Rega, tijdloos goed ….


Philip van Deijk | 09 november 2006 | Fotografie Philip van Deijk | Rega

Sommige merken blijven gelukkig trouw aan hun vormgeving. Dit kan op lange termijn kostenbesparend werken. Dat betekent voor de fabrikant geen gepieker wat de nieuwste modetrend gaat worden of welke vormgeving het nieuwe product nu weer moet hebben. Voor bijna alle bedrijfstakken dodelijk.

In de autowereld hoeft een merk als BMW er niet eens aan te denken om een volledig nieuwe techniek in het koetswerk van een model uit het jaar 2000 te stoppen. Geen levende ziel die daar een dik pak met geld voor neerlegt.
In audioland is het zoals gewoonlijk weer heel anders gesteld. Serieuze merken veranderen niet om het half jaar van uiterlijk en vaak is het oermodel nog in de huidige generatie terug te zien. Ruim twee jaar geleden had ik twee bijzondere cd-spelers met een bijzonder uiterlijk in mijn luisterruimte. Nu heb ik weer twee cd-spelers met hetzelfde uiterlijk en van hetzelfde merk in mijn luisterruimte staan. Dodelijk?




Onder de kap

Rega heeft onlangs de cd-speler range drastisch onderhanden genomen wat erin geresulteerd heeft dat de twee eerder door mij geteste Planet en Jupiter van het toneel verdwenen zijn. Als opvolgers hebben we de door Guido de Kanter besproken Apollo en het nieuwe topmodel, de Saturn. Voor de techniek en het hoe en waarom van een nieuw loopwerk voor deze spelers verwijs ik graag naar het artikel van Guido over de Apollo. Bij de Saturn wil ik iets langer stil blijven staan. Deze is uiteraard meer uitgebalanceerd en doorontwikkeld dan de Apollo. Zo is de digitale ruis, ook wel jitter genoemd, verminderd met een door een low jitter kristal osscilator module verzorgde master klok, een zwaardere 60VA ringkerntransformator met aparte windingen voor audio, digitaal en het display. Dit zal voor een “schoner” geluidsbeeld zorgen en zal meer detail laten horen.

Bij de entree van de interne DAC (Digitaal Analoog Omzetter) zit een superstabiele voeding, hierdoor zal minder verlies in de signaalomzetting plaatsvinden. De voeding maakt onder andere gebruik van "Nichicon Fine gold" audio condensatoren en de analoge versterker en filters maken gebruik van een cascadeschakeling met discrete klasse A versterkers. Deze en nog enkele belangrijke opwaarderingen maken hem ten opzichte van de Apollo flink duurder. Of dat het ook waard is leest u in het onderstaande gedeelte. Ik heb namelijk naast de Saturn de Apollo als vergelijk meelopen. Maar de nadruk bij deze recensie zal op de duurdere Saturn liggen.


Hoe beluisterd?

De Teac/Apogee met Behringer combinatie moest tijdelijk het veld ruimen voor de Rega apparatuur. Omdat het de Rega aan gebalanceerde uitgangen ontbreekt verbond een set Sign@audio kabels de Saturn met de Audio Research LS25MKII voorversterker. Als krachtcentrale en warmtebron de 2 x 100 watt Audio Research VT100MKII buizenversterker, uiteraard gebalanceerd aangesloten. Ditmaal niet door middel van de Nirvana luidsprekerkabels maar met een setje Neerlands blauwe glorie (Siltech – red.), waarover later uitgebreid meer. Op de achtergrond speelde de VPI Aries 3 – 10.5i met Clearaudio Concerto element mee.

Let`s Drive

De importeur vertelt mij dat de Saturn al ingespeeld was en alleen de Apollo nog niet geheel “los”is. Dit geeft mij min of meer de gelukkige verplichting meteen met de duurste versie te beginnen en de Apollo met een draaiende cd onder stroom te hangen. Daar heb ik voorlopig geen omkijken naar.
Als eerste cd draai ik “88 Basie Street” van Count Basie op JVC’s XRCD. Het eerste nummer Bluesville wordt ingezet en meteen heb ik al zoiets van dat dit toch wel bijzonder is .... Deze eerste noten hebben meteen al de nodige impact en worden daarbij strak en swingend neergezet. Ik luister verschillende nummers achter elkaar en vraag mij af hoe je het begrip swingend in een audiosysteem kan uitleggen.

