Sunfire Cinema/Theater Grand en True Subwoofer

Introductie

Bob Carver, de ontwerper van Sunfire audioapparatuur, heeft een naam hoog te houden; met zijn Carver productlijn heeft deze inventieve audio-ontwerper al heel wat innovaties op zijn naam staan. Sinds enige jaren is Carver bezig met het ontwerpen van topkwaliteit home theater apparatuur, het onderwerp van deze test.

Te beginnen met de voorversterker: de Sunfire Theater Grand Processor II. Over smaak valt niet te twisten, maar indrukwekkend is het uiterlijk van deze surround processor in ieder geval wel. Met zijn grote blauwe display, oranje oplichtende tiptoetsen (zowel display als tiptoetsen zijn te dimmen/uit te schakelen) en de grootte van geborsteld aluminium gefabriceerde kast trekt dit apparaat onmiddellijk de aandacht. Hetzelfde kan gezegd worden van de Sunfire Cinema Grand Signature, de top 5-kanaals eindversterker. Een authentiek aandoend oranje display met wijzer geeft aan hoe het met de voeding van de versterker is gesteld. Blijkbaar uitstekend in vrijwel alle gevallen, aangezien de wijzer tijdens de testperiode geen enkele keer uit zijn maximale stand van 480 Joule neigde. Beide apparaten maken een degelijke indruk, hoewel de dikte van de behuizingen wel iets tegenviel. Door het dunne aluminium van de kast is deze licht microfonisch, wat duidelijk wordt met een "klop test". De frontplaten van de voor- en eindversterker zijn echter wel lekker dik en zwaar. Omdat de Cinema Grand het "Signature" label draagt, is er door Bob Carver persoonlijk een handtekening geplaatst op het front van de versterker.

De Sunfire True Subwoofer Mk II is ook een bijzonder ding. Opvallend is zijn formaat van slechts 28x28x28 cm. In deze kleine kast verplaatst een vlakke woofer met enorme slag (> 5 cm!) gigantische hoeveelheden lucht (later meer hierover). Een tweede passieve conus geeft een semi-basreflex werking en verbetert de efficientie. Nog een opvallend kenmerk aan de sub is een traploos regelbare fase, voor optimale integratie met de andere luidsprekers. De sub heeft een automatische aanschakelfunctie. Bij geen signaal schakelt de sub uit na 15 minuten. Zowel high- als low-level inputs zijn aanwezig voor zowel aansturing parallel aan de (front)speakers als LFE sub in een home theater setting. Ook een high pass uitgang is voorhanden (met vast crossover op 70 Hz met 6 db/octaaf filter). Spikes ontbreken helaas (Sunfire subs staan erom bekend "aan de wandel" te gaan bij het weergeven van extreme geluidsdrukken…). Kantelfrequentie is instelbaar van 35-100 Hz met een 36 dB/octaaf stijlheid. De specificaties zijn zeer indrukwekkend: een geluidsdruk van 110 dB (inclusief kamerversterking) voor frequenties tussen 18-80 Hz zou volgens opgaaf mogelijk moeten zijn. Er zijn bij subwoofers 2 manieren om dit soort hoge niveaus te halen: een groot conusoppervlak en dito kast, of een woofer met (zeer) lange slag. Bij gebruik van een grote conus in een grote kast is vaak minimale “eq” en dus minder versterkervermogen nodig voor een goed resultaat. De grootte van dit soort behuizingen is voor de meeste mensen echter een bezwaar. Sunfire kiest voor een kleine kast met een kleine woofer. Voor dezelfde geluidsdruk zal de woofer nu grotere slagen moeten maken. Een grotere slag betekent meer stroom/vermogen door de spreekspoel. De meeste kleine subwoofers hebben te zwakke versterkers en coni. Door een interne versterker van 2700 Watt en de geavanceerde woofer weet Sunfire de beperkingen van kleine subs op te heffen.

Sunfire Cinema/Theater Grand en True Subwoofer

In- en uitgangen en mogelijkheden

Een kijkje in de Cinema Grand Signature eindversterker laat een opgeruimde opbouw zien met fraaie componenten (o.a. Monster interne bekabeling). De bodemplaat, waar enorme MOSFETS op zijn gemonteerd (ik telde er 8 per kanaal) doet dienst als koellichaam. Het heeft dus waarschijnlijk zin om de bodem van de kast te dempen of het apparaat op kegels te zetten. De rubber voetjes die aan de onderzijde zijn vastgekleefd zijn in dit opzicht nog goed te verbeteren. Een enorme trafo (zo te zien geen ringkern) en grote elco`s voorspellen een stabiele voeding.

