Marantz PM KI Pearl

Wereldmerken binnen de hifi die een nieuw apparaat in een extreem beperkte oplage op de markt brengen hebben daar doorgaans een bijzondere reden voor. Daarmee bedoel ik trouwens niet een Boutique fabrikant die een platenspeler van een ton bouwt waar ze er sowieso maar vijf per jaar van verkopen. Ik heb het over Marantz die een versterker en een sacd-speler limiteert op 500 exemplaren. Wereldwijd.

Zoals meestal het geval is gaat het ook bij Marantz om een jubileum-actie. Ken Ishiwata is in 2009 dertig jaar aan de firma verbonden, en viert dat op gepaste wijze met een persoonlijk kado aan de liefhebbers van zijn werk. Want naast Brand Ambassador is Ishiwata natuurlijk ook de bepalende persoon bij de klankmatige afstemming van Marantz apparatuur.

[MarantzPMKIPearl]

Daarbij hanteert hij eerder een filosofisch uitgangspunt dan een technisch. Natuurlijk weet hij enorm veel over de klankmatige invloed van bepaalde componenten op bepaalde plaatsen in de schakeling, maar die kennis gebruikt hij in dienst van de muziek. Niet voor niets noemt hij muziek de hoogste en nobelste vorm van kunst. Gekristalliseerde emotie die moet worden doorgegeven aan anderen. En als je erover nadenkt dan kun je niet anders dan hem gelijk geven. Het gaat uiteindelijk niet om weerstanden en condensatoren, maar om een zo intens mogelijke muzikale ervaring.

Uitpakken

Toen de versterker op de redactie arriveerde viel vooral de omvang en het gewicht van de doos op. Een omdoos, daar dus weer een doos in, en dan pas de zeer goed in textiel en schuim verpakte versterker. Met twee man uitpakken is geen overbodige luxe, want het ding is ook nog eens behoorlijk zwaar.

Eenmaal geheel ontkleed staat er een werkelijk schitterend gebouwde versterker. De kwaliteit van de afwerking behoort tot het mooiste dat ik ooit heb gezien, werkelijk aan elk detail is gedacht. Van het geheel verkoperde chassis (roodglanzend zichtbaar aan de achterzijde en aan de onderkant) tot de massieve frontplaat die is samengesteld aluminium een een trillingsdempend composietmateriaal, en van de zeer stabiel aanvoelende bedieningsknoppen tot het gegraveerde plaatje met de handtekening van Ishiwata (en een echt pareltje), alles klopt aan het uiterlijk van deze versterker.

Nog wat techniek

Ondanks Ishiwata`s mening dat specificaties er niet toe doen (en hij heeft gelijk mensen...) waag ik me toch aan een bescheiden opsomming van enkele feiten. De PM KI Pearl levert een vermogen van 90 Watt aan 8 ohm, en de voeding is zodanig overgedimensioneerd dat zelfs als lastig bekend staande luidsprekers onverbiddelijk de wil opgelegd kan worden.

Omdat het tenslotte zijn feestje is kon Ken Ishiwata zonder op de kosten te letten aan de slag. Het getuigt wat mij betreft van grote bescheidenheid dat hij kiest voor een `gewone` geïntegreerde versterker. Hij had ook een ultieme voor- eindcombinatie kunnen bouwen. Wellicht dat hij van mening was dat de uitdaging juist ligt in een zekere mate van beperking, en dat de uiterlijke verschijning van geen enkele invloed hoeft te zijn op het muzikale resultaat.

Luisteren dan maar

Als de gloednieuwe PM KI Pearl voldoende is ingespeeld door er gedurende een week of drie dagelijks zo`n acht uur allerlei muziek op te draaien kan het echte luisteren beginnen. De lade van de meegeleverde (en later dit voorjaar uitgebreider te bespreken) UD 8004 universele speler zoeft soepel open, waarbij vooral het zacht aanvoelende, dempende polymeer waar hij van gemaakt is in positieve zin opvalt. Het inlezen van de ingelegde schijf duurt vanwege de veelheid aan beschikbare formaten wel wat langer dan bij een dedicated (sa)cd-speler, maar een gemiddelde van ongeveer vijfentwintig seconden voor een cd geldt vandaag de dag toch echt nog als buitengewoon snel voor een multispeler.

Natuurlijk was er al een eerste luister-indruk, en het zal niet verbazen dat die behoorlijk goed was. Zelfs vers aan de stroom produceert de combinatie een geluid dat een milde autoriteit heeft, zonder scherpe kantjes of dichtgelopen geluidsbeeld. Tijdens de inspeelperiode probeer ik dan zo min mogelijk beeldvormend te luisteren om de geleidelijke progressie in kwaliteit niet mee te krijgen. Het is net als opgroeiende kinderen. Ooms en tantes roepen met ruime tussenpozen dat ze nu toch wel heel erg groot zijn geworden, maar als je ze zelf dagelijks om je heen hebt merk je dat niet.