Ik zal het proberen te omschrijven. Ten eerste klopt het totaalbeeld gewoon. In dit geval is de piano dynamisch, de bas laag doortastend en de eerste trompet schettert. Later aangevuld met slagwerk en de complete blazerssectie. Ritmisch en klankmatig is alles met elkaar in evenwicht. En ten tweede moet het op dynamisch gebied ook goed voor elkaar zijn. Dus de zachte passages van instrumenten mogen niet worden ondergesneeuwd als anderen in één keer volop aanzetten en tekeer gaan. En dit in één keer volop tekeer gaan moet echt shocking zijn. Met de Saturn in uw systeem is dat absoluut mogelijk. Ik denk dat dit voor een belangrijk gedeelte aan de grote en stabiele voeding te danken is. Het uithalen van de blazers leidt absoluut niet tot het dichtlopen en verstikken van het geluidsbeeld. Helaas heeft deze cd maar zes nummers, die overigens stuk voor stuk wel erg goed zijn.

Voordat er een te lange stilte valt sprint ik naar het audiorack om het zilveren schijfje om te wisselen voor een nieuw exemplaar. Ik blijf even bij de XRCD collectie van JVC hangen omdat deze zo goed opgenomen zijn. Als bijkomend voordeel is dat er ook een uitgebreide collectie “normale” muziek beschikbaar is. Geen audiofiel geneuzel in de ruimte, maar gewoon lekkere recht-toe-recht-aan muziek. Daarom mag de iets rustigere cd “Come To Find” van Doug MacCleod de lege plaats in de speler innemen.

De geplukte snaren op het nummer “Bring It On Home”springen er gewoon uit. Luister ik naar de base-drum, dan komt deze tevoorschijn met een diepe en krachtige explosie. Doug heeft de kunst zijn vingers vliegenvlug over de snaren van zijn gitaar te laten glijden. Bij veel systemen geeft dit nogal eens een ondefinieerbare smeltkroes van toonhoogtes. De Saturn pakt dit allemaal haarfijn op en stuurt dit tot in perfectie door naar de voorversterker.
Het is duidelijk dat hij een ongekend hoog detail aan het zilveren schijfje weet te ontfutselen. Op nummer 4 “Come To Find” zijn veel akoestische instrumenten te horen die ieder hun eigen plek hebben. Als ik naar dit nummer luister dan valt mij op dat ieder afzonderlijk instrument het gemeenschappelijk doel dient.
De Saturn is als geen ander in staat een vloeiend homogeen beeld neer te zetten. Hierdoor is de klank bijna “ondigitaal” en levert absoluut geen luistermoeheid op. Hard spelen met de Rega als bron is geen probleem. Daar waar de Rega goed in is, blijft ook op hoge volumes gehandhaafd.

In tegenstelling tot de door de weekse avonden mag ik, aan het begin van de zaterdagavond, als opwarmertje graag stevige elektronische “house” draaien. Ook de Saturn kon hieraan niet ontkomen en onder de klep verdwenen schijfjes vol elektronisch geweld. Ik weet dat deze vorm van muziek bij velen niet gewaardeerd wordt, maar soms klinkt het gewoon erg lekker. Als de eerste klanken de Avatars uitvloeien, wordt de hele ruimte gevuld met ritmisch, bombastisch geweld. Een diepe en stevige base-drum wordt gewoon erg lekker diep weergegeven en zelfs de kenmerkende harde, snerpende hoge tonen geven geen aanleiding om de volumeknop naar links te draaien.
Kenmerkend voor deze muziek is dat het vaak erg holografisch klinkt, vol met micro-detail. De ruimte wordt tot in alle hoeken gevuld. Al lopend door de kamer valt het me op dat ik overal wel een belletje of tingeltje hoor. Ondanks het hoge volume waarbij normaal converseren niet meer mogelijk is, blijft de set volkomen stressvrij. Van vervorming of irritatie is geen enkel moment sprake. Na een paar hemelse harde uurtjes beland ik weer op aarde en de dagen erna komt weer meer verantwoorde muziek aan bod.