Zowel voor- als eindversterker gebruiken IEC ingangen voor de spanning, dus er kan geëxperimenteerd worden met netkabels. Maar wat kan er nog verder voor moois op de apparaten worden aangesloten? Nou, heel wat...

Te beginnen bij de eindversterker, die naast de gebruikelijke 5 paar RCA ingangen ook is uitgerust met XLR gebalanceerde inputs voor alle kanalen (voor dit review is slechts gebruik gemaakt van de single-ended RCA ingangen). Voor ieder paar RCA ingangen is ook een paar RCA uitgangen beschikbaar, waarmee een tweede eindversterker kan worden doorgelust of eenvoudig kan worden gebiamped. Luidsprekeruitgangen bij de Cinema Grand zijn ook dubbel; er is een "current source" en "voltage source" uitgang voorhanden. De current source zou de output van een buizenversterker nabootsen, door een hogere uitgangsimpedantie. Voor dit doel zijn enorme draadweerstanden gemonteerd. Persoonlijk vind ik dit enigszins het paard achter de wagen spannen. Immers, een hoge uitgangsimpedantie is niet perse de reden waarom buizenversterkers beter klinken, maar vooral het afwijkende vervormingsgedrag (stroombeperking i.p.v. spanningsbeperking) en aanwezigheid van vooral even harmonische vervorming. Wat wel een zinnig punt is van de Cinema Grand is zijn extreme stabiliteit: het vermogen dubbelt simpelweg van 425 W in 8 Ohm naar 850 en 1700 in respectievelijk 4 en 2 Ohm (punt van clippen). Dit is mogelijk door de "tracking downconvertor" schakeling die in de versterker (en de door hetzelfde merk verkochte subs) wordt gebruikt. Wat erg tegenviel was het feit dat er geen banaanpluggen kunnen worden gebruikt op de eindversterker, vanwege niet-verwijderbare pluggen in de 4 mm banaanopeningen. Door die pluggen zijn draaduiteinden ook niet in de binding posts te krijgen en blijft het gebruik van spades over. Echter, daar is net te weinig ruimte voor bij deze versterker… Ik heb uiteindelijk pins gebruikt, die ik klemde onder de schroefterminals. (Overigens is er ook een 200W per kanaal uitvoering van de eindversterker, simpelweg Cinema Grand geheten.)

De Sunfire Theater Grand II surround voorversterker is behoorlijk compleet uitgerust. Uiteraard kunnen Dolby Digital®, Dolby Pro Logic® en DTS® worden gedecodeerd en is er een 5.1-ingang voorhanden voor SACD en DVD-Audio. Helaas heeft de voorversterker (nog) geen 7.1-kanaals mogelijkheid. Het decoderen van THX surround EX® en DTS-ES® matrix/discrete behoren dus niet tot de mogelijkheden. Ook Dolby ProLogic II® alsmede de DTS variant DTS:Neo6® ontbreken. Er zijn vijf audio/video inputs, die audio, alsmede S-Video en composite video schakelen en drie gelijksoortige uitgangen. Vier pure audio-ingangen en twee tape uitgangen maken de voorversterker geschikt voor de meest complexe systemen. Zelfs een MM-phonotrap en ingebouwde tuner ontbreken niet. Wat zeer bijzonder is, zijn de 2 schakelbare component ingangen. Drie optische en zes coaxiale digitale ingangen accepteren de digitale signalen en een coaxiale uitgang is voorhanden voor digitale opnames. De aanwezige RS232 poort kan worden gebruikt voor updates en voor aansturing met een computer of luxe afstandsbedieningssystemen zoals van AMX of Lexicon. Een trigger uitgang is aanwezig voor aan/uitschakelen van versterkers en/of laten zakken van elektrische projectieschermen. A/D conversie van digitale signalen kan tot 96kHz en wordt uitgevoerd door zeer mooie en muzikale 24 bit Analog Devices D/A-omzetters. Alle ingangen worden gedigitaliseerd met een 24 bit Crystal Semiconductor A/D-omzetter. Additionele DSP wordt vervuld door een 24 bit Motorola Symphony™. Alle in- en uitgangen zijn verguld uitgevoerd en naast ongebalanceerde zijn ook gebalanceerde uitgangen beschikbaar voor alle kanalen. Er zijn verder maar liefst 3 (ongebalanceerde) subwoofer uitgangen aanwezig en is het mogelijk zij-speakers aan te sluiten voor het door Sunfire ontwikkeld “Seven-axis”.