En ik voelde me echt zo`n oom toen de eerste klanken van de eerste serieuze luisterronde de ruimte vulden. De milde autoriteit was er nog steeds, maar was gewoon een factor twee gegroeid. Het geluid zou je kunnen omschrijven als laid-back, maar met een enorme hoeveelheid informatie. Ik weet van een gesprek dat ik een paar jaar geleden met hem had dat Ishiwata graag op deze manier naar muziek luistert, en dus kun je zeggen dat zijn hand in de klank heel erg herkenbaar is. Niet in-your face, maar zeker ook niets verbloemend. Buisachtig misschien? Nee, dat niet, maar zeker ook niet solid-state. De muziek is er gewoon, en wordt op een uiterst plezierige en vanzelfsprekende manier aangereikt.

Beter luisteren

Ook al hou ik er niet van om steeds met dezelfde muziek naar geluidsapparatuur te luisteren, er zijn een paar tracks die ik toch als referentie wil handhaven. Boz Scaggs` Thanks To You is er zo eentje, en het onderrugmasserende laag in deze track vloeit als heerlijke diepbruine stroop uit de luidspreker. De macht die de versterker uitoefent op de Master Contemporary C luidspreker is indrukwekkend. De controle is groot, wat op een forse voedingsreserve duidt.

Laat u niet trouwens misleiden door de term stroop. Daarmee zeg ik niets over de snelheid van het geluid, eerder iets over de structuur. Ik hou ook van havermoutpap, maar als het daar naar had geklonken was er iets mis geweest, ziet u het voor u? En om maar even bij de voedingsmiddelen te blijven, het hoog parelt als een verfijnde champagne. Details komen er met deze speler/versterker-combi genoeg uit de keramische tweeter van de Master, maar wel op zeer gedistingeerde wijze.

De frequentie-uitersten zijn dus dik in orde, maar het belangrijkste frequentiegebied is het midden, want daarmee kan met ons voor spraak (met frequenties van pakweg 800 tot 3000 Hertz) geoptimaliseerde gehoor het meeste mis gaan. Daarom luister ik ook altijd naar gesproken woord. Dat moet body hebben, maar niet donker klinken. De stem moet herkenbaar en verstaanbaar zijn, en kleuring moet ontbreken. Nu weet ik dat de gebruikte luidspreker daar heel goed in is, dus hangt het van de bron en de versterking af hoe de score uitvalt. Laurie Anderson`s stem op het album Bright Red behoort tot de beste opnames die ik op dat gebied ken, en ook hier: 12 punten van de Nederlandse jury.

Laatste ronde

David Sylvian maakte met Dead Bees On A Cake een geweldig klinkend album met heerlijke muziek. Het nummer Alphabet Angel is het kortste van de plaat, maar bevat desondanks een schat aan klankkleuren en heel veel ruimtelijke informatie. Vooral in de achtergrond gebeurt van alles, en de UD 8004/PM KI Pearl set projecteert dit met het grootste gemak een meter of vijf achter de luidsprekers. De `bubble` van geluid rondom de luidsprekers is trouwens ook breed.

Dat bewijst Julien Neto op zijn album Le Fumeur De Ciel. De nogal zakelijk getitelde track IV (Featuring Keith Kenniff) speelt psycho-akoestische spelletjes met je hersenen door het geluid via een subtiele fasedraaiïng echt meters naast en boven de luidsprekers te projecteren. Holografisch bijna, en als de set klopt krijg ik er altijd kippenvel van. Nu dus ook.

Conclusie

Omdat er van de PM KI Pearl maar 500 stuks gebouwd worden is het een beetje raar om hier te gaan roepen dat iedereen met het muziekhart op de juiste plaats er een zou moeten kopen. Toch ga ik dat doen. De combinatie van perfecte afwerking en geweldige klank maakt van deze gelimiteerde versterker een begerenswaardig object. De prijs van 2999 euro is in dat licht zelfs zeer gunstig te noemen.

Uren en uren kijk- en vooral luisterplezier zijn gegarandeerd, en dat is dan ook de reden dat deze versterker als nieuwe referentie in de luisterruimte van HiFi.nl blijft staan. Hoeveel van de overige 499 PM KI Pearl`s er inmiddels verkocht zijn weet ik niet, maar ik zou een beetje opschieten als ik u was.