Koopgids 32 inch schermen 2007

Dit artikel is eerder verschenen in FWD Magazine

De in het artikel genoemde prijzen dienen als richtlijn. Voor informatie betreffende actuele prijzen verwijzen we u graag naar ons winkeloverzicht

32-inch televisieschermen

Koopgids

De wat grotere schermen mogen dan stijgende verkoopsresultaten optekenen, het is vooralsnog de 32” schermklasse - toestellen met een beelddiagonaal van 81 cm - die het meest populair blijft. We zochten de twaalf meest interessante 32” schermen bij elkaar voor een onthullende, vergelijkende test.

Het aanbod aan 32” televisieschermen is overweldigend. Juist daarom is het niet eenvoudig om daar het toestel uit te kiezen dat het best aan je verwachtingen voldoet en/of de beste prijs-kwaliteitverhouding biedt. Onze koopgids helpt je een eind op weg.


Lcd

Terwijl de plasma-lcd-oorlog in alle hevigheid woedt bij de grotere schermformaten (vanaf 37”), is het in de 32” schermklasse merkwaardig stil. Dat komt omdat er in de 32” categorie simpelweg geen plasmaschermen te vinden zijn. Als je dus voor een tv in dat formaat kiest, hoef je daar alvast je hoofd niet over te breken: het wordt sowieso een lcd.


HD Ready

Zowat alle zichzelf respecterende 32” schermen dragen tegenwoordig het label ‘HD Ready’. Daarmee wordt aangegeven dat zo’n tv geschikt is voor HDTV-weergave. Concreet betekent dat onder meer dat een HD Ready- scherm een minimum eigen (dus zonder downscaling) beeldresolutie van 1.280 x 720 pixels moet hebben. Er bestaan ook ‘Full HD’- of ‘True HD’-toestellen, die over een eigen resolutie van minimaal 1.920 x 1.080 pixels beschikken. Schermen van dat kaliber zijn voorlopig nog niet in de 32” klasse te vinden. Hoe dan ook is het geen goed idee om vandaag nog een 32” tv zonder HD Ready-label aan te schaffen, zelfs niet als het om een scherp geprijsd ‘koopje’ gaat.

Beeld

De belangrijkste eigenschap van een tv is en blijft natuurlijk de beeldkwaliteit. Uit de test blijkt dat de beeldkwaliteit van de verschillende toestellen die we op bezoek hadden behoorlijk varieert. De laagste score die we uitdelen is 55/100, de hoogste 85/100. Voor de goede orde willen we daar wel aan toevoegen dat het toestel dat die eerste score behaalde amper 769 euro kost, terwijl het tweede voor 1.599 euro van eigenaar wisselt. De grote verschillen hebben te maken met kleurenweergave, zwartweergave en contrast, de aan- of afwezigheid van allerlei digitale artefacten en bewegings(on)scherpte. Ook valt het voor dat een tv goed presteert met dvd, maar niet goed met analoge tv-signalen. In dat geval is de ingebouwde tv-tuner waarschijnlijk van een minder goede kwaliteit. De analoge tv-tuner is een belangrijk onderdeel van een tv als je veel naar de ‘klassieke’ analoge tv-zenders wil kijken. Wel zal de kwaliteit van de analoge tv-tuner steeds minder gaan doorwegen naarmate digitale tv aan belang wint.


Geluid

De beeldkwaliteit van de nieuwe lichting 32” beeldschermen is alweer beter dan die van de vorige generatie(s), maar met de geluidsweergave lijkt het omgekeerde te gebeuren. Als je er op rekent dat het geluid van je nieuwe tv toch wel min of meer van hetzelfde kaliber zal zijn als het beeld, kom je bedrogen uit. De klassieke aanpak waarbij het scherm links en rechts geflankeerd werd door twee luidsprekers - die je daar dan vaak zelf met een paar schroeven aan moest bevestigen - is vervangen door een nieuwe methode waarbij de luidsprekers - of wat daar nog van rest - onderin de tv gemonteerd worden. Dat heeft drie gevolgen. Ten eerste oogt de tv veel slanker, ten tweede is de grootte van de luidsprekers sterk gereduceerd en ten derde is de geluidskwaliteit prut. Het is dus meer dan ooit een noodzaak om zo’n scherm aan te sluiten op een externe versterker (of AV-receiver) plus luidsprekers. Het scherm met de beste score op dit vlak krijgt dan wel 80/100 voor z’n geluidsweergave, maar dat cijfer moet je bekijken in verhouding tot de prestaties van andere schermen uit die categorie. Het geluid van een scherm met een 80/100 score zouden we willen omschrijven als ‘aanvaardbaar’, maar zeker niet als ‘goed’. Stel je dan maar eens voor hoe het gesteld is met het geluid van een scherm dat 45/100 - de laagste score uit de test - haalt...