Bediening

Verpakking van de apparaten was prima: de eindversterker zat zelfs in een dubbele doos. De handleidingen bij de apparaten zijn overigens alleen in het Engels, maar zijn wel zeer helder en duidelijk geschreven. Bij de handleiding van de voorversterker zat een leaflet met de melding dat het mogelijk was gemaakt dat de software van het apparaat kan worden upgewaardeerd door simpelweg een CD-tje te draaien! Upgrades d.m.v. de RS232 poort blijven ook mogelijk. De voorversterker bleek eenvoudig te bedienen, alleen de meegeleverde afstandsbediening vond ik persoonlijk minder geslaagd, vooral vanwege zijn beperkte bereik. Het precies richten van de a.b. op de apparatuur is noodzakelijk. Met een Philips Pronto is dit niet het geval. Ook het on-screen display van de voorversterker vond ik persoonlijk wat mager: slechts een enkele regel op het beeldscherm verschaft de informatie en deze verdwijnt ook net te snel weer van het beeldscherm, waardoor je instellingen snel moet uitvoeren.

Iedere surround (voor)versterker heeft een functie, “bass management” genoemd, waarmee ingesteld kan worden of de speakers “large” (full-range) of “small” (beperkt in de bas) zijn en bij welke frequentie de processor bas naar een of meerdere subwoofers of large fronts moet filteren. Het bass management is bij de Theater Grand II redelijk rudimentair opgezet: er zijn kantelfrequenties te kiezen van 80, 90, 100, 110 en 120 Hz maar ik had liefst ook een lagere frequentie gezien, zoals 40 of 50 Hz. De gekozen frequentie geldt dan voor ALLE kanalen die op small worden gezet. Een verdere beperking is het feit dat bij keuze van “small” fronts, de center en surrounds ook automatisch alleen op small kunnen worden gezet. Bij instelling van large fronts en small surrounds zal automatisch ook de center op small worden geforceerd. Op zich niet onlogisch allemaal en in de meeste gevallen afdoende, maar liefst had ik wat meer flexibiliteit gezien op dit vlak.

Een andere functie van iedere surround (voor)versterker is “time alignment”. Hiermee kan worden ingesteld hoe ver alle speakers van de luisteraar af staan, voor een zo homogeen mogelijk klankbeeld zonder looptijdverschillen. Ook hier is gekozen voor een beperkte oplossing: er zijn alleen tijdsvertragingen in milliseconden in te stellen voor het center kanaal en beide surroundkanalen. Een individuele instelling per kanaal in meters afstand is een stuk flexibeler en makkelijker. Gelukkig is de handleiding zeer helder in het uiteenzetten van de verschillende mogelijkheden en instellingen.

Het is zeer belangrijk dat alle kanalen van een surround setup zijn afgesteld op hetzelfde niveau. Gebruik van een (analoge) geluidsdrukmeter is hiervoor onontbeerlijk. Het beste is om te testen met externe testsignalen van DVDs als “AVIA: Guide To Home Theater”, “Video Essentials” of “Ultimate DVD Platinum”. De interne testtonen van surround processors kloppen namelijk niet altijd even goed. Helaas was dit ook het geval bij de Theater Grand II: de door de voorversterker gegenereerde testtoon voor de sub bleek 10 dB te hard te zijn t.o.v. de andere kanalen en de testtoon voor de zijspeakers gebruikt voor “Seven-axis” bleek veel te zacht. Beide problemen zijn te omzeilen door de sub met de interne testtonen 10 dB harder te calibreren dan de andere kanalen en de instelling van de zijspeakers gelijk te zetten aan die van de fronts. Dit gaf in mijn situatie althans een goed resultaat.

