde. Ook aan de audiokant zijn er een aantal functies toegevoegd. ‘BBE Viva HD3D’ en ‘V-Audio Surround’ zorgen voor pseudo-surround-effecten.

Of de toegevoegde waarde van deze functies tweehonderd euro extra waard is, betwijfelen we enigszins. We vonden de kleine broer in dat opzicht een betere deal. Het enige haar in de boter blijft evenwel een hoog stroomverbruik. Met zijn piekverbruik van 385 watt, en zelfs met het door Panasonic vermeldde doorsnee verbruik van 324 watt, drinkt dit scherm nog steeds 50 procent meer stroom uit het stopcontact dan de concurrentie. Vergeleken bij de beste presteerders uit onze test – de JVC LT-42S90BU, de Sony KDL-40W4000 en beide Loewe-toestellen – zit dit toestel bijna aan een dubbel verbruik. Het verschil in prijs wordt op termijn dan ook alleen maar groter. Voor wie de kostprijs en het verbruik geen bezwaar zijn, koop je hier wel het beste beeld dat je kan krijgen in deze categorie.

Philips 42PFL7603D/12
Extra beeld en geluid

Philips 42PFL7603D/12 >>>>
Puntenscore: 85/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 77/100
www.philips.nl | 1.700 euro

Wat krijg je extra voor tweehonderd euro meerprijs tegenover de Philips 42PFL5603D/12 uit de eerste categorie in deze test? Bij Philips zit het verschil hem in de ‘Ambilight’-verlichting, ‘wOOx’-luidsprekers en ‘Digital Natural Motion’-technologie. Voor de rest zijn de twee toestellen zo goed als identiek. Qua beeldkwaliteit zagen we dan ook nauwelijks verschillen. Net zoals bij de kleinere broer staat de helderheid te laag, zodat zwart sterk benadrukt wordt maar er tegelijkertijd heel wat zwartdetail verloren gaat. De kleurbewerking blijft matig; het geel is te donker en magenta wordt te fluo. We vermelden ook dat zowel dit toestel als de Philips-inzending uit de eerste categorie beter presteren via de HDMI-uitgang dan via de component video-uitgang.

Philips mikt vooral op mensen die op zoek zijn naar meer emotie in hun televisiebeleving. Ambilight zorgt voor een breder beeldeffect, door de algemene kleurtendens van het getoonde beeld op de achterliggende muur te projecteren. Het is duidelijk dat je televisie dan best tegen een bijna kleurloze muur staat. Is dat niet het geval, dan zal de kleur van de achterliggende muur zich mengen met de Ambilight-verlichting zodat die niet meer overeenkomt met wat je ziet op het scherm. De wOOx-luidsprekers vinden we excellent. De sterk verbeterde bas is opvallend en de klank van deze televisie is bijzonder levendig. Of dit toestel zijn meerprijs waard is hangt natuurlijk grotendeels af van wat je zelf belangrijk vindt.

Samsung LE40A656A1F
Amber toets

Samsung LE40A656A1F >>>>
Puntenscore: 87/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 78/100
www.samsung.nl | 1.699 euro

Je wil weg van die stereotiepe zwarte of grijze kaders? Dan heeft Samsung deze erg mooie amberkleurige uitvoering voor jou. Met zijn scherp afgelijnde randen heeft de LE40A656A1F de allures van een kunstig kader. De tiptoetsen zijn bijna onzichtbaar weggewerkt in de omkadering van het toestel, zodat niets de illusie verstoort. Ook hier kan de usb-aansluiting gebruikt worden om foto’s weer te geven, en in zo’n stijlvolle omlijsting zien die er veel beter uit. Technisch gezien veranderde er weinig aan het toestel. De contrastverhouding is nog beter geworden, en het toestel beschikt over 100Hz-technologie. Een extra HDMI-aansluiting aan de achterzijde brengt het totaal op vier, wat erg genereus is. Daartegenover staat wel een verhoogd verbruik. De beeldkwaliteit van deze televisie is net iets minder dan die van z’n collega uit de lagere categorie. Dat is te wijten aan een paar foutjes in het HD-testparcours en net iets minder goede kleuren. Al valt dat wel te relativeren: het einderesultaat hoort nog steeds bij de beste scores uit deze test. Enkel het geluid blijft het zwakke punt, want Samsung slaagt er ook hier niet in om een overtuigend filmgeluid neer te zetten. De aanwezigheid van ‘SRS TruSuround’-technologie kan daar niets aan veranderen. Design komt duidelijk met een fors hoger prijskaartje; misschien een toch net wat te hoge meerprijs voor hoofdzakelijk een leuker kader.

