Arcam Solo Neo

Max Delissen | 23 juni 2010 | Arcam

De oorspronkelijke Arcam Solo heeft de Britse audiofabrikant geen windeieren gelegd. De verkoopaantallen van dit alles-in-1 apparaat met highend aspiraties waren nog beter dan verwacht. De introductie van de opvolger Solo Neo stemt dan ook verwachtingsvol, zowel bij de fabrikant als bij de internationale hifi-pers.

Op de dag dat de Solo Neo leverbaar was stond er daarom ook een in onze luisterruimte, en de afgelopen weken hebben we er intensief naar geluisterd. Arcam zelf promoot hun compacte Muso luidspreker als ideale partner voor de Solo Neo, maar omdat we die (inderdaad uitstekende) monitorluidsprekers begin 2008 al beluisterden in combinatie met de Arcam Solo Mini besloten we net als vorige keer de lat wat hoger te leggen.

Waren het toen de verhoudingsgewijs kostbare Dynamic Solutions Master III luidsprekers die de Solo Mini tot grote daden inspireerden, de Solo Neo mag nu zijn kunsten vertonen in combinatie met de Contamporary C luidsprekers van hetzelfde merk.

Een opvolger presenteren van een zeer succesvol apparaat is enerzijds volstrekt logisch, want de techniek en het inzicht schrijden voort. Maar vanuit marketing-oogpunt kan het ook risicovol zijn, omdat je als fabrikant moet zien te voorkomen dat de opvatting post vat dat het oude apparaat niet goed meer mee kan. Dat heeft Arcam slim voorkomen door de eerste Solo zijn tijd te gunnen en de Neo pas nu uit te brengen, en door het nieuwe apparaat voornamelijk uit te breiden qua functionaliteit en slechts op cruciale punten te verbeteren.

Als je de specificaties van de `oude` Solo naast die van de Solo Neo legt is er eigenlijk maar een significante aanvulling aan te wijzen, en dat is de mogelijkheid om de Solo Neo via WiFi of bedraad op te nemen in een netwerk. Daardoor kan hij nu niet alleen internetradio afspelen, maar ook zowat alle (audio)content die in het netwerk aanwezig is. De Solo Neo ondersteunt WAV, MP3, AAC, WMA en FLAC. De maximale bemonsteringsfrequentie bij een resolutie van 24bit is 48 kHz.

De verbetering waar ik het net over had is eigenlijk niet uit te drukken in  specificaties. De ingenieurs van Arcam hebben namelijk wijzigingen in de schakeling aangebracht waardoor de Solo Neo nog beter zou klinken dan zijn illustere voorganger. Nu is dat altijd een kwestie van smaak, en alleen in een direct vergelijk met de vorige Solo zou vast te stellen zijn of de klankmatige aanpassing ook echt als een verbetering kan worden aangemerkt. Ik ken de vorige Solo behoorlijk goed. Die had duidelijk de Arcam-Family klank meegekregen. Dynamisch, detailrijk, met een stevig maar nooit overdreven laagfundament en muzikaal. De Neo liet zich op al deze punten eveneens gelden op de Master Contemporary C, waarover later meer. Ik ben echter geneigd om de uitstekende klank voorlopig toch meer als een geruststellend gegeven te beschouwen, en de netwerkmogelijkheid als belangrijkste pluspunt ten opzichte van de vorige versie te benoemen.

Het instellen van een draadloos netwerk is eenvoudig, en binnen de kortste keren geregeld. Wie de voorkeur geeft aan bedraad aansluiten prikt de datakabel eenvoudigweg in de RJ45 aansluiting achterop de Solo Neo. Je hebt als gebruiker de keuze uit twee NET Music activiteiten. De ene is internetradio, de andere is muziek uit het eigen netwerk, bijvoorbeeld vanaf een laptop of  NAS. Het luisteren naar internetradio is een genoegen. De ingebouwde module is snel en stabiel, de enige beperking ligt bij de aanbieder van het signaal. Een meerderheid van radiostations op internet hanteert een 128 kbps bitrate, en hoewel dat absoluut niet overeenkomt met de beloofde cd-kwaliteit is er in de dagelijkse praktijk erg goed naar te luisteren.

Uitgebreid zoeken van zenders en het toevoegen van favoriete radiostations gaat wat lastiger via de afstandsbediening en het display van de Solo Neo. Daarom heeft Arcam de mogelijkheid gecreëerd om deze instellingen via een computer en internet aan te passen. De koper van de Solo Neo kan zich registreren op een speciale site, en door het unieke identificatienummer van zijn Solo Neo in te geven kunnen online de favoriete zenders worden aangepast in het apparaat. En dat werkt in de praktijk echt hartstikke handig.

