Denon DP-A100 + DL-A100


Kilian Bakker | 18 november 2010 | Denon

Denon komt voort uit het oeroude `Nippon Columbia` wat werd opgericht in 1910. Dat betekent dat dit jaar het honderdjarig bestaan wordt gevierd, in de vorm van een lijn van gelimiteerde Anniversary Producten. Twee van die producten worden in deze recensie besproken. Denon staat tegenwoordig vooral bekend als digitaalspecialist maar de analoge wortels heeft men niet uit het oog verloren in Japan.

Het in Nederland verkrijgbare Denon platenspelerpakket bestaat uit vier modellen; de hier besproken DP-A100 en drie meer betaalbare platenspelers. Maar liefst zeven moving coil aftasters zijn momenteel verkrijgbaar, inclusief vier uitvoeringen van de DL-103. De Denon groefspeurneuzen worden nog altijd met behulp van de originele jaren 50/60 apparatuur vervaardigd.

De hoge betrouwbaarheid en muzikaliteit van de handgebouwde DL-elementen maken ze zeer geliefd bij vinylisten. De in gelimiteerde oplage vervaardigde DP-A100 en DL-A100 onderstrepen die reputatie en zijn voor de speciale gelegenheid in een feestelijk jasje gestoken. Alle Denon A100 Anniversary producten worden in een speciale verpakking geleverd (zie afbeelding van de DP-A100 doos) en dragen een vijfjarige garantie. Een gesigneerd certificaat, ondertekend door het hoofd van productie en een hardcover boek over het rijke verleden van Denon maken het geheel af.   




DP-A100

De DP-A100 kan worden gezien als een doorontwikkeling van de alom geliefde DP-1300 MkII platenspeler. Dat is reeds een stevig ding maar de DP-A100 oogt nog robuuster, mede vanwege een ruim bemeten sokkel die in diepglanzend zwarte pianolak is afgewerkt. Het is geheel volgens Denon-traditie een direct drive type met een zogeheten Quartz Lock Servo Control aansturing. Het gietaluminium draaiplateau heeft een royale diameter van 33,1 centimeter en is van binnen gedempt met siliconenrubber. Ook de basis bestaat uit gietaluminium, een typisch kenmerk van Denon`s toploopwerken. Het analoge Nippon Columbia vlaggenschip staat dan ook als een huis, met een massa van ruim 15 kilo. De Dl-A100 heeft Amerikaanse afmetingen en is dus 19 Inch breed oftewel 49 centimeter, bij 40 centimeter diep. Niet elk Europees (Engels) geproportioneerd audiomeubel zal geschikt zijn maar hetzelfde geldt natuurlijk voor VPI`s, SOTA`s en dergelijke zware jongens. De statisch gebalanceerde toonarm heeft een Jelco-achtige effectieve lengte (24,4 centimeter) en een in hoogte instelbare lagerkolom (slechts 6mm maar toch) zodat de verticale aftasthoek (VTA) van het element kan worden geoptimaliseerd.



De DP-A100 wordt verpakt in een royaal bemeten, vervoersveilige doos met twee lagen karton en styropor schelpen. Daarin treft men een behoorlijk compleet pakket aan, inclusief een kloeke stofkap, aluminium single-adapter, een microvezeldoek en een paar katoenen handschoenen. De zeventalige handleiding is taalkundig wat krom (slechts zelden zijn Japanse handleidingen dat niet) maar dankzij de vele duidelijke illustraties komt het toch helder en overzichtelijk over. Opbouw van de DP-A100 en inbouw/afregeling van de aftaster is een fluitje van een cent voor wie analoge praktijkervaring heeft en zelfs doenlijk voor minder ervaren, maar geduldige platenverzamelaars. Overigens is Denon`s advies van 54 mm overhang voor de inbouw van de meegeleverde moving coil aftaster een goed uitgangspunt. Dan staat er een imposant stuk fijnmechaniek te glanzen op het waterpas opgestelde audiomeubel. Mocht het meubel dat niet zijn; de voeten van de DP-A100 zijn in hoogte verstelbaar. Niet alleen het gedempte aluminium draaiplateau is oversized, de gehele DP-A100 is maatje XXL en zal dus niet op elk Euro-formaat meubel passen. De oer-Hollandse mentaliteit die veel waar voor haar geld eist, wordt hier geheel tevreden gesteld. De hoogglans zwart afgewerkte console vormt een aaibare, monolitische constructie die samen met het draaiplateau voor een zekere `pro` uitstraling zorgt. Qua uiterlijk design is naar de smaak van schrijver dezes het transparante DL-element meer geslaagd, dan de klassieke S-toonarmbuis die voor de feestelijkheid van een soort `goldflake` nagellak is voorzien. Dat had soberder gekund. Enfin, de afwerking van alle onderdelen is boven alle twijfel verheven. Een ander, meer praktisch detail van de toonarm, zorgde voor een tevreden glimlach: een aansluitpaneel met hoogwaardige cinchbussen en een keurig aardecontact. Kijk, dat is heel fijn; daardoor kan men zelf elk gewenst type (en lengte) interconnect toepassen. Chapeau! Het standaard meegeleverde cinchtouwtje werd dan ook na een korte luisterimpressie opzij gelegd want met de residentiële QED interconnectkabels en een losse aardedraad werden beduidend betere prestaties verkregen. De DP-A100 wordt standaard geleverd met een DL-A100 aftaster.     