Bij calibratie van de geluidsdruk van de kanalen met “Ultimate DVD Platinum” viel mij iets eigenaardigs op: bij analoge en digitale (PCM) stereosignalen en bij Dolby Digital 2.0 signalen was het bas-niveau van de sub aangesloten op de “sub out” RCA uitgang van de voorversterker 6 dB te hard. Een large of small instelling van de fronts maakte niets uit. Zoals bij veel andere surround (voor)versterkers wordt de bas van de frontkanalen ten allen tijden gedupliceerd in de sub, met een verdubbeling van de bas tot gevolg. In mijn ogen is dit fundamenteel verkeerd. Bij een large instelling van de fronts zou de sub niet mee mogen doen: de fronts zijn immers full-range! Bij een small instelling van de fronts zou de sub alleen de afgefilterde bas van de fronts weer moeten geven. Om dit probleem te omzeilen zijn twee scenario’s denkbaar:
Zet bij gebruik van large fronts de sub UIT bij het luisteren naar muziek, of sluit de sub aan via de luidsprekeruitgangen van de eindversterker, parallel aan de fronts. In het laatste geval worden de frontkanalen volledig belast met bas en LFE, wat voor sommige speakers echt teveel van het goede kan zijn.
Zet bij gebruik van small fronts de sub 6 dB zachter bij het luisteren van PCM en Dolby Digital 2.0 bronnen.
Beide “oplossingen” zijn niet erg praktisch, maar noodzakelijk om een neutrale basweergave te krijgen bij stereo (muziek)weergave. Overigens is de Theater Grand niet de enige processor met een zodanige opzet.

Sunfire Cinema/Theater Grand en True Subwoofer

Geluidskwaliteit

Theater Grand II
Er werd geluisterd met MartinLogan speakers en Sony DVP-S7700 DVD-speler. Mijn Lexicon DC-1 v4.0 surround voorversterker en Parasound versterking diende als referentie. Alle speakers werden ingesteld als small met een crossover van 80 Hz en werden afgesteld met een analoge geluidsdrukmeter en de AVIA calibratie DVD.
Na een lange inspeelperiode van ongeveer een week werd begonnen met het serieus beluisteren van de Theater Grand II voorversterker en wel eerst met muziek. Mijn DVD-speler deed dienst als loopwerk via zijn coaxiale uitgang. Analoog aansluiten van een CD-speler om een beter geluid te krijgen heeft weinig zin, aangezien alle analoge ingangen van de Theater Grand II worden gedigitaliseerd, wat een duidelijke verslechtering oplevert t.o.v. direct digitaal aansluiten.

Het titelnummer van de CD The Healer van John Lee Hooker laat een aanstekelijk en behoorlijk "upfront" geluid horen met een brede, maar iets te grote afbeelding. De klankkleuren zijn natuurlijk en vol en het beeld staat heel tastbaar voor de luisteraar. Ik mis echter wat diepte in het geluidsbeeld. De eerste track van de CD Ophelia van Natalie Merchant laat veel kracht en controle horen. Er is wederom sprake van een zeer breed, maar niet heel diep beeld, dat zich meer vóór dan achter de speakers bevindt. Het klinkt allemaal wel heel natuurlijk en plastisch, wat vooral te merken is aan akoestische instrumenten als gitaar en piano. Integratie tussen de sub en de ander speakers is beter dan gebruikelijk, hetgeen duidt op goede en transparante crossover filters. Hier ook weer een klein gemis aan het laatste beetje detaillering, maar individuele instrumenten zijn goed van elkaar te onderscheiden. Het belangrijkste is dat je vrij snel vergeet naar een apparaat te luisteren, maar gewoon de muziek hoort.
Verder met wat dynamisch materiaal. De focus op de CD Leftism van Leftfield is zo goed, dat ik naar mijn center speaker moet lopen om te horen of deze niet stiekum meedoet. Na deze ervaring viel mij iedere keer steeds meer op hoe goed deze voorversterker focusseert. Dit duidt op een technisch goede match van beide frontkanalen. Lateralus van Tool wordt de voorversterker net iets teveel: het geheel klinkt wat rommelig bij harde passages, maar gaat beter klinken bij de meer rustige passages. In het andere uiterste wordt muziek van bijvoorbeeld Enya en Andreas Vollenweider iets te stroperig weergegeven en wordt de laatste transparantie gemist. Toch zijn er veel details hoorbaar en is een volgende forte van de voorversterker te beluisteren: zijn enorm ruimtelijke beeld. Deze strekt zich uit tot ver buiten de speakers en lijkt de luisteraar te omringen.
Tot slot geeft de CD Strange Little Girls van Tori Amos een holografisch beeld te horen, waarbij de speakers compleet verdwijnen en Tori bijna is aan te raken. Een weergave die gewoonweg boeit.