Bediening

Het lijkt erop dat sommige fabrikanten hun user-interface in de eerste plaats duidelijk en gebruikersvriendelijk willen maken, terwijl andere vooral zo origineel mogelijk uit de hoek willen komen. Die laatste groep komt doorgaans met flink wat minder punten uit de test dan de eerste. We willen namelijk dat een tv vlot en zo intuïtief mogelijk gebruikt en bediend kan worden. Daarmee bedoelen we bijvoorbeeld dat de inmiddels overbekende navigatiezone op een afstandsbediening (pijltje links, pijltje rechts, pijltje naar boven, pijltje naar onder en daartussen een enter-toets) prima werkt. We kunnen dan ook niet begrijpen - en al helemaal niet apprecieren - dat sommige fabrikanten dit bekende systeem op zijn kop zetten door bijvoorbeeld de enter-knop op een heel andere positie te plaatsen, of een systeem te ontwikkelen waarbij de rechterpijlknop tevens als enter-knop dienst doet. Wat afstandsbedieningen betreft houden we van kastjes die je niet als een scherpschutter op je tv hoeft te richten, wil je enig reactie krijgen. Ook willen we geen pietpeuterige knopjes op onze zappers en hebben we het niet begrepen op kastjes met een overladen lay-out (meer kleuren! meer lettertypes!) waarin een kat haar jongen niet zou terugvinden.


Connectiviteit

Het is duidelijk dat de klassieke composiet en S-video-aansluitingen op hun retour zijn. Op veel tv’s komen ze niet eens meer voor, behalve aan de zijkant. Daar staan namelijk de zogenaamde frontaansluitingen - eigenlijk zouden we beter over zij-aansluitingen spreken - die speciaal bedoeld zijn voor videocamera’s en gameconsoles. En juist die apparaten hebben nogal eens de behoefte aan een composiet- of een S-video-aansluiting. Verder zijn we er niet rouwig om, want composiet en S-video zijn de minst goede videoverbindingen. Scart-aansluitingen zijn nog wel ruim voorzien, met twee of drie stuks per tv, maar ook de component video- (sommige tv’s hebben er geen enkele, andere hebben er één en slechts één toestel heeft er twee) en vooral de DVI-aansluitingen (slechts drie van de tv’s uit de test hebben er eentje, de rest geen) boeren achteruit. Dat laatste is geen ramp, want in de plaats daarvan beschikken steeds meer tv’s over twee HDMI-aansluitingen in plaats van één. Niet onbelangrijk is dat tien van de twaalf tv’s in deze test over een uitgang beschikken waarmee je de geluidsweergave kan overlaten aan een externe geluidsinstallatie. Een hele opluchting is dat.

Prijsklasse 1: van 700 tot 1.400 euro

Idiote fratsen
Mirai T3214G

Mirai T3214G 4
Puntenscore: 55/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 85/100
www.mirai.eu -  799 euro