DL-A100

Het DL-A100 element oogt modern maar is in feite een ware vinylveteraan; de fameuze Nippon Columbia LOMC (low output moving coil) groefspeurneus, beter bekend als de DL103. Ter verhoging van de feestvreugde is de DL-103 generator in deze uitvoering voorzien van een transparante body. Het moet gezegd; het oogt goed (doet een beetje denken aan recente ZYX en Benz Micro typen). Gezien er aan de generator niet is gesleuteld, is de opgegeven maximale uitgangsspanning nog altijd 0,3 mV (een bescheiden opgave van Denon want de meeste DL103`s halen bij 1 kilohertz met gemak 0,35 mV). De eigen spoelimpedantie is 40 Ohm, iets om rekening mee te houden wanneer men een step-up trafo gaat gebruiken. De aanbevolen afsluitimpedantie is 100 Ohm, in de praktijk zal een waarde tussen de 120 en 200 Ohm meestal goede resultaten geven. De DL-A100 wordt geleverd met dezelfde uitstekende naaldbeschermer als die van de DL-103, maar de A100 versie is gevat in een meer luxueuze verpakking, compleet met het reeds genoemde certificaat en het Denon boek. Zoals kenners reeds zullen weten, heeft de massief diamanten naaldtip (nude shank diamond) met een conische slijp en ligt de nominale naalddruk (VTF) rond de 2,5 gram.

Luisteren en conclusie

De DP-A100 en de DL-A100 kregen ruim de tijd om in te spelen en mechanisch tot rust te komen (van vitaal belang voor elk audiocomponent). De John Kay LP Heretics And Privateers werd op het royale plateau gelegd om de track To Be Alive af te tasten. Een bovengemiddeld goede verstaanbaarheid en een welhaast fysieke aanwezigheid van John Kay`s zang waren de eerste twee punten die opvielen. Stabiliteit van afbeelding en een scherpe focus werden tevens opgemerkt, alsmede een impulsief en verfijnd weergegeven gitaarspel. De DP-A100 draait er niet omheen; het komt op duidelijke en overzichtelijke wijze to the point. Met name de bijna getergd klinkende zang was boeiend om naar te luisteren. Door een goede belichting van de keelklanken kwamen de achterliggende emoties goed uit de verf (To Be Alive is in feite autobiografisch).


foto: Kilian Bakker

All Roads To The River van het Janis Ian album Breaking Silence klonk tegelijk solide en opmerkelijk soepel. Dat laatste gold vooral voor de laagweergave, waardoor een prettige ritmische flow ontstond. De harde drumklappen werden met minder kracht gepresenteerd dan via de residentiële Wildon-Benesh/Ortofon platenspeler maar het organische karakter van deze fraaie LP werd door de degelijke Denon goed onderstreept. De gehele LP werd beluisterd en elke track kwam aangenaam ontspannen en zelfverzekerd over; een verfrissende luister op een oude vinylfavoriet dankzij verleidelijke souplesse.

Bij het beluisteren van de Kristin Hersch hit Your Ghost kwam de breekbaarheid van haar stem goed naar voren. Dat is iets waarin deze platenspeler uitblinkt en maakt, dat het emotionele spectrum licht verschuift, van puur indrukwekkend naar meer betrokkenheid. Bij bepaalde sessies zoals deze, kan dat zelfs leiden tot een verhoogd gevoel van intimiteit in de weergave. Dat kreeg extra ondersteuning, in de vorm van een gloedvol klinkende gestreken cello. Bij de samenzang met Michael Stipe konden de verweven zangteksten moeiteloos worden gevolgd, al was de weergave van `s` klanken ietwat benadrukt. In feite gaat de DP-A100 te werk met een hoge mate van sprankelendheid wat de zangarticulatie ten goede komt.

Van de 45 toeren Eric Bibb LP Spirit And The Blues (Opus 3) werd de track In My Fathers House beluisterd. Dat was indrukwekkend. Eric Bibb`s stem klonk opmerkelijk natuurlijk en stond geheel vrij in de ruimte. De samenzang kwam met een mastertape-achtige eerlijkheid en uitgewogenheid naar voren. Individuele stemklanken konden probleemloos worden geïdentificeerd en de zachte handklappen werden als natuurlijke smakken gepresenteerd in plaats van dunne petsen (wat minder goede groefspeurneuzen daar van maken). Eric Bibb`s luide uithalen kregen een behoorlijke zeggingskracht mee, zonder een spoortje stress of verlies van controle. Het gitaarspel kwam zuiver maar relatief slank over. Denon`s opper-DP is bovenal een stemmenkunstenaar; zang komt steeds met een hoge timbrale natuurlijkheid en ongecompliceerde directheid naar voren. Natuurlijk speelt de DL-A100 versie van de DL-103 daarin een niet onbelangrijke rol.

