Goldenote DAC7

In het voorjaar van 2011 kwam in de mooie omgeving van Florence in Italië een nieuwe hifireeks op de audiowereld. Het vermaarde Goldenote lanceerde haar Micro-Line serie. Kleine, betaalbare hificomponenten die oog en oor zouden moeten kunnen strelen. Met een ontwerpdivisie en gehele productielijn in een werkplaats in het warme Italië is het knap om apparaten op de markt te brengen tegen een concurrerende prijs. Maar of ze zich ook kunnen meten met de concurrentie? Ik testte voor Hifi.nl de DAC-7, als eerste in de Benelux.

De firma Akamai Audio, waar de merken Goldenote en Blacknote onder vallen, wordt al enige tijd geleid door Alessandro Oronto en zijn negen medewerkers. Het bedrijf bestaat al bijna twee decennia in de huidige vorm en heeft – niet in de laatste plaats door de inspanningen van de Nederlandse importeur- flink wat successen mogen behalen op het gebied van goede hifi-apparatuur.

Behalve de muzikale platenspelers, armen, elementen en (voor-) versterking heeft het bedrijf zichzelf de afgelopen jaren ook al bewezen met digitale producten. De meest bekende –en bekroonde- voorbeelden die in het geheugen springen zijn natuurlijk de Stibbert Tube cd-speler en de D.S.S. streamers.

Spartaans

De technici en ontwerpers in Florence bouwen graag verder vanuit één vaste vormgeving. Dat bleek al eerder in de versterkers en cd-spelers van het merk. De nieuwe Micro-Line van Goldenote is hier geen uitzondering op; de hele lijn bestaat uit dezelfde afmeting met naar keuze een zilveren of zwarte frontplaat. Behalve een DAC komen ook een phonovoorversterker, geïntegreerde versterker, hoofdtelefoon- en voorversterker, mono eindversterkers en cd-speler uit. Allemaal met een kleine prijsstelling en een formaat van twintig bij achtenhalve centimeter.

De voorzijde van de DAC-7 biedt een wat Spartaanse aanblik. Boven de keuzeschakelaars voor de vier ingangen en de kunststof powerknop laten vier led’s zien welke ingang er gekozen is. Links en rechts daarvan wordt de verwerking van het digitale signaal weergegeven, variërend van 44,1 KHz tot aan 192 KHz. Helemaal bovenaan zitten twee led’s die aangeven of de voeding is ingeschakeld en welke voeding er wordt gebruikt. Wat ons brengt bij de eerste upgrademogelijkheid voor de DAC-7, want er gaat nog een externe voedingsunit op de markt komen voor het apparaat.

De achterzijde is overzichtelijk. Boven de IEC voedingsingang zit er een negenpolige connector voor eerdergenoemde externe voeding (PSU). Twee stuks S/Pdif (coaxiale) ingangen, één Toslink aansluiting en een usb-poort vormen de vier ingangen waarmee de dac overweg kan. Uitgaande verbindingen kunnen tot stand gebracht worden met de tulpstekker- of met de gebalanceerde XLR-aansluitingen.

Binnenin het component tref ik een centraal gelegen voedingsbord met daarop een hybride voedingsblok waarvoor Goldenote een automatische temperatuurstabilisatie voor heeft gebruikt. Achterin de DAC-7 zitten de aansluitingen, met daarvoor een verticaal geplaatste printplaat met de feitelijke chipset van de DAC, een Asahi AK4396 en LM837 op-amps. De korte signaalweg naar de uitgangen kunnen door deze keuze van de ontwerpers het beste worden bereikt, wat best slim is. De toevoeging van een externe voeding is gezien de kleine behuizing wellicht een juiste upgrade voor de toekomst, maar met de DAC-7 zelf moet ik het vooralsnog zien te doen.

Wie denkt dat de USB-aansluiting gebruikt kan worden voor een harde schijf heeft het mis, de DAC-7 is enkel inzetbaar als externe dac/geluidskaart via de asynchrone high speed usb2 verbinding, zonder oversampling te gebruiken. Hiervoor moet –voor Windows- overigens wel een driver worden gedownload, deze levert Goldenote niet mee in de verpakking. De meeste mediaspelers worden ondersteund en high definition materiaal zal geen probleem zijn. Het merk lijkt erg op deze functie gebrand gezien de data die wordt meegeleverd, hoewel ik denk dat de meeste gebruikers het toestel in een opstelling zullen gebruiken waar geen computer aan te pas zal komen.

Het door Goldenote opgegeven frequentiebereik van de dac loopt van 20 20 KHz (@+/- 0,3dB) en kent een totale harmonische vervorming van maximaal 0,001%. De signaal/ ruisverhouding is vastgesteld op –105 dB en het dynamische bereik ligt op een nette 125 dB. Zoals menig digitaal naar analoog omzetter verbruikt de Goldenote weinig stroom, slechts 50 Watt maximaal. Ik neem de DAC-7 uit de nette verpakking (daar kunnen die Italianen wel wat van!) en sluit hem met een gebalanceerde kabel aan op mijn referentieset ter vervanging van mijn eigen Eastern Electric Dac, die afgelopen jaar nog als beste uit de bus kwam in de vergelijkende DAC-test.