Met de DVD-speler aangesloten op een van de S-Video ingangen van de voorversterker is te zien dat deze het video signaal zeer goed doorgeeft. Als eerste is Björk aan de beurt met de DVD Live at Shephards Bush Empire. De PCM stereo track is zeer mooi op deze DVD en klinkt via de Sunfire erg spectaculair: de sfeer van het live optreden wordt compleet neergezet in de huiskamer. Het geluid bevindt zich als een wolk om de luisteraar heen en ik zing en beweeg als vanzelf mee.
Bij het bekijken van Toy Story II valt de filmmuziek meer op dan gebruikelijk en effecten worden krachtig neergezet. In de prachtige soundtrack van The Score is een goede verstaanbaarheid van stemmen te horen en is het geluid zeer ruimtelijk en plastisch. De speakers verdwijnen redelijk makkelijk in het geluidsbeeld. Het 7-AXIS systeem geeft een daadwerkelijke verbetering, die voornamelijk is te horen in een meer naadloze overgang van fronts naar surrounds. De eerste 3 chapters van The Bone Collector in DTS nagelen mij aan de bank door de meeslepende muziek en schier grenzeloze snelheid en dynamiek. Het geluid is niet slank, maar juist zeer "tastbaar". De voorversterker legt meer de nadruk op klankkleur en dynamiek dan subtiliteit en neutraliteit. Het totaal is echter zeer indrukwekkend en gevoelsgeladen. Dit is typerend voor de meeste Amerikaanse apparatuur.
Scènes 10-13 van The Haunting in DTS klinken niet zo holografisch of luchtig als mogelijk is in Surround EX of Logic-7, maar wat opvalt zijn de klankechtheid en de grote hoeveelheid weergegeven details in het centerkanaal. Er is een extreme basdynamiek hoorbaar. In plaats van alleen diepe klappen in scene 10 is er ook een zekere agressie hoorbaar in het gebonk op de deuren, wat de scène extra spannend maakt. Ondanks het ontbreken van Re-Eq (een functie die de frontkanalen in het hoog "temt") is het geluid nooit scherp. Unplugged van The Corrs heeft een zeer mooie 5.1 soundtrack en de Sunfire weet hier prima mee om te gaan. Er zijn zeer muzikale baslijntjes te horen en er is wederom veel kracht te horen in het geluid. De voorversterker kan af en toe echter iets te enthousiast zijn waardoor bij drukke passages de muziek wat onoverzichtelijk wordt. De integratie tussen de sub en de andere speakers is wederom zeer goed.

Als laatste werd ook de 5.1-ingang op de proef gesteld (met een SACD speler in bruikleen): deze bleek zeer transparant. De kwaliteit van DVD-Audio en/of SACD bronnen zal absoluut behouden blijven.

Al met al een goed resultaat van deze vol, direct en ruimtelijk klinkende voorversterker, die echter een laatste sprank doorzichtigheid en overzicht in drukke passages mist. Echt neutraal is de Theater Grand II niet, maar door zijn muzikaliteit blijft de weergave wel boeien.

Sunfire Cinema/Theater Grand en True Subwoofer

Cinema Grand Signature

Eenmaal voldoende bekend met het geluid van de voorversterker besloot ik de eindversterker aan te sluiten. Eerst muziek: John Lee Hooker klinkt wat softer dan met mijn eigen Parasound. Het hoog klinkt wat afgerond en het midden wat laid-back. Ik zeg hier "wat" omdat het verschil met mijn eigen Parasound niet drastisch is. Ook de CD Blessed van Madeline Bell geeft een relaxte presentatie te horen: het geluid bouwt zich vooral op achter de speakers en het geheel klinkt wat afgeremd. Klankkleuren zijn zeer vol en warm. Het wat directe geluid van de Theater Grand II combineert hier echter goed met het terughoudende van de Cinema Grand Signature.

Vervolgens films: Desperado en Toy Story II klinken absoluut niet scherp, maar volkomen kalm. Toch zijn er veel details hoorbaar. In The Phantom Menace klinkt alles echter zo in controle, dat de presentatie ook wat saai wordt: de "pod race" vanaf chapter 19 hoort de luisteraar op te winden, niet een comfortabel gevoel te geven... Het klinkt allemaal net iets te netjes. Komt dit welicht door het vrijwel onbegrensde vermogen van deze versterker? De metaalgeluiden in de aanvallen op de U-571 klinken wat afgerond en hierdoor minder realistisch en opwindend. De positieve kwaliteiten van de Cinema Grand komen raar genoeg beter tot hun recht in films als Dinosaur, waar de milde strijkersklank in de muziek van James Newton Howard nooit nerveus gaat klinken en de kalme kwaliteiten van de Cinema Grand meer op de voorgrond treden.