Omdat mij het holografische beeld al opviel kon “Amused Too Death” van Roger Waters niet uitblijven. Deze cd is vrij hard en scherp van klank opgenomen en mijn ervaring is dat de cd lang niet op iedere set hard gedraaid kan worden. Als we het over digitaal en analoog klinkend hebben dan is dit nou typisch een cd die ik onder de categorie digitaal klinkende cd’s plaats, Heel doorzichtig, transparant en detailrijk.
Ik ben heel benieuwd wat de Saturn laat horen en of mijn vermoeden over deze speler wordt bevestigd. Nadat het goudkleurige plaatje onder de klep is gelegd komen de krekels uit hun schuilplaats en staat een blaffende hond in de tuin. De nieuwslezer die later volgt staat vlak naast me en is zeer goed te verstaan. Omdat de stem zover naar voren wordt weergegeven staan de overige instrumenten meters ver achterin. Hier wordt een absoluut breed en diep beeld neergezet, klasse. De snerpende gitaar is enigszins “vol” van klank. In “What God Wants Part I” wordt een stevig invallende drum ook “vol” ingezet. De stem van Roger is niet iel of schel. De Saturn is in staat een uiterst plezierig klankbeeld te laten horen, zonder dat daarbij enig detail verloren gaat. Het fundament is ongekend diep en stabiel en laat zich nergens van de wijs brengen. Ook niet na de bomexplosie en de stemmen van de geesten in “Three Wishes”.

Saturn vs Apollo

Het instapmodel, de Apollo, heb ik ter vergelijk erbij gekregen en ook deze ontkomt niet aan een luistertest. Hij heeft de pech dat ik de Saturn een dusdanige wereldspeler vind dat hij langer in mijn set mag spelen dan oorspronkelijk de bedoeling was. Maar het uur U is toch aangebroken en de twee verwisselen van plaats.

Ondanks dat de Apollo op papier duidelijk minder goede specificaties heeft is hij toch erg goed en hoeft zich beslist niet te schamen. Het meest opvallende is dat ook hier de plezierige klank terug hoor die kenmerkend is voor zijn grote broer. Ik doe de Apollo dan ook zwaar te kort door te zeggen wat hij minder doet. Ik benadruk liever de aspecten waar hij, in zijn klasse, goed in is. Een kleurrijk klankbeeld, open en transparant middengebied gekoppeld aan een goede laagweergave. Kortom hoge prestaties voor het instapmodel cd-speler van Rega.


Conclusie

Tja dan is het eind gekomen aan het luisterplezier van beide Rega spelers. Beiden scoren op vele vlakken goed tot zeer goed, met name op het muzikale gebied. Vooral de Saturn heeft hetzelfde “gevoel” voor muziek als een zwoele Braziliaanse Salsa danseres. Op hun gebied zijn zij allebei even soepel, vloeiend en pakkend.

Ook op het gebied waar voor ons geld scoort Rega, met name de Saturn, erg hoog. Een mooie, solide bouw en daarbij gebruikmakend van met zorg uitgekozen onderdelen staan in dit geval borg voor lang en plezierig luistergenot.

Trefwoorden die ik in mijn aantekeningen teruglees zijn onder meer, dynamisch, transparant, diepe strakke bas, lucht rondom, detail en zeer prettig in het gehoor.

Zolang er nog geen waardig opvolger is voor onze vertrouwde cd-speler, en die zal voorlopig ook nog wel niet komen, is zowel de Saturn als de Apollo een prima investering voor de aanschaf van een nieuwe speler.
Een absolute aanrader.


Prijzen:
Rega Saturn: 2200 euro
Rega Apollo: 899 euro


Importeur:
Joenit
Brusselsesteenweg 283
2800 Me
Mechelen (Belgie)
Telefoon: 00 32 15 285 585
Fax: 00 32 15 285 589

Website: www.joenit.com

Gebruikte Hardware: 

VPI Aries 3 JMW10.5i draaitafel Clearaudio Concerto element Balanced Audio technology VK-P5 phonoversterker Teac/Apogee Mini Dac/Behringer Upsampler Audio Research LS25MKII voorversterker Audio Research VT100MKII eindversterker Avalon Avatar luidspreker Nirvana SL luidsprekerkabels Nirvana SL interlinks Siltech PH8 phono interlink Sign@Audio interlinks Sign@Audio netsnoer Apogee Wyde Eye digitale interlinks Sony DVP-NS900V QS DVD-speler met Van Medevoort modificatie Creactiv audiorack