Categorie 2: Evenwicht tussen features en prijs (vervolg)

Sanyo 42FHW07
Scherpe prijs

Sanyo 42FHW07 >>>>
Puntenscore: 82/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 88/100
www.sanyo.nl | 1.299 euro

Deze Sanyo 42FHW07 lijkt ons een televisie die ontdaan is van alle franjes. Het is één van de weinige toestellen dat geen DVB-T-tuner aan boord heeft. Er is wel een PiP-functie, maar die werkt niet samen met de HDMI-ingang, en ook niet met de component video-ingang als je de beelden door de speler laat upscalen naar 1.080i. Onze eerste beeldtesten deden ons het ergste vrezen. De kleuren blijken veel te fel, rood en geel krijgen haast een neon kleureffect. Wie dvd’s wil kijken op dit scherm moet voor een goede progressive scan-speler zorgen, want de de-interlacing van dit toestel is beneden de maat. Uiteindelijk vonden we een redelijke oplossing door de ‘Cinema’-mode te selecteren, de kleurtemperatuur op ‘Midden’ in te stellen en de ‘Film’-mode aan te schakelen. De kleurinstellingen lieten we een beetje dalen om het neoneffect te verminderen. Na al dat tunen bleek de Sanyo toch nog redelijk goede beelden voor te leggen, al moet je wel een liefhebber zijn van sterke kleurtjes. De menu’s zijn erg gebruiksvriendelijk en hebben een moderne vormgeving.

De afstandsbediening is dan weer een zwakker punt. De dubbele D-pad is lastig in gebruik. De spaarzame tekst en talrijke icoontjes op de remote maken het bovendien niet makkelijk om een functie terug te vinden. Het geluid is al bij al goed, maar stijgt niet boven het gemiddelde voor deze categorie. De prijs is daarentegen erg scherp.

Sharp LC-42XL2E
Weg met ruis

Sharp LC-42XL2E >>>>
Puntenscore: 88/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 70/100
www.sharp.nl | 2.099 euro

Ook Sharp gaat voor de slanke lijn, met een zo klein mogelijk kader om zo weinig mogelijk plaats in te nemen. Het beeld is echter groots. Het toestel is voorzien van 100Hz-technologie. Het levert excellente resultaten voor ruisonderdrukking, zelfs in de laagste instelling. Is het bronbeeld echt slecht, dan kan je de hogere instellingen nog gebruiken om tot een goed resultaat te komen. Onze House Of Flying Daggers-scènes, die toch veel last hebben van korreligheid, zagen er plots veel beter uit. Het scherm toont ook erg veel detail bij dvd’s, met dank aan de bijzonder goede scaling. We adviseren wel om de ‘Film’-mode bij de geavanceerde beeldopties op ‘Standaard’ in te stellen. Met deze instelling op ‘Geavanceerd’ waren de resultaten slechter, zowel bij Blu-ray- als dvd-materiaal. Ook de analoge tuner legt degelijke beelden voor, maar het zappen verloopt pijnlijk traag. We tillen daar echter niet te zwaar aan in deze digitale tv-tijden. De totale beeldkwaliteit is excellent.

De geluidsinstellingen zijn eerder beperkt, maar de klank is prima en laat een erg goede indruk na. Alleen het maximale volume is een beetje krap berekend. De afstandsbediening is erg blits, maar makkelijk in gebruik is ze niet. De toetsen reageren eerder flets en onzeker. De toetsen voor de beeldinstelling en beeldverhouding zitten trouwens verstopt echter een klepje, toch wel vreemd voor functies die je regelmatig nodig hebt. Even dachten we nog een usb-aansluiting aan de zijkant te vinden, maar dat is jammer genoeg een service poort. Onze enige echte klacht over de Sharp is dat hij aan de prijzige kant is.

Sony KDL-40W4000
Nu met PS3-interface

Sony KDL-40W4000 >>>>
Puntenscore: 88/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 81/100
www.sony.nl | 1.600 euro

Een zeer mooie, donkerblauwe metallic-afwerking en een dunne speakerbar onderaan sieren deze Sony KDL-40W4000. We mogen het hele ‘draw-the-line’ ontwerp echt geslaagd noemen. Ook hier geeft de standaard beeldinstelling een iets te overdreven gefilterd effect, maar het is minder erg dan bij het kleine broertje uit categorie 1. Het inktzwart is overdreven, zodat we de helderheid wat opkrikken om meer detail te zien. Het zorgt wel voor bijzonder mooie beelden, zoals bij onze Star Wars-testscènes waar de duisternis van de ruimte écht tastbaar is. De remote is quasi identiek aan die van de KDL-40D3500, maar dé grote verandering zit in de gebruikersinterface. De XMB (Cross Media Bar) van de PlayStation3 is ook de interface van dienst op dit toestel. Die is makkelijk te navigeren, maar vergt wel enige aanpassing voor wie een klassiek menu gewoon is. Er kan ook nog wat aan de indeling verbeterd worden; sommige beeldinstellingen zoals ‘Film’-mode staan verdwaald in de ‘Kenmerken’ menu.