Om te horen wat de voor-/eindversterker combinatie doet in klank zonder crossover op de speakers heb ik de fronts ook op "large" gezet. Hoewel mijn voorluidsprekers niet bepaald full-range zijn te noemen, is op die manier wel goed hoorbaar hoe het gedrag is van de combi bij lage frequenties. Die blijkt in orde: de bas is in controle en heeft veel definitie en "punch". Zoals echter vaak het geval is gaat deze sonoriteit iets ten koste van snelheid en neutraliteit.

Een versterker dus die hoogstwaarschijnlijk alle luidsprekers op de markt met het grootste gemak stressloos tot zeer hoge geluidsdrukken weet te brengen, maar het helaas naar mijn mening niet in zich heeft de luisteraar echt te boeien of te betrekken in de film/muziek.

True Subwoofer II 

Dan nu de sub. Om met de deur in huis te vallen: wat deze kleine subwoofer aan geluidsdruk in de home theater ruimte weet neer te zetten grenst aan het ongelooflijke. Zonder enige moeite worden de dieptebommen in U-571 voelbaar. Ook de DTS track van The Haunting laat een werkelijk angstaanjagende bas horen. Hoewel ik drogere en "snellere" subs heb gehoord (o.a. mijn eigen 18" BagEnd Infrasub-18), ken ik er weinig die zo zuiver blijven klinken op extreme niveaus. Echter, ook met muziek staat de Sunfire zijn mannetje en maakt zich door zijn enorm stevige kast, onvervormde weergave en traploos regelbare fase bij goed afstellen compleet "onzichtbaar" in het geluidsbeeld: de plaats van de sub in de kamer is vrijwel onmogelijk vast te stellen. Definitie en pitch nauwkeurigheid (het onderscheidingsvermogen van verschilende toonhoogtes) zijn redelijk, maar timing kan beter. Door het design van de sub, die meer gebouwd is voor hoge niveaus, is er wat betreft dat laatste aspect iets laten vallen. Wordt de kantelfrequentie van de sub echter verlaagd om de sub te gebruiken voor het ondersteunen van het laag van speakers in een stereo opstelling, is deze sub zeer de moeite waard. Ook voor de hedonisten die houden van een hartmassage is deze sub een aanrader.

Conclusie

Hoewel ik niet vreselijk onder de indruk was van de Cinema Grand eindversterker, kan ik me voorstellen dat dit apparaat een zegen kan zijn voor de mensen met een grote kamer en qua vermogen veeleisende speakers. Er bestaat gewoonweg geen enkele 5-kanaals eindversterker die stabieler en krachtiger is dan de Cinema Grand Signature. Nooit verliest de "Grand" zijn cool en blijft altijd klinken als een gentleman. Naar mijn smaak klinkt de versterker juist hierdoor minder boeiend en neutraal dan ik zou willen.

Dan de voorversterker. Ondanks zijn technische onvolkomenheden een fraai en vooral muzikaal klinkend apparaat met een behoorlijk complete uitrusting. Net als de eindversterker heeft de Theater Grand een wat warme volle afstemming die je moet trekken. Voor precisie en doorzichtigheid is dit niet de beste keus. Met vrij grote zekerheid voorspel ik trouwens dat een echte 7.1 versie van deze voorversterker zich op korte termijn aan zal bieden.
Het meest was ik onder de indruk van de subwoofer. Hoewel vooral uitmuntend in een home theater setting, is deze sub ook serieus te overwegen voor de muziekliefhebber als kleine afmetingen en een redelijk muzikaal resultaat samen moeten gaan.
Een set al met al voor de individualisten, met een rondom redelijke prijs/kwaliteitsverhouding. De sub springt eruit en is zeer goed voor de gevraagde prijs.

Adviesprijzen

Sunfire Theater Grand Processor II 5473 Euro
Sunfire Cinema Grand Signature 6207 Euro
(Sunfire Cinema Grand 4013 Euro)
Sunfire True Subwoofer II 2370 Euro