Wat dit toestel in eerste instantie bijzonder maakt, is het prijskaartje dat er aan vast zit. De Mirai kost namelijk 799 euro, uitgesproken goedkoop voor een 32” scherm. Aan de achterkant scoort de Mirai een voldoende. Er zit een HDMI-input op, maar composiet- en S-video-inputs ontbreken. Ondanks het prijskaartje is de Mirai degelijk en vrij stijlvol afgewerkt. Alleen de meegeleverde voet vinden we minder geslaagd. De beeldkwaliteit bij tv-uitzendingen is - gezien de prijsstelling van de Mirai - redelijk goed. Op het vlak van bediening laat de tv dan weer een paar steken vallen. De ergste daarvan is wel dat de enter-knop niet op de ‘afgesproken’ plaats tussen de pijltoetsen in staat, maar dat de rechterpijl-toets hier dienst doet als enter-knop. We kunnen niet begrijpen hoe een fabrikant dergelijke idiote fratsen op zijn producten toelaat. Bij de test met dvd-materiaal valt op dat kleuren overgedreven gesatureerd zijn, maar dat kan opgelost worden door de corresponderende parameter in het menu aan te passen. Ook worden ‘pans’ niet al te vloeiend weergegeven en is hier en daar wat beeldruis te zien. Daarbij ziet het beeld er erg digitaal en hard uit, en is het contrast duidelijk beperkt.

Ondanks deze commentaren vinden we dat dit toestel voor 799 euro al bij al nog meevalt qua beeldweergave. De geluidsweergave is echter een regelrechte ramp: bas en midbas ontbreken volledig...


Prijskraker
Tatung V32MCGI

Tatung V32MCGI 44
Puntenscore: 67/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 90/100
www.tatung.com -  769 euro 

Prijsklasse 1: van 700 tot 1.400 euro (vervolg)

Veel voor weinig
Panasonic X-32LX60F

Panasonic X-32LX60F 444
Puntenscore: 75/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 83/100
www.panasonic.nl -  1.200 euro 

Ondanks de twee HDMI-aansluitingen op de achterzijde is de Panasonic eerder zuinig uitgerust wat aansluitingen betreft. Zo zitten er geen composiet- of S-video-aansluitingen achterop (wel op de zijkant), is er geen DVI- of D-Sub-aansluiting voorzien en is er slechts één enkele audio-ingang aanwezig.

Vervelend is ook dat de stroomkabel vastzit aan het toestel. De afstandsbediening is voor verbetering vatbaar. De pijltjestoetsen zijn namelijk te klein en de drukactie – en dan vooral die van de enter-knop – is te vaag, zodat je niet weet of je de knop diep genoeg hebt ingedrukt.
De geluidskwaliteit is – in vergelijking met de overige testdeelnemers – behoorlijk. Niet dat de Panny je geluidsinstallatie naar huis speelt – het omgekeerde zal eerder gebeuren – maar je haalt er tenminste een aanvaardbaar geluid uit waarin toch nog enige bas te bespeuren valt.

Na enig geworstel in de menu’s – die qua lay-out, lettertypes en kleurengebruik trouwens lelijk als de nacht zijn – kijken we naar wat de Panasonic aan beeldkwaliteit in huis heeft. En daarin worden we niet teleurgesteld. Het scherm haalt het niet van de plasmaschermen van dezelfde fabrikant maar het komt aardig in de buurt, zelfs qua contrast en zwartweergave. Ruis en artefacten houden zich stil op de achtergrond en ruimen plaats voor mooie, dynamische beelden met diepe, rijke kleuren. Gezien het prijskaartje niet boven 1.200 euro uitkomt, kunnen we veilig stellen dat de Panasonic véél te bieden heeft voor (relatief) weinig geld.


Harley-Davidson
Sharp Aquos LC-32RA1E

Sharp Aquos LC-32RA1E 44
Puntenscore: 65/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 71/100
www.sharp.nl -  1.399 euro 

Prijsklasse 2: van 1.500 tot 2.300 euro

Uitgebalanceerd
JVC LT-32X70SU

JVC LT-32X70SU 444
Puntenscore: 73/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 75/100
www.jvc.nl -  1.499 euro 