Lange inspeeltijd en muziek

De uiteindelijke luistersessie liet in eerste instantie even op zich wachten omdat de DAC-7 een flinke inspeeltijd nodig had. Dit is bekend bij producten van Goldenote, koud uit de verpakking is de klank wat kil en steriel. Na enkele weken mijn NAS en Squeezebox Touch continu te hebben laten streamen en af en toe wat gewisseld te hebben met bekabeling en mijn eigen dac bleek de combinatie van InAkustik digitale bekabeling, een Cassiopeia netvoedingskabel en de door de importeur meegeleverde Supra XLR-interlink de juiste.

Beginnend met mijn Denon DVD-2900 als loopwerk in te zetten klinkt Smile van David Gilmour zijn album On An Island in mijn luisterruimte. Opvallend is het gemak waarmee de DAC-7 de signalen van het loopwerk omzet in geluid. De omzetter geeft vrijwel geen enkele kleuring aan de muziek. De snelheid ven de weergave is een sterk punt, de snaren van de akoestische gitaar die Gilmour bespeelt sterven snel uit terwijl de stem droog en direct uit mijn speakers komt. Ik mis wel de verfijnde saus van de buis in mijn eigen dac, maar het timbre en de plaatsing kloppen wel.

Ook met klassiek kloppen eerdere bevindingen. De DAC-7 laat het op Reference Recordings geperste Requiem van John Rutter door. Het Agnus Dei op dit –overigens wat zachter opgenomen- album is pakkend, de plaatsing van het koor is juist. Het aanzwellen van de lage regionen (pauken met orgel) en het inzetten van het forte zanggedeelte kenmerkt zich door een strakke weergave, waarin wel enig gemis aan fijndynamiek opvalt. De Goldenote is direct, heel direct. Ook het uitsterven van klanken is wat korter dan ik gewend ben van mijn eigen dac.

Ook niet-audiofiel werk komt veelvuldig voor in mijn digitale collectie. Mijn NAS vult zich steeds meer met muziek van divers pluimage. Onlangs nog ripte ik Seal zijn debuutalbum. Met daarop het mooie nummer Deep Water. De duidelijk gekleurde soulstem van de zanger met het pokdalige gezicht was op dit album nog wat zoekende en mixte verwachte commercie met zijn eigen wensen. De hoge belletjes in het nummer en de akoestische gitaren vermengen zich met de elektronische klanken van een keyboard en digitale percussie. Ook nu de droogte in de weergave, het korte uitsterven van de klanken en de zeer snelle en strakke baspartij. Vermoeiend of opdringerig wordt de DAC-7 in ieder geval niet. De droogte in de vocalen van de toen nog wat jongere Afro-Amerikaan is herkenbaar en de jaren negentig van de vorige eeuw komen me in elk geval weer voor de geest.

Over op high definition muziek. Love Over Gold van de Dire Straits in 24/96 weergave vergeleken met de gewone cd-rip biedt meer diepgang en plaatsing. Hi-hats en geluidseffecten op het nummer Private Investigations worden beter gedefinieerd en hoewel het middengebied wat nadruk krijgt van de DAC-7 is de weergave niet storend helder in de vocalen of het gitaarspel van Knopfer. Waar het album op vinyl wat meer warmte met zich meekrijgt heeft de digitale versie –zelfs in high definition- een licht metaalachtige klank, wat door de Goldenote niet wordt verbloemd maar droog wordt weergegeven.

Finito, de conclusie

Met de nieuwe Micro-Line lijkt Goldenote een nieuwe richting in te zijn geslagen als het gaat om een geluidssignatuur. Waar de meeste hifi componenten van het merk tot nu toe een warme Italiaanse saus aan de klankkleur meegaven is de DAC-7 in ieder geval een tegenstelling. Niet dat dit gegeven de Goldenote minder of juist beter maakt. De DAC speelt direct, heeft een meer in-your-face karakter met de nadruk op het middengebied en snelheid. Wat maakt dat het apparaat wel weet te pakken, overigens. Luistervermoeidheid zal niet optreden met dit component in je set, terwijl er van een laid-back weergave geen enkele sprake is. Wat ervoor zorgt dat het apparaat in zijn prijsklasse geduchte tegenstand mag verwachten van merken als Arcam, Stello (April Music) en Musical Fidelity.

Geluidstechnisch plaats ik de Goldenote dan ook tussen de laatste twee, maar dan met een wat dunnere, meer directe laagweergave. De fijndynamiek van de Eastern Electric werd overigens niet behaald, maar deze is dan ook aanmerkelijk duurder dan de Italiaan. Het merk kennende zal er in de toekomst nog een versie komen met een buis in de eindtrap, waardoor die vergelijking beter te maken zal zijn. Ik ben benieuwd naar de andere componenten uit deze lijn en vraag me af of de geboden upgrade in de vorm van een PSU veel verschil met zich mee zal brengen. Wie meer aansluitmogelijkheden zoekt zoals BNC of AES-EBU dient verder te kijken, maar wie genoegen neemt met de normale aansluitmogelijkheden of een hoogwaardige maar betaalbare externe geluidskaart zoekt voor PC of laptop kan de Goldenote zeker in zijn vergelijk meenemen.

Aanvullende informatie:

Importeur: Sneek Hifi
Goldenote DAC-7: 699 euro, leverbaar in zwart en zilver.