Bluenote Phono1 mkIII

Enige tijd geleden berichtte hifi.nl over de opvolger van de inmiddels befaamde phonovoortrap Phono1 MKII van het Italiaanse Bluenote. Tijdens de analoge dagen in Sneek eerder dit jaar informeerde Henk Niemeijer van Sneek Hifi mij dat de nieuwe analoge telg uit de schone Italiaanse familie was gearriveerd in Nederland. Ik kreeg er een mee naar huis om hem eens goed te vergelijken met de MKII, die ik zelf bezit. Een update, dus.

Aan het uiterlijk is niet veel veranderd. Waar ik in mijn vorige artikel al meldde dat er niet alleen aan het uiterlijk van de voortrap is gedacht, zo ook is de verpakking nog steeds erg stijlvol. Aan de buitenkant van de voorversterker is maar aan twee dingen te merken dat het de MKIII versie is; het logo voorop is nu voorzien van een typenummer en het vaste netsnoer is gewijzigd in een losse voedingskabel met een IEC aansluiting. Ideaal voor upgrades, dus.

Om de voortrap goed in te stellen voor het gebuikte soort element, moet je het apparaat open schroeven. Vaak gebeurt dit al bij de dealer, dus weten niet veel eigenaars dat er meerdere soorten elementen goed te combineren zijn met de Phono1. Kwestie van de gebruiksaanwijzing doorlezen...

Maar goed, het “naakte” toestel geeft een ander beeld dan zijn voorganger. De losse stroomaansluiting gaat middels een dikkere getwiste kabel naar het voedingsgedeelte voorin de phonotrap. Achter het voedingsgedeelte zit de spanningsopbouw, waarvoor andere elco`s zijn gebruikt dan in de eerdere editie. Om interferentie in de gevoelige voorversterker tegen te gaan, heeft Bluenote de printplaat niet meer vlak op de bodem gemonteerd, maar geheel links in het apparaat, zover mogelijk van de voedingskabels en haaks op de bodem. De voedingskabel zélf is getwist en op de printplaat zijn ook enkele kleine wijzigingen doorgevoerd. Navraag bij de importeur leert dat alle wijzigingen zijn gedaan op verzoek van de Friese importeur zèlf, die mag stoelen op een zeer grote kennis van zaken als het gaat om analoge bronnen. Een fabrikant mag dus blij zijn met zo`n importeur, die met liefde voor het vak en door de wol geverfd meedenkt met de handmatige productielijn van de Italianen.

Henk gaat nog verder in zijn drang naar perfectie; Sneek Hifi heeft dan ook diverse tips en accessoires leverbaar voor eigenaren van Bluenote`s Phono1 in welke vorm dan ook. Ik heb dan ook zelf mijn Phono1 MKII ge-upgrade met andere bekabeling, extra demping onder de componenten en een ringkerntrafo in plaats van de conventionele voeding. Bent u niet zo handig, dan kan Sneek Hifi deze upgrades tegen een geringe vergoeding voor u uitvoeren.

Klankverschil of niet?

Als er componenten worden gebruikt die anders zijn dan in hun voorganger, zou je klankverschil kunnen verwachten. Nu zijn dit soort fijnzinnige apparaten erg gevoelig voor inspelen, dus moest ik beloven dat ik het apparaat minimaal 100 uur inspeeltijd zou gunnen. Waarvan akte. Door omstandigheden en andere recensies heeft de Phono1 MKIII eerst een kleine vier weken continu op 230 volt gestaan, waarna ik heel erg veel platen heb gedraaid. En dat vinden wij recensenten ook heel erg vervelend om te doen... Dus niet! Maar ik loop op de zaken vooruit.

Technisch is er niets veranderd en de specificaties zijn hetzelfde gebleven als bij de MKII uitvoering. Wat wel meteen opvalt is dat de nieuwere voortrap geen last meer heeft van een zachte bromtoon bij een hoger geluidsniveau, iets dat bij de MKII “af fabriek” wel het geval was. Vandaar ook mijn upgrades aan mijn eigen trap.