JVC bezorgde ons de LT-32X70SU. Achteraan lijkt het apparaat op het eerste zicht slechts over een paar aansluitingen te beschikken, maar schijn bedriegt. Achter een flinke klep zitten namelijk nog een heel pak aansluitingen verborgen. Erg onprettig is dat het scherm met een aangehechte stroomkabel uit de verpakking komt. Een fenomeen dat – naargelang de omstandigheden van de installatie – vaak bijzonder onpraktisch blijkt uit te pakken, zo leert de ervaring. Over onpraktisch gesproken: een HDMI-kabel met iet of wat aansluitplug – zoals onze Oehlbach HDMI-kabel – krijgen we maar met de grootste moeite in de daartoe bestemde aansluiting gewurmd. De geluidsweergave is vrij goed te noemen in vergelijking met de andere toestellen, al moet je er daarom nog steeds niet al te veel van verwachten. Het beeld van analoge tv-uitzendingen dat we op de JVC te zien krijgen oogt lang niet slecht. Vooral na enig gegrasduin in de menu’s krijgen we een natuurlijk, egaal en uitgebalanceerd plaatje. Wel ondervinden we daarbij dat het bedieningsgemak voor verbetering vatbaar is. Zowel de bedieningslogica in de menu’s als de afstandsbediening – en dan vooral die grote hoeveelheid petieterige knopjes met weinig verhelderende symbolen erbij – vinden we niet bijster geslaagd. De zwartweergave is voor een lcd-scherm behoorlijk goed te noemen.

Deze LT-32X70SU is zonder meer een degelijk tv-toestel, maar aan de andere kant is hij op geen enkel vlak een echte uitblinker. 


Neutraal kleurenpallet
Sony Bravia KDL-32V2500

Sony Bravia KDL-32V2500 4444
Puntenscore: 81/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 77/100
www.sony.nl -  1.599 euro 

Deze ranke verschijning komt met een matzwarte schermrand en een zwart luidsprekerrooster onderaan. Eenvoudig en stijlvol. Het ontwerp van de afstandsbediening is prima: grote, duidelijke knoppen en een duidelijke, no-nonsens navigatiezone. Het geluid is niet best, maar het kan erger. Zoals gewoonlijk is er van enige basweergave geen sprake, maar hoog en mid zijn redelijk. Als het volume niet overdreven de hoogte ingejaagd wordt, that is. De Sony wordt standaard geleverd in de zogenaamde ‘Demo’-beeldmodus. Wat je je daarbij moet voorstellen is een vlammend kleurenpallet dat recht uit een psychedelisch interieur uit de jaren ’70 lijkt te komen, en alle mogelijke ‘beeldverbeteraars’ (ahum) voluit open.

Tijd om het menu in te duiken en één en ander bij te regelen dus. Dat is iets complexer dan gedacht, want eerst moet je kiezen of je de tv in analoge dan wel in digitale modus wil gebruiken. De digitale modus heeft overigens betrekking op de ingebouwde DVB-T-tuner.

Voor het overige zijn de menustructuur en het navigatiegebeuren duidelijk, helder en overzichtelijk uitgewerkt. Het beeld dat de Bravia produceert is uitstekend. Het neutrale kleurenpallet en het ontbreken van storende digitale bijverschijnselen en artefacten zijn daar debet aan. Nadelen zijn er ook, al willen we er meteen bij vertellen dat die niet echt zwaar doorwegen. Zo is de verlichting van het paneel niet helemaal gelijkmatig – dat is duidelijk te zien bij volledig zwarte beelden – en staat het contrast nog niet op het niveau van een plasmascherm.


Prima beeld, brak geluid
Hitachi 32LD9700C

Hitachi 32LD9700C 444
Puntenscore: 78/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 68/100
www.hitachi.nl -  1.799 euro 

Prijsklasse 2: van 1.500 tot 2.300 euro (vervolg)

Minimalistisch
V²max HL-3210V

V²max HL-3210V
Puntenscore: nvt
Prijs-kwaliteitverhouding: nvt
www.v2max.be -  1.975 euro 

Oké, de Philips is één van de duurste schermen uit de test, maar dat merk je dan ook meteen. Zo is de tv met enige voorsprong het zwaarste scherm dat we op bezoek kregen en is de doos royaal gevuld met accessoires. Het scherm is erg groot, wat veel te maken heeft met de rijkelijk bemeten zwarte schermrand – helaas een blinkend exemplaar – die er omheen zit. Overigens heeft die rand niet alleen een esthetische functie. Achteraan biedt hij namelijk plaats aan het befaamde Ambilight-verlichtingsysteem. Het scherm ziet er hoe dan ook bijzonder chique uit. Conform zijn prijsklasse is de Philips prima uitgerust op het vlak van aansluitingen. Zo zien we onder meer twee HDMI-ingangen en een Common Interface-kaartslot zitten.

