ARTIKEL

Home Entertainment Expo 2001

Dr. Longbeard & Marja | 22 juni 2001

Wat wil een mens nog meer dan weer een bezoek brengen aan een stad waar je al jaren verliefd op bent? Muziek natuurlijk. Het enige nadeel van de verslaving die reizen heet is het gebrek aan een onderhoudsdosis Muziek; geen enkele verslaving komt alleen. Natuurlijk zit in de reisset een noodvoorziening. Deze bestaat uit een Panasonic Palm Theater DVD/CD speler en een hele zak vol aansluitkabels. Met die aansluitkabels is het mogelijk om in vrijwel iedere hotelkamer de TV of zelfs de Bose Wave wekkerradio (yikes!) in te zetten als ‘hifi set’. Nee, geen hoofdtelefoon met een Berning ZOTL buizenversterker; die geeft te veel problemen bij de X-ray controles.

Iedere stad heeft zijn muziektempels en in het geval van New York kom je dagen in het jaar tekort om overal te luisteren en genieten. Maar dit verblijf in New York was anders. In de tweede week van mei organiseerde uitgeverij Emap de Home Entertainment Expo 2001- hi end audio en video. Emap is onder meer de uitgeverij van de bladen Stereophile en Home Theatre Magazine en het is alweer jaren geleden dat ze een hifi show organiseerden.

Als locatie is een van de vier Hilton hotels in de stad gekozen en meer specifiek die op Sixth Avenue, ookwel Avenue of the Americas genoemd. Vanuit ons vaste hotel een kleine wandeling tussen al de New Yorkers die keurig in het pak op hun Nikes zich naar hun baas spoeden deze eerste dag van de show.

Op dag een van de show zijn de deuren voor de pers een aantal uren eerder geopend dan voor het ‘gewone’ publiek. Waarom zou dat toch zijn? Maar goed, we sluiten keurig netjes aan in een van de rijen op de tweede verdieping – voor ons Europeanen dus de eerste verdieping – en wachten in verbazing op onze beurt om de toegangspasjes te krijgen.

Wachten in verbazing omdat het schouwspel waar we ons in bevinden heel typisch is. Het is een komen en gaan en roepen en schreeuwen van de aanwezige leden van de pers. Ze willen allemaal aan elkaar laten weten dat ze er zijn. Dan volgt een ritueel op de schouders slaan van de voor 99,999% uit mannen bestaande persgroep. Na het uitwisselen van het obligate ‘How are you’ wordt de volgende bekende alweer toegeroepen.

Na enige tijd zijn wij aan de beurt om onze pasjes op halen. Helaas is ondanks de voorbereiding dit geen eenvoudige taak. Van te voren hadden we keurig een referentie nummer gekregen wat zou moeten leiden tot een pasje. Dus maar weer het hele aanvraagformulier door de jongeman achter de balie laten invullen. “Yes, the Netherlands. I love Amsterdam. Lots of dope and red lights”. Het gevolg is in ieder geval dat onze pasjes als woonplaats Amsterdam, NY aangeven…

Op naar de beveiliging. Hier blijkt dat de pasjes voorzien zijn van een soort Rohrschach test die met een barcode scanner is te lezen. We mogen verder en belanden in de ruimte waar onder meer LPs, CDs en DVDs te koop worden aangeboden. Alle bekende audiofiele en minder audiofiele labels zijn vertegenwoordigd en gezien de nu al grote drukte en het gegrabbel in de bakken doen de exposanten goede zaken.

Verderop staan naast Wurlitzers en popcorn machines voor het thuistheater ook diverse stands met apparatuur om de stroomvoorziening van onze geliefde hifi keten te verbeteren. Volgens de verkopers hebben vooral plasma schermen hier baat bij. Op de vraag of het tentoongestelde scherm ook een zonder het wonderkastje kon worden aangesloten werd helaas negatief gereageerd, dus een bewijs is even niet te leveren.

Avantgarde USA laat in een thuistheater opstelling naast de al bekende enorme Trio hoornluidsprekers ook de nog aan te kondigen Zero’s horen. De Zero bestaat uit een 30 cm dual-concentric hoorn met een in de kast ingebouwde versterker. Voor surround gebruik geen slechte opstelling. Het meest leuke was de opmerking van een van de aanwezige journalisten die de zes voor de center speaker op de grond geplaatste hoorn-kelkjes als onderdeel van de luidspreker zag en niet als voorbeeld van de beschikbare kleuren.


EDITORS' CHOICE