Patrick Watson – Wooden Arms
De stem is wel het meest persoonlijke muziekinstrument. Voor de uitvoerende, maar ook voor de luisteraar. Als een stem je tegenstaat haak je meestal snel af. Wonderlijke ervaring dat me dat bij het nieuwe album van Patrick Watson niet gebeurde. Het is dan ook een uiterst interessante plaat.
Watson helpt me door vaak te zwijgen, er zijn twee instrumentals en ook de overige tracks hebben lange instrumentale gedeelten. Verder staat de stem niet erg voorop in de geluidsmix en zingt Watson op twee van de mooiste tracks in duet met de geweldige Llasa De Sela (het titelnummer) en Katie Moore (Big Bird In A Small Cage). En na een paar keer luisteren valt de irritatie weg en wordt ik ongestoord meegevoerd door de spanningsbogen en grenzeloze gevarieerdheid die het luisteren naar dit album tot een waar avontuur maken. Als vanzelfsprekend worden invloeden uit klassieke kamermuziek, country en filmmuziek gecombineerd met de indrukken die Watson opdeed tijdens de lange tournees die de band in contact bracht met tal van culturen. Neem het schitterende Beijing, vol oosters klinkend slagwerk.
Watson laat in interviews geen gelegenheid voorbij gaan om te benadrukken dat Patrick Watson een band is. Dit album bewijst het: de piano speelt een opmerkelijk bescheiden rol, de andere leden schrijven mee en doen veel meer dan begeleiden, drummer Robbie Kuster voorop. De band heet vanaf nu dan ook Patrick Watson and the Wooden Arms.
Aanvullende informatie:
Speelduur: 45:19 (11 tracks)
Label: V2
Websites:
www.patrickwatson.net
www.myspace.com/patrickwatson