Als je bestanden wil streamen vanaf een netwerkapparaat – dat kan bijvoorbeeld een computer zijn of een NAS – moet op dat apparaat een Universal Plug and Play (uPnP) service aanwezig zijn. Voor een computer is dat bijvoorbeeld Windows Media Player 11. Veel NAS-systemen hebben ook een uPnP service aan boord. Voor de duidelijkheid: uPnP is een internationaal gestandaardiseerd verbindingsprotocol waardoor apparaten van verschillende merken elkaar herkennen en zonder problemen kunnen samenwerken. Een bedrade verbinding installeert in zo`n geval meestal automatisch de benodigde netwerkverbinding, en voor draadloos gebruik is in de handleiding een duidelijke en uitgebreide setup-gids opgenomen.

Is de verbinding eenmaal gemaakt, dan indexeert de Solo Neo zelf de bruikbare muziekbestanden op de externe bron, die vervolgens met de afstandsbediening kunnen worden opgeroepen. Als je een netwerkspeler met een uitgebreide touchscreen afstandbediening gewend bent is het even wennen, maar de manier waarop Arcam je door je bestanden laat browsen is heel logisch.

Verschil in klank tussen de originele schijf via de cd-speler en een in FLAC geripte versie vanuit het netwerk is te verwaarlozen, en zo er al een onderscheid gemaakt zou kunnen worden is het onmogelijk om aan te geven welke weergave beter is.

Als je naar een gitarist luistert hoor je een heleboel afzonderlijke dingen die samen de muziek vormen. Om er een paar te noemen: de trilling van de snaren die de toon geeft, de klankkleur van het hout, het plectrum dat de snaar raakt en het schuiven van de vingers over de hals. Het realiteitsgehalte van de weergave wordt volgens mij voor een groot deel bepaald door de nauwkeurigheid waarmee deze onderlinge details van elkaar gescheiden worden. En hoe kleiner de verschillen zijn, hoe natuurlijker de muziek klinkt.

Elk modern hifi-apparaat beheerst de `grote lijnen` van de weergave, maar detaillering en ruimtelijke weergave zorgen voor het onderscheid tussen geluid en muziek. Een favoriete track om dit te testen is het sfeervolle Small Hours van de vorig jaar overleden Schotse muzikant John Martyn. Dit nummer is buiten opgenomen, midden in de nacht, waarbij een P.A. systeem op een klein eilandje in een ondergelopen steengroeve Martyn`s gitaargeluid over het water laat kaatsen met een bijna oneindige natuurlijke reverb tot gevolg.

Er zitten enorm veel ruimtelijke details in deze opname. Een trein die in de verte voorbij rijdt, nieuwsgierig gakkende ganzen, het water dat zachtjes tegen de oever kabbelt. Het is een magische opname, en de combinatie Arcam Solo Neo met de Master luidsprekers bezorgt me kippenvel van genot.

Een vrij extreme torture-test is Thanks To You van Boz Scaggs. Het rollende synthetische laag dat hier in zit gaat echt heel diep, en daarom zijn zowel de vermogensreserve als de controle van een versterker er goed mee te testen. Maar het is tevens een verdraaid lekker nummer, en ook hier geeft de Solo Neo binnen de grenzen van het redelijke geen krimp. De Master luidsprekers staan bekend om het feit dat ze graag strak in bedwang gehouden willen worden. Met een versterker die een beperkte grip op het afgegeven vermogen heeft gaan ze al gauw flodderig klinken en raken details hoger in het frequentiespectrum vertroebeld. De Solo Neo scoort hier uitstekend. Strak, met veel druk, met oog voor detail maar zonder scherpte, ook bij wat luider spelen. Helemaal Arcam, dat had ik in eerste instantie dus goed gehoord...

De combinatie met de Master luidsprekers is, eerlijk gezegd, niet erg realistisch. Niemand geeft meer dan drie keer zoveel aan speakers uit dan aan de rest van de set. Daarom is ook nog even geluisterd met de PSB Imagine T luidsprekers, die qua prijs veel beter bij de Solo Neo passen, en die tevens bekend staan om hun uitstekende prijs/kwaliteit verhouding. En ook deze combinatie maakt muziek.

Het voordeel van zo`n alles-in-1 set is trouwens dat je je niet hoeft te bekommeren om de kwaliteit van je interlinks. Die heb je immers niet nodig. Het is een goed idee om het geld dat je daaraan zou hebben uitgegeven te investeren in een betere luidsprekerkabel en een beter netsnoer. Het zijn details, maar zoals ik al eerder vertelde kunnen die uiteindelijk het verschil maken tussen goede en heel goede weergave.

Is Arcam met de Solo Neo geslaagd in een succesvolle troonopvolging? Absoluut! De toevoeging van de netwerkmogelijkheid komt precies op het goede moment, want de markt kantelt heel langzaam die kant op. En in de overgangsperiode wil het grootste deel van de muziekliefhebbers ook nog gewoon cd`s kunnen blijven draaien. Tel daarbij de hoge aaibaarheidsfactor van het apparaat en succes is gegarandeerd. Well done!