Nadat we de Philly de kabel hebben laten afzoeken naar beschikbare zenders, schotelt hij ons een aantal stilstaande beelden voor. Daarbij moeten we kiezen of het linkse dan wel het rechtse deel ons het beste bevalt. Op basis van die keuzes gaat het scherm dan de beeldparameters instellen.

Dat wil echter niet zeggen dat het beeld niet nog verder te verbeteren valt door in de menu’s te duiken. Net als Loewe legt ook Philips een zekere eigenzinnigheid aan de dag als het om het uitwerken van de OSD-menu’s gaat. Gelukkig heeft het bedieningsgemak daar in dit geval niet echt veel onder te lijden. Over naar de beeldkwaliteit. Die is ronduit uitstekend, en ligt in dezelfde lijn als wat de Sony en Loewe vertonen. De Philips is echter nog net iets beter dan dat duo, en plaatst zich dus helemaal voorin het eindklassement. De geluidsweergave is goed, maar de Loewe doet het op dat vlak dan weer beter.


Eigenzinnig
Loewe Xelos A 32

Loewe Xelos A 32 444
Puntenscore: 76/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 50/100
www.loewe.nl -  2.299 euro 

Conclusie

Omdat de prijsverschillen tussen de diverse apparaten die we op bezoek kregen aan de forse kant zijn - de goedkoopste tv kost 769 euro, de duurste 2.299 euro - hebben we besloten om de test in twee delen op te splitsen. Het eerste deel daarvan omvat zes toestellen die voor 769 tot 1.400 euro van eigenaar wisselen, terwijl het tweede deel voorbehouden is voor toestellen - eveneens zes stuks - met een prijskaartje tussen 1.499 en 2.299 euro.

Over naar de eerste testgroep. Die bestaat voor de helft uit ‘nieuwe’ merken - Tatung, Mirai en Acer - en voor de helft uit de ‘vertrouwde’ merken Sharp, Panasonic en Samsung. Opmerkelijk daarbij is dat aan de toestellen van de nieuwe merken de goedkoopste prijskaartjes hangen. Met dat alles in het achterhoofd is het geen grote verrassing dat de Mirai T3214G (799 euro) en de Acer AT3205 (999 euro) de minst sterke scores uit de test voorleggen. Wel staan we te kijken van de score van de Tatung V32MCGI. Dat toestel is met 769 euro de goedkoopste testdeelnemer, maar blijkt zowaar een hogere score voor te leggen dan de Sharp Aquos LC-32RA1E, die bijna het dubbele kost. Zoals in de scoretabel te zien is, scoren de laatste twee deelnemers uit deze categorie - de Samsung LE32N71 (1.400 euro) en de Panasonic X-32LX60F (1.200 euro) - op het vlak van beeldkwaliteit stukken beter dan de overige vier deelnemers. De Panasonic is echter duidelijk de beste van de twee en bovendien kost hij 200 euro minder dan de Samsung. De Panasonic X-32LX60F wordt dan ook de Beste Keus én de Beste Koop in deze categorie.
In de tweede testgroep valt de V²max HL-3210V uit de boot. Het apparaat blijkt namelijk niet over ingebouwde luidsprekers te beschikken, waardoor het niet correct vergeleken kan worden met de overige tv’s. De verdeler van de V²max-schermen liet na het afsluiten van de test bovendien weten dat het geteste apparaat binnenkort zal worden vervangen door een nieuw model. Het toestel dat de sterkste prijs-kwaliteitverhouding kan voorleggen is de Sony KDL-32V2500 (1.599 euro), die dan ook Beste Koop wordt. De beste tv die we dit keer in handen kregen is de Philips 32PF9731D (1.999 euro). Dit knappe apparaat mag zich Beste Keus noemen.