Het project CD-Speler

Als een van de laatste der audiofielen schafte ik mij destijds in 1990 een cd speler aan. Er waren twee redenen die me heel lang tegen hielden, mijn toenmalige eega die niet van muziek hield en mijn gehoor dat me vertelde dat een cd speler een slap aftreksel was van de platenspeler. Maar je wilt toch meedoen en dus werd er een Technics SL-P377 voor ca. 600 piek uit de winkel gehaald. Dat was toen niet echt weinig, maar ook zeker geen "top-of-the-bill". Overigens een prima apparaat, het speelde een jaar geleden nog bij iemand en werd daar helaas gestolen. De vergelijking met een platenspeler, Akai met Ortofon element moest natuurlijk gemaakt worden en jammer, de cd speler verloor kansloos, zelfs tegen een dergelijk simpele pick-up.

Een paar maanden later kreeg ik de kans mijn oude platenspeler terug te kopen. Een Thorens die zwaar was gemodificeerd met een Hadcock arm, een Supex element en een Lentek MC pre pre-amp. Daar is trouwens een HighPhonic element in gegaan omdat de tijdelijke eigenaar de Supex had mishandeld. Om even het beeld te schetsen, de speler was toen al 10 jaar oud, de arm 8, de HighPhonic werd nieuw gekocht en het totaalbedrag was zo rond de 2500 gulden incl. alle tweaks. Betaald heb ik uiteindelijk zo`n 800 gulden minder omdat de HighPhonic in de uitverkoop was. Als versterker werd een Cyrus One aangesloten en Colonne Duson speakers. Vol trots werd voor de cd speler een stukje Van den Hul DL-103 gekocht. Helaas, de Technics ging t.o.v. de Thorens nog verder de grond in. Dus het bleef bij platen draaien. Zelfs met de later gekochte Audio Technica stabilizer. Een "voorloper" van de Mat (de AT doet het nu goed in een AH!Tjoeb`99 van een vriendje).

Een volgende stap was het verkopen van de Technics ten gunste van een Pioneer PD-S801 met Legato Link converter. Dat werd al beter, zeker nadat ik de Van den Hul had vervangen door eigen gemaakte interconnects van puur zilver en er zelfs een Trichord Clock 2 in bouwde. Grappig detail is dat ik de Clock 2 voor de oude prijs kreeg (hij werd net voor ik mijn order plaatste 30 pound duurder) mits ik beloofde niet `s-nachts te bellen hoe e.e.a. moest worden uitgevoerd. Men werd daar gek van de zelfbouwers en met de prijsverhoging werd zelf inbouw de moeite niet meer waard. Een strategie die met de Clock 3 nog steeds wordt gehandhaafd lijkt het. Hoera, de cd werd aanhoorbaar en de platenspeler die de geest gaf, ging de deur uit. 300 lp`s naar de kelder verhuisd.

Het project CD-Speler

In die tijd was de engelse pound nog zeer aantrekkelijk en zo kwam het dat ik in 1995 afreisde naar Albion en daar een Teac D-T1 converter ophaalde. Dat scheelde erg veel in prijs. De chipset in de converter kwam bijna rechtstreeks van Philips en het was dan ook een 1-bitter. Daar de Pioneer alleen een optische uitgang heeft werd een Audioquest Optilink kabel toegepast. De Dac werd om drie redenen aangeschaft, een beter geluid, later een Teac loopwerk erbij kopen en meerdere schakelbare ingangen. En de prijs was ook nog zeer betaalbaar. Zeker in Engeland want voor net geen 1100,- gulden nam ik hem mee. In Nederland was toen de adviesprijs Fl. 1750,-. De reis heb je dan al terug en het was goed te combineren met een bezoek aan de HiFi News beurs in Londen.

Die Dac heeft er een tijd gestaan. Zeker nadat ik bij Raf een Teac VRDS T-1 erbij kocht. En de mooiste betaalbare digitale kabel ertussen, de Van de Hul The First Digital. En later Van de Hul The First naar de voorversterker. Het heerlijke van de carbon kabel is dat het niet verouderen kan. Carbon oxideert niet en de kabel zit er nog altijd tussen en speelt perfect. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en bij de HiFi Winkel in Emmen (ik kan het u aanraden, een gecombineerd bezoek met de dierentuin aldaar) stond een Audio Alchemy DDE V3.0 te lonken. Audio Alchemy was toen helaas al failliet en zonder veel moeite ging er een derde van de prijs van de Dac af. Risico was er wel, waar claim je garantie? Maar dat is gelukkig nooit nodig geweest. De upgrade (volgens sommigen down grade) van 1-bit naar multi bit was trouwens zeer de moeite waard. Met name het laag is zelden zo strak en diep te krijgen als met de echte multi-bit techniek. Ook op het gebied van hoog hoefde ik niets in te leveren. Het geluid is ook dynamischer, maar wel minder "rond".

Het setje werd aardig compleet, maar we zijn er nog niet want nog altijd speelde in mijn gedachten de opgedoekte platenspeler, cd was leuk, maar nog steeds niet wat ik ervan wilde. Het moest minimaal vergelijkbaar kunnen worden met de "oude" setup. Het bleef vooralsnog behelpen in dynamiek, ruimte, rust en openheid. En ik heb een verdomd goed audio geheugen voor hoe het hoorde. Vervolgens werden de volgende extra dingen toegepast: het beplakken van het loopwerk met loodbitumen ter demping van kast resonanties. Het inbouwen van de Clock 2 die ik uit de Pioneer van destijds wist te halen. Het toepassen van een zelfbouw netfilter. Het vervangen van het netsnoer door een beter exemplaar. Garantie op het loopwerk kan ik dus ver zoeken, maar steeds ging het vooruit. De laatste optie was het gebruik van een anti-jitter device en dat is geworden de Monarchy Audio DIP Mk II. Let op, geen Mk I toepassen, die is lang zo mooi niet. Daarbij is een tweede digitale kabel noodzakelijk en die werd heel goedkoop gevonden met de toepassing van een Sonic Link Silver Pink tussen DIP en Dac. Eindelijk zoek ik nu niet meer naar een nieuwe platenspeler, eindelijk rust en een beter geluid dan ooit. Het is me gelukt. De cd speler vervangt de platenspeler.

Moraal van dit verhaal, het heeft me in totaal meer dan 6000,- gulden gekost (en dan reken ik daar in alle voordeeltjes, aanbiedingen, inruil etc.) om een geluidkwaliteit te krijgen die op sommige punten net beter is dan mijn oude platenspeler. Geen idee wat er was gebeurd als ik jaren had gespaard en ineens een hele goede cd speler had gekocht. Het was in ieder geval minder leuk geweest dan nu alles bij elkaar te halen en te proberen. Dat is een groot deel van het hobby aspect. Maar het is toch wel triest dat je zoveel moeite moet doen om de "oude" techniek te kunnen evenaren. Dat heet dan vooruitgang.

En nu nog een keer die 300 lp`s weer naar boven. Er zitten de mooiste opnames tussen en ik kan ze niet beluisteren.
Tot volgende keer.