De Audioquest LP Trio Galanterie (18e eeuwse muziek voor luit & strijkers) werd uit het platenmeubel gehaald om de Cassation in C major van Haydn te laten weerklinken. De opnameakoestiek van de Unitarian Santa Barbara kerk kwam prachtig naar voren, met navenante ruimtelijke schaal. Het plukspel op de luit kwam zowel impulsief als elastisch over, terwijl de viool meer werd belicht dan de cello. Bij de residentiële Wilson-Benesh en Linn platenspelers treedt de cello meer op de voorgrond, terwijl met deze Denon direct driver beide strijkinstrumenten vooral veel lucht en openheid meekregen. Dat betekent dat de Britse platenspelers de cello dieper en rijker laten ronken en dat de Denon voor een uitstekende ruimtelijke vrijheid zorgt, inclusief een fraaie dieptestaffeling. Het uitsterven van zelfs de meest subtiele klanken blijft loepzuiver, bij een optimaal opgestelde en afgeregelde DP-A100. De hoogte van de kerk werd hier zelden zo goed overgebracht door een sub-3000 euro bron. De DP-A100 weet goed ruimte te geven aan de weergave, waarbij het geheel tamelijk goed geaard blijft. Dus niet van: strooi maar wat in één of andere hoek. Vrijheid en focus in gelijke mate.

Tijd voor Jazz. Een tijdloze Art Pepper sessie-verzameling op Contemporary, genaamd The Way It Was rolde uit de weergevers. Het onmiskenbare saxspel van Art Pepper kwam lekker ademend over, met rijk vibrato in de uithalen. Even ontspannen als expressief en zo hoort het bij een onvervalste Pepper-sessie. De speels bespeelde trommelvellen kwamen elastisch over en de rim-shots klonken goed, met geloofwaardige klakken. Bassolo`s kwamen keer op keer ritmisch aanstekelijk over, met overtuigende snaar-brommen en knorren, terwijl het pianospel losjes en vloeiend overkwam. Enfin, dergelijke swingende Bop is een plezier om te beluisteren met de DP-A100 als elektromechanische omzetter. Alweer mag vermeld, dat de transparante jubileum-DL-103 daar voor een belangrijk deel debet aan is. De klassieke Nippon Columbia pro-aftaster is namelijk een Jazz vertolker pur sang. Als combo werken de DP-A100 en DL-A100 in goede harmonie met een beschaafde, open presentatie.                       


Conclusie

Deze centennium-Denon is in meerdere opzichten een ware rots in de audiobranding. Dat vertaalt zich in een praktisch onderhoudsvrij loopwerk en een prettige instelbaarheid. Denon levert met de DP-A100 een voorname platenspeler waar de toegewijde consument nog zelf mee uit de voeten kan. Het is een doordacht totaalpakket dat zowel op het mechanische als het klankmatige vlak rust brengt. Vinylisten die graag blijven wisselen en tweaken zullen waarschijnlijk elders zoeken. Dit is dan ook geen plaatproject voor audiohobbyisten maar een kant en klare, edele oplossing voor vinylverzamelaars. De doelgroep voor hoogwaardige, gebruiksvriendelijke platenspelers werd tot nu toe niet zo optimaal bediend als gedurende de jaren `70 en `80. Dit is in feite een semi-professionele platenspeler die meer geschikt is gemaakt voor de huiskamer. Voor de vinylminnende muziekliefhebber die een degelijke, ergonomisch onkritische en onderhoudsarme platenspeler zoekt, zal dit een comfortabel eindstation zijn. Happy Birthday Denon!


Importeur Denon:
Penhold BV
www.lookenlisten.nl
0345-588082

Prijzen:
Denon DPA100: 2499 euro incl. DLA100
Het `losse` element DL-A100:  499 euro

Gebruikte apparatuur:

Phonotrappen:
       Heed Questar
       Moth 30 RIAAPlatenspelers:
       Linn Sondek LP12/Jelco SA-750D/Synfono Scryptor
       Wilson-Benesh Circle/Origin Live OL1+/Ortofon MC15 Super IIVersterker:
       Heed Obelisk SIWeergevers:
       Monitor Audio Studio 2SE
       Harbeth P3ESRKabels:
       QED Qunex 2
       QED OriginalLichtnet:
       Lapp/Popp strip
       Belden IEC
       Kemp HPCIII
       Kemp SNS Plug
       Kemp SR Plug