Ook het geluid van dit toestel is excellent, we merken een zeer duidelijk stereoscheiding en een rijke, diepe klank. Naast een DVB-T-tuner is deze Sony ook uitgerust met een DVB-C-tuner die bovendien HD Ready is. Klaar voor de toekomst dus, met HDTV in gedachte. Tot slot kan hij ook als fotokader functioneren. Naast de zes ingebouwde beelden kan je daar ook een usb-stick voor gebruiken. De foto van je keuze blijft dan tot vier uur zichtbaar, waarna het toestel in standby gaat. Natuurlijk kan je ook voor een slideshow van je foto’s kiezen.

Tatung V42MMFJ-ETB
Prijsbewust

Tatung V42MMFJ-ETB >>>
Puntenscore: 72/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 95/100
www.tatung.eu | 999 euro

Tatung toont ons dat Full HD-toestellen niet noodzakelijk onmenselijk duur hoeven te zijn. Maar je moet voor een dergelijke prijs natuurlijk ook geen topprestaties verwachten.
Bij de aansluitingen treffen we geen verrassingen aan; de selectie is niet rijkelijk maar wel correct. De menu’s zijn eenvoudig maar adequaat, en de afstandsbediening verrast ons door zijn goede functionaliteit. De analoge tuner laat erg sterke resultaten zien. Het toestel beschikt over een goede PiP-functionaliteit (Picture in Picture) die makkelijk te bedienen is via de remote.

Bij de technische beeldtesten komen de minder sterke punten van de Tatung naar voor: een erg matige de-interlacing – waardoor er heel wat gekartelde randen zichtbaar zijn in diagonale lijnen, matige kleurreproductie en minder dan gemiddelde resultaten bij onze dvd- en Blu-ray-testen. De ruisonderdrukking moet ook iets hoger worden ingesteld dan ze af-fabriek staat, als de bron veel ruis bevat. Ondanks dat technisch minder sterke parcours legt de Tatung wel een degelijk beeld voor bij de kijktesten. De ‘Cinema’-instelling levert iets betere kleuren en een beter zwartdetail. De ‘Standaard’-instelling levert dan weer beter detail in heldere scènes. Het geluid scoort voldoende, maar mag voor een 42-inch toestel toch wel wat beter.

Het eindresultaat vinden we een erg behoorlijke prestatie voor een toestel met een zeer economische adviesprijs.

Conclusie

Het wordt ons tijdens de test al snel duidelijk dat al deze toestellen schitterende resultaten voorleggen. In de eerste categorie, met de goedkoopste Full HD-toestellen dus, gaat de Samsung LE40A557P2F door zijn opmerkelijk goede beeldkwaliteit aan de haal met de Beste Keus-onderscheiding. De Panasonic TH42PZ80E haalt een duidelijke tweede plaats binnen. Ook voor de Beste Koop verwijzen we in deze categorie naar de Samsung LE40A557P2F, die z’n excellente prestaties ook koppelt aan een erg scherpe prijs. De Sony KDL-40D3500 en de Philips 42PFL5603D/12 lopen weg met de tweede en derde plaats.

In onze tweede categorie, bij de toestellen met een evenwicht tussen prijs en features, is het prijzenveld enorm verspreid – van 999 euro tot 3.799 euro om precies te zijn. Dat noopt ons tot toelichting. De Tatung V42MMFJ-ETB is bijvoorbeeld een opvallend goedkoop toestel in dit testopzet, maar binnen de line-up van deze fabrikant is het wel degelijk één van de betere modellen. De Loewe lijkt in eerste instantie bijzonder prijzig, maar legt duidelijk meer nadruk op design, integratie met andere Loewe-onderdelen en extra features. Gaan we op zoek naar de Beste Keus, dan komen we dit keer uit bij de Panasonic TH42PZ85E. De voorsprong van plasma op lcd verkleint dan wel, maar het beeld van dit toestel blijft excellent. De Sony KDL-40W4000 en de Sharp LC-42XL2E delen de tweede plaats. Als we de prijs mee in de vergelijking betrekken, dan is de Tatung V42MMFJ-ETB onze Beste Koop. Toegegeven, je maakt in dat geval een compromis tussen prijs en kwaliteit, maar voor de adviesprijs van 999 euro zijn de resultaten erg goed. De tweede plaats is voor de Sanyo 42FHW07. De LG 42LG5000 gaat aan de haal met de derde plaats, maar krijgt van ons een bijzondere vermelding door de erg goede balans tussen prijs en kwaliteit.