Enfin, ik gebruik mijn Bluenote Piccolo met B5MKII arm en Goldring Eroica LX MC- element als bron en luister tijdens het inspelen van de phonopre veelvuldig. Het is me inmiddels bekend dat het geluid van een nieuwe voortrap of element na zo`n 50 speeluren ineens een stuk opener aandoet en na nog eens 20 tot 40 uur de bekende muzikale vorm gaat krijgen die deze instapper van Bluenote zo ontzettend geliefd heeft gemaakt. De Voorversterker staat ontkoppeld door middel van drie Quadraspire QX25 voetjes en wordt verbonden met de versterking door middel een van AS L100MJ interlink. Er zijn er in een korte tijd toch al zeer veel uitgeleverd door de importeur –te zien aan het serienummer op mijn eigen en de nieuwe voortrap - wat best frappant is in een heel erg uitgebreide markt van voortrappen. Ook enkele collega schrijvers bezitten een Bluenote voorversterker...

Opgewarmd

Maar goed, de “koude” Phono1 heeft flink wat speeluren voor zijn kiezen gekregen om in te kunnen spelen. En pas na zo’n tachtig speeluren kwam er iets terug van het verfijnde geluid dat ik tot dan toe gewend was. Na nog meer speeluren (die mij de gelegenheid gaven om ook weer eens wat platen te draaien die al een tijd geen naald meer hadden gezien) klinkt alles bekend. Bijna!

Want de ervaring die mijn eigen gemodificeerde trap geeft ten opzichte van de MkIII versie is er een met meer fundament. De MkIII klinkt iets “liever”, zeg maar commerciëler. Dit is toch nog te wijten aan de ringkerntrafo die ik heb ingebouwd, een upgrade die de MkIII dus ook niet zou misstaan. Ook dit kan de importeur zoals eerder vermeld voor de klant regelen.

Desalniettemin is de nieuwere voortrap onmiskenbaar een Bluenote; helder met een tikje warmte, eerlijk en vol emotie. Eva Cassidy’s Songbird klinkt zoals het hoort, helder, stem goed afgebeeld in de hoogte en in de ruimte en nog steeds kan –ook de nieuwe Phono1- me vervoeren.

Phil Collins’ In The Air Tonight blijft een schoolvoorbeeld van een wat vlakke, typische jaren tachtig opname zonder veel warmte, maar weet toch goed te overtuigen over de Bluenote installatie. Het geheel geeft wel heel eerlijk weer hoe de opname van kwaliteit is.

Over naar meer recente geluidsgolven op zwart goud; een heerlijk album van dit jaar is The Age Of The Understatement van het Britse The Last Shadow Puppets. Britse poprock met een knipoog naar de seventies . De track Standing Next To Me speelt open en holografisch, het laag redelijk strak en de wat jeugdige stemmen van het zangduo komen losjes uit mijn luidsprekers. Hierbij ontkom je niet aan ritmisch meebewegen als de overdracht juist is en ik betrap mezelf en mijn vriendin die vaak meeluistert op dezelfde voetbeweging in de lucht.

Het Oordeel

Om van een conclusie te spreken zou onjuist zijn in deze, mijn bevindingen van de Phono1 MkII staan nog steeds overeind. Ware het niet dat Bluenote enkele cruciale verfijningen heeft uitgevoerd die het apparaat technisch flink verbeteren. Dit resulteert in meer rust en minder ruis en/ of overgevoeligheid. De Phono1 MkIII doet qua klank een heel klein beetje meer commercieel aan dan de voorgaande versie, maar dat maakt hem ook weer wat toegankelijker.

De upgrade naar een ringkerntrafo voor het voedingsgedeelte blijf ik aanbevelen. Maar het is rustig een wonder te noemen dat tijdens de veel hogere prijzen voor grondstoffen én prima upgrades de Phono1 van Bluenote nog steeds voor dezelfde prijs als zijn voorganger leverbaar is. Wat mij betreft ongeslagen in deze prijsklasse.

Chapeau, nee, Bellisimo!!!


Aanvullende informatie
Bluenote Phono1 MkIII: 599 euro

Voor informatie: www.sneekhifi.nl